Το βήμα που τώρα έχει σειρά

Για να ξέρουμε και τι λέμε, ένα εκτός έδρας αποτέλεσμα, το μόνο που κάνει είναι να διαμορφώνει διαφορετικές ισορροπίες στα αγωνιστικά μαθηματικά ενός ζευγαριού με διπλούς αγώνες. Δεν μειώνει όμως ούτε το μέγεθος, ούτε την ποιότητα του αντιπάλου. Η Σέλτικ παραμένει μια ομάδα επιπέδου Τσου – Λου. Και έχει παίκτες με ποιότητα. Μάλιστα κάποιοι εξ αυτών, όπως για παράδειγμα ο Ντεμπελέ, δεν έχουν μπει ακόμα στην εξίσωση, διότι δεν έπαιξαν καν στο πρώτο ματς. Επομένως την ΑΕΚ δεν την περιμένει κανένας περίπατος στο πάρκο. Μάχη έχει μπροστά της και μάλιστα σκληρή και ζόρικη.

Το γεγονός πως η ΑΕΚ σκόραρε στο πρώτο ματς και πήρε και ισοπαλία, έχει φέρει τα δεδομένα ακριβώς εκεί που είπε ο Ουζουνίδης στην Γλασκώβη. Υπενθυμίζω τα λόγια του. «Τώρα οι πιθανότητες πρόκρισης είναι υπέρ μας». Ανοίγω παρένθεση. Ένα ακόμα πολύ θετικό στοιχείο που έχει ο Μαρίνος, είναι πως αποφεύγει τις κλισεδιές. Είναι πολλοί οι προπονητές που ακόμα και αν το πρώτο ματς το κερδίσουν με 3-0 εκτός έδρας, θα σταθούν μπροστά στις κάμερες και θα πουν επικολυρικά του τύπου «ακόμα τίποτα δεν τελείωσε, όλα είναι ανοικτά» και λοιπές τυπικούρες. Ο Ουζουνίδης είπε μετά το ματς με την Σέλτικ ότι είδε και ότι αισθάνθηκε. Κλείνω την παρένθεση.

Η ΑΕΚ λοιπόν, πήρε ένα πλεονέκτημα μετά το αποτέλεσμα του πρώτου αγώνα. Πήρε και έναν αέρα παραπάνω, διότι στα δικά της πόδια έβαλε επιπλέον αυτοπεποίθηση, ενώ στο μυαλό των Σκωτσέζων φόβο. Δεν είναι διόλου τυχαίο πως κουβάλησαν άρον – άρον τον Ντεμπελέ στην Αθήνα και μπορεί να τον ρίξουν από την αρχή στο παιχνίδι, όταν οι αρχικές εκτιμήσεις έκαναν λόγο για απουσία μέχρι τα τέλη Αυγούστου. Και μην συγκρίνεται αυτή την περίπτωση, με τον Μάνταλο. Ο αρχηγός δεν έχει χάσει παρά οκτώ μέρες προπόνηση. Ο Ντεμπελέ είναι χωρίς σχεδόν καθόλου προετοιμασία. Αλλά εδώ που τους έχει φέρει η ΑΕΚ τους σκωτσέζους, είναι υποχρεωμένοι να ρίξουν στο γήπεδο όλα τα όπλα τους.

Για την Σέλτικ, η οποία έχει σταθερή παρουσία όλα τα προηγούμενη χρόνια στους ομίλους του Τσου – Λου, είναι μια τεράστια αποτυχία ο αποκλεισμός σ’ αυτή την φάση. Για την ΑΕΚ, η πρόκριση στα πλέι οφ του Τσου – Λου και μάλιστα ως ισχυρή, δεν είναι (μόνο) μια τεράστια επιτυχία. Είναι και το επόμενο βήμα προόδου. Το βήμα που είναι επόμενο στην σειρά, σε μια εντυπωσιακά συνεπή ανοδική πορεία, από τότε που μπήκε στη νέα της εποχή, μετά την μεγάλη καταστροφή. Δύσκολα μάλιστα μπορεί να βρει κανείς κατά το παρελθόν, μια τόσο σταθερά ανοδική πρόοδο της ΑΕΚ. Με ένα βήμα πιο πάνω, κάθε σεζόν. Με καταπληκτική συνέπεια.

