Ούτε μαγικά ραβδάκια, ούτε πυρηνική φυσική

Για όσους δεν το έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει, ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Όπως και δεν υπάρχει άγιος Βασίλης, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση. Επειδή λοιπόν ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω, έχει αρχίσει να γίνεται κομματάκι ανώφελο το αναμάσημα για τα στραβά του παιχνιδιού με την Λάρισα ή του ματς του Αγρινίου ή του ντέρμπι με τον ΠΑΟ.  Τελείωσαν, δυστυχώς στράβωσαν, αλλά πέρασαν και δεν ισιώνουν, όσες αναλύσεις και αν κάνουμε ακόμα και για το αν την προηγούμενη μέρα, στην τελευταία προπόνηση, είχε ποτιστεί σωστά ή λάθος το χορτάρι.

Θα συμφωνήσουμε πως αυτό που έχει σημασία, είναι να δούμε τι θα γίνει τούδε και στο εξής. Διότι η χρονιά δεν τελείωσε ακόμα. Ούτε φυσικά η ΑΕΚ. Υποθέτω και σ’ αυτό θα συμφωνήσουμε. Επομένως το ζήτημα είναι οι επόμενες μέρες και όχι οι προηγούμενες. Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν μαγικά ραβδάκια. Ούτε είναι πυρηνική φυσική. Τα πράγματα είναι πολύ απλά, ως προς τον τρόπο που η ΑΕΚ θα ξαναβρεί τον δρόμο της. Δυο μόνο απαραίτητες προϋποθέσεις. Να κερδίζει τα παιχνίδια και να κάνει (τουλάχιστον) τρεις μεταγραφικές κινήσεις. Το πρώτο θαρρώ πως δεν χρειάζεται να το αναλύσω περαιτέρω. Κερδίζει προχωρά και φεύγει από την κρίση. Δεν κερδίζει και πισωγυρίζω ξανά μέσα στην κρίση. Απλό και κατανοητό.

Πάμε τώρα και στο δεύτερο. Μεταγραφές. Τρεις. Τουλάχιστον. Αλλά τρεις σίγουρα. Χωρίς εκπτώσεις. Η μια που χρωστά από το καλοκαίρι και οι δυο που προκύπτουν τα πεπραγμένα μέχρι τώρα στη σεζόν. Όπου πεπραγμένα, βάλτε τις εξελίξεις με τους παίκτες των οποίων τα συμβόλαια λήγουν, αλλά και την γενικότερη αγωνιστική εικόνα της ομάδας. Όπου τρεις μεταγραφές βάλτε δυο χαφ και έναν εξτρέμ. Όπου χαφ, μιλάμε για ένα οκτάρι και ένα εξάρι, διότι η αριθμητική του ρόστερ λέει πως στη μεσαία γραμμή η ΑΕΚ έχει μείνει μόνο με τον Γαλανόπουλο και τον Άλεφ, εκεί που όλες οι ομάδες έχουν και ποσότητα και ποιότητα. Όπου οκτάρι, βάλτε έναν παίκτη που θα μπορεί να κάνει σε κάθε ματς, ότι έκανε ο Μοράν μια φορά, στον έναν χρόνο που βρίσκεται στην ΑΕΚ. Να μοιράζει την μπάλα κάθετα μπροστά και να μπορεί να απειλήσει και με σουτ έξω από την περιοχή. Αν μπορεί να έχει και λίγο δυνατή φωνή μέσα στα αποδυτήρια, ακόμα καλύτερα. Όπου εξάρι, βάλτε έναν Σιμόες στα καλά του, με λίγο ύψος παραπάνω, διότι μόνο η Τσέλσι παίζει πλέον με κοντό κόφτη. Αν βεβαίως είναι να φέρει τον Καντέ, πάσο.

Όσο για τον εξτρέμ, μιλάμε για μια ποιοτική προσθήκη στα άκρα της επίθεσης. Απαραίτητη κίνηση, διότι από τότε που βγήκε από την εξίσωση ο Μπακασέτας, η ΑΕΚ δεν έχει ξαναπάρει γκολ από ακραίο επιθετικό της. Απαραίτητη κίνηση, για να καταλάβει ο Μπογέ πως αν συνεχίζει να παίζει για να αποδείξει πόση μπάλα ξέρει και όχι για την ομάδα, θα υπάρχει αυτός ο ακραίος επιθετικός που θα τον στείλει στον πάγκο. Απαραίτητη κίνηση, για να «τσιτώσουν» και ο Γιαννιώτας και ο Αλμπάνης και να σκιστούν για να κερδίσουν την θέση στην ενδεκάδα και όχι να θεωρήσουν πως θα τους πέσει στα πόδια λόγω λειψανδρίας.

