Νίκησε πολλά η ΑΕΚ

Απόψε θα πάω με τον Χιμένεθ. Συμφωνώ στα περισσότερα απ’ όσα είπε στην συνέντευξη Τύπου  και κατανοώ πως δεν είναι δυνατό να αναφερθεί δημόσια σε όλα όσα προκαλούν προβληματισμό.

Κυρίως όμως συμφωνώ με τον προπονητή στις ιδιαιτερότητες που είχε το ματς. Άδειο ΟΑΚΑ, ανάμεσα σε δύο σούπερ κρίσιμα ευρωπαϊκά ματς, με σοβαρές ελλείψεις, κάποιες με παίκτες καθοριστικούς για το παιχνίδι  της ομάδας. Και που έγινε χειρότερο, με την αποβολή του Αλμέιδα.

Πιστεύω το μεγαλύτερο θέμα για την ΑΕΚ, «πηγή των κακών» στο πρώτο πολύ δύσκολο ημίχρονο, ήταν η «μαύρη τρύπα» στον χώρο ανάμεσα στο κέντρο και την άμυνα, που λέγεται Αστρίτ Αϊντάρεβιτς.

Η αδυναμία αυτού του παιδιού να ανταποκριθεί και στις μίνιμουμ απαιτήσεις κύρια του ανασταλτικού παιχνιδιού και με τη μπάλα κάτω και στον αέρα, σε συνδυασμό με τα πολύ συγκεκριμένα – λίγα για τις απαιτήσεις του σύγχρονου ποδοσφαίρου– πράγματα που μπορεί να κάνει σαν κάτοχος της μπάλας, από την αρχή συνιστούσαν το μεγαλύτερο πρόβλημα.

Όποιος έβλεπε – και είχα την τύχη να είμαι στο συγκεκριμένο ύψος του γηπέδου – τις κατά κύματα «μπούκες» σε κάποιες περιπτώσεις των παικτών του Παναιτωλικού και το κενό που υπήρχε μπροστά στα στόπερ της ΑΕΚ,  το καταλαβαίνει εύκολα. Και Σιμόες και Γαλανόπουλος εκτός, για την τωρινή Ένωση, είναι πάρα πολύ.

Ευτυχώς ανασταλτικά ο Γιόχανσον έκανε ένα σπουδαίο ματς κι ας του βγήκε η γλώσσα, λόγω της ανυπαρξίας του συμπατριώτη του. Μαζί με τον Ανέστη, που σε μεγάλο βαθμό το  «τρίποντο» του ανήκει με τις δύο επεμβάσεις στο πρώτο μέρος, τον Τσιγκρίνσκι που επίσης έσωσε την ΑΕΚ στην πρώτη απόκρουση του Ανέστη στο σουτ από την επιστροφή της μπάλας και  βέβαια τον Μάνταλο  που ήταν… τα πάντα όλα στο δημιουργικό κομμάτι, έχουμε την τετράδα των μεγάλων θετικών πρωταγωνιστών.

Ανεπίτρεπτη η ενέργεια του Αλμέιδα, που ακόμη κι αν δεν ήταν 100% αποβολή,  έδωσε αφορμή και στέρησε από τον εαυτό του την ευκαιρία να είναι σημείο αναφοράς σε αυτό το ματς, αλλά κυρίως απείλησε την ΑΕΚ με μεγάλη ζημιά, σε ένα ματς που ήδη δυσκολευόταν.

Όσον αφορά την διαχείριση, πιστεύω πως αν και ο Πατίτο δικαίωσε σε γενικές γραμμές την απόφαση να χρησιμοποιηθεί, με δέκα παίκτες δεν κάνεις δυο αλλαγές στο ημίχρονο. Θέλει λίγο υπομονή, ούτε ήταν ο Τρίστασον  το πρόβλημα της ΑΕΚ.

Υπήρχαν άλλα πολλά προβλήματα βέβαια και κυρίως αυτό που μένει, είναι μια εικόνα ομάδας με τις ίδιες πάνω κάτω αγκυλώσεις  που ξέρουμε από πέρσι.

Ωστόσο θα πω πως σε αυτό  το σημείο χρειάζεται ψυχραιμία. Η ομάδα είναι σε μια καθοριστική φάση, ενόψει ενός  ματς που μπορεί να σημαδέψει την σεζόν για  καλό ή για κακό, με απουσίες και  με τον προπονητή να ξέρει πως προτεραιότητα είναι να βγει όρθια η ΑΕΚ από τα δύο ματς που έχει μπροστά της σε Ευρώπη και πρωτάθλημα και μετά υπάρχει ο χρόνος για να υλοποιηθούν οι όποιες αποφάσεις στο μεταξύ θα έχουν παρθεί.

Για μένα η συζήτηση για την διαιτησία, αρχίζει και τελειώνει βασικά στην απίστευτη απόφαση του Τζήλου να μην αποβάλλει τον Πάουλο στην φάση του πέναλτι. Εκεί θα είχε τελειώσει το ματς και η ΑΕΚ δεν θα είχε λόγο, ούτε να αγχωθεί πολύ, ούτε να κουραστεί περισσότερο απ’ όσο με την Μπριζ.

Η παρωδία θα είχε ολοκληρωθεί, αν η διακοπή για έναν τραυματισμό, δεν έδινε την ευκαιρία στον ανεκδιήγητο βοηθό Δημητριάδη, να καταλάβει τι έκανε και να πει στον Τζήλο πως το γκολ έπρεπε να κατακυρωθεί.

Σαφέστατο τώρα, πως όλη η δουλειά για την ΑΕΚ, για να βαδίσει από την αρχή ομαλά, είναι το ματς της Πέμπτης, όπως και της Κυριακής μετά για το πρωτάθλημα. Σε συνδυασμό με κάποιες κινήσεις, που μπορούν να γίνουν, μέχρι το τέλος του μήνα. Αλλά πάνω και πριν απ’ όλα, είναι η πρόκριση και δεύτερη σερί νίκη μετά στο πρωτάθλημα.

• ΑΕΚ
• αϊντάρεβιτς
• αλμέϊδα
• Παναιτωλικός
• Τζήλος
• Χιμένεθ