Για όσους δεν το κατάλαβαν…

Μερικές φορές, η πραγματικότητα ξεπερνά και την πιο ζωηρή φαντασία. Τις τελευταίες ημέρες είχα επικοινωνία με αρκετούς Ενωσίτες, διάβασα τα περισσότερα από τα σχόλια σας και αισθάνομαι πως υπάρχουν δύο κόσμοι. Ο ένας που απολαμβάνει όσα του προσφέρει η ομάδα και ο άλλος που στέκεται εμμονικά σε όσα θα έπρεπε να γίνουν και όσα στραβά υπάρχουν.

Δεν θα υποδείξω σε κανέναν πως θα σκέφτεται και θα πράττει. Δεν προσπαθώ να πω σε κανέναν πως όσα γίνονται στην ΑΕΚ είναι καλώς καμωμένα. Μόλις πριν από λίγες μέρες, συζητήσαμε εκτενώς το θέμα του λάθους στην απόφαση για μη μεταγραφή. Αλλά στη ζωή, όποιος μένει πίσω και κοιτά το χυμένο γάλα, απλά σπαταλά το χρόνο του και ίσως σε κάποιες φορές να χάνει και το νόημα των πραγμάτων.

Τι εννοώ; Απλά, πως ο οργανισμός της ΑΕΚ, προχωρά και έτσι. Ειδικά φέτος, που ο Ουζουνίδης δείχνει με κάθε τρόπο πως εμπιστεύεται τον εαυτό του, το υλικό που έχει στα χέρια του και τις δυνατότητες εξέλιξης που έχει. Ισως κάποιοι να θυμόνται, πως όταν είχε πρωτοαναλάβει ο Ουζουνίδης αντί του Χιμένεθ, έλεγα πως αποτελούσε το νόμο της εξέλιξης για την ΑΕΚ. Είναι η διαδικασία που θα μετατρέψει την ομάδα που έγινε πρωταθλήτρια, σε ακόμα μεγαλύτερο μέγεθος.

Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψη του πάνω σε αυτό, αλλά τα αποτελέσματα αποτελούν κατάσταση που δεν αμφισβητείται. Η ΑΕΚ έχει έξι ματς από το ξεκίνημα της χρονιάς. Είναι αήττητη, έχει τέσσερις νίκες, έχει σκοράρει σε όλα τα παιχνίδια, καταφέρνει να έχει εξαιρετική αμυντική λειτουργία ως κληρονομιά από πέρυσι. Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακή, εάν συνυπολογίσει κάποιος με ποιες συνθήκες έχει φτάσει η ΑΕΚ στο στόχο της.

Ηδη η ΑΕΚ, έχει θετικό πρόσημο για φέτος στην Ευρώπη, ότι και αν συμβεί στους ομίλους. Είμαι βέβαιος πως θα είναι και εκεί ανταγωνιστική, αλλά ο στόχος της επιστροφής στους ομίλους του Champions League επιτεύχθηκε ήδη. Την ίδια στιγμή, η ΑΕΚ πέτυχε το απόλυτο στο πρωτάθλημα, καταφέρνοντας μάλιστα να βγάλει από πάνω της μια δύσκολη έδρα όπως η Τρίπολη, που είναι αμφίβολο αν και με ποιες απώλειες θα περάσουν ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός (είχαν ήττα και ισοπαλία πέρυσι, αντίστοιχα).

Όλα αυτά μάλιστα, δίχως να είναι διαθέσιμοι παίκτες που μπορούν να αλλάξουν την εικόνα της ομάδας. Ο Τσιγκρίνσκι είναι κατά τεκμήριο ο καλύτερος αμυντικός του πρωταθλήματος, ο Μπογέ είχε δείξει έστω και σε ελάχιστα λεπτά συμμετοχής, πως θα έκανε διαφορά, ο Γιαννιώτας είναι παίκτης έτοιμος και με χαρακτηριστικά που δεν υπάρχουν στο ρόστερ.

Ισως το πιο σημαντικό σε αυτόν τον ανηλεή πόλεμο ανταγωνισμού είναι πως δεν δείχνει να υπολείπεται σε τίποτα και δεν επιτρέπει σε κανέναν να αισθάνεται πως μπορεί να την καταβάλει εύκολα. Ούτε ο Ολυμπιακός που είχε την απίστευτη εύνοια με τα τρία ματς στο Καραϊσκάκης, ούτε καν ο ΠΑΟΚ που ακόμα ζει στο συννεφάκι του φαβορί για το πρωτάθλημα.

Το σπουδαίο για την ΑΕΚ και όσους δεν το έχουν κατανοήσει ακόμα είναι πως προχωρά και βρίσκει λύσεις. Όπως πέρυσι, όταν πολλοί – μεταξύ των οποίων ήμουν και εγώ, ειδικά μετά τον τραυματισμό του Μάνταλου – δεν πίστευαν πως η ομάδα θα άντεχε σε τρεις διοργανώσεις. Και όμως, χάνοντας δύο παίκτες βασικούς και αναντικατάστατους από την 11άδα και έχοντας ουσιαστική ενίσχυση τον Γενάρη μόνο από τον Χουλτ (και τον Κονέ που έπαιξε στο δεύτερο μισό), τα πήγε περίφημα και στα τρία μέτωπα.

Δεν έχει πλέον νόημα να μένεις σε κάτι που δεν έγινε. Αν και πόσο θα στοιχίσει, θα το δούμε σε βάθος χρόνου. Δυνατότητες αλλαγής πάντα υπάρχουν. Αλλά όποια μεταγραφή και αν έρθει, αν δεν μπει σωστά μέσα στην ομάδα, αν δεν γίνει κομμάτι της, δεν θα έχει νόημα. Η ΑΕΚ προχωρά, βρίσκεται στα καλύτερα της και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει από μία μεταγραφή περισσότερη ή λιγότερη.

• ΑΕΚ
• Ουζουνίδης