Το πιο μαγικό τριήμερο της ζωής μας

Η άρση της καραντίνας επιτέλους ήρθε και πλέον μπορεί ο κόσμος να επιστρέψει σε κάποια υποτυπώδη κανονικότητα μετά από πολλές μέρες εγκλεισμού. Ώρα είναι να αρχίσουν και τα σπορ να ξαναζωντανεύουν γιατί η αλήθεια είναι ότι μας έλειψαν πολύ και ειδικότερα η ΑΕΚ σε όλα τα αθλήματα. Βέβαια όλα αυτά συνέπεσαν με το μαγικότερο τριήμερο της ζωής μας, αφού για πάντα από εδώ και πέρα, όταν θα φτάνει η 4η ,5η ,6η Μαΐου όλοι θα θυμούνται τις μαγικές μέρες του 2018.

4/5/2018 Ημέρα νο 1

Πρώτος αντίπαλος για την μπασκετική ΑΕΚ, η Ισπανική Μούρθια, μια αρκετά καλή ομάδα αλλά σίγουρα όχι καλύτερη από την ΑΕΚ. Το άγχος που είχα πηγαίνοντας στο γήπεδο δεν περιγράφεται. Θα μου πείτε για ποιο λόγο να έχει κάποιος άγχος όταν η ομάδα του παίζει στην έδρα της, με 20000 κόσμο, απέναντι σε υποδεέστερο αντίπαλο. Η απάντηση δεν έχει καμία ουσιαστική βάση αλλά, λίγο η εικόνα της ομάδας της τελευταίες εβδομάδες πριν το Φάιναλ-4 που τα είχε φορτώσει στον κόκορα στο Ελληνικό πρωτάθλημα, λίγο ότι όποτε ο κόσμος της ΑΕΚ μαζευόταν στο ΟΑΚΑ για γιορτή, συνήθως είχαμε κηδεία, μου είχαν δημιουργήσει ένα κακό προαίσθημα. Μπαίνοντας στο γήπεδο και βλέποντας όλα αυτό τον κόσμο να κρεμιέται κυριολεκτικά από τα κάγκελα και να έχει δημιουργήσει μια απίστευτη ατμόσφαιρα θυμήθηκα τα play off με την Άλμπα Βερολίνου. Μόνο τότε θυμάμαι να έχει τέτοια ορμή το ΟΑΚΑ σε αγώνα μπάσκετ. Το παιχνίδι ξεκίνησε, η ΑΕΚ ήταν εμφανώς καλύτερη αλλά προσπαθούσε να ισορροπήσει μεταξύ του τακτικού πλάνου και του ενθουσιασμού που προκαλούσε ο κόσμος. Το άγχος φάνηκε σε αρκετά σημεία του αγώνα αλλά ο Μάνι Χάρις, ο Πάντερ, ο Ντούσαν και η ψυχάρα ο Ντελρόι που έβγαλε την τελευταία άμυνα κέρδισαν το παιχνίδι και το πρώτο και πιο δύσκολο βήμα είχε γίνει. Αργήσαμε να γυρίσουμε σπίτι και πως να κοιμηθείς μετά από τέτοια ένταση.

5/5/2018 Ημέρα νο2

Η ανυπομονησία για το απόγευμα του Σαββάτου μεγάλη. Η ΑΕΚ θα στεφόταν πρωταθλήτρια στην γειτονιά της, στα πάτρια εδάφη. Οι προβλέψεις για τον καιρό προβλημάτιζαν αλλά πραγματικά ποιος νοιαζόταν αν θα βρέξει ή όχι. Περπατούσες στην Φιλαδέλφεια από το μεσημέρι και έβλεπες μια μεθυσμένη πολιτεία, ανθρώπους χαμογελαστούς να μην κρατιούνται να πάνε προς Ριζούπολη. Η ΑΕΚ έπαιζε μέσα στο γήπεδο αλλά η γιορτή είχε ήδη ξεκινήσει στις εξέδρες. Έφτανε μια τρομερή σέντρα του Μάρκο, μια κοντρολάρα του Σέρχιο για να σκοράρει και να ξεκινήσουν τα πανηγύρια. Πραγματικά δεν θυμάμαι τίποτα άλλο από αυτόν τον αγώνα. Έγινε η απονομή και ο κόσμος μπήκε στο γήπεδο να πάρει αναμνηστικά, να βγάλει φωτογραφίες, αυτό το μαράζι των 25 χρόνων έφυγε από πάνω από όλους. Το ανοιχτό πούλμαν περίμενε τους πρωταθλητές για βόλτα στην πόλη της ΑΕΚ και όσοι το έζησαν από κοντά θα το θυμούνται σε όλα τους τη ζωή. Πάλι αργήσαμε να γυρίσουμε σπίτι αλλά έπρεπε να πάρουμε δυνάμεις, υπήρχε τελικός εν όψει.

