Ο Ντέμης δεν σκέφτεται καν ότι δεν θα έκανε ποτέ ότι έκανε ο «αγαπημένος» του Βιεϊρίνια

Ο Ντέμης δεν σκέφτεται καν ότι δεν θα έκανε ποτέ ότι έκανε ο «αγαπημένος» του Βιεϊρίνια
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Γίνεται πολλή κουβέντα, ξανά τις τελευταίες ημέρες, γύρω από τον Ντέμη Νικολαΐδη και έλαβα και κάποια προσωπικά μηνύματα, για ποιο λόγο δεν τοποθετήθηκα ούτε καν με ένα σχόλιο στο facebook. Όπως πάντα, θα είμαι ειλικρινής απέναντί σας.

Ομολογουμένως, ήθελα να αποφύγω να τοποθετηθώ γιατί δεν θεωρώ ότι πρέπει να επιτρέπουμε να μας στεναχωρεί, κάτι που δεν θα έπρεπε πλέον, να μας προκαλεί εντύπωση. Παρόλο αυτά, όμως, δεν θα σας κρύψω ότι εξακολουθεί να με στεναχωρεί κι έμενα, κάποιες φορές, η στάση του Ντέμη, κι ας μην με εντυπωσιάζει, εδώ και χρόνια. Ωστόσο, έστω και ένας από τους αναγνώστες που μου κάνουν την τιμή να με παρακολουθούν, να μου ζητούσε να τοποθετηθώ για κάτι, θα θεωρούσα χρέος μου να το κάνω.

Έγραψα παραπάνω ότι δεν θα έπρεπε πλέον να μας προκαλεί εντύπωση, το τι λέει ή το τι κάνει, ο Ντέμης. Το μοναδικό εντυπωσιακό κατ’ εμέ, είναι ότι ακόμα προκαλεί εντύπωση σε κάποιους, η φιλοσοφία του παλαίμαχου άσου και πρώην διοικητικού ηγέτη της «Ένωσης». Δύο γεγονότα, θα θυμίσω μόνο, χωρίς να με ενδιαφέρει καν να σχολιάσω τη στάση του, στην αθλητική εκπομπή, την οποία παρουσιάζει στο κανάλι του Ιβάν Σαββίδη.

Την τετραετία που ο Ντέμης Νικολαΐδης θήτευσε ως πρόεδρος της ΠΑΕ (2004-2008), η ΑΕΚ, σε αγωνιστικό επίπεδο, έφτασε μια ανάσα από ένα πρωτάθλημα (2005) και της κλάπηκε στα χαρτιά, άλλο ένα (2008). Όταν λέμε της κλάπηκε στα χαρτιά, εννοούμε ότι όλα μα όλα τα παιχνίδια της σεζόν, ξεκίνησαν και ολοκληρώθηκαν κανονικά χωρίς «ντου» προέδρων με πιστόλια, μπράβους κ.τ.λ.


Και από όλα όσα κρίθηκαν μέσα στους αγωνιστικούς χώρους, σύμφωνα με τα αποτελέσματά τους, η ΑΕΚ είχε περισσότερους βαθμούς, σε μια σεζόν που είχε και την καλύτερη επίθεση και την καλύτερη άμυνα και τον πρώτο σκόρερ, ήταν πρώτη σε όλες τις βασικές στατιστικές κατηγορίες και είχε συνθλίψει και τον πρωταθλητή στα χαρτιά, ΟΣΦΠ με 4-0.

Η τότε ΕΠΟ με τον ΟΣΦΠ την έστησαν μια… χαρά στην ΑΕΚ προκειμένου να μετατραπεί η ήττα του ΟΣΦΠ στην Καλαμαριά σε νίκη. Οι «ερυθρόλευκοι» πήραν το πρωτάθλημα στα χαρτιά και μαζί (για μια ακόμα σεζόν) τα εκατομμύρια του Τσάμπιονς Λιγκ και την απευθείας πρόκριση στους ομίλους. Και παράλληλα, για την «Ένωση», ξεκίνησε η… κάτω βόλτα, αφού αντίστοιχα, έχασε το πρωτάθλημα, την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ, τα λεφτά, τα… αυγά και τα καλάθια.

