Εχθρός του καλού

Photo Credits: INTIME

31/05/2018 | 6:01

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Κάθε τέτοια εποχή, θαρρείς και εμφανίζεται η ίδια κασέτα. Η μεταγραφική περίοδος είναι η χαρά του οπαδού. Ειδικά εάν η ομάδα έχει έφεση στα…φίδια και δίνει πρόσφορο έδαφος για να γραφτούν ιστορίες για αγρίους, η κουβέντα φουντώνει. Δεν το βλέπω παράλογο, αν και είναι ξεπερασμένο. Δηλαδή, στη σύγχρονη εποχή που ο καθείς μπορεί να έχει τα πάντα μπροστά του με το πάτημα ενός κουμπιού, μου φαίνεται περίεργο να εμφανίζονται κονκισταδόρες με καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς.

Σας ανέλυσα τη σκέψη μου και στο περασμένο κείμενο. Αντιλαμβάνομαι πως κάποιος μπορεί να είναι ανήσυχος για την ΑΕΚ από την απώλεια του Αραούχο, του Γιόχανσον και του Λάζαρου. Ακόμα και από την αλλαγή προπονητή, που πάντα διαφοροποιεί τις ισορροπίες μιας ομάδας. Ωστόσο, όπως συμβαίνει σε όλα στη ζωή, εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Μια ομάδα που είναι πετυχημένη και έφτασε σε σημεία που αγνοούσε επί δεκαετίες, είναι σημαντικό πως δεν μένει στα κεκτημένα, αλλά επιχειρεί βήμα παραπάνω.

Με τον Ουζουνίδη η ΑΕΚ θα επιχειρήσει να εφαρμόσει στο γήπεδο μια θεαματικότερη, πιο ελκυστική προσέγγιση του παιχνιδιού. Να διατηρήσει τη σκληράδα και τη θαυμαστή αμυντική λειτουργία που της προσέδωσε ο Χιμένεθ, αλλά να βάλει παιχνίδι από τα άκρα, μεγαλύτερους αυτοματισμούς, άλλα χαρακτηριστικά στους δημιουργικούς παίκτες της. Θα πετύχει; Δεν το ξέρω. Δεν μπορώ να το ξέρω μέχρι να δω ποιους παίκτες θα επιλέξει η ΑΕΚ και πως θα ενταχθούν αυτοί στην ομάδα. Εκεί θα είναι το κρίσιμο.

Σε αυτήν τη φάση, ένα μήνα πριν την έναρξη της προετοιμασίας και δύο πριν τα πρώτα επίσημα παιχνίδια, είναι κουτό να βγάζει κανείς συμπεράσματα. Ειδικά από εκείνους που δείχνουν αμετανόητοι στην κατάκτηση του…καλοκαιρινού πρωταθλήματος. Κάθε χρόνο έρχονται «παικταράδες», που στην πορεία αποδεικνύονται «παλτά» και φεύγουν όπως ήρθαν. Να σας θυμίσω όσα συνέβησαν το περασμένο καλοκαίρι; Περιττό.

Απλά αυτό που είναι καλό να υπάρχει στο μυαλό καθενός είναι πως η ΑΕΚ έκανε καλύτερους τους παίκτες που ήρθαν. Η ομάδα έδωσε τον χώρο στον Λιβάγια να βρει τη γη της επαγγελίας του, τον Αραούχο να βρει τη χαρά του ποδοσφαίρου, τον Μάνταλο να σταθεί ξανά στα πόδια του, τον Μπακάκη να μοιάζει με τον Απλιθκουέτα, τον Λάζαρο να γίνει ο παίκτης του 2014.

Αυτή η καλά δομημένη ομάδα, θα βρει τις λύσεις για να προχωρήσει και να βελτιωθεί. Να μην κολώνει απέναντι σε κανένα ταμπούρι, να έχει παίκτες που θα παίζουν και στα σαλόνια και στα αλώνια, να έχει λύσεις για να τα βγάλει πέρα σε έναν μαραθώνιο τριών διοργανώσεων. Αυτό είναι το ζητούμενο και όχι εάν έρθει κάποιος αχαρτογράφητος Πορτογάλος ή όποιος άλλος εμφανίζεται τώρα σε πρωτοσέλιδα με διθυραμβικούς τόνους.

Μπορεί να ακούτε και να διαβάζετε πολλά. Σας το μεταφέραμε ρεπορταζιακά και αυτό θα γίνει. Μέχρι την έναρξη της προετοιμασίας, η ΑΕΚ θα κλείσει έναν φορ με ευχέρεια στο σκοράρισμα, κίνηση μέσα και έξω από την περιοχή. Έναν εξτρέμ που θα μπορεί να έχει ταχύτητα, έκρηξη, ικανότητα στο ένας με έναν. Ελπίζει πως θα έχει και τον Κονέ, απελευθερωμένο από τη δέσμευση με την Ουντινέζε.

Εκεί στην Πολωνία, στο διάστημα που ο Ουζουνίδης θα μάθει την ομάδα και θα έχει ολοκληρωμένη εικόνα για τις δυνατότητες κάθε παίκτη, θα κριθεί η συνέχεια. Μέσα σε τρεις εβδομάδες, πριν τα πρώτα ματς, θα πρέπει να κλείσουν όποια κενά εντοπιστούν από τον προπονητή. Γιατί αυτός είναι που θα πρέπει να έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο για τα υλικά που πρέπει να έχει, ώστε να παρουσιάσει μια ομάδα όπως πρέπει.

Αφήστε τους άλλους να χτίζουν παλάτια στην άμμο. Μπορεί στην παραλία να ονειρεύεσαι πως τους έπιασες όλους κορόιδο και έκανες μεταγραφάρες, αλλά μέσα στο γήπεδο θα φανεί ποιος είναι καλύτερος. Εκεί που σας θυμίζω, ότι η περυσινή ΑΕΚ δεν είχε αντίπαλο όπου και αν τους βρήκε, όπως και αν τους πέτυχε. Τα υπόλοιπα, εν ευθέτω χρόνω.

Υ.Γ.: Ηταν κάτι που το περιμέναμε δυστυχώς, αλλά πάντα πονάει. Ο Νίκος Παρίσης, αυτός ο τεράστιος Ενωσίτης, δεν είναι πια εδώ. Αντεξε, πολέμησε, τα έδωσε όλα, για να δει την ΑΕΚ του ξανά πρώτη. Εφυγε με το χαμόγελο, το πείραγμα, τη χαρά για την ΑΕΚ. Τέτοιοι στρατιώτες, αγνοί και ανιδιοτελείς οπαδοί, δεν υπάρχουν πολλοί. Στη Μύκονο, στην Αθήνα, παντού, η τρέλα του μοναδική. Να’ σαι καλά Νικόλα, να μας βλέπεις από εκεί πάνω. Και μόλις δεις τον Γιάνναρο, ξεκινήστε την ανάλυση για την ΑΕΚ. Τη δική σας ΑΕΚ. Η φωτό είναι από το προφίλ του. Με το μήνυμα να είμαστε πάντα ενωμένοι. Ενωση Νίκο μου.