6/5/2018 Ημέρα νο3

Η Μονακό περίμενε στον μεγάλο τελικό της Κυριακής, μια πάρα πολύ καλή ομάδα, με ποιοτικούς παίκτες, ίσως στα χαρτιά και καλύτερη από την ΑΕΚ. Αυτή την φορά όμως δεν υπήρχε άγχος, ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι η ΑΕΚ θα κερδίσει. Μπαίνοντας στο ΟΑΚΑ, είδα ένα γήπεδο να κοχλάζει, κυριολεκτικά «μπίσταγε» και πώς να χάσεις με τέτοιο κόσμο. Ήταν τέτοια η ατμόσφαιρα, ήρθαν και οι ποδοσφαιριστές με την κούπα, θαρρείς πως όλα είχαν φτιαχτεί για να σηκώσει και η Βασίλισσα το Ευρωπαϊκό. Η σιγουριά της κατάκτησης έγινε βεβαιότητα μετά το πρώτο πεντάλεπτο που η ΑΕΚ προηγήθηκε 7-0 και 13-4. Το έβλεπες από μακριά ότι γυάλιζε το μάτι τους. Ο κόουτς Σάκοτα σε έναν τομέα που είναι αξεπέραστος είναι αυτός της ψυχολογίας. Τους είχε φτιάξει ψυχολογικά με τέτοιο τρόπο που έβλεπες ξένους και Έλληνες να έχουν μετατραπεί σε κομάντο μέσα στο γήπεδο. Ο Μάικ Γκριν έκανε ματσάρα, ο Πάνταρος πάντα από παντού, που λέει και μια ψυχή, ο Σάκοτα αρχηγός όπως πάντα. Ο Ντελρόι (πάλι) έκανε το κόψιμο στον Κούπερ και η ΑΕΚ με κατοστάρα κατέκτησε πανάξια το 3ο Ευρωπαϊκό της συλλογής της. Ο πανζουρλισμός που ακολούθησε δεν περιγράφεται, τυχεροί όσοι τα έζησαν από κοντά. Ο Ντούσαν να λέει συνθήματα από το μικρόφωνο, ο Πάντερ να έχει τρελαθεί και ο Μαυροειδής να κρατάει το κύπελλο μόνο για πάρτη του. Ο Μάκης Αγγελόπουλος περιχαρής χειροκροτούσε, αισθανόμενος επιτέλους την μεγάλη δικαίωση.

Ο αθλητισμός είναι στιγμές

Αν μη τι άλλο ο αθλητισμός είναι στιγμές και σου προσφέρει εικόνες που μένουν στο μυαλό σου για πάντα. Το γκολ του Γιακουμάκη στο Καραϊσκάκη, το τρίποντο του Σάκοτα με την Μπαιρόιτ, ο πανηγυρισμός του Μπάρκα μετά την ακύρωση του γκολ οφσάιντ του Μαουρίσιο και το τρίποντο του Πάντερ στην Νίμπουργκ, θα είναι 4 στιγμές-εικόνες που προσωπικά θα τις θυμάμαι για πάντα. Όλα αυτά οδήγησαν σε ένα αξέχαστο τριήμερο που ο Ντούσαν έδινε πάσα στον Μάρκο και τον Σέρχιο και εκείνοι με την σειρά τους ασιστ στον Κέβιν, τον Μήτσο και τον Μάνι.

Καλά να είμαστε να ξαναζήσουμε τέτοιες στιγμές.

• BCL
• ΑΕΚ
• πρωταθλημα