Πληγή που δεν κλείνει!

Πληγή που δεν κλείνει!
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Αντιλαμβάνομαι, ότι η επικαιρότητα θέλει κουβέντα για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της ΑΕΚ από τον Κωστένογλου, αν πρέπει να υπάρξει μεταγραφική ενίσχυση, άντε και στο τσακίρ κέφι όσα κάνει η Εθνική μπάσκετ και δεν κάνει η Εθνική ποδοσφαίρου. Θα τα συζητήσουμε σύντομα.

Θεωρώ επιβεβλημένη στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία την παραμονή του Κωστένογλου και ελπίζω να έχει τη δυνατότητα να δουλέψει απερίσπαστα. Δεν βλέπω πιθανότητα μεταγραφής, έστω και αν είναι δηλωμένη απ’ όλους η ανάγκη ενίσχυσης, ειδικά στη θέση «6». Πιστεύω, ότι η Εθνική μπορεί να δει στα μάτια τους Αμερικάνους, δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στο ποδοσφαιρικό πρότζεκτ.

Η σημερινή μέρα πάντως, είναι στη δική μου συνείδηση αφιερωμένη σε μια ανοιχτή πληγή, που δεν κλείνει όσα χρόνια και αν περάσουν. Μακριά από εθνικιστικές κορόνες, αλλά με επίγνωση της ιστορικής πραγματικότητας και της αδυναμίας της Ελλάδας να διαχειριστεί όσα κορυφώθηκαν τη νύχτα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955 και οδήγησαν στο σταδιακό αφανισμό του Ελληνισμού της Πόλης.

Είναι πραγματικά οξύμωρο, πως πολλές φορές κρατάμε στη συλλογική μνήμη και τιμούμε τις μέρες των εθνικών καταστροφών. Ελάχιστοι γνωρίζουν πότε είναι η ίδρυση του Βυζαντίου, αλλά όλοι ξέρουν την καταραμένη 29η Μαΐου 1453. Ετσι συμβαίνει και με τη σύγχρονη ιστορία της Κωνσταντινούπολης. Μένει στη μνήμη η νύχτα τρόμου, εκεί που χάθηκαν ψυχές, περιουσίες και ένας ολόκληρος κόσμος.

Ανήκοντας στην τελευταία γενιά Ελλήνων που γεννήθηκαν στην Πόλη, δεν πρόλαβα να ζήσω σχεδόν τίποτε εκεί. Ωστόσο, κάθε κομμάτι της δείχνει τόσο οικείο. Επί χρόνια, οι κουβέντες, οι αναφορές, όλοι και όλα, οδηγούσαν εκεί. Ακόμα και η ΑΕΚ. Εκείνες οι μαζώξεις στα Φιλαδέλφεια, τα ούζα (να είναι κάνα καλό Yeni raki από την Πόλη) και οι μεζέδες. Και οι ιστορίες των μεγάλων. Να τις ακούς και να ταξιδεύεις: στα Πριγκιποννήσια, στο Πέρα, στα Ταταύλα.

Ηταν μοναδικά. Ένα ιστορικό ταξίδι. Ανθρωποι που γνωρίζονταν ή δεν είχαν καμία σχέση στην Πόλη τους και ήρθαν στην Αθήνα για να βρουν καταφύγιο και σημείο αναφοράς στην ΑΕΚ. Που την έκαναν καθημερινότητα και καμάρι τους. Που συνέδεσαν την Πόλη με την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Καβάλα, την Αλεξανδρούπολη, κάθε μέρος της Ελλάδας που αναγκάστηκαν να ζήσουν έπειτα από τον βίαιο ξεριζωμό τους.

Τα χρόνια πέρασαν. Ενδεχομένως κάποιοι από εσάς να τα θεωρείτε παρωχημένα και εκτός πραγματικότητας. Αλλά δεν είναι. Δεν μπορεί να είναι έτσι, όταν αυτή η πληγή μένει ανοιχτή. Λέει ο Τσίλης σωστά, ότι οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα. Όσο πιο ανοιχτά μυαλά υπάρχουν, θα απομακρύνονται βραδιές σαν αυτή που βίωσαν οι πρόγονοί μας πριν από 64 χρόνια. Τόσο κοντά, αλλά και τόσο μακρινά.

Δυστυχώς, την Ελλάδα αλλιώς την ονειρεύονταν και τη συζητούσαν και διαφορετικά τη βρήκαν. Οι παλιότεροι ίσως θυμόνται πόσο έντονα ακουγόταν το «Τούρκοι», σχεδόν στην καθημερινότητα κάθε Ρωμιού. Σαν ξένοι έφυγαν από την Πόλη, σαν ξένους τους υποδέχθηκαν στην Ελλάδα. Μέχρι να αφομοιωθούν, να σταθούν στα πόδια τους και να γίνουν και πάλι ισχυροί και δυνατοί.

Οσα έγιναν το ’55, το ’64, το ’74, όσα είχαν προηγηθεί το ’22, κατέστρεψαν τον ελληνισμό της Πόλης και της Μικράς Ασίας. Τα πράγματα δεν αλλάζουν πλέον και για τους περισσότερους, αποτελούν ξεχασμένες ιστορίες. Αυτό που δεν πρέπει να χαθεί είναι η μνήμη. Να μη ξεχάσουν οι παλιοί, να μάθουν οι νέοι πως η Πόλη ήταν η καρδιά του Ελληνισμού για αιώνες. Και ας μη συμβάλει σε αυτό η ελληνική παιδεία.

Τα χρόνια πέρασαν. Οι άνθρωποι άλλαξαν. Οι βαλίτσες έχουν μπει πια στα πατάρια και τις αποθήκες και δεν είναι έτοιμες για να γεμίσουν και να γυρίσουν πίσω στο σπίτι τους. Η Πόλη άλλαξε. 20 εκατ. πληθυσμός, από κάθε άκρο της Ανατολής. Παραμένει μαγική, σημείο αναφοράς για όλους. Είναι τόσο μακρινή και τόσο κοντά μας. Στην καθημερινότητα, μέσα από κάθε αναφορά στην Αθλητική Ενωση Κωνσταντινουπόλεως. Που δεν είναι Κωνσταντινουπολιτών, γιατί κρατά ζωντανή την ιστορία της.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X