Το να γίνουν τρεις μεταγραφικές κινήσεις είναι απαραίτητο, αλλά όχι αρκετό. Ούτε και αυτό θέλει γνώσεις από πυρηνική φυσική για να το εξηγήσεις. Θα πρέπει αυτές οι τρεις μεταγραφές να γίνουν και εγκαίρως. Όχι στις 31 Γενάρη. Δεν χρειάζονται και σπουδαίες αναλύσεις. Στην ΑΕΚ έχει απομείνει ένας τίτλος για να διεκδικήσει και είναι το κύπελλο. Στις αρχές Γενάρη παίζει στους «16», στις αρχές Φλεβάρη στους «8». Αν δεν έχει τις προσθήκες (και μάλιστα σε αγωνιστική ετοιμότητα) που είναι απαραίτητες και έχει αποτελέσματα τύπου Παναιτωλικού ή Λάρισας, αντίο ζωή. Επίσης είναι μεγάλος στόχος η δεύτερη θέση που οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Μα αν δεν έχει εγκαίρως τις τρεις προσθήκες, πως θα κερδίσει τον ΠΑΣ στα Γιάννενα ή τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη ή τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ; Όλα μέσα στον Γενάρη και στις αρχές Φλεβάρη. Η διαφορά με τον Ολυμπιακό που είναι έξι τώρα, μπορεί να πάει στους 12. Και καληνύχτα Μαργαρίτα.

Επομένως θα πρέπει να γίνουν τρεις μεταγραφές και θα πρέπει να γίνουν και εγκαίρως. Ούτε όμως και αυτά τα δυο, είναι αρκετά. Θα πρέπει να γίνουν τρεις μεταγραφές, εγκαίρως και να είναι και ποιοτικές. Δεν θα βάλω στην κουβέντα πάνω ράφια, κάτω ράφια, δίπλα κομοδίνα. Μιλάμε για μεταγραφική αγορά και όχι τα 101 ενωμένα εργοστάσια. Δεν θα προτείνω περιπτώσεις παικτών. Δεν είμαι σκάουτερ. Δεν θα πω πόσα λεφτά θα πρέπει να δώσει η ΑΕΚ. Δεν είμαι στην τσέπη κανενός. Δεν θα πω πόσα λεφτά θα πρέπει να κοστίζει ένας παίκτες. Δεν είμαι λογιστής. Το μοναδικό ζητούμενο, είναι οι παίκτες που θα έρθουν, να μπορούν να κολλήσουν με την ομάδα και να κάνουν μέσα στο γήπεδο, την δουλειά που δεν γινόταν μέχρι τώρα. Αυτό και μόνο. Το έχω ξαναγράψει και επιμένω. Αν η ΑΕΚ μπορεί να βρει τους ποδοσφαιριστές που πραγματικά χρειάζεται, με συμβόλαιο έναν φρέντο σκέτο και ένα κρουασάν μόνο με βούτυρο, μαγκιά της. Δεν μου πέφτει λόγος. Τα είδαμε άλλωστε και τα χαϊρια των μεταγραφικών αποτελεσμάτων του απεριόριστου μπάτζετ και του αεροδρομίου. Η ΑΕΚ θέλει στις αρχές Γενάρη, τρεις παίκτες που να μπουν στο γήπεδο και να δώσουν στο αγωνιστικό μοντέλο, όσα του λείπουν.

Η ΑΕΚ ήδη απέτυχε να υπερασπιστεί τον τίτλο που κατέκτησε πέρυσι. Η τελευταία της ευκαιρία όμως να μην αποτύχει στο κυνήγι της κατάκτησης του κυπέλλου και της δεύτερης θέσης που οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, είναι να πετύχει στις χειμερινές μεταγραφές. Όλα τα άλλα, είναι να είχαμε να λέγαμε. Και κάτι ακόμα, για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε. Όσοι συνδέουν μεταγραφές και αποτελέσματα, με το έργο της κατασκευής του γηπέδου και ατάκες τύπου “καλά τα μπετά, αλλά υπάρχει και η ομάδα”, έχουν τόση σχέση με την ΑΕΚ και το ποδόσφαιρο, όσο εγώ με το next top model. Και κάτι τελευταίο. Για να το γυρίσει το χαρτί και την κατάσταση ο Ουζουνίδης, δεν αρκεί μόνο να πάρει ενίσχυση από μεταγραφές. Θα πρέπει και να αλλάξει κάτι στο κονέξιον στα Σπάτα, διότι κάπου έχουν χαλάσει οι γραμμές. Αυτά.