Ο τρελός του χωριού

Ανέκαθεν η ΑΕΚ έμοιαζε με το γνωστό γαλατικό χωριό του Αστερίξ και του Οβελίξ. Κάπου χωμένη ανάμεσα στους πανίσχυρους, έβρισκε πάντα τρόπο να ρίχνει γερές μπούφλες στους εχθρούς αλλά και αφορμές για εσωτερικούς καβγάδες. Τώρα βέβαια μετά απ’ όσα έγιναν την προηγούμενη Κυριακή στο ματς με τον Αστέρα, έπεσε και ο ουρανός στο κεφάλι μας. Και μιας και έγιναν έτσι τα πράγματα, ας βγει και ο Κακοφωνίξ να πει τα δικά του τα… παραφώνα σε σχέση με το κλίμα. Υποθέτω με τις γνωστές συνέπειες που έχει και στο κόμιξ. Πάμε λοιπόν.

Το ματς με τον Αστέρα όντως ήταν απογοητευτικό. Αφενός διότι τέτοια παιχνίδια η ΑΕΚ πρέπει να τα καθαρίζει στην έδρα της, αφετέρου διότι υπήρχε προσδοκία πως μπορούσε να ξεκινήσει ένα νικηφόρο σερί που θα έφτανε ακόμα και μέχρι τα ντέρμπι του δευτέρου γύρου. Πριν πάμε να πούμε για όσες καλοκαιρινές μεταγραφές δεν έγιναν (σωστό) και τα λάθη που ο Πογέτ έκανε (επίσης σωστό), θα πρότεινε ο Κακοφωνίξ να δούμε δυο άλλα πραγματάκια. Στο πρώτο ημίχρονο ο Αστέρας σταμάτησε δέκα φορές επίθεση της ΑΕΚ με φάουλ πέριξ της περιοχής. Κυρίως τα φάουλ τα έκανε ο Ιγκλέσιας και ο Κουρμπέλης. Έφτασε το 36ο λεπτό για να πάρει κάρτα ο πρώτος και το 58’ για να κιτρινιστέι ο δεύτερος. Έχετε δει ποτέ αυτό να γίνεται στο Καραϊσκάκη; Σε αντίστοιχες περιπτώσεις στο δεύτερο (για να μην πω στο πρώτο) φάουλ και μέσα στο πρώτο τέταρτο, το αντίπαλο αμυντικό χαφ παίρνει την κιτρινούλα του και μετά άντε να κόψεις τις προσωπικές ενέργειες των όντως ποιοτικών παικτών του ΟΣΦΠ. Ας έπαιρναν λοιπόν τις καρτούλες τους από το 10′ ο Ιγκλέσιας και ο Κουρμπέλης και τότε να μετράγαμε τις ευκαιρίες που θα έβγαιναν από Μάνταλο, Βάργκας και Μπαρμπόσα. Πάμε παρακάτω.

Η ΑΕΚ έπαιζε ένα ημίχρονο με δέκα παίκτες. Σωστά καθότι ο Βάργκας πιάστηκε και κοροϊδο και φέρθηκε σαν (πολύ) κακός επαγγελματίας. Στα 45 λεπτά που παίζει με παίκτη λιγότερο, η ΑΕΚ δέχεται όλη κι όλη μια φάση από τον Αστέρα. Αυτή του 90ου λεπτού, που όλοι τα κάνουν λάθος όλα και μπαίνει το γκολ.

Απ’ όλο αυτό λοιπόν που έγινε την Κυριακή στο ΟΑΚΑ, ξεκινάει ξανά συζήτηση για το ρόστερ, για τις μεταγραφές, για τον Πογέτ για όλα. Λάθος συζήτηση; Όχι βέβαια. Αλλά, συγγνώμη που θα το πω, λάθος αφορμή. Όσο και ήταν και το ξαναγράφω και το τονίζω, μια ήττα απ’ αυτές που πονάνε.
Το ρόστερ προφανώς και θέλει ενίσχυση. Και προφανώς υπήρξαν τεράστια λάθη το καλοκαίρι και στις μεταγραφές που δεν έγιναν, ενδεχομένως και σ’ αυτές που έγιναν Μην την ξανακάνουμε την κουβέντα. Μεταγραφές χρειάζονται από τον Γενάρη. Μεταγραφές σωστές. Ωραία. Αλλά πραγματικά δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί θα πρέπει αυτή η κουβέντα για μεταγραφές να συνοδεύεται πάντα από μια πλήρη απαξίωση των παικτών του ρόστερ.