Το 2016, στο τέλος της πρώτης χρονιάς της επιστροφής μετά την μεγάλη καταστροφή, η ΑΕΚ κατέκτησε το κύπελλο. Την ακριβώς επόμενη σεζόν, τερμάτισε στην δεύτερη θέση. Πήρε το εισιτήριο για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά εκείνο που τελικά κατάφερε ήταν να επιστρέψει στους ομίλους του Europa League. Δεν ήταν έτοιμη για το βήμα των ομίλων του Τσου – Λου. Στο τέλος της σεζόν που πέρασε, κατέκτησε το πρωτάθλημα στην Ελλάδα και τώρα δείχνει έτοιμη για το βήμα που έχει σειρά. Να προκριθεί εκεί που αποκλείστηκε πέρυσι και να διεκδικήσει είσοδο στους ομίλους του Τσου – Λου.

Αν το καλοσκεφτεί κανείς, αυτό είναι το πρώτο που θα πρέπει να είχαν στο μυαλό τους και ο Μαρίνος και οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, όταν ήδη από την προετοιμασία στο Κίελτσε, έκαναν λόγο για το κάτι πάνω σε σχέση με πέρυσι. Η παρουσία στους ομίλους του Τσου – Λου, είναι επί της ουσίας, αυτό που λείπει ως επίτευγμα, από την ΑΕΚ της νέας εποχής. Όλα τα υπόλοιπα, τα έχει καταφέρει. Όχι με γιούρια και όχι μαζεμένα. Ένα βήμα κάθε φορά. Και τώρα είναι η σειρά για το επόμενο βήμα, το οποίο είναι στην Ευρώπη. Είναι έτοιμη η ομάδα γι αυτό. Αυτό εξάλλου έδειξε η εμφάνιση που έκανε η ΑΕΚ στο πρώτο ματς στην Γλασκώβη. Σκεφτείτε και θυμηθείτε πως παρουσιάστηκε η ομάδα στο αντίστοιχο πρώτο περυσινό ματς με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Τότε που δεν ήταν έτοιμη για το βήμα παραπάνω. Αντιθέτως η εμφάνιση της Γλασκώβης, θύμισε εν πολλοίς αυτό που η ΑΕΚ παρουσίασε πέρυσι στο πρώτο ματς στο Βέλγιο με τη Μπριζ. Τότε που ήταν έτοιμη για να κάνει το βήμα της επιστροφής στους ομίλους του Europa League.

Επαναλαμβάνω για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε. Η δουλειά που έχει η ΑΕΚ απέναντι στη Σέλτικ, εξακολουθεί να είναι ζόρικη. Όχι μόνο διότι οι Σκωτσέζοι δεν έχασαν ξαφνικά ούτε την εμπειρία, ούτε την ποιότητα τους. Αλλά και διότι η ΑΕΚ πάει σ’ ένα τέτοιο ματς με απόντες τρεις παίκτες που θα μπορούσαν να είναι βασικοί (Μπογέ, Τσιγκρίνσκι, Γαλανόπουλος), αλλά και με τον αρχηγό χωρίς καθόλου προπονήσεις στα πόδια του τις τελευταίες δέκα μέρες. Όμως ο τρόπος που και ο Ουζουνίδης και οι παίκτες διαχειρίστηκαν και το πρώτο ματς, φανερώνει ετοιμότητα για να γίνει αυτό το παραπάνω βήμα που έχει… σειρά. Στο απευκταίο δε, σενάριο του αποκλεισμού, δεν θα πρόκειται για κανένα πισωγύρισμα. Να είμαστε ξηγημένοι. Απλώς θα έχει χαθεί μια τεράστια ευκαιρία και πλέον η ΑΕΚ θα έχει ως στόχο να υπερασπιστεί τα περυσινή κεκτημένα. Δηλαδή το πρωτάθλημα εντός συνόρων και την καλή πορεία στο Γιουρόπα Λιγκ στην Ευρώπη.

Και κάτι τελευταίο. Ο Μαρίνος είπε μια κουβέντα που έχει μεγάλη σημασία. Υπομονή. Θα την χρειαστούν οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ. Θα την χρειαστεί και ο κόσμος. Είναι τέτοια αυτή η μάχη, που μπορεί να κριθεί στην τελευταία πάσα, στο τελευταίο σουτ, στην τελευταία επίθεση, στο τελευταίο λεπτό του ματς. Και θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι γι αυτό και οι παίκτες της ΑΕΚ που θα μπουν στο γήπεδο και ο κόσμος που θα μπει στις εξέδρες.