Θα τη βρει η πάπια τη λίμνη!

Αρχισαν τα…χορευτικά από τους Αργεντινούς «μάγους», παρέλαση της ΑΕΚ με Μπογέ και Πόνσε!
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ετσι συμβαίνει πάντα στην ΑΕΚ. Είναι οργανισμός ευαίσθητος στους κραδασμούς. Ειδικά, από τη στιγμή που όταν στραβώσει κάτι, μοιάζει να διαλύεται το σύμπαν. Ετσι, φτάσαμε μέσα σε τρεις μήνες από τον απόλυτο ενθουσιασμό για την πρωταθλήτρια που ετοιμαζόταν για το ριπίτ και επέστρεφε θριαμβευτικά στο Champions League, στην απόλυτη καταστροφολογία.

Ολο το οικοδόμημα δείχνει να καταρρέει ως χάρτινος πύργος: ομάδα που δεν δείχνει πως μπορεί να σταθεί στα πόδια της, προπονητής που τα έχει εμφανώς χαμένα, κόσμος που ξεσπά επί δικαίων και αδίκων, διοίκηση που ψάχνει να βρει τι φταίει. Στα σχόλια, στις συζητήσεις, υπάρχει απόλυτη μαυρίλα. Δεν μπορώ να αδικήσω κανέναν. Αλλά εγώ προτιμώ να ακολουθώ την οδό της λογικής.

Είναι προφανές, πως για όσα συνέβησαν τους τελευταίους μήνες, δεν υπάρχει ένα πρόβλημα. Δεν μπορεί το οικοδόμημα που στήθηκε με συνέπεια επί πέντε χρόνια να καταρρέει σε τρεις μήνες. Εστω και αν δεν υπήρξαν οι κατάλληλες «τσιμεντοενέσεις», αν δεν χρησιμοποιήθηκαν κατάλληλα υλικά, εάν υπήρξαν λάθη στο σχεδιασμό της κατασκευής, η βάση παραμένει.

Εάν δει ο καθένας από εσάς με ψυχραιμία την κατάσταση και μετρήσει τα δεδομένα, θα διαπιστώσει πως η ΑΕΚ έχει θέσει γερές βάσεις για να πορευθεί. Είναι μια ομάδα που έδειξε πως έχει τον τρόπο να πρωταγωνιστεί. Είναι οργανισμός που έφερε ξανά την Ενωση σε πρώτο πλάνο. Η ΑΕΚ έγινε πρωταθλήτρια, κυπελλούχος, διεκδίκησε κάθε τίτλο, επέστρεψε στην Ευρώπη.

Συν βέβαια σε όλα αυτά, υπάρχει το τεράστιο πρότζεκτ που λέγεται γήπεδο. Πέρα από κάθε φαντασίωση ή μηδενισμό που μπορεί να εμφανίζει κάποιος, η πραγματικότητα είναι πως εκεί που πέρυσι υπήρχαν χώματα και ένα στέρφο οικόπεδο, σχηματίζεται ήδη ένα γήπεδο. Εάν δεν υπάρξουν συγκλονιστικές αναταραχές, σε ένα χρόνο από τώρα θα εκκινήσει η αντίστροφη μέτρηση.

Το γήπεδο όμως, δεν είναι πανάκεια. Δεν είναι η λύση για όλα. Η ΑΕΚ οφείλει να δυναμώσει και να βρει τις σωστές λύσεις. Το γήπεδο δεν είναι δικαιολογία για καμία αγωνιστική αποτυχία. Δεν συγχωρεί κανένα από τα λάθη που έγιναν και γίνονται ακόμα. Αλλά είναι μια πραγματικότητα που ενισχύει το μέλλον της ΑΕΚ, που θωρακίζει τη δυνατότητα να πρωταγωνιστεί επί χρόνια.

