Η συνταγή της επιτυχίας!

Η συνταγή της επιτυχίας!
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Οι γιορτές πέρασαν, ο «Τηλέμαχος» ήρθε και μας ταλαιπώρησε, αλλά πλέον το πράγμα παίρνει τον δρόμο του. Αρχίζει να κυλά και η μπάλα στο χορτάρι, να συζητάμε για όσα γίνονται και όχι όσα φαντάζεται ο καθένας πως θα γίνουν. Η ΑΕΚ έχει πλέον τον Κρίστισιτς, αλλά στη δική μου οπτική το πιο χαρμόσυνο νέο των ημερών αφορά τη συμφωνία με τον Τάσο Μπακασέτα. Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται για την πιο τρανή απόδειξη πως η ΑΕΚ ξέρει καλά ποια είναι η συνταγή της επιτυχίας και επιχειρεί – έστω και με κάποιες λοξοδρομήσεις – να την ακολουθεί τυφλά για να έρθουν ξανά χαρούμενες μέρες.

Δεν έχει κανένα νόημα να μπω σε αντιπαράθεση με όποιον αμφισβητεί τις αγωνιστικές ικανότητες του Μπακασέτα.

Ενας ποδοσφαιριστής που κερδίζει κάθε προπονητή της ΑΕΚ, είναι βασικό στέλεχος της Εθνικής ομάδας, καταλυτικός στο δεύτερο μισό της πρωταθληματικής σεζόν και ίσως από τους λίγους που στάθηκαν με θετικό τρόπο στο πρώτο μισό της τρέχουσας, δεν χρειάζεται κάποια αβάντα. Είναι εκείνος που έλειψε περισσότερο στο διάστημα που τέθηκε εκτός ομάδας, είναι σημείο αναφοράς για τον τρόπο λειτουργίας της ΑΕΚ. Για μια ομάδα που αρνείται να χάσει, που έχει θέληση για διάκριση, που είναι μια γροθιά και σέβεται τη φανέλα και τον κόσμο, ο «Μπάκα» είναι πρότυπο.

Σας έχω πει και άλλες φορές, ότι δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπω τόσο έντονη αμφισβήτηση για πρόσωπα και πράγματα μέσα στην ΑΕΚ. Εδώ είχαν φτάσει να κράζουν τον Μαύρο, να λοιδορούν τον Μανωλά, να αμφισβητούν τον Σαβέβσκι. Στον Μπακασέτα και στους άλλους «Μπακασέτες» της περυσινής ΑΕΚ θα κολλούσαν; Βέβαια, η αλήθεια είναι πως το μένος ορισμένων γι’ αυτά τα παιδιά που έκαναν την ΑΕΚ ξανά πρωταθλήτρια, υπερβαίνει τα όρια της λογικής. Αλλά δεν έχει και νόημα να ασχολείσαι με όσους δεν καταλαβαίνουν τι είναι σημαντικότερο. Το καλό είναι πως στην ΑΕΚ δεν δίνουν και καμία σημασία στους περίεργους.

Σε μια περίοδο που άπαντες αντιλαμβάνονται τη σημασία της δημιουργίας σχέσεων μεταξύ ομάδας, παικτών, κόσμου, η ΑΕΚ πήγε να χαλάσει ό,τι δημιούργησε με πολύ κόπο την περυσινή χρονιά.

Ο Ολυμπιακός έψαξε απεγνωσμένα το καλοκαίρι (και τώρα με Μασούρα), παίκτες που θα αποτελούσαν σημεία αναφοράς. Εφερε πίσω τον Φετφατζίδη, έταξε λαγούς με πετραχήλια στον Χριστοδουλόπουλο, προσπάθησε να καθιερώσει τον Γιαννιώτη. Το πρόβλημα δεν διορθώνεται έτσι. Ούτε τα λεφτά φέρνουν την ευτυχία. Στον ΠΑΟΚ μπορεί να παίρνουν χρυσάφι για τον Πρίγιοβιτς, αλλά δικαίως προβληματίζονται για τον ελλιπή συναισθηματικό δεσμό των παικτών με την ομάδα.

