Μην παραμυθιάζεστε ενόψει τελικού

Αρχικά να πιάσω το αγωνιστικό, αν και όσα θα αναφέρω μετά σε σχέση με τον τελικό με καίνε αυτές τις μέρες περισσότερο.

Με την είσοδο στα play off και την πρόκριση στον τελικό του κυπέλλου, δεν ξέρω αν το έχετε πάρει χαμπάρι, αλλά ο Μανόλο Χιμένεθ έχει πετύχει τους δύο πρωταρχικούς στόχους που τέθηκαν όταν ανέλαβε. Και καλό είναι να θυμόμαστε, πόσο πιθανή φαινόταν η συμμετοχή της ΑΕΚ στα play off μετά το ματς με τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο και την όλη εικόνα το προηγούμενο διάστημα.

Όπως και το πόσοι σκέφτονταν τελικό κυπέλλου τότε και μάλιστα γνωρίζοντας πως ακόμη ήταν μέσα και οι άλλοι τρεις μεγάλοι. Για να μην πω πόσοι σκέφτονταν πως θα μπορούσε να πάει τελικό η ΑΕΚ έχοντας αποκλείσει σε διπλά ματς στους ημιτελικούς, τον ΟΣΦΠ. Αυτά για να παραμένουμε προσγειωμένοι. Από όπου και να το πιάσεις βάσει αποτελεσμάτων, ο Χιμένεθ τα έχει φέρει τούμπα όλα. Προς το καλύτερο εννοείται. Πάει αυτό…

Από την άλλη είναι ρε παιδί μου κάποιες επιλογές ώρες – ώρες που σε κάνουν να ξύνεις το κεφάλι σου. Η 18άδα χωρίς ακραίο μπακ στην ρεβάνς, αλλά και στο πρώτο ματς στο Φάληρο με ΟΣΦΠ. Το ίδιο, η αποστολή χωρίς κεντρικό χαφ στον πάγκο στην Νέα Σμύρνη και η κοινή παρουσία Αλμέιδα και Πέκχαρτ στην ενδεκάδα, στην τελική ευθεία εκείνου του ματς. Και …ουπς. Νάτο πάλι στα Γιάννινα. Ανορθόδοξα πράγματα. Για τα οποία οι γνωστές ανισορροπίες στο ρόστερ της ΑΕΚ αποτελούν αιτιολόγηση μέχρις ενός σημείου. Πέρα από αυτό το σημείο δυσκολεύεσαι να βρεις εξήγηση.

Μου κάνει εντύπωση πως ένας προπονητής σαν τον Χιμένεθ, που μετά από κάποιο διάστημα στην πρώτη του θητεία, βρήκε πως το 4-4-2 σε ρόμβο ταίριαζε στην τότε ομάδα του, με τον Σκόκο σε ρόλο ελεύθερου επιθετικού, από την στιγμή που έπαιξε 4-4-2 στα Γιάννινα, έβαλε μπροστά δύο «κολώνες» . Και δεν δοκίμασε τον Βάργκας περιφερειακό… αλά Σκόκο, δίπλα στην μία από αυτές.

Ταπεινή μου γνώμη, από το καλοκαίρι του 2015 που πρωτοείδα κι εγώ τον Βάργκας, είναι πως αυτή η θέση ταιριάζει περισσότερο στα χαρακτηριστικά του. Γιατί μεταξύ μας, ούτε δεκάρι είναι, ούτε εξτρέμ. Το ίδιο θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς και για τον Μπακασέτα. Αλλά ο Βάργκας είναι πιο προικισμένος τεχνικά.

