Το ταχύτερο και ας είναι και «αντίο»

Για να πω την αμαρτία μου, είμαι Αραουχικός. Έχει ένα πακέτο ποδοσφαιρικό, που δύσκολα το βρίσκεις σε επιθετικό. Για να είμαι ακριβής, δύσκολα μπορείς έναν φορ μ’ αυτό το πακέτο να τον φέρεις στο ελληνικό πρωταθλημα. Μεταξύ μας, αν δεν είχε τα θέματα του με τον χαρακτήρα του, ο Αραούχο δεν θα ερχόταν στην Ελλάδα ούτε για διακοπές στη Μύκονο. Αλλά ήρθε. Και κουλάντρισε και τον χαρακτήρα του και πήρε και πρωτάθλημα και είναι λογικό να έχει τρελαθεί και ο κόσμος της ΑΕΚ μαζί του. Άλλωστε ο Αραούχο είναι ότι πιο κοντά σε Ντέμη Νικολαϊδη, έχει φορέσει τα κιτρινόμαυρα. Θυμηθείτε μόνο το γκολ του με τον Ολυμπιακό φέτος στο κύπελλο και θα καταλάβετε ακριβώς τι εννοώ.

Είμαι λοιπόν Αραουχικός και δεν το κρύβω. Όπως επίσης και τέρμα Σκοκικός. Αν αποφασίσει να επιστρέψει στην Αθήνα στα 45 του για να επενδύσει σε μια καφετέρια, δεν θα ξαναπιούμε από πουθενά αλλού καφέ. Μόνο για να περνάμε και να βλέπουμε την μπαλαδόφατσα του. Ανοίγω παρένθεση. Διαπιστώνω με τρόμο πως η αδυναμία μου είναι δυο Αργεντινοί επιθετικοί. Ζήτημα σοβαρό για κάποιον που έχει καψούρα με τα τρια Λιοντάρια. Θα το κοιτάξω και θα επανέλθω. Κλείνω την παρένθεση. Και επιστρέφω στο θέμα μου.

Μακάρι να υπήρχε τρόπος να επιστρέψει ο Αραούχο στην ΑΕΚ. Κυρίως μακάρι αυτές οι δηλώσεις που έκανε ο Αργεντινός μόλις επέστρεψε στα Κανάρια Νησιά, να είναι για εσωτερική κατανάλωση. Δεν είναι άλλωστε ο Αραούχο απ’ αυτούς που θα έλεγε φάτσα φόρα, «δεν πρόκειται να παίξω για πάρτη σας στη Β’ εθνική, μόνοι σας τα κάνατε σ…α, μόνοι σας να τα καθαρίσετε». Θυμίζω πως και πέρυσι τέτοια εποχή, όταν και πάλι είχε επιστρέψει ο Αργεντινός στην Ισπανία, έκανε επικολυρικές δηλώσεις για την Λας Πάλμας, τύπου «θέλω να διεκδικήσω την θέση μου, να βοηθήσω την ομάδα» και άλλα τέτοια. Και μόλις φτάσαμε μέσα Ιούλη, άρχισε βάζει στο τραπέζι την επιστροφή στην ΑΕΚ. Αυτό που είχε από την αρχή στο μυαλό του.

Βεβαίως για να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα. Η ΑΕΚ φέτος, δεν έχει την πολυτέλεια να ακολουθήσει με την περίπτωση του Αραούχο, την ίδια τακτική με το περσινό καλοκαίρι. Ή για να είμαι ακριβής, θα είναι μεγάλο ρίσκο να το κάνει. Όπως, μεταξύ μας, ανάλογο ρίσκο ήταν και πέρυσι αλλά ευτυχώς της βγήκε. Διότι θυμίζω πως, ο Αραούχο πάτησε Ελλάδα, όταν ήδη είχαν ολοκληρωθεί τα ευρωπαϊκά προκριματικά. Και όταν ευτυχώς η ΑΕΚ είχε καταφέρει να προκριθεί στους ομίλους του Γιουρόπα. Μια πρόκριση την οποία είχε πάρει χωρίς καθαρόαιμο σέντερ φορ. Μόνο με τον Λιβάγια. Διότι και ο Γιακουμάκης είχε τραυματιστεί μετά την ρεβάνς με την ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα.

