Ο Αραούχο επιστρέφει, η ΑΕΚ διαφέρει

Το ελληνικό ποδόσφαιρο βιώνει καθημερινά έναν απίστευτο βιασμό. Υποθέσεις πολυιδιοκτησίας, υποθέσεις στημένων αγώνων, υποθέσεις ξυλοδαρμών, είναι στην… ημερήσια διάταξη. Ο οργανισμός του Ολυμπιακού και ο οργανισμός του ΠΑΟΚ έχουν καταφέρει να επισκιάσουν σε αφάνταστο βαθμό αυτό που αγαπάμε, με έναν προφανή σκοπό. Να αποδείξουν σε όλη την Ελλάδα, ότι μάχονται για τη θέση του Χαλίφη.

Εντάξει όπως και να το κάνουμε οι «ερυθρόλευκοι» με όλα όσα έχει βιώσει το ελληνικό ποδόσφαιρο κατέχουν τα πρωτεία. Αλλά την ίδια ώρα οι «ασπρόμαυροι» επιδιώκουν να κάνουν μέσα σε τρία χρόνια ότι έκαναν οι… προηγούμενοι σε 20! Η δικαιολογία; Αφού τα έκαναν αυτοί, τώρα θα τα κάνουμε εμείς για να τους εκδικηθούμε!

Την ίδια ώρα υπάρχει μία Κυβέρνηση που πραγματικά έχει καταφέρει να τα κάνει σαλάτα (για να μην χρησιμοποιήσω καμία άλλη λέξη). Στελέχη που άγονται και φέρονται. Βουλευτές που εκβιάζονται και απειλούνται. Άνθρωποι που στοχοποιούνται και ακόμα δεν έχουν έρθει τα χειρότερα. Διότι αυτά θα έρθουν, να είστε σίγουροι.

Μέσα σε όλο αυτό τον κακό χαμό, υπάρχει μία ομάδα που είναι η «πέτρα του σκανδάλου». Που γύρω από το όνομά της διασύρεται το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αντί λοιπόν να βγει και να βροντοφωνάξει την αθωότητά της, παρακολουθεί τις εξελίξεις και περιμένει στωικά τη μοίρα της.

Συνήθως αυτός που έχει δίκιο δεν κρύβεται. Σε αυτό το τριγωνικό θέατρο του παραλόγου που ζούμε κάθε πλευρά επιδιώκει να κερδίσει πράγματα αποφεύγοντας όμως να μιλήσει για την ταμπακέρα. Αλήθεια πόσες φορές έχουμε πει ότι πιάσαμε πάτο; Δυστυχώς όλοι αυτοί σε καθημερινή βάση αποδεικνύουν ότι αυτό το βαρέλι δεν έχει πάτο.

Η διαφορετικότητα της ΑΕΚ

Την ώρα που το ποδόσφαιρό μας έχει βιαστεί και διασυρθεί από δύο συγκεκριμένους παράγοντες τόσο εντός όσο και εκτός των τειχών, αυτό που μπορούμε να πούμε με υπερηφάνεια και σιγουριά, είναι ότι ευτυχώς που υπάρχει στη ζωή μας η ΑΕΚ.

Η «Ένωση» παρότι πολλοί επιτήδειοι επιχείρησαν με διάφορους τρόπους να την εμπλέξουν στις βρωμιές τους, απέφυγε με εξαιρετικούς χειρισμούς να πέσει στο βούρκο τους. Και αυτό είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να το αναγνωρίσουμε τόσο στον Δημήτρη Μελισσανίδη, όσο και στον οργανισμό της ΑΕΚ στον οποίο εγώ ειδικά, έχω βάλει πολλές φορές στο κάδρο για την επικοινωνιακή του πολιτική.

