Και στο βάθος… Κούπα

Πολύ μεγάλη νίκη για την Βασίλισσα που πέρασε σαν σίφουνας μέσα από την Πυλαία που στις φετινές επισκέψεις της είχε γίνει τόπος μαρτυρίου. Δεν είναι τόσο η νίκη και το +9 αλλά η πολύ μεγάλη αίσθηση ανωτερότητας που έδειξε και νομίζω την αντιλήφθηκαν μέχρι και οι οπαδοί του ΠΑΟΚ. Μια ΑΕΚ άριστα στημένη από το προπονητικό επιτελείο, με πλάνο στο παιχνίδι της και βέβαια ποιοτικό μπάσκετ που σε γεμίζει παρά την κρισιμότητα του αγώνα.

Ξεκίνημα αλά Χάποελ

Στα προηγούμενα 2 ματς της Ένωσης στην Πυλαία, από το ξεκίνημα έβλεπες ότι οι παίκτες του ΠΑΟΚ είχαν μπει πιο δυνατά στο γήπεδο και αυτό είχε ως αποτέλεσμα η ΑΕΚ να χάνει με αρκετούς πόντους από το ξεκίνημα. Αυτή τη φορά, η πνευματική και ψυχολογική προετοιμασία από τον κόουτς ήταν αυτή που έπρεπε. Οι παίκτες της ΑΕΚ μπήκαν στο γήπεδο με γυαλισμένο μάτι, με τέλεια συγκέντρωση, αποφασισμένοι να βάλουν τα κορμιά τους στη φωτιά και να πέσουν στο παρκέ για κάθε κατοχή. Όπως συμβαίνει στην φετινή ΑΕΚ όταν η ομάδα βρίσκει ρυθμό από την άμυνα τότε η επίθεση κυλάει αρμονικά, οι επιλογές είναι οι ενδεδειγμένες και το μπάσκετ που παίζει απολαυστικό. Αυτό συνέβη στο πρώτο δεκάλεπτο αλλά εδώ θα πρέπει να τονιστεί το κλειδί της άνετης τελικά επικράτησης της ΑΕΚ.

Η στρατηγική του Παπαθεοδώρου σε όλα τα ματς με την ΑΕΚ, είναι να κλείνει μέσα στην ρακέτα τους περιφερειακούς του παίκτες, να μικραίνει τους χώρους δράσης για τον Χάντερ για να μην μπορεί να υποδεχτεί την μπάλα εκεί που θέλει, ταυτόχρονα αφήνοντας τους σουτέρ της ΑΕΚ να εκτελούν από το τρίποντο που δεν είναι το καλό τους σημείο. Όλη αυτή η τακτική διαλύθηκε μόλις σε 5 λεπτά, με τους περιφερειακούς της ΑΕΚ να σουτάρουν αποφασιστικά με 4/5 τρίποντα δείγμα του πόσο συγκεντρωμένοι ήταν και με τι αυτοπεποίθηση σούταραν. Μόλις είδε την διαφορά να ξεφεύγει και να φτάνει στα όρια συντριβής προσπάθησε να παίξει deny στην περιφέρεια και κάπου εκεί ξεκίνησε το πάρτι του ασταμάτητου Χάντερ.

Αυτόματα το γήπεδο μεγάλωσε στο ζωγραφιστό, τα πικ εν ρολ ήταν πιο εύκολα πλέον αφού η πάσα εισαγωγής δεν έβρισκε χέρια αντιπάλων και ο καλύτερος finisher του Τσαμπιονς Λιγκ πήρε φωτιά αφού δεν τους ΄΄έβλεπε΄΄.

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και στην περιφερειακή άμυνα που είχαμε τονίσει και πριν το ματς ότι πρέπει να βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα γιατί εκεί ήταν η δύναμη του ΠΑΟΚ.

Ο Ιταλός αποφάσισε να ξεκινήσει τον Γκρίφιν στην βασική πεντάδα και έτσι μαζί με τον βιονικό Σαντ-Ρος δημιούργησαν ένα απροσπέλαστο τείχος που στραγγάλισε τους Γκος και Χάτσερ, με τους δύο να πετυχαίνουν συνολικά 10 πόντους με 3/18 σουτ. Βέβαια λογικό ήταν ότι κάποια στιγμή ο ΠΑΟΚ θα έβγαζε αντίδραση και σε συνδυασμό με την ξεκούραση του Θίοντορ και του Γκρίφιν, οι γηπεδούχοι πλησίασαν στο σκορ.

Ο λόγος ήταν ότι με τις αλλαγές, η περιφερειακή άμυνα αδυνάτησε, οι γκαρντ δημιουργούσαν ρήγματα στην ΑΕΚ, ερχόταν βοήθεια και με ένα απλό split και πάσα στην περιφέρεια εκτελούσαν τρίποντα που ασφαλώς είναι το αγαπημένο τους παιχνίδι. Πολύ σημαντική ήταν και η απουσία του Ξανθόπουλου καθώς στα λεπτά που ήταν στο πάγκο ο Θίοντορ, ο Λαρετζάκης είχε αναλάβει την οργάνωση του παιχνιδιού της ΑΕΚ κάτι που δεν είναι ακόμα έτοιμος να κάνει, ιδιαίτερα όταν πιέζεται τόσο πολύ από έναν παίκτη πολύ ικανό στην πίεση στην μπάλα όπως είναι ο Κόνιαρης.