Ο Αραβίδης ακούει από το καλοκαίρι σχεδόν καθημερινά, πως δεν κάνει για σέντερ φορ, πως δεν μπορεί να παίξει σε μια ΑΕΚ που θα πρωταγωνιστεί. Τα ακούει όταν δεν παίζει καλά, τα ακούει και όταν σκοράρει ακόμα και μέσα στην Τούμπα. Πείτε μου εσείς μετά, πώς να μπει να παίξει την Κυριακή; Κάποιος είπε πως το τετ α τετ την Κυριακή το έκανε με τον μύτο. Μα η θέση του φορ και το γκολ είναι κατ’ εξοχήν θέση και θέμα ψυχολογίας. Και δεν θα υποστηρίξω πως ο Αραβίδης είναι ο νέος Ντέμης. Ούτε και αυτός το υποστηρίζει. Αλλά μπαίνει στο γήπεδο και δίνει το 100% για την ΑΕΚ.

Διαβάζω από την Κυριακή σχόλια του τύπου, «που πήγαινε η ΑΕΚ με τον Πλατέλλα;». Μα ο Πλατέλλας ήταν εκτός αποστολής την Κυριακή. Και εδώ και καιρό δεν παίζει. Αλλά όσο έπαιζε βασικός, θυμάστε πως η ομάδα ήταν πολύ ισορροπημένη και έπαιρνε και νίκες με καλό ποδόσφαιρο.

Ακούω ένα συνεχές «κράξιμο» για τον Άρθο. Μα δεν τον έχουμε δει στο γήπεδο ούτε ένα λεπτό σε επίσημο ματς. Και ακόμα κουβεντιάζουμε για ένα κακό φιλικό του στα τέλη του Ιούλη. Που από τότε έχουν περάσει τρεις μήνες, στην διάρκεια των οποίων ο Ισπανός έμενε κάθε μέρα μετά την προπόνηση και έκανε ατομικό πρόγραμμα.

Για να μην πω για τον Κρισάντους. Να συμφωνήσουμε πως είναι ο χειρότερος επιθετικός του κόσμου; Μα ακόμα και αν δεν ήταν, το πιθανότερο είναι πως θα γινόταν ο χειρότερος, από την στιγμή που από το πρώτο του άγγιγμα, στην πρώτη του εμφάνιση με την ΑΕΚ, τον έχουμε κάνει κωμωδία.

Ο Μπαρμπόσα έχει φάει άνευ προηγουμένου καραμούζα, μέχρι να αρχίσει να κάνει σούπερ παιχνίδια και λίγο να ηρεμεί το πράγμα. Ενώ στο ρόστερ που «δεν πάει πουθενά», υπάρχουν ο Γιόχανσον και ο Σιμόες, που για πάρτη τους ήρθαν τρεις σκάουτερ από ξένες ομάδες την περασμένη Κυριακής, ο Μάνταλος, ο Μπακάκης, ο Κολοβέτσιος, ο Γκάλο, ο Μπαρόχα, ο Ανέστης, ο Ντίντακ.

Ακόμα και ο Μπουονανότε κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως είναι λίγος παίκτες. Μπορεί να μην ήταν ο παίκτης που η ΑΕΚ ήθελε. Μπορεί να μην ταιριάζει στην ομάδα ή ίσως η ομάδα να μην ταιριάζει σ’ αυτόν. Άλλη κουβέντα. Λίγος όμως δεν είναι.

Το ξαναγράφω για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις. Προφανώς χρειάζονται μεταγραφές. Στοχευμένες και ποιοτικές. Αλλά θα επιμείνω, ως άλλος Κακοφωνίξ, πως το ρόστερ δεν αξίζει απαξίωσης.

Κλείνω με τον Πογέτ. Είναι άλλο φρούτο. Το έχω ξαναγράψει. Ουρουγουανός στο dna, με αγγλική ποδοσφαιρική κουλτούρα. Συνδυασμός που ή θα απογειώσει την ΑΕΚ ή θα αποτύχει παταγωδώς. Μέση κατάσταση δεν πρόκειται να υπάρξει. Λίγη υπομονή όμως, για να δούμε προς τα πού πάει το πράγμα.

• ΑΕΚ
• αραβίδης
• Μάνταλος
• μπλογκ
• Πλατέλλας
• πογιέτ
• Τσίλης