Ο Μαρίνος, ο Μανόλο, ο Αντρέ και αυτά που πρέπει να γίνουν το καλοκαίρι…

Ο Μαρίνος, ο Μανόλο, ο Αντρέ και αυτά που πρέπει να γίνουν το καλοκαίρι…
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Από τα… ξημερώματα, έχουμε στην ΑΕΚ αυτό το κοινότοπο που λέμε… «ραγδαίες εξελίξεις». Όχι όμως και μη αναμενόμενες. Ειλικρινά, δεν είχα ποτέ την παραμικρή αμφιβολία, από τη στιγμή που ανέλαβε ο Μαρίνος, πως σε περίπτωση που αποτύγχανε στην προσπάθειά του (κάτι που προφανώς, όλοι απευχόμασταν), θα επέστρεφε ο Μανόλο.

Μιλάμε για την ΑΕΚ, έναν σύλλογο που δεν βάδισε ποτέ με τη λογική παρά μονάχα με το συναίσθημα. Κι ακόμα και οι αρκετές φορές που το συναίσθημα, την οδήγησε σε λάθη, δεν στάθηκε ικανό, όχι για να αλλάξει, αλλά ούτε καν για να σκεφτεί η ΑΕΚ να αλλάξει. Κι ενδόμυχα, σε όλους μας αρέσει αυτό, κι ας μην είναι πολλές φορές, η ορθή επαγγελματική στάση. Δεν έγινε ποτέ άλλωστε, η ΑΕΚ αμιγώς επαγγελματική ομάδα και δεν πρόκειται και να γίνει ποτέ. Αναρίθμητα τα παραδείγματα επιστροφών στην ΑΕΚ, σε όλα μα όλα τα πόστα.

Κάπως έτσι, μέσα σε λίγες μέρες, είδαμε τον Μπακασέτα να μένει, τον Μανόλο να έρχεται για τρίτη φορά, τον Σιμόες να μένει, τον Βράνιες να προτιμά να παίζει τύμπανο στο πέταλο με την ORIGINAL παρά να παίζει μπάλα με την Άντερλεχτ. Και ο Λαμπρόπουλος θέλει να μείνει και ο Αραούχο θα γυρίσει κι αυτός κάποια στιγμή και ο Παπασταθόπουλος, μην σας πω ότι οριακά προλαβαίνει την «Αγια-Σοφιά» και ο Σκόκο!

Όλοι όσοι την αγάπησαν πραγματικά, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, επιστρέφουν. Είναι της μοίρας τους, γραφτό. Μόνο όσοι υπήρξαν αποκλειστικά μισθοφόροι και «για τα λεφτά, τα ‘κάναν όλα», έκλεισαν μόνοι τους, την πόρτα στην ΑΕΚ. Απλά πράγματα.

Πριν πάμε να σχολιάσουμε την επόμενη μέρα της ΑΕΚ, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, αφού αυτό είναι πλέον που έχει σημασία και που πρέπει να εστιάσουμε, να πούμε και δύο πραγματάκια για τον Μαρίνο. Δεν «κόλλησε» με την ΑΕΚ, αλλά ήρθε κύριος κι έφυγε κύριος.

Ήταν δεδομένο ότι θα φύγει από τη στιγμή που άνοιξε θέμα προπονητή.

Έμενε όσο νικούσε, πήγαινε παιχνίδι με παιχνίδι, αλλά το… ποτάμι δεν γύριζε πίσω. Μόνο και μόνο από το γεγονός ότι είχε χάσει τα αποδυτήρια, δεν χρειαζόταν κάτι άλλο. Απλά, αναμενόταν η πρώτη «στραβή». Ήρθε με τον ΠΑΟΚ, τέλος.

Το ότι δεν… βγήκε για την ΑΕΚ ο Μαρίνος και για τον Μαρίνο η ΑΕΚ, δεν σημαίνει ότι οι δύο πλευρές έκαναν λάθος επιλογή, στις 31 του περασμένου Μάη. Η καρέκλα του προπονητή είναι «ηλεκτρική» και ειδικά όταν έρχεσαι να αναλάβεις μια ομάδα που είναι πρωταθλήτρια και προέρχεται από σούπερ χρονιά, σε Ελλάδα και Ευρώπη, έχεις εκ προοιμίου, εξαιρετικά δύσκολο έργο αφού οι συγκρίσεις με τον όποιον πρώην, θα είναι αναπόφευκτες. Και στην τελική, στη ζωή πρέπει να μετανιώνεις για ότι δεν έκανες και όχι για ότι έκανες.

Ο Μαρίνος συνέβαλλε τα μέγιστα για να προκριθεί η ομάδα στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, που ήταν ο πρώτος και ο βασικός στόχος της σεζόν, αφού με αυτή την πρόκριση, εξαργυρώθηκε και οικονομικά, η τεράστια επιτυχία της κατάκτησης του πρωταθλήματος.