Πέρα όμως από τη δεδομένη παγίδευση στην ΑΕΚ, από το τότε «σύστημα ΟΣΦΠ», υπήρχε και η μη αντίδραση της διοίκησης Νικολαΐδη, που θα μπορούσε να κυνηγήσει πρώτη την υπόθεση στο CAS, έχοντας έννομο συμφέρον από την αλλοίωση του πρωταθλήματος, που υπήρξε υπέρ του βασικού της ανταγωνιστή. Δεν το έπραξε και απλά στο τέλος της σεζόν, έκλαιγε ανώφελα πάνω από το χυμένο γάλα.

Τρία χρόνια νωρίτερα, δηλαδή τη σεζόν 2004-2005, η οποία ξεκίνησε με τυπωμένα μπλουζάκια που έγραφαν «δεν πάμε για πρωτάθλημα», η ΑΕΚ με τον Φερνάντο Σάντος στον πάγκο και τους… Μπουρμποκρασσάδες, όπως τους αποκαλούσαν τότε υποτιμητικά, φίλοι και αντίπαλοι, έχασε το πρωτάθλημα στην 28η αγωνιστική με εντός έδρας ήττα από τον Ιωνικό και την 2η θέση που οδηγούσε στο Τσάμπιονς Λιγκ, την 29η αγωνιστική με την ισοπαλία με τον ΠΑΟ στη Λεωφόρο με «σφαγή» από τη μη υπόδειξη καθαρού πέναλτι που έγινε πάνω στον Μπούρμπο.

Η απώλεια και ο τρόπος (διαφορετικός σε κάθε περίπτωση) με τον οποίο χάθηκαν εκείνα τα δύο πρωταθλήματα, αποτελούν την εξήγηση και την απάντηση, για όσα προκαλούν εντύπωση σε πολύ κόσμο, γύρω από τον Ντέμη και τη νοοτροπία του. Μπορείς να συμφωνείς μαζί του, μπορείς να διαφωνείς μαζί του, μπορείς να τον συμπαθείς ή να τον αντιπαθείς.

Προσωπικά, τον συμπαθώ κι ας διαφωνώ στα περισσότερα μαζί του, κι ας ανήκω στην κατηγορία των δημοσιογράφων, που σε επαγγελματικό επίπεδο, έκανε ότι μπορούσε για να περάσουμε δύσκολες στιγμές επί της προεδρίας του.

Μα, σε όποια κατηγορία κι αν ανήκει κανείς, θεωρώ πως δεν γίνεται να διαφωνήσει στο ότι αυτά τα δύο πρωταθλήματα χάθηκαν στο βωμό της νοοτροπίας του τύπου «τα πρωταθλήματα αποτελούν μια εφήμερη χαρά» και «όποιος θέλει πρωταθλήματα, ας γίνει Ολυμπιακός ή Παναθηναϊκός». Κι ας αναλογιστεί ο καθένας, αν θα χάνονταν αυτοί οι δύο τίτλοι, αν θα ήταν στη θέση της ΑΕΚ, οποιαδήποτε άλλη μεγάλη ομάδα. Η ΑΕΚ, ασφαλώς και τα κυνήγησε και τα πάλεψε, αλλά δεν θα… έτρεχε και τίποτα αν θα τα έχανε, που τα έχασε τελικά.

Ο Ντέμης έχει μια συγκεκριμένη νοοτροπία, που δεν τη μάθαμε την περασμένη Κυριακή. Σωστή, λάθος, μας αρέσει, δεν μας αρέσει, αυτή είναι. Προτεραιότητα πάντα, σε ότι πει, σε ότι γράψει στο facebook, σε ότι κάνει, είναι μην τυχόν και πει κάποιος μη ΑΕΚτζής γι’ αυτόν, ότι δεν είναι αντικειμενικός. Πάνω σε αυτό του το άγχος, προτάσσει πάντα, τα αρνητικά της ΑΕΚ και όχι των άλλων. Είναι πολύ απλό και δεν έχει κανένα νόημα να γίνονται περισπούδαστες αναλύσεις…

Και για να ξέρουμε και τι λέμε, δεν είναι ο μοναδικός ΑΕΚτζής, που διακατέχεται από αυτή τη νοοτροπία, που ξεπερνά κατά πολύ, το στάδιο του να είσαι ηθικός και διαφορετικός και περνά στο στάδιο του Συνδρόμου της Στοκχόλμης.