Γενικώς είναι ένα πρόβλημα στην ΑΕΚ πέρσι και φέτος, οι αρκετοί παίκτες χωρίς σαφή, συγκεκριμένη θέση. Τρεις είχε στην ενδεκάδα  στα Γιάννινα. Μπακασέτα, Βάργκας και Αϊντάρεβιτς. Επίσης, τελικά δεν κατάλαβα το σκεπτικό με το οποίο αντιμετωπίστηκε το ματς στους Ζωσιμάδες. Εντάξει, κατανοητό αυτό με την ψυχολογία πριν από τον τελικό, αλλά μιλάω για τις αγωνιστικές επιλογές. Δεν είχε περάσει από το μυαλό κανενός πως μπορούσε να παιχτεί βαθμός για τα play off στην τελευταία αγωνιστική; Δεν περίμενα βασική ενδεκάδα, δεν λέω αυτό. Εννοώ δεν κατάλαβα την κατανομή των παικτών στις θέσεις, βάσει της τακτικής που επιλέχθηκε.

Τέλος πάντων, πάει κι αυτό και είδαμε τουλάχιστον μια ωραία στιγμή με την γκολάρα του Πατίτο, ενός παίκτη που επίσης χρειάζεται σκέψη από τον προπονητή για το πώς μπορεί να αξιοποιηθεί καλύτερα. Το λέω ξανά, είναι πρόβλημα για την ΑΕΚ πως οι περισσότεροι μέσο-επιθετικοί της και όχι μόνο, δεν έχουν σαφή θέση.

Και συνήθως όταν λες  για παράδειγμα «θέλω να παίξω 4-2-3-1»- ή οποιοδήποτε σύστημα που βασίζεται σε ακραίους, προβληματίζει το να τοποθετείς κάποιους παίκτες σε θέσεις και να περιμένεις να παίξουν όπως επιτάσσει η συγκεκριμένη τακτική, ενώ τα χαρακτηριστικά τους είναι φανερό πως δεν κολλάνε με αυτό. Και δεν αφορά μόνο τον Χιμένεθ αυτό.

Δυο χρόνια το βλέπουμε στην ΑΕΚ, γιατί δυο χρόνια έχει πολλούς μέσο- επιθετικούς που δυσκολεύεσαι να πεις ακριβώς ποια είναι η θέση τους. Καλοί παίκτες, αλλά χωρίς σαφή θέση.

Αυτό δεν είναι αναγκαστικά κακό. Αρκεί να λαμβάνεται υπόψη. Πάγια άποψη μου είναι πως τις τακτικές τις διαμορφώνουν, πρέπει να τις διαμορφώνουν τουλάχιστον, τα χαρακτηριστικά των παικτών. Στην ΑΕΚ δυο χρόνια αυτό γενικώς δεν γίνεται, ανεξάρτητα από το ποιος είναι στον πάγκο.

Πάμε και στον τελικό.

Βλέπω πολλούς ΑΕΚτζήδες… στο τσακ να ξεφύγουν. Ο ΠΑΟΚ είναι ένας μεγάλος αντίπαλος, άξιος σεβασμού. Ωστόσο η διαφορά με τους ημιτελικούς είναι σαφέστατη. Η ΑΕΚ στους ημιτελικούς είχε στόχο και να περάσει στον τελικό και να πετάξει έξω τον ΟΣΦΠ. Οι δύο στόχοι αλληλοσυμπληρώνονταν.

Στον τελικό η ΑΕΚ έχει στόχο να κατακτήσει το κύπελλο και όχι να κερδίσει τον ΠΑΟΚ, να μην το πάρει ο ΠΑΟΚ. Νομίζω γίνεται εύκολα κατανοητό αυτό που λέω.

Αν βάλουμε την ομάδα της ΑΕΚ σε κλίμα ανταγωνισμού με τον ΠΑΟΚ, ανάλογο με αυτόν που νιώθουμε για τον ΟΣΦΠ, ψυχολογία ανάγκης να αποδείξει ότι είναι πιο ισχυρή από τον ΠΑΟΚ, ακυρώνουμε 93 χρόνια ιστορίας. Όπως ακυρώνουμε και τα τελευταία 21 χρόνια που κυριαρχούσε η απόλυτη διαφθορά στο ποδόσφαιρο.

Λέω πάλι, χωρίς καμιά διάθεση να μειώσω τον μεγάλο και ιστορικό σύλλογο που λέγεται ΠΑΟΚ. Καταγραφή μιας ιστορικής πραγματικότητας είναι, κεκτημένο της ΑΕΚ, που καλό θα είναι να μην το απεμπολούμε μόνοι μας.

