Οποιος μπορεί, ας το αποδείξει

Φτάσαμε κοντά στο σημείο μηδέν. Να μην έχει γυρίσει καν ο χρόνος και η ΑΕΚ να είναι εκτός πρωταθλήματος, ίσως ακόμα και εκτός προοπτικής Champions League, εκτός Ευρώπης. Να έχει μπροστά της μόνο το κύπελλο – κάθε τρόπαιο πρέπει να είναι στόχος για την ΑΕΚ – και ένα καλό πλασάρισμα στη βαθμολογία, με τις νίκες που δεν έκανε στον πρώτο γύρο επί των βασικών ανταγωνιστών της. Και βέβαια παράλληλα, να ξεκινήσει τη διαδικασία για τη δημιουργία της ομάδας που θα επανακτήσει τα σκήπτρα την επόμενη σεζόν.

Αχαρη διαδικασία. Δεν συνάδει με την ΑΕΚ που θέλει ο κόσμος της και τις προσδοκίες που υπήρχαν. Ωστόσο, πρέπει να προσαρμόζεσαι στην πραγματικότητα και να ζεις με αυτήν. Σημαντικό στοιχείο, διότι αποδείχθηκε πως για καιρό στην ΑΕΚ ζούσαν πολλοί με εκτιμήσεις που αποδείχθηκαν απλά φρούδες ελπίδες. Ελπίδες πως ο Σιμόες θα έπαιζε ανεπηρέαστος, πως ο Μοράν θα ήταν κανονικός ποδοσφαιριστής, πως ο Γαλανόπουλος δεν θα πλακωνόταν από το βάρος στους ώμους, πως οι δανεικοί θα είχαν κίνητρο να τα δίνουν όλα.

Είχε φανεί εδώ και καιρό, πως ο κύκλος της ομάδας που – με σταδιακή ενίσχυση – επέστρεψε στην ελίτ του ευρωπαϊκή ποδοσφαίρου, έκλεισε. Η ΑΕΚ κατέκτησε τα πάντα: πρωτάθλημα, κύπελλο, πορεία στην Ευρώπη, συμμετοχή στο Champions League. Αν και στη δική μου συνείδηση δεν μπορεί ποτέ να αποτελεί δικαιολογία, φάνηκε πως κάποιοι ξέμειναν από κίνητρο, άλλοι ένιωσαν κορεσμό. Το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Η ΑΕΚ έπαψε να είναι ομάδα. Το εγώ άρχισε να κυριαρχεί του εμείς.

Αναλογιστείτε τι συνέβαινε πέρυσι. Η ΑΕΚ είχε παίκτες που δεν είχαν να ζηλέψουν τίποτε από τις ανταγωνίστριες ομάδες. Οι άλλες ομάδες πάντως, είχαν να ζηλέψουν την ομάδα της ΑΕΚ. Το πνεύμα αυταπάρνησης, την ομαδική λειτουργία, τη δυνατότητα να εμφανίζεται ως μια γροθιά παντού. Ετσι, υπερκάλυπτε κενά, εμφανίζονταν ποιοτικότερη, κάλυπτε τις αδυναμίες της. Όταν η ομάδα έχασε τη συνοχή της, αυτές οι αδυναμίες ήρθαν σε πρώτο πλάνο.

Πολλές φορές η κουβέντα γίνεται για θέματα που είναι ήσσονος σημασίας. Χάνεται ο κόσμος σε αναλύσεις για το μπάτζετ, για τα λεφτά που δίνονται ή όχι, ενώ το ζήτημα δεν είναι αυτό. Το θέμα δεν είναι (μόνο) πόσα λεφτά δίνεις, αλλά πόσο έτοιμος και γνώστης της αγοράς είσαι, για να φανεί τι παίκτη παίρνεις. Είναι τόσο απλό και τόσο σύνθετο μαζί. Και η ΑΕΚ πάσχε σε αυτό το κομμάτι, όπως αποδεικνύεται με σταθερό τρόπο τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.

Το ζητούμενο για την ΑΕΚ είναι να στήσει ξανά τη μαγική συνταγή. Κομμάτι κομμάτι, να βρει τις λύσεις για να βγει από το αδιέξοδο. Βέβαια, είναι θέμα πως θα συμβεί αυτό. Το πρώτο ζητούμενο κατά τη γνώμη μου είναι να υπάρξει ξεκάθαρη ανάγνωση της πραγματικότητας. Να αξιολογηθούν παίκτες, να βρεθούν οι κατάλληλοι, να βρει η ΑΕΚ τη βάση που θα στηριχθεί για τα επόμενα χρόνια.

Τα πράγματα δεν είναι μαύρα και άραχνα. Σε αυτήν την πορεία, υπήρξαν ουκ ολίγα λάθη και αλλαγές, μέχρι να βρεθεί η ιδανική συνταγή. Σας θυμίζω πόσοι εκτελεστικοί διευθυντές άλλαξαν και συνολικά πόσα στελέχη αντικαταστάθηκαν στην αναζήτηση του ιδανικού. Πόσοι προπονητές πέρασαν ο ένας μετά τον άλλο, ωσότου η ΑΕΚ βρει αυτό που θα την οδηγούσε στην επιτυχία. Και βέβαια, πόσοι παίκτες παρήλθαν μέχρι να υπάρξει η καλή συνταγή που θα έγραφε ιστορία.

Πολλές φορές τα πράγματα δείχνουν πως φτάνουν σε αδιέξοδο. Αναλογιστείτε πως ήταν η ΑΕΚ προ διετίας, με τον Μοράις να είναι άβουλος στον πάγκο, έναν περίεργο από τη Μαλαισία βασικό μεταγραφικό στόχο, δίχως προοπτική. Πως ακόμα και πέρυσι υπήρξε μαυρίλα και απελπισία, όταν οι μεταγραφές δεν ήρθαν έγκαιρα, ο Απόλλωνας στέρησε τον τίτλο του πρωταθλητή χειμώνα, υπήρχαν οι δύο τεράστιες απώλειες των Μάνταλου και Γιόχανσον.

Εκείνη η ομάδα, μπόρεσε να δυναμώσει από τις δυσκολίες. Να βρει λύσεις, να βρει κίνητρα, να κάνει τη διαφορά. Μπόρεσε και απέδειξε πως ήταν μια ομάδα για πολλά. Τώρα, η ΑΕΚ βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Ας δείξουν όσοι βρίσκονται εντός, πως αξίζουν να την εκπροσωπούν. Ας αλλάξουν την κατάσταση, ας δείξουν πως έχουν ικανότητες. Οποιος μπορεί, ας το αποδείξει. Το προσεχές διάστημα, τα δύο επόμενα ματς, ο ερχομός παίκτη εγνωσμένης αξίας στα χαφ ως το τέλος του χρόνου, η εικόνα της ομάδας, είναι κρας τεστ αποδείξεων για όλους. Ας δείξουν τι αξίζουν.

• ΑΕΚ