Το παιχνίδι φαινόταν ότι όσο η ΑΕΚ έπαιζε με τον Θίοντορ στην πεντάδα να ελέγχει μαεστρικά τον ρυθμό του αγώνα, δεν θα έχει πρόβλημα όπως και συνέβη τελικά μέχρι το τέλος. Η τελευταία αντίδραση του ΠΑΟΚ στο παιχνίδι έσβησε από τις βόμβες του αρχηγού από τα 8 μέτρα και κατέστησε σαφές ότι η ΑΕΚ θα φύγει με την νίκη από την Πυλαία.

Σημαντικά στοιχεία του αγώνα

Ο Ιορδάνης της ΑΕΚ μπορεί να μην είχε ένα ιδιαίτερα καλό ματς επιθετικά, αλλά ο τρόπος που άλλαζε τον ρυθμό κάθε φορά που ήταν στο παρκέ, ήταν καθοριστικός για την Ένωση. Η ποιότητα του, του επιτρέπει σε κάθε κατοχή να διακρίνει το mismatch, να ξέρει πότε πρέπει να κρατήσει την μπάλα και πότε πρέπει να κάνει drive και κυρίως στα κρίσιμα πώς να παγώνει τον ρυθμό και να κοντρολάρει την ροή του ματς.

Ο Ντούσαν για άλλο ένα ματς που ήρθε από τον πάγκο ήταν συγκλονιστικός, παίζοντας 20 λεπτά και πετυχαίνοντας 16 πόντους χωρίς να χάσει σουτ. Παρόλο το πρόβλημα στην φτέρνα, στα κρίσιμα ήταν και πάλι εκεί, κόβοντας τα πόδια των παικτών του ΠΑΟΚ με τρίποντα ψυχολογίας. Η ικανότητα του στα μεγάλα σουτ αλλά και η ψυχή που καταθέτει στο παρκέ τον κάνουν δικαιωματικά αρχηγό αυτής της ομάδας.

Πραγματικά δεν ξέρω τι άλλο να γράψω για τον Σαντ-Ρος. Αυτό το παιδί μοιάζει να είναι ακούραστο, βρίσκεται παντού στο γήπεδο και σήμερα εξουδετέρωσε πλήρως τον Γκος. Όμως όταν σκοράρει και στην επίθεση, που δεν είναι το δυνατό του σημείο, ανεβάζει level το παιχνίδι του και είναι αναντικατάστατος. Στο ματς έπαιξε 35:48 (!!!) σκοράροντας 14 πόντους, μαζεύοντας 6 ριμπάουντ και κλέβοντας την μπάλα 2 φορές. Σε αυτό προσθέστε ότι επειδή μάρκαρε τον Γκος, δέχτηκε τα πιο πολλά σκριν από όλους του συμπαίκτες του και θα καταλάβετε για τι υπεραθλητή μιλάμε.

Ο Γκρίφιν έκανε ένα εξαιρετικό παιχνίδι συνεισφέροντας και στην άμυνα και στην επίθεση. Εξαφάνισε και αυτός με την σειρά του τους Χάτσερ-Ζάρα και σκόραρε και 13 πόντους. Αυτό που μένει όμως σαν άσχημη εντύπωση είναι η απερισκεψία της τελευταίας φάσης που έκανε έξαλλο τον Μπάνκι. Ενώ έχει όλο τον χρόνο δικό του, σούταρε από τα 7 μέτρα στα 5 δευτερόλεπτα, δίνοντας ευκαιρία για ένα σουτ ακόμα στον ΠΑΟΚ και στην άμυνα δεν σήκωσε καν τα χέρια του στο -κάτι σαν -σουτ του Κόνιαρη.

Όπως έχω γράψει πολλές φορές, είναι σημαντικό να κοιτάμε το επίπεδο του μπάσκετ που παίζει η ΑΕΚ ίσως και παραπάνω από το αποτέλεσμα. Το σωστό μπάσκετ σε βάθος χρόνου δικαιώνεται και πλέον η Βασίλισσα έχει φτάσει ένα αρκετά καλό σημείο μονταρίσματος, όλα τα κομμάτια του παζλ έχουν δέσει αρμονικά και το αποτέλεσμα είναι ένα σωστό, ορθολογικό και θεαματικό μπάσκετ.

ΥΓ. Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι για τον επαναληπτικό όταν η ίδια η ΑΕΚ πέρσι ανέτρεψε τέτοια διαφορά εκτός έδρας.

ΥΓ2. #back2back

• ΑΕΚ
• ΠΑΟΚ