Τελικά πόσους σηκώνει ο πάγκος;

Τελικά πόσους σηκώνει ο πάγκος;
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Χρειάστηκε να φτάσουμε στα μέσα του Νοέμβρη για να μπορέσουμε να κάνουμε μια κανονική ποδοσφαιρική κουβέντα, για τις επιλογές που μπορεί να έχει ο Ουζουνίδης και για τα χαφ και για την επίθεση. Βεβαίως και πάλι υπάρχει στο απουσιολόγιο το όνομα του Κλωναρίδη.  Αλλά τουλάχιστον οι υπόλοιποι είναι έτοιμοι. Παρεμπιπτόντως, για τους ανησυχούντες, και ερωτώντες, ανάμεσα στους ετοιμοπόλεμους είναι και ο Μπακασέτας. Και θα παίξει την Κυριακή με τον Ατρόμητο. Μάλιστα έτσι όπως το κόβω το πράγμα, θα κοιτάξει να καλύψει το έδαφος που έχασε στην μάχη με τον Πόνσε για την θέση του πρώτου σκόρερ. Και τότε φοβάμαι πως οι ανησυχούντες για την απουσία του, θα αγχώνονται για το πότε θα ξαναλείψει. Πάμε παρακάτω.

Έφτασε επιτέλους το πλήρωμα του χρόνου για να έχει ο Ουζουνίδης στις επιλογές του και τον Πόνσε και τον Μπογέ και τον Μπακασέτα και τον Μάνταλο και τον Λίβαγια.

Είναι οι επιλογές που ο Μαρίνος υπολόγιζε το καλοκαίρι στον αγωνιστικό του σχεδιασμό. Αλλά μέχρι και τώρα, δεν τους είχε ποτέ όλους μαζί. Ανοίγω μια παρένθεση. Για όσους γουστάρουν τις συγκρίσεις με την περυσινή ομάδα, ας κρατήσουν κάτι στην άκρη του μυαλού τους. Ο Ουζουνίδης έφτασε στις αρχές Νοεμβρίου για να έχει όλα τα όπλα στα διάθεση του. Ο Χιμένεθ πέρυσι, ξεκίνησε ουσιαστικά από τις αρχές Νοεμβρίου, να διαχειρίζεται σημαντικές απουσίες. Και αφού ήδη είχε κάνει δυο ήττες με Αστέρα και με Ατρόμητο και δυο ισοπαλίες με ΠΑΣ και Ξάνη. Τα συμπεράσματα δικά σας. Κλείνω την παρένθεση.

Τώρα φτάσαμε στο σημείο εκείνο, που θα πρέπει να γίνουν δύσκολες επιλογές για την βασική ενδεκάδα.

Διότι η πληρότητα, έχει και αυτή και τα ζόρια της και το τίμημά της. Ποιοτικοί παίκτες, που μπορούν να κάνουν την διαφορά, θα πρέπει να μείνουν και στον πάγκο. Και ο Ουζουνίδης θα πρέπει να αποφασίσει, ποιοι θα είναι αυτοί σε κάθε παιχνίδι. Με πρώτο ματς αυτό της Κυριακής με τον Ατρόμητο. Δεν χωράνε όλοι στην τετράδα της επίθεσης. Για να ξέρουμε και τι λέμε, οι δυο αποδεδειγμένα πιο αποτελεσματικοί στα δυο άκρα της επίθεσης, είναι ο Μπογέ και ο Μπακασέτας. Βάσει κλάσης, ποιότητας, αλλά και προσφοράς στο αγωνιστικό μοντέλο που θέλει ο Μαρίνος. Βεβαίως δεν έχουμε δει ακόμα τι μπορεί να κάνει ο Αλμπάνης, ενώ ο Γιαννιώτας ακόμα δεν έχει βρει αγωνιστικό ρυθμό. Και ο Μάνταλος αποδεδειγμένα προσφέρει λιγότερα ως εξτρέμ, από Μπογέ και Μπακασέτα. Επομένως, όταν άπαντες είναι ετοιμοπόλεμοι, αυτοί οι δυο θα πρέπει να ξεκινάνε στην ενδεκάδα. Σωστά; Σωστά.

Πάμε τώρα στις δυο θέσεις της επίθεσης. Υπάρχει ο Πόνσε και ο Γιακουμάκης που είναι καθαρόαιμοι φορ.