Από εκεί και μετά όμως, ξεκίνησαν τα λάθη. Πολλά λάθη. Και από τη διοίκηση και από την τεχνική ηγεσία. Καταγεγραμμένα και χιλιογραμμένα, μην επαναλαμβανόμαστε. Παρόλο αυτά, ο Μαρίνος δεν θα έφευγε μεσούσης της σεζόν επειδή η ΑΕΚ πήρε μηδέν πόντους στον όμιλο, δεν θα έφευγε ούτε επειδή τέθηκε νωρίς νοκ άουτ από τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος.

Ο Μαρίνος έφυγε επειδή πολύ απλά δεν πήγαινε άλλο, με αυτή την αγωνιστική εικόνα, με αυτή τη flat κατάσταση, με αυτή την… ευθεία στην οποία βάδιζε η ομάδα. Το κατάλαβε μόνος του ότι δεν γινόταν να το… γυρίσει και προς τιμήν του, διευκόλυνε την κατάσταση.

Τον ευχαριστούμε για την προσπάθεια, μένει ως κομμάτι της ιστορίας της ΑΕΚ, ότι με αυτόν προπονητή, η ομάδα επέστρεψε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

Προφανώς υπάρχουν πράγματα που δεν έκανε, αλλά και που δεν είπε καλά, προφανώς και οι συνεχείς δικαιολογίες ενόχλησαν, αλλά κρατάμε τα καλά από έναν ευθύ και αξιοπρεπή άνθρωπο.

Η επόμενη μέρα, λοιπόν, βρίσκει την ΑΕΚ με τον Μανόλο Χιμένεθ στον πάγκο και με τον Σιμόες να ξαναμπαίνει στην… εξίσωση, που λένε και οι μπασκετικοί. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι ήρθε ο… Κόπερφιλντ και θα δούμε από τη μια μέρα στην άλλη, την ΑΕΚ να πετάει. Ούτε πως η ΑΕΚ δεν έχει κενά ή ότι δεν έχει μικρύνει το ρόστερ της.

Αυτό που μπορεί να γίνει άμεσα είναι να αλλάξει η ψυχολογία, να επιστρέψει η σπίθα μέσα στα αποδυτήρια και σιγά σιγά να ξαναγίνει φλόγα. Ο βασικός στόχος ήταν και παραμένει το Κύπελλο.

Η διαφορά είναι ότι με τον Μαρίνο και με την κατάσταση που είχε διαμορφωθεί, δεν έβλεπες πως θα μπορούσαμε να δούμε μια ΑΕΚ που να… πεθαίνει για να το κατακτήσει ενώ αν μη τι άλλο, τώρα θα το δούμε αυτό, αρκεί να έχει η ομάδα και λίγο τύχη, ειδικά μεθαύριο στο «καταραμένο» Περιστέρι, σε ένα ματς που πάει με πολλές απουσίες και χωρίς προπόνηση με τον Χιμένεθ.

Για την επόμενη χρονιά, είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα πρέπει να γίνουν κινήσεις από την πλευρά της διοίκησης για ουσιαστική – και όχι ποσοτική – μεταγραφική ενίσχυση.

Για να συμβεί όμως αυτό, θα πρέπει να υπάρξουν και οι κατάλληλοι άνθρωποι που θα το… τρέξουν αυτό. Η σύγκριση ανάμεσα στα σωστά που έγιναν το καλοκαίρι του 2017 και τα λάθη που έγιναν το καλοκαίρι του 2018, είναι αναπόφευκτη και δείχνει το δρόμο.

Η αλλαγή κλίματος και ο όποιος αέρας αισιοδοξίας, φέρνουν οι τελευταίες εξελίξεις, δεν πρέπει να μας κάνουν να παραγνωρίσουμε, τη φετινή πραγματικότητα και κάποιες πικρές αλήθειες. Με κυριότερη αλήθεια ότι η ΑΕΚ δεν διαχειρίστηκε σωστά, την κατάκτηση του πρωταθλήματος και γενικώς την περσινή μαγική σεζόν, αντίθετα με τους ΠΑΟΚ και ΟΣΦΠ. Και μιλάω, για να μην παρεξηγηθώ, καθαρά για το αγωνιστικό κομμάτι και για τίποτα άλλο.

Προς το παρόν όμως, το πιο μακρινό που μπορείς να κοιτάξεις είναι το μεθαύριο. Κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά. Δεν χρειάζονται καλωσορίσματα, ούτε στον Μανόλο, ούτε στον Αντρέ. Στο σπίτι τους, είναι…

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X