Βρισκόμαστε στο μέσο μιας μεγάλης καταστροφής. Η ΑΕΚ απώλεσε το πρωτάθλημα, δεν κέρδισε ελάχιστα πράγματα από το Champions League, βρίσκεται σε κατάσταση απορρύθμισης. Το πρώτο που πρέπει να γίνει, είναι νίκες – ανάσες για να σταθεί στα πόδια της. Να σταθμίσει τα δεδομένα και να ορίσει τους στόχους που θα παίξει για το διάστημα που απομένει.

Οσα μένουν, διόλου ευκαταφρόνητα δεν είναι. Στη δική μου σκέψη, πρώτος ιεραρχικά στόχος πρέπει να είναι το κύπελλο, γιατί οι τίτλοι είναι αυτοί που μένουν και γράφουν ιστορία. Επειτα η έξοδος στην Ευρώπη και ειδικά η 2η θέση που οδηγεί στα προκριματικά του Champions League. Δεν είναι εύκολο, αλλά έχει ακόμα 19 ματς και κανένας αντίπαλος δεν είναι φόβητρο για μια κανονική ΑΕΚ.

Επίσης, είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσει η κατάσταση με το υλικό. Διαφωνώ με τον τρόπο που τέθηκαν εκτός ομάδας οι Σιμόες, Μπακασέτας, Λαμπρόπουλος, αλλά κατανοώ την ποδοσφαιρική λογική. Η ΑΕΚ πρέπει να αξιολογήσει παίκτες που μέχρι τώρα για διάφορους λόγους δεν έπαιξαν. Να δει και να κρίνει τους δανεικούς του καλοκαιριού (Οικονόμου, Αλεφ, Πόνσε, Μπογέ), να δει τους παίκτες που δεν έχουν φανεί (Σβάρνα, Γιαννιώτα, Γιακουμάκη, Αλμπάνη).

Η υπόθεση με τους τρεις είναι σύνθετη. Κυρίως, επειδή αποτελούσαν βασικά κομμάτια εκείνης της υπέροχης παρέας των αποδυτηρίων. Επειδή είναι κομμάτια μάλαμα ως χαρακτήρες και εξαιρετικοί ποδοσφαιριστές. Βέβαια, μια επαγγελματική διαπραγμάτευση (και για τις δύο πλευρές), δεν κρίνεται από το αν κάποιος είναι καλό παιδί. Δεν θα έλεγα ποτέ πόσα πρέπει να δώσει η ΑΕΚ, δεν θα έλεγα ποτέ πόσα έπρεπε να ζητήσουν οι παίκτες. Δικό τους θέμα. Δεν τα βρήκαν και τέλος.

Αυτό που με προβληματίζει στην περίπτωση έχει δύο άξονες:

1) πως η ΑΕΚ συνεχίζει να χάνει μπιρ παρά, βασικά εργαλεία της. Είναι αναγκαίο, να βρεθεί δικλείδα ασφαλείας έτσι ούτως ώστε, όταν δεν υπάρχει προοπτική ανανέωσης της συνεργασίας με έναν παίκτη, να παραχωρείται στη σωστή στιγμή με ποσό που θα ικανοποιεί την ΑΕΚ. Πέραν του τι μπορεί να πιστεύει ο καθένας για την αξία των τριών, πρόκειται για τρεις πρωταθλητές, δύο εν ενεργεία διεθνής, με καλό όνομα στην αγορά. Η ΑΕΚ έπρεπε ή να τους κρατήσει ή να τους πουλήσει

2) μέσα στον αχό της καταστροφολογίας, αναπτύσσονται πάλι μακιαβελικές απόψεις για σημαντικά κομμάτια της ομάδας. Η ΑΕΚ οφείλει να βρει τον άξονα και να πορευθεί με παίκτες που θα έχουν φιλοδοξίες, θα θέλουν να κερδίσουν, θα δημιουργούν ομάδα. Με ελληνική βάση και με γνώση του τι σημαίνει ΑΕΚ.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X