Η ΑΕΚ που κατηγορήθηκε για συμμαχίες, για συνεργασίες και δεν ξέρω και εγώ τι άλλα σενάρια επιστημονικής φαντασίας κυκλοφόρησαν, βούλωσε στόματα. Αρχικά στο ματς με τον Ολυμπιακό στο οποίο φωστήρες της Ελληνικής δημοσιογραφίας πήγαν πριν το ματς να αφήσουν κηλίδες και μετά με την όλη στάση της, όπου δεν έγινε η ουρά κανενός και άφησε και τους μεν και τους δε να ξεφτιλίζονται στο πανελλήνιο.

Η επιστροφή του «Τσίνο»

Τεράστιο θέμα φυσικά είναι και η επιστροφή του Σέρχιο Αραούχο. Η τεράστια επιθυμία του ποδοσφαιριστή και η καψούρα του Δημήτρη Μελισσανίδη ανέτρεψαν όλα τα δεδομένα μίας υπόθεσης που έδειχνε να ναυαγεί με τη μη υλοποίηση της μεταγραφής του Νέλσον Ολιβέιρα.

Με την απόφαση του «Τίγρη» η «Ένωση» και ο Αραούχο βγαίνουν τριπλά κερδισμένοι. Διότι η ενίσχυση στην επιθετική γραμμή είναι δεδομένη. Ο παίκτης θα μπορέσει να ξαναβρεί τον καλό του εαυτό σταδιακά και θα είναι έτοιμος ενόψει της νέας σεζόν. Παράλληλα θα είναι ευτυχία για την ΑΕΚ και τον Μάσιμο Καρέρα να έχει για παράδειγμα βασικό τον Ολιβέιρα και στον πάγκο τον Αραούχο αντί του Γιακουμάκη (χωρίς να θέλω να υποτιμήσωτο παιδί).

Φανταστείτε απλά ότι μπορεί να υπάρξουν εντός έδρας παιχνίδια, όπου η επιθετική τριπλέτα θα απαρτίζεται από τους Αραούχο και Λιβάια πίσω από τον Ολιβέιρα. Ή τον Κροάτη πίσω από τους άλλους δύο. Βρείτε τώρα εσείς καλύτερη τριπλέτα σε οποιαδήποτε άλλη ελληνική ομάδα.

Όλα αυτά σε ένα deal που μπορεί να κοστίσει σε βάθος τριετίας στην ΑΕΚ σχεδόν 6 εκατ. Ευρώ. Ποσό που θα αφορά τη μεταγραφή και τις ετήσιες απολαβές του παίκτη χωρίς τα bonus.

Την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός πούλησε τον Ποντένσε και ξεφορτώθηκε τους Κούτρη, Μπενζιά και Γκερέρο για να φέρει πίσω τον… Χασάν. Ο δε ΠΑΟΚ, έψαχνε αριστερό μπακ, αλλά ούτε αυτό δεν πήρε. Ο δε παίκτης που εμφανιζόταν ως κλεισμένος κατέληξε αλλού.

Για να γυρίσουμε όμως στα δικά μας και στην υπόθεση ενίσχυσης, η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα κάτι ακόμα. Θα ήθελα να είχε γίνει η υπέρβαση στα στόπερ, παρότι ο Καρέρα βελτίωσε και τον Σβάρνα. Θα ήθελα έναν ακραίο, καλύτερο από τον Ντέλετιτς, αλλά πλέον με την απόκτηση του Αραούχο θα διαμορφωθούν διαφορετικά κάποια δεδομένα ακόμα και για τη 18άδα.

Για παράδειγμα στο 4-3-3 για τη μεσαία γραμμή θα υπάρχουν οι: Σιμόες, Κρστίτσιτς, Σιμάνσκι, Μάνταλος και Σαμπανάτζοβιτς (δεν υπολογίζω καν τον Γαλανόπουλο), ενώ για την επιθετική τριπλέτα οι: Ολιβέιρα, Αραούχο, Λιβάια, Βέρντε, Αλμπάνης και Κλωναρίδης (ο Ντέλετιτς έχει ήδη βγει εκτός εξίσωσης στα δικά μου μάτια).