Επίσης είτε αρέσει σε όλους μας αυτό, είτε όχι – εγώ προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα – η ΑΕΚ έχει δώσει την τελευταία διετία πάρα πολύ μεγάλη μάχη σε πολύ μεγάλο βαθμό από κοινού με τον ΠΑΟΚ, για να ξεβρωμίσει το ποδόσφαιρο.

Φυσικά έχουν δημιουργηθεί θέματα, αναμενόμενο ήταν άλλωστε μετά από κάποια φάση, οπωσδήποτε έχω να χρεώσω – και απ’ όσο ξέρω και στην ΑΕΚ- διάφορα «φάουλ» από πλευράς ΠΑΟΚ τους τελευταίους μήνες, αλλά ό,τι προηγήθηκε δεν ακυρώνεται και δεν μπορεί να ακυρωθεί.

Αυτά περί «χαλίφηδων στην θέση των χαλίφηδων», εγώ τ’ ακούω βερεσέ. Αυτό που συνέβαινε μέχρι πέρσι την άνοιξη και συνεχίστηκε σε κάποιο βαθμό και μέχρι το φθινόπωρο, ήταν τόσο ακραίο, τόσο σιχαμερό, τόσο πρωτοφανές, που καμιά αυξημένη επιρροή δεν μπορεί να το μιμηθεί ούτε στο ένα εκατοστό. Μην σας κοροϊδεύουν, με το να επιχειρούν να συγκρίνουν πράγματα που δεν συγκρίνονται.

Να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο θέλουν και να μας κάνουν να σκεφτόμαστε «έλα μωρέ, όλοι ίδιοι είναι». Όχι, δεν είναι όλοι ίδιοι. Μια κανονική ποδοσφαιρική «εγκληματική οργάνωση», δεν έχει τίποτε το κοινό, με ό,τι προϋπήρξε, υπάρχει και θα υπάρξει στην συνέχεια.

Δεν είχε προηγούμενο, ούτε επόμενο αυτό το όργιο, του οποίου τις πραγματικές διαστάσεις δεν είναι δυνατό να αντιληφθεί ο μέσος φίλαθλος. Δεν γίνεται, γιατί δεν γίνεται δυστυχώς να γράφονται όλα, όταν δεν μπορείς να τα αποδείξεις ενώπιον δικαστηρίου. Αλλά μην ακούω για χαλίφηδες στην θέση των χαλίφηδων και για κινδύνους από Σαββίδηδες, Μελισσανίδηδες κλπ. Είναι τελείως άστοχα.

Τώρα αν ορισμένοι ανησυχούν, επειδή ο Ιβάν Σαββίδης έκανε δυο διαγγέλματα από την τηλεόραση και επειδή ο Παναθηναϊκός έχει αναγάγει την όντως όχι καλή διαιτησία του Κύζα στην «σφαγή του αιώνα» – που δεν ήταν – θα ήθελα απλά να τους πω να μην υποτιμούν τόσο την σημερινή ΑΕΚ. Σε αυτό τουλάχιστον, μην την υποτιμούν καθόλου.

Ο τελικός ΑΕΚ – ΠΑΟΚ, είναι μια μεγάλη ποδοσφαιρική μάχη μέχρι τελικής πτώσεως. Με έπαθλο έναν σημαντικό τίτλο. Δεν έχει καμιά άλλη διάσταση. Ποτέ δεν είχε και δεν θα αποκτήσει ξαφνικά τώρα.

Οι ημιτελικοί που προηγήθηκαν, ήταν μια άλλη ιστορία. Ήταν η σύγκρουση δύο διαφορετικών κόσμων, του «καλού και το κακού» αν θέλετε για μας τους ΑΕΚτζήδες, όπως είναι κάθε σύγκρουση με τον ΟΣΦΠ από το 1996 μέχρι σήμερα και ακόμη περισσότερο από το 2013 μέχρι σήμερα. Να μη λέμε λοιπόν ότι θέλουμε.