Ημιτελικός... κομμένος και ραμμένος στα μέτρα της ΑΕΚ του Καρέρα

Η Νέα Σμύρνη ήταν γκέλα, όπως κι αν το δεις. Για μένα δεν ήταν τόσο γκέλα επειδή εκ προοιμίου έπαιζες με την πιο αδύναμη ομάδα του πρωταθλήματος. Να σημειώσω βέβαια εδώ πως μέχρι και την 24η αγωνιστική, όσον αφορά τους πόντους μέσα στο γήπεδο χωρίς την τιμωρία του, ο Πανιώνιος είχε περισσότερους από τον Παναιτωλικό.

Δεν ήταν λοιπόν τόσο γκέλα λόγω της βαθμολογίας, γιατί αυτό «ματσάρεται» ας πούμε από το πολύ πειραματικό σχήμα της ΑΕΚ και την απελπισμένη ανάγκη του αντιπάλου για νίκη. Περισσότερο ήταν γκέλα και μεγάλη μάλιστα, λόγω της μορφής που είχε το ματς.

Μετά από ένα μουδιασμένο πρώτο δεκάλεπτο – τέταρτο, η ΑΕΚ μέχρι την ανάπαυλα έπρεπε να έχει πάρει καθαρό προβάδισμα, βάσει ευκαιριών και ευκολίας στην δημιουργία τους. Όταν σε ένα τέτοιο ματς σώζεις τελικά έναν βαθμό στο τέλος, αυτό το κάνει ουσιαστική γκέλα.

Παρόλα αυτά, δεν μείωσε καθόλου αυτή η εξέλιξη, μια αίσθηση ασφάλειας με την οποία με έχει γεμίσει η ομάδα το τελευταίο διάστημα. Αυτή με έχει καταλάβει και δεν λέει να με αφήσει. Ελπίζω μόνο να μη με αφήσει με πολύ άσχημο τρόπο, που θα θυμάμαι για καιρό.

Με αυτή την αίσθηση ασφάλειας περιμένω και τον πρώτο ημιτελικό με τον Άρη. Με εμπιστοσύνη στον προπονητή και την ομάδα, που είχα πολλά χρόνια να νιώσω κι ελπίζω να δικαιωθώ. Το σημειώνω αυτό, γιατί είναι γνωστό από τα γραφόμενα μου, πως αίσθηση ασφάλειας και εμπιστοσύνη, δεν είχα ούτε με τον κατά τεκμήριο πιο πετυχημένο προπονητή της τελευταίας επταετίας, τον Μανόλο Χιμένεθ.

Με τον Καρέρα και την ΑΕΚ των τελευταίων μηνών, που τίποτε ουσιαστικό δεν έχουν καταφέρει ακόμη, ειδικά σε σύγκριση με τα επιτεύγματα της ΑΕΚ του Μανόλο, το νιώθω.

«Κολλάει» καλά ο Άρης

Ο Άρης είναι καλή ομάδα, καμιά αμφιβολία. Αλλά πιστεύω πως «κολλάει» καλά στα χαρακτηριστικά της σημερινής ΑΕΚ. Νομίζω πως η Ένωση πρέπει να κάνει πάρα πολύ άσχημο παιχνίδι για να μην ελέγξει οποιαδήποτε αναμέτρηση με τον Άρη αυτή την περίοδο και εκπληκτικά άτυχη για να μην κερδίσει με κάποιο τρόπο.

Δεν μιλάω για την αξία και το επίπεδο των ομάδων, δεν θα μπω σε αυτή την κουβέντα, παραμονές μεταξύ τους ματς.

Μιλάω για το πως «κολλάνε» τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους.

Για παράδειγμα, παρά το γεγονός πως ο ΟΣΦΠ είναι συνολικά καλύτερος φέτος από τον ΠΑΟΚ και ειδικά αυτή την περίοδο φαίνεται να τον έχει αφήσει αρκετά πίσω, θεωρώ πως η ΑΕΚ μπορεί να ελέγξει καλύτερα όταν είναι εκείνη εντάξει, ένα ματς με έναν καλό ΟΣΦΠ, απ’ ότι με έναν καλό ΠΑΟΚ.

Ο αντίπαλος δείχνει να ασχολείται με αυτό το ματς, πολύ περισσότερο καιρό απ’ όσο η ΑΕΚ. Δεν το κρύβουν άλλωστε και με πολλές δηλώσεις.

Η δική μας ομάδα πάει πιο ήσυχα. Και …με γκάζια, μετά την Νέα Σμύρνη. Αυτό ήταν το μοναδικό καλό της βραδιάς, ίσως μαζί και με το γεγονός πως δεν μπόρεσε ο Πανιώνιος να πάρει τους τρεις βαθμούς, που είχε φτάσει μια ανάσα.

Το γεγονός λοιπόν πως στον Άρη ασχολούνται με το ματς πολύ περισσότερο καιρό και πολύ πιο έντονα σε σχέση με την ΑΕΚ, επικοινωνιακά τουλάχιστον, δεν σημαίνει απαραίτητα πως θα εμφανιστούν και κατάλληλα προετοιμασμένοι.

Κάποιες φορές αυτό μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ και ειδικά για ομάδες που είναι σε φάση να προσπαθούν πάλι να συνηθίσουν την πίεση υψηλών απαιτήσεων και πόσο μάλλον και της διεκδίκησης ενός σημαντικού τίτλου.

Πιστεύω πως για την προσέγγιση που έχει καθιερώσει η ΑΕΚ σε αυτά τα πιο ανταγωνιστικά παιχνίδια, το συγκεκριμένο εφόσον το σχέδιο υπηρετηθεί σωστά, είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της. Ακόμη και για ξεκάθαρο προβάδισμα από το πρώτο ματς.

Με βάση βέβαια την φιλοσοφία που σίγουρα ο Καρέρα την έχει καλά υπόψη του, πως σε αυτό το επίπεδο στις διπλές αναμετρήσεις, πλεονέκτημα έχεις ως γηπεδούχος στο πρώτο ματς, ακόμη και με 0-0. Αν δεν δεχθείς γκολ δηλαδή.

Αλλά πιστεύω η ΑΕΚ και το μηδέν θα κρατήσει και μπροστά θα πάρει ό,τι χρειάζεται …

• aris
• ΑΕΚ
• Μάσιμο Καρέρα