Το μόνο… άγχος στην ΑΕΚ είναι το καλό ποδόσφαιρο

Το μεγαλύτερο ζητούμενο σε μια συνέντευξη Τύπου – παρουσίαση ενός νέου προπονητή, δεν είναι τόσο αυτά που θα πει, αλλά κυρίως το τι θα… βγάλει. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης είπε λίγο περισσότερα πράγματα από αυτά που συνήθως λέγονται σε μια συνέντευξη Τύπου, αλλά το ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι εξέπεμψε άνεση, σιγουριά, αυτοπεποίθηση.

Το βασικό ερώτημα μετά τη μεταπήδησή του από μια μεγάλη ομάδα με σοβαρά εξωαγωνιστικά, διοικητικά και οικονομικά προβλήματα σε μια άλλη μεγάλη ομάδα με λυμένα όλα τα εξωαγωνιστικά προβλήματα, που μάλιστα είναι και πρωταθλήτρια, ήταν το εξής.

Θα τον αγχώσει περισσότερο αφού οι αγωνιστικές απαιτήσεις πλέον φτάνουν από το μηδέν στο εκατό; Ή θα τον απαλλάξει από το άγχος αφού στο μυαλό του, θα έχει πλέον μόνο το πώς θα παίξει η ομάδα του καλό ποδόσφαιρο και θα πετύχει τους στόχους της;

Όποιος παρακολούθησε τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου του νέου τεχνικού της ΑΕΚ, πήρε ξεκάθαρη απάντηση πάνω σε αυτό το βασικό ερώτημα, τόσο από τις απαντήσεις που έδωσε, αλλά κυρίως από την άνεση, με την οποία τις έδωσε.

Προφανώς, η θεωρία από την πράξη απέχουν πολύ, αλλά γνωρίζοντας τη μετάβαση από έναν Παναθηναϊκό που δεν ήταν κανονικός Παναθηναϊκός σε μια ΑΕΚ που είναι πρωταθλήτρια Ελλάδας, έχει τη σημασία του, να βλέπεις τον Ουζουνίδη να μην τον αγχώνει αυτό καθόλου.

Σημαντικό επίσης είναι ότι δεν στάθηκε στα τετριμμένα, στο ερώτημα που μοιραία τίθεται για τη σύγκριση με τον προκάτοχό του στον «κιτρινόμαυρο» πάγκο, αλλά χωρίς να χρειαστεί καν να πιεστεί, ξεκαθάρισε ότι θέλει να παρουσιάσει μια πιο ελκυστική ομάδα, πιο επικίνδυνη επιθετικά, που θα πετύχει ακόμα περισσότερα πράγματα.

Για τους στόχους προφανώς και δεν τίθεται θέμα. Δεν θα είχε τεθεί όποιος κι αν ήταν προπονητής. Η ΑΕΚ πια είναι ΑΕΚ και ξεκινά την προετοιμασία της για να ολοκληρώσει τη χρονιά, με στόχους, την κατάκτηση του πρωταθλήματος, του κυπέλλου και μιας καλής πορείας στην Ευρώπη.

Όσον αφορά στα μεταγραφικά, η «μισή» είδηση που επί της ουσίας επιβεβαίωσε ο Ουζουνίδης είναι ότι η ΑΕΚ φουλάρει ώστε να έχει μαζί του, στην Πολωνία, έναν δεξιό εξτρέμ και έναν φορ.

Την άλλη «μισή» που αφορά στο πόσες θα είναι συνολικά οι μεταγραφές αυτό το καλοκαίρι, αν και ο υπογράφων τον πίεσε με το ερώτημα που του έθεσε, αναφέροντας μάλιστα και τον αριθμό των 4 μεταγραφών, δεν θέλησε να το ξεκαθαρίσει.

Μιλώντας ωστόσο για ένα μικρό και ευέλικτο ρόστερ με δύο παίκτες σε κάθε θέση και έχοντας πει στη ροή του λόγου του ότι η ΑΕΚ δεν θα χρειαστεί 6-7 μεταγραφές, νομίζω ότι καταλήγουμε οριστικά πια στο συμπέρασμα για 2+2 μεταγραφές, δηλαδή για το δεξί εξτρέμ και τον επιθετικό, πάση θυσία μέχρι την Πολωνία και με ορίζοντα να είναι πανέτοιμοι για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ συν άλλες δύο κινήσεις, για τις οποίες δεν θα υπάρξει βιασύνη.

Εν κατακλείδι, αυτή η ηρεμία, η άνεση, η αυτοπεποίθηση και η απαλλαγή άγχους που εξέπεμψε ο Μαρίνος, όντας σίγουρος ότι η ομάδα θα είναι πανέτοιμη για όλους τους στόχους της, είναι στοιχεία που καλό θα είναι να διακατέχουν και εμάς, αλλά και όλο το φίλαθλο κόσμο της ομάδας.

Τώρα πια τίποτα δεν ξεκινάει από το μηδέν, τώρα η ΑΕΚ έχει τις γερές βάσεις, όχι απλά για να συνεχίσει ως πρωταθλήτρια, αλλά για να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο. Τώρα, αν κάποιος δεν μπορεί να ζει χωρίς γκρίνια και μιζέρια, θα πρέπει να βρει κάτι άλλο για να… ξεδίνει. Η ΑΕΚ δεν έχει προβλήματα. Μόνο διάθεση και αποφασιστικότητα για να πετάξει ακόμα πιο ψηλά.

Υ.Γ.: Για τον Νίκο Παρίση, είναι προτιμότερο να μιλήσει και να γράψει περισσότερα, η προηγούμενη γενιά δημοσιογράφων του ρεπορτάζ της ΑΕΚ, που τον γνώρισε πολύ καλύτερα από εμάς. Αλλά κι εμείς που τον γνωρίσαμε λιγότερο και μιλήσαμε λιγότερο μαζί του, δεν χρειάστηκε καθόλου χρόνος για να αντιληφθούμε ότι πρόκειται για έναν καλοσυνάτο άνθρωπο, πάντα χαμογελαστό και με αγνή και άδολη αγάπη για την τρέλα του, που δεν ήταν άλλη από την ΑΕΚ. Έφυγε ευτυχισμένος, όπως ο ίδιος είπε, όταν του πήγαν το κύπελλο της πρωταθλήτριας ΑΕΚ, στο νοσοκομείο. Προσωπικά, θα πρόσθετα, όπως και για κάθε «Ενωσίτη» που φεύγει από κοντά μας, τα τελευταία χρόνια, ότι είναι πολύ άδικο που δεν θα μπουν στην «Αγια-Σοφιά». Μα, είναι βέβαιο ότι και την ημέρα εκείνη, θα είναι όλοι μαζί, εκεί ψηλά, αγκαλιασμένοι και θα χαμογελάνε…

Υ.Γ.2.: Αύριο το μεσημέρι, λοιπόν, ο τελικός του πρωταθλήματος για τη μεγάλη κούπα στο χάντμπολ. Μυαλό, ψυχή και καρδιά στα παιδιά για να πάρουν αυτό που αξίζουν, αλλά μυαλό (η ψυχή και η καρδιά είναι δεδομένα) και στον κόσμο γιατί οι «απέναντι» θα έρθουν, με βασική προτεραιότητα να τους δοθεί η αφορμή και να φύγουν. Φυσικά και ο κόσμος της ΑΕΚ δεν θα τους κάνει τη χάρη. Απλά, θα τους ξεκουφάνει με τη φωνή του και θα φύγουν κανονικά όταν λήξει το ματς και θα έχουν χάσει…

• ΑΕΚ
• Ουζουνίδης