Ετσι είναι η ΑΕΚ!

Αρχισαν τα…χορευτικά από τους Αργεντινούς «μάγους», παρέλαση της ΑΕΚ με Μπογέ και Πόνσε!
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Σκεπτόμουν να γράψω πολλά. Να πω για τα λάθη του Σαββατόβραδου, που «πλήγωσαν» σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Να πω για τον Μάνταλο, εκείνον που πολλοί φαίνεται πως αγαπούν να μισούν. Να πω για τον Σιμόες, που δεν παίζει καλά και όλοι ψάχνουν να βρουν τι συμβαίνει. Να πω για τον Ουζουνίδη που βρέθηκε ξαφνικά υπό πίεση. Αλλά τελικά, εκτιμώ πως όσα και αν πεις, δεν πρόκειται να αλλάξουν ορισμένα πράγματα. Ετσι είναι η ΑΕΚ. Με τα καλά της και τα κακά της.

Το καλό για όσους ασχολούνται με αυτήν την ομάδα είναι πως βρίσκεται στα (πολύ) καλά της. Ξεφεύγει, μεγαλώνει, μέρα με τη μέρα γιγαντώνεται ακόμα περισσότερο. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές η ΑΕΚ φτάνει στο Μόναχο, για το μεγαλύτερο ραντεβού της σύγχρονης ιστορίας της. Βρίσκεται στο Champions League, είναι η πρωταθλήτρια και αυτό δεν αλλάζει, όσα και αν έχει ο καθένας στο μυαλό του.

Ετοιμάζεται για μεγάλα πράγματα και ας επιμένουν κάποιοι να μένουν στα μικρά. Ετσι λειτουργούσαν τα πράγματα στην ΑΕΚ επί χρόνια. Και μετά, έρχονται – μικρές δυστυχώς – περίοδοι που η κατάσταση αλλάζει, η ομάδα εκτοξεύεται και αποδεικνύεται δύσκολη η πνευματική μετάβαση. Για να μην πάω σε μακρινά χρόνια και απίθανες ιστορίες που μου έχουν μεταφερθεί για την εποχή Μαρόπουλου, Νεγρεπόντη, αρκεί να δει κάποιος την ιστορία της ΑΕΚ την τελευταία 40ετία για να κατανοήσει πολλά.

Πριν αναλάβει ο Μπάρλος, έψαλλαν στο γήπεδο την Υπερμάχω για να ξορκίσουν τα κακά πνεύματα. Μέχρι να υπάρξει η άνοιξη με τον Γιδόπουλο και τα χρυσά χρόνια με τους Μελισσανίδη, Καρρά προϋπήρξε ο Ζαφειρόπουλος και τα λαϊκά δικαστήρια έδιναν και έπαιρναν. Πριν φτάσει η επανάσταση του 2004, έγινε πρόεδρος στην ΑΕΚ ο Σιρχάουζ, φάνταζε ως λύση σωτηρίας ο Ψωμιάδης. Και τώρα, προτού οδηγηθεί ο σύλλογος στην αναγέννησή του, έφτασε στο έσχατο σημείο.

Τα πρόσωπα φθείρονται. Θα έχετε διαβάσει ή μάθει πόσα λέγονταν για τον Σεραφείδη και μια δίφυλλη ντουλάπα, τον Νεστορίδη και την παρουσία του μετά το τέλος της καριέρας, όσα συνόδευαν τον Παπαϊωάννου για την επιλογή του να πιέσει εγκαταλείποντας το ποδόσφαιρο. Δεν θα λησμονήσω ποτέ την καραμούζα στον Μαύρο επειδή έβγαινε τελευταίος. Οσα κουβαλούσε μια ζωή πάνω του ο Μανωλάς, θαρρείς και ήταν ορκισμένος εχθρός κάποιων.

Ετσι είναι η ΑΕΚ. Είναι οργανισμός που πολλές φορές φαίνεται πως αρέσκεται να τρώει τις σάρκες του. Που δυσκολεύεται να βγει στον αφρό και να συνηθίσει στα μεγαλεία. Θα θυμάστε οι μεγαλύτεροι, πως στο τρίτο πρωτάθλημα στη σειρά, με αστρική μπαλάρα, η Νέα Φιλαδέλφεια δεν γέμιζε. Υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα παιχτών που φίλησαν τη φανέλα, πούλησαν οπαδιλίκι, έπαιξαν με τον κόσμο (και τον Τύπο) και έφτιαξαν το προφίλ τους. Και αναρίθμητα, για παιδιά που άξιζαν τα πάντα και δεν πήραν τίποτα.

Η γνώση της ιστορίας είναι σημαντική για να μην πέφτει κανείς από τα σύννεφα. Γιατί έτσι είναι η κατάσταση. Ετσι έμαθαν επί χρόνια. Εφτασαν να πηγαίνουν στο αεροδρόμιο, επειδή η ΑΕΚ νίκησε τον Αρη! Εχασαν ακόμα περισσότερο τον προσανατολισμό και τη γνώση του μεγέθους αυτής της ομάδας. Μου έλεγε κάποιος στο ραδιόφωνο πως δεν αντέχεται αυτή η κατάντια! Για την πρωταθλήτρια ΑΕΚ, που ήρθε ισοπαλία εκτός έδρας με τον Παναθηναϊκό. Στην ομάδα δηλαδή που απέναντι της, έχει δέκα νίκες όλες κι όλες στην έδρα της!

Κάποιοι μπορεί να εκλάβουν αυτά ως ανακύκλωση της μίζερης καθημερινότητας. Στο δικό μου μυαλό, είναι πράγματα που πρέπει καθένας να έχει συνεχώς στο μυαλό του και να προσμετρά, ώστε να απολαμβάνει όσα έχει. Αυτήν την εποχή, με όσα στραβά και ανάποδα μπορεί να συμβαίνουν – που συμβαίνουν – η ΑΕΚ ζει τις καλύτερες στιγμές της ιστορίας της. Κάθε μέρα και καλύτερη. Σε όλα τα επίπεδα.

Αντιλαμβάνομαι πως δεν έχει νόημα να μπω σε καμία αντιπαράθεση για πρόσωπα. Εχω την άποψη μου, δεν κρύβομαι έτσι και αλλιώς, προτιμώ αντί να μένω πίσω να κοιτάζω μπροστά. Όπως συμβαίνει σε όλα τα μεγάλα κλαμπ του κόσμου, η πίεση θα είναι μεγάλη και κάποιες φορές αφόρητη. Προς όλους. Διοίκηση, προπονητή, παίκτες, ακόμα και Τύπο. Αλλά έτσι είναι η ΑΕΚ. Είναι μεγάλη κλαμπ, πέρασε πολλά, βγαίνει στον αφρό. Οσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουν όλοι, τόσο πιο όμορφη θα κάνουν τη ζωή τους.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X