Δεν ήταν απλά βαθμός, ήταν θρίαμβος!

Δεν ήταν απλά βαθμός, ήταν θρίαμβος!
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Το ποδόσφαιρο είναι δύσκολο άθλημα. Κυρίως επειδή πολλοί πιστεύουν, ότι το καταλαβαίνουν και το γνωρίζουν. «Εγώ που έχω παίξει μπάλα…». Ακόμα περισσότεροι, αυτοί που δεν μπορεί να μην έχουν παίξει μπάλα, αλλά έχουν άποψη επί παντός επιστητού. Πιστεύουν ό,τι ξέρουν τα πάντα, μπορούν να διοικήσουν, να τα κάνουν καλύτερα, να πάρουν αυτοί τη δόξα.

Όλα θεμιτά. Μόνο που σας θυμίζω, πως στο πρόσφατο παρελθόν της ΑΕΚ εμφανίστηκαν πολλοί νεόκοποι σωτήρες που πίστευαν πως θα τα έκαναν καλύτερα από τους άλλους. Πρωτάθλημα, κύπελλο, πορεία στην Ευρώπη, συμμετοχή στο Champions League και ουσιαστική πρόοδο στο θέμα του γηπέδου, δεν έκανε κανείς άλλος. Εκεί τελειώνει η κουβέντα με όποιον κουβαλά άλλα πράγματα στο μυαλό του.

Το ματς με τον Ολυμπιακό ξεκίνησε ως ένα ματς ειδικών συνθηκών και μετεξελίχθηκε σε θρίαμβο για την ΑΕΚ! Να με συγχωρείτε, αλλά όποιος δεν το αντιλαμβάνεται, προφανώς και έχει θέμα. Από τη μία ήταν μια ομάδα που μέσα σε μια εβδομάδα είχε χάσει τέσσερις βασικούς παίκτες και κινούνταν σε οριακό επίπεδο από θέμα φόρμας, δυνάμεων, καθαρού μυαλού. Από την άλλη μια ομάδα που επέλεξε να υποτιμήσει ευρωπαϊκή διοργάνωση, για να μη χάσει τα αυγά και τα καλάθια.

Η ΑΕΚ μπήκε με ειδικές συνθήκες. Ο Μπακασέτας – πόσα δεν έχει ακούσει αυτό το παιδί από τους μεγαλοαναλυτές της εξέδρας – πήγε αριστερά και αυτό τον εμπόδιζε να κάνει παιχνίδι. Η ΑΕΚ πάντως βρήκε παιχνίδι από τον Γκάλο, γάζωνε τον Ολυμπιακό από τη δεξιά πλευρά. Οι μεγάλες φάσεις ήταν δικές της, αμυντικά το πλάνο εξουδετέρωσης του Φορτούνη βγήκε σχεδόν στην εντέλεια, ενώ ο Χριστοδουλόπουλος είχε να λύσει τα ψυχολογικά του.

Στο πρώτο ημίχρονο δεν υπήρχε φάση του Ολυμπιακού μέχρι το φινάλε, όταν ο Φορτούνης ξέφυγε μια φορά και έβγαλε τον Χασάν σε τετ α τετ. Τίποτε άλλο, από μια ομάδα που ήταν σαφώς πιο ξεκούραστη και σύμφωνα με τη λογική πολλών (και εδώ μέσα) καλύτερη από την ΑΕΚ. Μόνο παθητικό παιχνίδι, με τεράστιο φόβο για την ΑΕΚ και όσα μπορούσε να του κάνει.

Η κόπωση των χαφ έφερε τη ζημιά σε φάση που δεν μύριζε κίνδυνο. Ο Φορτούνης έκανε το ιδανικό σουτ, ο Ολυμπιακός από το πουθενά βρήκε γκολ και φαινόταν να έχει την τύχη που δεν είχε την περασμένη Κυριακή κόντρα στον ΠΑΟΚ. Η ΑΕΚ δεν είχε δυνάμεις, επιστράτευσε μέχρι και τον Μοράν, έπαιζε για ώρα ανορθόδοξα. Μόνο με σέντρες, που ήταν εύκολα αντιμετωπίσιμες από το κεντρικό δίδυμο του Ολυμπιακού.

Μπαίνει στο γήπεδο ο Μπογέ. Που έχει να παίξει δύο μήνες, που ακόμα δεν έχει συνέλθει από τον τραυματισμό του και ήρθε τραυματίας από την Τορίνο, επειδή δεν τον χρειάζονταν κατά τους επαΐοντες. Και τι γίνεται; Το γήπεδο γέρνει. Ο Αργεντινός κάνει μαγικά πράγματα, η ΑΕΚ βάζει τον Ολυμπιακό στα καρέ του, ψάχνει με ωριμότητα το γκολ και έχει τις φάσεις της.

Ο Μπακασέταρος τους έβαλε στα δίχτυα. Απίστευτη φάση, που ξεκινά και τελειώνει από αυτόν. Για να μην τρελαινόμαστε πάλι με τους ξενόφερτους, αλλά πρώτιστα να αξιολογούμε τους δικούς μας. Η ΑΕΚ που έμοιαζε να βρίσκεται στα σχοινιά και να βγαίνει νοκ άουτ, δείχνει τεράστια αποθέματα ψυχής, δείχνει τεράστια φανέλα, αρνείται να παραδοθεί και παίρνει μια ισοπαλία που στα μάτια μου μοιάζει με θρίαμβο.

Απορώ πως ορισμένοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και θεωρούν μικρά όσα πέτυχε η ΑΕΚ. Σας θυμίζω πως η ΑΕΚ πανηγύρισε πριν από δύο χρόνια την ήττα από τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο, επειδή πήρε την πρόκριση. Πως πριν από χρόνια, γινόταν κουβάρι η Νέα Φιλαδέλφεια όταν ο Κωστής τους έκανε κηδεία στις καθυστερήσεις. Δεν μικραίνει μια ομάδα. Κάθε ματς, είναι μια διαφορετική ιστορία.

Η ιστορία της Κυριακής δίνει τεράστια ώθηση στην ΑΕΚ. Εβγαλε το πιο δύσκολο κομμάτι του προγράμματος, όντας μόλις σε απόσταση μιας νίκης από την κορυφή. Ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να τη νικήσει ούτε τώρα και ψάχνει πάλι να βρει τι φταίει στις επιλογές του Μαρτίνς, στη διαιτησία, στην υγρασία του ΟΑΚΑ. Ούτε τώρα, ούτε ποτέ.

Στο φινάλε, μια επισήμανση. Οσοι έκραζαν και προσέβαλαν τον Μάνταλο, πιστεύω κατάλαβαν πόσο ομορφαίνει το παιχνίδι της ΑΕΚ. Πόσο πιο σωστό το κάνει, πόσο πιο απλά βάζει την μπάλα εκεί που πρέπει. Ο αρχηγός έλειψε πολύ. Αλλά θα είναι εδώ. Όπως και ο Μπογέ, που νομίζω θα δικαιώσει όσους έλεγαν πως θα είναι η μεταγραφή του καλοκαιριού.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X