Βρέξει, χιονίσει, η ΑΕΚ θα νικήσει!

Θα μπορούσα να ξεκινήσω αυτό το κείμενο με κλάμα και οδυρμό. Να αναφέρομαι σε όσα έγιναν στραβά. Στην γκαντεμιά που στερεί από την ΑΕΚ σε αυτά τα σημαντικά ματς με τη Σέλτικ τον Μάνταλο και τον Τσιγκρίνσκι. Να (ξανά)πω για τον καθυστερημένο σχεδιασμό, που δεν επέτρεψε στον Ουζουνίδη να έχει περισσότερες μέρες για να βάλει στο κλίμα τους νέους παίκτες. Αλλά αυτά θα ήταν σκέψεις και λογικές για μια ΑΕΚ άλλων εποχών.

Σε αυτήν την ΑΕΚ, σε αυτούς τους παίκτες, δεν αξίζει τίποτε λιγότερο από τα πάντα. Εμαθα πως σκιάχτηκαν και κατέβασαν μούτρα όλοι στα Σπάτα όταν διαπιστώθηκε η ζημιά που έπαθε ο Μάνταλος. Αλλά έμαθα και πως εκείνος ήταν που αμέσως φρόντισε να τους καταστήσει ξεκάθαρο, πως περιμένει να του φέρουν σκορ πρόκρισης και να έχει πολλά ματς στους ομίλους. Αυτή είναι η ΑΕΚ. Ενας για όλους και όλοι για έναν.

Πριν φτάσω στα ματς με τη Σέλτικ, θέλω να (ξανά)πω δύο κουβέντες για τον Μάνταλο. Κατά καιρούς έχουμε διαφωνήσει με αρκετούς για τη σημαντικότητα του Μάνταλου. Δεν έχω πρόβλημα να επαναδιατυπώσω την άποψη μου. Ο Μάνταλος είναι ό,τι πολυτιμότερο έχει αναδείξει και υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο σε μεσοεπιθετικό επίπεδο τα τελευταία χρόνια. Κατά τη γνώμη μου, θα είχε θέση σε οποιαδήποτε ομάδα της ΑΕΚ ιστορικά μπορεί να θεωρεί ο καθείς καλύτερη.

Δεν είναι μόνο οι αγωνιστικές ικανότητες, αλλά η τεράστια προσωπικότητα που κουβαλά αυτό το παιδί. Χαρισματικός. Από εκείνους που είναι θαρρείς ευλογημένοι για να γίνουν αρχηγοί. Που δεν επιβάλλονται, αλλά κατακτούν. Οι συμπαίκτες του τον έχουν ψηλά, ο κόσμος συνειδητοποίησε με τα πολλά για τι διαμάντι έχει. Ακόμα και στις στραβές, που δεν τον έχουν βρει και λίγες, έχει πάντα τρόπο να τα αφήνει όλα πίσω και να προχωρά.

Επιστρέφω στη Γλασκώβη. Αλλωστε, ο Μάνταλος θα είναι με τον τρόπο του εκεί. Θα βρει τρόπο να φτιάξει τους συμπαίκτες του, να δώσει λύσεις και να εμπνεύσει. Να μπει η ΑΕΚ μέσα στο γήπεδο δίχως δεύτερες σκέψεις στο μυαλό. Μόνο πως θα θέσει τις βάσεις για πρόκριση στο ΟΑΚΑ.

Ακόμα και τώρα, κάποιοι με ψέγουν επειδή διαισθανόμουν και ήθελα τη Σέλτικ. Μα, έτσι γράφεται η ιστορία. Μέσα από υπερβάσεις. Από πίστη στον εαυτό και στις δυνάμεις. Για κάθε απώλεια της ΑΕΚ υπάρχει μια προσθήκη. Για κάθε ερώτημα υπάρχει μια απάντηση. Πόσο πειστική θα είναι, εξαρτάται από τον Ουζουνίδη και τους παίκτες του.

Πάντως, δεν θεωρώ πως η ΑΕΚ υπολείπεται σε κάτι της Σέλτικ. Ισως μόνο στη δυνατότητα επίσημων αγώνων. Αλλά αυτό είναι κάτι που ήξεραν στην ΑΕΚ και το αντιμετωπίζουν κάθε χρόνο. Μπαίνεις, παίζεις σαν ΑΕΚ και φέρνεις την πρόκριση στα μέτρα σου. Πιστέψτε λίγο περισσότερο – όσοι δεν το κάνετε ακόμα – στους πρωταθλητές. Τα υπόλοιπα μετά το ματς. Τώρα είναι η στιγμή που θα μιλήσουν ο Μαρίνος και οι παίκτες του.

Υ.Γ.: Αν και δεν έχει μεγάλη σημασία, εγώ θα επέλεγα για την κάλυψη του κενού του Μάνταλου τον Μπογέ. Εκτιμώ πολύ τον Λόπες και τη δυνατότητα να κάνει εξαιρετικό ντουέτο με τον Χουλτ, πιστεύω στον Αλμπάνη, αλλά θα επέλεγα έναν παίκτη που μοιάζει σε κάποια στοιχεία με τον Μάνταλο. Που παίζει με το κεφάλι ψηλά, που έχει την ατομική ενέργεια, που μπορεί να μοιράσει την μπάλα. Αλλά και εδώ ισχύει, πως ο Μαρίνος αποφασίζει.

ΥΓ1: Για την κλήρωση των play off δεν χρειάζεται μεγάλη ανάλυση. Ισχύει αυτό που σας έλεγα. Μια υπέρβαση είναι φέτος για την ΑΕΚ, να υπερβεί το εμπόδιο της Σέλτικ. Αν το πράξει αυτό, αρκεί να είναι σοβαρή και θα έχει ευρωπαϊκή προοπτική για το μέλλον της.

• ΑΕΚ
• λόπες
• Μάνταλος
• μπογε
• Ουζουνίδης
• Σέλτικ