Ναι, είναι ξεχωριστό και διαφορετικό και έκανε όλους τους ΑΕΚτζήδες περήφανους, όταν ο Ντέμης έτρεξε στον διαιτητή και του είπε να ακυρώσει το γκολ του, που έβαλε με το χέρι, σε τελικό Κυπέλλου και με το παιχνίδι εκείνη τη στιγμή, στο 0-0. Το ακριβώς αντίθετο δηλαδή από τον «αγαπημένο» του Βιεϊρίνια, που έκανε το… παγώνι σε ματς με τη Λαμία στα πρώτα λεπτά και στο τέλος, πανηγύριζε έξαλλα και τη νίκη του ΠΑΟΚ.

Αλλά, το να διακατέχεσαι στα πάντα από νοοτροπία «σφάξε με πασά μου ν’ αγιάσω» και να μην ασχολείσαι και να μην αντιδράς, όταν σε κλέβουν και όταν βιάζουν τη λογική σου ή το να ντρέπεσαι να σταθείς σε φάσεις που κατάφωρα αδικήθηκες και που αλλοιώθηκε αποτέλεσμα με επιχειρήματα του τύπου… «μας αδίκησαν, αλλά κι εμείς δεν παίξαμε καλά» ή «εμείς είμαστε ΑΕΚ και δεν πρέπει να μιλάμε για τη διαιτησία», δεν είναι ανωτερότητα, αλλά η επιτομή της μαλακίας. Συγγνώμη, αλλά δεν μπορώ να το πω πιο εκλεπτυσμένα.

Έχει μείνει η ΑΕΚ, δώδεκα βαθμούς πίσω από την κορυφή, έχουμε προτάξει, καταγράψει και κριτικάρει όλοι, τα δικά της λάθη, τις δικές της αδυναμίες, τις δικές της παραλείψεις, αλλά δεν παύει να αποτελεί επίσης, πραγματικότητα, ότι ακόμα κι έτσι, θα μπορούσε να ήταν πολύ πιο κοντά στην κορυφή και οπωσδήποτε μέσα στο κυνήγι του τίτλου, αν δεν γίνονταν κάθε εβδομάδα, όργια επί οργίων, εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, υπέρ του ΟΣΦΠ και του ΠΑΟΚ.

Είναι πολύ διαφορετικό, το να έχει κάνει η ΑΕΚ τα δικά της λάθη, να έχει κάνει αγωνιστική κοιλιά, να, να, να και να είναι στο -12, από το να είχε κάνει τα δικά της λάθη, να είχε κάνει αγωνιστική κοιλιά, να, να, να και να ήταν στο -4. Και νομίζω ότι θα ήταν και προτιμότερο, το δεύτερο.

Απλά, ο Ντέμης ακριβώς επειδή για όλους τους ΑΕΚτζήδες, ήταν, είναι και θα είναι ο Ντέμης, κι επειδή η αφίσα του παραμένει ακόμα, κρεμασμένη σε τοίχους παιδικών δωμάτιων (και όχι μόνο) ή έστω φυλαγμένη σε συρτάρια, θα έπρεπε να σκέφτεται πολύ καλά, πριν ξεκινήσει κάτι για να δικαιολογήσει τον Βιεϊρίνια και να «ξεπλύνει» έναν ποδοσφαιρικό οργανισμό που προσβάλλει βάναυσα και χυδαία την ΑΕΚ και τον κόσμο της, εδώ και τόσους μήνες.

Θα έπρεπε να σκέφτεται πόσο πολύ, πληγώνει και στεναχωρεί έναν κόσμο, που κάνει εδώ και πολλά χρόνια, προσπάθεια, για να κάνει πως δεν τον άκουσε ή πως δεν τον κατάλαβε καλά και να κρατάει για τον Ντέμη, μια ξεχωριστή θέση μέσα στην καρδιά του…

Και τον πληγώνει γιατί μέσα στο άγχος του για να φαίνεται δίκαιος, γίνεται πολύ, μα πάρα πολύ άδικος, απέναντι στην ΑΕΚ… Αλλά ειλικρινά, το πιστεύω ότι δεν το κάνει επίτηδες. Γιατί μέσα σε αυτό του το άγχος, δεν σκέφτεται καν ότι ο ίδιος δεν θα έκανε ποτέ, ότι έκανε ο «αγαπημένος» του, Βιεϊρίνια. Αποδεδειγμένα και όχι υποθετικά…

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X