Τώρα βεβαίως, ο Γιακουμάκης θα είναι μια χαρά υγιής και δυνατός και ακόμα πιο έμπειρος σε σχέση με το περσινό καλοκαίρι. Και μπορεί  να το αμφισβητείτε ή να έχετε τις αντιρρήσεις σας , αλλά θεωρώ πως την προσεχή σεζόν θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο  στην επιθετική λειτουργία της ΑΕΚ. Δεν θα σας πάω καν στο γκολ που πέτυχε φέτος στο Καραϊσκάκη. Θα σας θυμίσω την ρεβάνς με την ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα και πόσο τον είχε αισθανθεί η ρωσική άμυνα από την στιγμή που μπήκε στο ματς.  Για την ακρίβεια ήταν ο μόνος που είχε αισθανθεί και είχε χάσει και μια απίθανη ευκαιρία. Όμως το ποιος και πόσο θα δικαιωθεί με την υπόθεση Γιακουμάκη, θα φανεί  στο γήπεδο.

Το θέμα είναι πως η ΑΕΚ πέρυσι το καλοκαίρι, περιμένοντας τον Αραούχο και μετά τον τραυματισμό του Γιακουμάκη, έπαιξε τα δυο κρίσιμα ματς με τη Μπριζ, χωρίς σέντερ φορ. Της βγήκε. Φέτος δεν χρειάζεται να ξαναπάρει το ίδιο ρίσκο. Από την στιγμή μάλιστα που το διακύβευμα είναι η επιστροφή στους ομίλους του Τσου – Λου. Και ειδικά φέτος που δεν ψάχνει ένα θαύμα η ΑΕΚ για να τα καταφέρει. Δεν θα είναι εύκολο, αλλά σε κανέναν από τους δυο προκριματικούς γύρους, όποιος και αν έρθει αντίπαλος από την κλήρωση, η ΑΕΚ δεν θα είναι χαμένη από χέρι. Θα μπορεί να το παλέψει. Να δώσει μάχη. Και σ’ αυτή την μάχη θα πρέπει να πάω μ’ όσο το δυνατόν περισσότερα και καλύτερα όπλα. Συμπεριλαμβανομένου και του σέντερ φορ.

Με το ζήτημα του Αραούχο, τα πράγματα καλό θα ήταν να ξεκαθαρίσουν άμεσα. Έστω και αν αυτό το ξεκαθάρισμα είναι αρνητικό. Αν δηλαδή όντως οι δηλώσεις του Αραούχο περιγράφουν διαμορφωμένα δεδομένα και δεν είναι του αέρα, τότε μπορεί να είναι και για καλό. Υπό την έννοια πως αν καεί νωρίς η προοπτική της επιστροφής του Αργεντινού, η ΑΕΚ θα ψάξει νωρίς και με την άνεση του χρόνου, τον αντικαταστάτη του για την επίθεση. Διότι, για να ξέρουμε και τι λέμε, όσο και αν είναι ρίσκο, όσο και αν λέμε πως δεν είναι ποδοσφαιρικά λογικό να πάρει αυτό το ρίσκο, η προοπτική να γυρίσει ο Αραούχο βάζει τον οργανισμό ΑΕΚ σε πειρασμό. Σε πειρασμό να το προσπαθήσει μέχρι τέλους και ας χάσει χρόνο. Και ας ρισκάρει.

Επομένως ίσως και να είναι προς το συμφέρον της ΑΕΚ, να καεί πολύ νωρίς η προοπτική της επιστροφής του Αραούχο. Όσο και αν πονάει, να κλείσει αυτό κεφάλαιο και η ΑΕΚ να πάει για άλλα. Δεν είναι εύκολο να ξαναβρεί Αραούχο, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας. Το ράφι από το οποίο η ΑΕΚ βρήκε τον Αργεντινό, έχει κι άλλους ικανούς σέντερ φορ. Άλλωστε αν έρθει ένας επιθετικός που να φέρνει λιγότερο σε Ντέμη, αλλά να βάζει την μπάλα στο πλεκτό, δεν θα χαλάσει και κανέναν. Διότι και ο Μπλάνκο, δεν ήταν ούτε Αραούχο, ούτε Ντέμης, ούτε κατά διάνοια. Την δουλειά του όμως, την έκανε και με το παραπάνω.