Υπάρχει ο Λιβάγια που μπορεί να παίξει και στις δυο θέσεις. Υπάρχει και ο Μάνταλος που μπορεί να παίξει πίσω από τον φορ. Δεν χωράνε όλοι. Και είναι όλοι πολύ καλοί παίκτες και κυρίως χρήσιμοι. Αν ο Ουζουνίδης κρατήσει το μοντέλο που είχε μέχρι τώρα, δηλαδή με δίδυμο Πόνσε και Λιβάγια, ο Μάνταλος μένει στον πάγκο. Γίνεται αυτό; Φυσικά και γίνεται. Αν όμως ο Μαρίνος αποφασίσει να διαμορφώσει λίγο διαφορετικά το επιθετικό μοντέλο, ο Μάνταλος θα παίξει ως ελεύθερος πίσω από τον φορ. Αυτό σημαίνει πως είτε ο Πόνσε, είτε ο Λιβάγια, θα πρέπει να μείνει στον πάγκο. Γίνεται αυτό; Εννοείται πως γίνεται. Όπως γίνεται μέχρι τώρα να μένει στον πάγκο ένας φορ με χαρακτηριστικά που σχεδόν κανένας από τους υπάρχοντες Έλληνες φορ έχει, όπως ο Γιακουμάκης. Όπως γίνεται να μείνει στον πάγκο ο Αλμπάνης, που ήταν από τους καλύτερους εξτρέμ του περυσινού πρωταθλήματος.

Το έχω γράψει πολλές φορές και επιμένω να το επαναλαμβάνω για να γίνει συνείδηση. Όλες οι μεγάλες ομάδες, όταν θέλουν να διεκδικήσουν με αξιώσεις όλους τους στόχους τους, θα πρέπει να έχουν και εξαιρετικούς παίκτες στον πάγκο και όχι μόνο στην ενδεκάδα. Και αυτό θα πρέπει να το έχουν ως βαθιά συνείδηση, πρώτοι εκείνοι που θα πρέπει να μείνουν στον πάγκο. Δεν είναι εύκολο για κανέναν. Όλοι θέλουν να παίζουν. Λογικό. Αλλά δεν βγαίνει μαθηματικά το πράγμα. Ούτε φυσικά υπάρχει κανείς που να έχει έρθει στην ΑΕΚ και στο συμβόλαιο του να έχει βάλει πως θα έχει την φανέλα του βασικού στο ντουλαπάκι του. Αφήστε που αυτή η κουβέντα περί ισάξιων ενδεκάδων, μπορεί να μην έχει σχεδόν ποτέ εφαρμογή, αλλά λογική βάση έχει. Οι επιλογές κρίνουν εν πολλοίς την τύχη των ανταγωνιστικών ομάδων μέσα στη σεζόν.

Για να αφήσω λίγο το γενικό και να πιάσω το ειδικό, θεωρώ πιο πιθανό να δούμε στο ματς της Κυριακής με τον Ατρόμητο, τον Μάνταλο σε ρόλο ελεύθερο πίσω από τον φορ και τον Λιβάγια στην κορυφή.

Πρώτον για να πάρει και τις ανάσες του ο Πόνσε, που έτρεχε και πρέσαρε και πάλευε επί 90 λεπτά στο Μόναχο. Και δεύτερον για να φανεί και πως θα τσουλήσει αγωνιστικά η ομάδα, με τον Μάνταλο στον άξονα. Μοιάζει ενδιαφέρον έναν επιθετικό μοντέλο με τον Λιβάγια, τον Μάνταλο και τον Μπογέ με τον Μπακασέτα στα δυο άκρα. Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, θεωρώ δεδομένο πως κάποια στιγμή θα πρέπει να βρεθεί ο Μάνταλος στον πάγκο. Όπως έγινε στο ματς με τον Άρη, που είχε παίξει ο Γκάλο δεξί εξτρέμ και η ΑΕΚ έπαιξε μπαλάρα και έριξε τεσσάρα. Τα πράγματα είναι απλά. Ένας πάγκος σαν αυτόν της ΑΕΚ, σηκώνει και οφείλει να σηκώνει, παίκτες μεγάλης ποιότητας. Πολύ απλά διότι στην ενδεκάδα, θα παίζουν επίσης παίκτες μεγάλης ποιότητας. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το έχουν όλοι στο μυαλό τους και δεν ισχύει μόνο για την επίθεση. Για παράδειγμα, από την στιγμή που ο Άλεφ δείχνει να ωριμάζει ποδοσφαιρικά και τακτικά, όλο και περισσότερο θα πρέπει να παίρνει την μια από τις δυο θέσεις στα αμυντικά χαφ.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X