Ισως κάποιοι να πιστεύουν πως το πραγματικό ποδόσφαιρο είναι football manager. Εικονική πραγματικότητα που μπορείς να βάζεις και να βγάζεις παίκτες δίχως ζητήματα. Η πραγματικότητα όμως, απαιτεί διαφορετικό τρόπο.

Η περυσινή ΑΕΚ είναι η πιο τρανή απόδειξη μιας ομάδας με όλη τη σημασία της λέξης. Ηταν σύνολο που μπορούσε να ξεπερνά τις τρέλες του Βράνιες, την κακή περίοδο του Αραούχο, τον χρόνο προσαρμογής που ήθελε ο Λιβάγια, τις απώλειες των Μάνταλου και Γιόχανσον. Ο ίδιος οργανισμός, απέδειξε φέτος στην πράξη πως τα πράγματα δεν είναι απλά. Ο Πόνσε μπορεί να έχει μεγαλύτερη προοπτική από τον Αραούχο στην αντίστοιχη ηλικία, αλλά δεν έδεσε με την ομάδα. Ο Μπογέ μπορεί να Σκοκίζει όσο κανείς άλλος, αλλά δεν μπόρεσε να καλύψει όσα έδινε ο Χριστοδουλόπουλος.

Η ΑΕΚ πρέπει να στηριχθεί στη βάση όσων πέτυχε πέρυσι. Οσων δημιουργεί με συνέπεια τα τελευταία χρόνια. Δηλαδή, τη δημιουργία μιας ομάδας με βάση το ελληνικό στοιχείο, που κάθε χρόνο θα εξελίσσεται μέσα από τη δουλειά και θα ενισχύεται με παίκτες που θα κάνουν τη διαφορά. Θεωρώ εύλογο πως οι αποχωρήσεις του καλοκαιριού, δεν θα μπορούσαν να είχαν αντίθετη πορεία. Επειδή παρατηρώ πως ορισμένοι παρουσιάζουν δική τους οπτική, η αλήθεια είναι πως ο Γιόχανσον δεν έμενε, ο Αραούχο δεν πωλούνταν, ο Χριστοδουλόπουλος δεν ήθελε η ΑΕΚ να μείνει, ο Βράνιες θα ήταν «έγκλημα» εάν δεν πωλούνταν.

Με τους τρεις, τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Ο Μπακασέτας ήταν εκείνος που άξιζε για πολλούς λόγους να μείνει. Αποτελεί win-win συμφωνία και για τις δύο πλευρές. Κυρίως, επειδή ο Μπακασέτας εφόσον αποχωρήσει από την ΑΕΚ, θα το κάνει με τρόπο που θα αφήσει κερδισμένη και την ομάδα. Και βέβαια, επειδή η ΑΕΚ διατηρεί στο δυναμικό της παίκτη που είναι σημαντικός για την αγωνιστική συνέπεια, μπορεί να δίνει λύσεις σε κάθε ζήτημα (θυμηθείτε πως μέχρι και αμυντικό χαφ έπαιζε), είναι κομβικός για την ηρεμία και το θετικό κλίμα των αποδυτηρίων. Επειδή είναι από τα καλύτερα παιδιά.

Το ίδιο ισχύει και για τους άλλους δύο. Μπορεί ο καθένας να έχει τη γνώμη του.

Ο Σιμόες να ψάχνει καλύτερο συμβόλαιο, να υπήρξαν συμπεριφορές που δεν άρεσαν. Αυτό που θα άρεσε περισσότερο είναι να δει κάποιος στο γήπεδο δίδυμο Κρίστισιτς – Σιμόες. Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα. Να έχει ξανά η ΑΕΚ το καλύτερο δίδυμο χαφ στο πρωτάθλημα, που τόσο πολύ έλειψε στο πρώτο μισό από τις αλχημείες που δεν βγήκαν. Και βέβαια, για να μην αδικήσω, θα ήταν ευχής έργον να έμενε ο Λαμπρόπουλος. Μόνο και μόνο επειδή είναι ο παίκτης που εξελίχθηκε περισσότερο από κάθε άλλον σε αυτό το διάστημα.

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X