Το πρωτάθλημα είναι μονόδρομος

Έτυχε η ρεβάνς με την Σεντ Ετιέν, μέσα στην καλοκαιρινή μου άδεια. Με βοήθησε αυτό να δω το παιχνίδι και να «μετρήσω» και τις αντιδράσεις, θετικές ή αρνητικές, που ακολούθησαν, χωρίς την καθημερινή πίεση της δουλειάς.

Προσωπικά, παρά το γεγονός πως είναι ξεκάθαρο το πόσα θετικά στοιχεία μένουν για την ΑΕΚ και από τα δυο ματς, ο αποκλεισμός αυτός μου άφησε μεγάλη στεναχώρια, τόση που πριν τις αναμετρήσεις με τους Γάλλους δεν το περίμενα.

Η ΑΕΚ όπως είναι σήμερα, χωρίς τρεις από τις πιο βασικές της μεταγραφές να μην ήταν σε θέση να την βοηθήσουν και με ανοιχτή την κουβέντα για το κατά πόσο χρειαζόταν και άλλες, τελικά μπορούσε και έπρεπε να αποκλείσει την Σεντ Ετιέν.

Είναι μια πολύ καλή ομάδα η Ένωση και το έδειξε και στις δύο αναμετρήσεις με αντίπαλο που ήταν μακράν ο πιο δύσκολος από όσους αντιμετώπισε ελληνική ομάδα και στις δύο διοργανώσεις. Η Σεντ Ετιέν δεν έχει σχέση ούτε με τον σημερινό Άγιαξ, ούτε με την ΑΪΚ, ούτε φυσικά με την Χάποελ Μπερ Σεβά. Και επαναλαμβάνω, χωρίς τρεις βασικές μεταγραφές που έχει κάνει ήδη, να ήταν σε θέση να βοηθήσουν ουσιαστικά.

Κάπου εδώ ξεκινούν όμως τα ζητήματα. Με τον Ολυμπιακό φανερά να μπαίνει σε μια κρίση άνευ προηγουμένου για την ομάδα του Πειραιά εδώ και χρόνια και την ΑΕΚ να προέρχεται ήδη από μια χρονιά που κατέκτησε τίτλο, πλησιάζει το ξεκίνημα ενός πρωταθλήματος στο οποίο ο πήχης δεν μπορεί να είναι στο ίδιο επίπεδο με πέρσι.

Να μη κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Αν στο τέλος της σεζόν που ξεκίνησε με τα ευρωπαϊκά ματς η ΑΕΚ δεν είναι πρωταθλήτρια και τον τίτλο έχει κατακτήσει ο Παναθηναϊκός ή ο ΠΑΟΚ η αποτυχία θα είναι σοβαρή. Το ίδιο ισχύει ακόμη και αν πρωταθλητής στο τέλος είναι ο Ολυμπιακός, που πάρα πολύ δύσκολα δεν θα συνεχίσει να είναι χειρότερος από πέρσι. Αλλά ισχύει πιο πολύ αν η ΑΕΚ χάσει το πρωτάθλημα από κάποιον από τους άλλους δύο.

Η ΑΕΚ είναι αυτή την στιγμή η καλύτερη ομάδα από τους τέσσερις, ωστόσο και οι τρεις βασικοί της αντίπαλοι έχουν και αυτοί την προοπτική να εμφανίσουν στην συνέχεια κάτι πολύ καλύτερο από αυτό που είδαμε στα πρώτα ματς της Ευρώπης.

Για να εκμεταλλευτεί το ότι σαν ομάδα αυτή την στιγμή είναι σε πιο προχωρημένο επίπεδο από τους υπόλοιπους, η ΑΕΚ δεν πρέπει να αφήσει κανένα ερωτηματικό στην τελική διαμόρφωση του ρόστερ της και αυτό κατά την γνώμη μου δεν μπορεί να εξαρτάται μόνο από το αν θα αποχωρήσουν κάποιοι που τώρα λογίζονται σαν βασικοί.

Το τι χρειάζεται η ομάδα δεν είναι ανάγκη να κουραστούμε πολύ για να το βρούμε. Το δείχνουν οι κινήσεις του προπονητή στα δύο ματς με την Σεντ Ετιέν. Όταν και στα δύο δεν αφήνει τον Βάργκας στο γήπεδο πάνω από μια ώρα παιχνιδιού και στην ρεβάνς αντί για τον Βενεζουελάνο, πάει να κάνει την τελευταία προσπάθεια με τον Πλατέλλα, ενώ αντικαθιστά και τον Μπαρμπόσα νωρίς, το συμπέρασμα είναι εύκολο. Θέλει κάτι παραπάνω στα άκρα της επίθεσης. Και αν στην μία περίπτωση περιμένει τον Ροντρίγκες που υπάρχει ήδη, στην δεύτερη η ομάδα θέλει έναν ακόμη εξτρέμ. Γρήγορο με δυνατότητα στο ένας με έναν. Το έχουμε γράψει πολλές φορές άλλωστε και πριν τα ματς με τους Γάλλους.

Το ότι έχει θεωρητικά δύο επιλογές πίσω από τον Γιόχανσον, Γαλανόπουλο και Τζανετόπουλο, αλλά με τον Σουηδό να λείπει επιλέγει τον Λαμπρόπουλο στο κέντρο, επίσης μιλάει από μόνο του. Η ΑΕΚ θέλει ένα ακόμη χαφ πρώτης γραμμής.

Δεν μιλάω για το κέντρο της άμυνας, γιατί δεν έχει ουσία. Ότι και να πω εγώ, η ομάδα φαίνεται πως αποφάσισε να προχωρήσει έτσι όπως είναι, με την προσθήκη του Κώστα Μανωλά. Εντάξει, όμως οι άλλες δυο κινήσεις πρέπει να γίνουν.

Και τέλος το πιο βασικό. Ακριβώς επειδή φέτος όλα δείχνουν πως εφόσον δεν υπάρξουν διαιτητικά όργια το πρωτάθλημα είναι πολύ ανοιχτό, η ΑΕΚ εκτός από το να μην πάρει κανένα αγωνιστικό ρίσκο, έχει την υποχρέωση να χτίσει και μια ψυχολογία απόλυτης προσήλωσης στον στόχο της κατάκτησης του τίτλου.

Προσωπικά ακούω βερεσέ τα περισσότερα από όσα λέγονται και γράφονται σαν κριτική για τα διοικητικά πεπραγμένα, επειδή θέλω να πιστεύω πως έχω πολύ καθαρή εικόνα για το πόσο σημαντικό είναι για την ΑΕΚ να έχει την διοίκηση που έχει σήμερα. Και ο καθένας ας λέει ότι θέλει.

Ένα μόνο θεωρώ αδιαπραγμάτευτο. Ακριβώς επειδή η ΑΕΚ έχει την διοίκηση που έχει, αυτό που περίμενα τόσα χρόνια όταν σκεφτόμουν το ενδεχόμενο κάποτε να την έχει, ήταν να επιστρέψει η Ένωση στην ψυχολογία του υποχρεωτικά νικητή, στην απόλυτη άρνηση της ήττας και της αποτυχίας.

Η πρώτη χρονιά είχε ιδιαιτερότητες, αλλά φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η ΑΕΚ είναι υποχρεωμένη να ζει κάθε μέρα από εδώ και μπρος με μία μόνο σκέψη. Στόχος είναι αποκλειστικά το πρωτάθλημα και κάθε άλλη κατάληξη στην σεζόν συνιστά αποτυχία.

• ΑΕΚ
• σεντ ετιέν