Ας λύσει αυτό τον πονοκέφαλο ο Καρέρα λοιπόν και βλέπουμε…

Η υποχρέωση του Κυπέλλου

Σε ότι αφορά στο Κύπελλο, η ΑΕΚ έκανε αυτό που έπρεπε με συνοπτικές διαδικασίες. «Καθάρισε» παρά τις απουσίες της την υπόθεση πρόκριση (για διαφορετικούς λόγους δεν αγωνίστηκαν οι Μπάρκας, Τσιγκρίνσκι, Οικονόμου, Λόπες, Σιμόες, Γαλανόπουλος, Κλωναρίδης και Ολιβέιρα), με το… καλησπέρα και μετά έκανε συντήρηση δυνάμεων, χωρίς όμως να απειληθεί σε κανένα σημείο από τον Αστέρα Τρίπολης.

Η υποχρέωση βγήκε και πλέον στόχος είναι η νίκη στο Περιστέρι. Ότι και αν συμβεί στο ελληνικό πρωτάθλημα η ΑΕΚ έχει την υποχρέωση να κυνηγήσει κάθε ματς μέχρι το τέλος της σεζόν για την πάρτη της. Δεν με απασχολεί αν πέσει ή αν χάσει βαθμούς ο ΠΑΟΚ. Οφείλει να διεκδικήσει τα πάντα. Και φυσικά θα ήταν ωραίο σε μία τέτοια χρονιά με τόσα λάθη και απογοητεύσεις να πάρεις το Κύπελλο. Μετά όλα θα γίνουν.

ΥΓ: Ένα γεγονός που αξίζει να αναφέρουμε είναι κάτι που αποδεικνύει την προπονητική «ταυτότητα» του Μάσιμου Καρέρα και επιβεβαιώνει πως στο βωμό της σκοπιμότητας και του αποτελέσματος δεν τον ενδιαφέρει τίποτα άλλο. Το γεγονός αυτό είναι η αλλαγή του Ανέλ Σαμπανάτζοβιτς.

Ο Καρέρα του έδωσε εντολή να μπει στο γήπεδο στο 92′ και 30″ στη θέση του Μάνταλου που είχε και κάρτα από 84′. Όπως εξήγησε το έκανε για να… κερδίσει χρόνο. Σε ματς που ήταν 2-0. Και αυτό σε έναν παίκτη που ξεκίνησε βασικό στην Τούμπα κόντρα στον ΠΑΟΚ, αλλά και στο Βόλο.

ΥΓ 2: Την άποψή μου την έχω εκφράσει. Η υπόθεση Ολυμπιακού – ΠΑΟΚ θα μπορούσε να κριθεί μόνο στο εξωτερικό. Μία δίκη στο CAS ή σε οποιοδήποτε άλλο δικαστήριο, όπου με βάσει τη νομοθεσία που υπάρχει ήδη στο ελληνικό ποδόσφαιρο και όχι την τροπολογία που έφερε η Κυβέρνηση στη Βουλή, θα κρινόταν οριστικά και αμετάκλητα. Παρανόμησες κύριε; Να πέσεις! Δεν παρανόμησες και σε συκοφάντησαν; Να του επιβληθεί του συκοφάντη όποια ποινή προβλέπεται. Όλα τα άλλα είναι μαγειρέματα!

ΥΓ 3: Δηλαδή για να καταλάβω. Ο ΠΑΟΚ υποτίθεται ότι βιώνει τη μεγαλύτερη κλοπή της ιστορίας του. Διοργανώνει συλλαλητήριο για να διαμαρτυρηθεί και μαζεύονται μόλις 8.000 άτομα. Δηλαδή όσους χωράει (όπως μας λένε) η Θύρα 4. Αν μετά τα όσα έχουν συμβεί, με τα όσα έχουν πει, δεν κατάφεραν να πείσουν ούτε τους δικούς τους, τότε είναι απορίας άξιο πως θα… κόψουν την Ελλάδα στα δύο!

• ΑΕΚ
• Δημήτρης Μελισσανίδης
• Σέρχιο Αραούχο