Ο καλός, ο κακός και ο απρόβλεπτος

Διάβασα την διαπίστωση που έκανε ο Μανώλης στο μπλόγκ του, πως εκεί που έχει βάλει πλέον τον πήχη η ΑΕΚ για την μεταγραφή σέντερ φορ, δεν έχει επιστροφή. Θα συμφωνήσω απόλυτα, αν και δεν το συνηθίζω. Θεωρητικά δεν ήταν για τα… κυβικά της ΑΕΚ της Β’ εθνικής περιπτώσεις τύπου Λάζοβιτς ή και Τζιμπούρ ή και πολύ περισσότερο Μρτζά ή Μρντία (όπως και να τον πεις, εξαιρετικός φορ είναι). Αλλά αφού μπήκε στον… χορό αυτών των περιπτώσεων, αναγκαστικά θα πρέπει να χορέψει.

Θα συμφωνήσω επίσης απόλυτα μ’ ένα άρθρο που έγραψε ο Τάσος Τσατάλης στο aekarena.gr, με τίτλο «ό,τι αφήνεις, σ’ αφήνει». Και αναφερόταν στην περίπτωση του Λάζοβιτς και την… ραθυμία με την οποία η ΑΕΚ την έχει χειριστεί. Ο Λυμπερόπουλος ταξίδεψε δυο φορές στο Βελιγράδι και μάλιστα την δεύτερη φορά είχε και συνάντηση με τον παίκτη. Και από την συνάντηση και μετά χρειάστηκε να περάσει σχεδόν μήνας για να «ξαναζεσταθεί» το πράγμα. Αν υπήρχαν επιφυλάξεις γι αυτή τη μεταγραφή, που είναι σεβαστές και δεν τις (κατά)κρίνω, δεν έπρεπε να γίνει το ραντεβού. Θαρρώ πως για μια περίπτωση της κλάσης του Λάζοβιτς, πρώτα αποφασίζεις σίγουρα πως τον θες στην ομάδα και μετά κάνεις την συνάντηση μαζί του για να δεις αν ψήνεται. Διότι αν ψήνεται, τον κλείνεις… χθες.

Από την άλλη μεριά, ο Λάζοβιτς μ’ έχει λίγο μπερδέψει. Δεν έχω ακόμα καταλήξει αν χρησιμοποιεί την ΑΕΚ για να πάρει περισσότερα χρήματα από την Παρτιζάν ή το αντίθετο. Πάντως ομολογώ πως δεν έχω ξανασυναντήσει περίπτωση ποδοσφαιριστή, να έχει λήξει το συμβόλαιο του με μια ομάδα, να έχει ξεκινήσει προετοιμασία για τη νέα σεζόν με την ίδια ομάδα, αλλά να μην έχει αποφασίσει ακόμα αν θα συνεχίσει ή θα φύγει. Πολύ κακό(ς) φοβούμαι για το τίποτα.

Σήμερα προέκυψε από ρεπορτάζ της Ώρας των Σπορ και το όνομα του Μρντία ή Μρτζά. Όπως και να τον λένε, έβαλε 19 γκολ σε 27 ματς πρωταθλήματος πέρυσι με τον πρωταθλητή Ερυθρό Αστέρα. Και επέστρεψε και στην εθνική ομάδα της Σερβίας. Και είναι ακόμα 30 χρονών. Και είναι και ένας κλασικότατος σέντερ φορ που γεμίζει την περιοχή. Μου φαίνεται πολύ καλό(ς) για να προχωρήσει και να βγει τελικά αληθινό. Υπό την έννοια πως θεωρητικά φεύγει από τον Ερυθρό Αστέρα, λόγω της τιμωρίας από την Ευρώπη. Από την άλλη αν η ΑΕΚ έχει αποφασίσει να ρίξει τόσο ηχηρή βόμβα, έχει τρόπο να την πυροδοτήσει. Σίγουρα πάντως η ΑΕΚ δείχνει τάσεις να το παλέψει και σίγουρα καλάρεσε στον Λυμπερόπουλο στα ταξίδι του στο Βελιγράδι. Αλίμονο. Μόνος του έπαιζε την Παρτιζάν στο ντέρμπι.

Για να είμαι ειλικρινής ανάμεσα σ’ αυτό όλο το… κακό που γίνεται με τον Λάζοβιτς τον (πολύ) καλό Μρτζά, θαρρώ πως η ΑΕΚ θα πάει στο απρόβλεπτο. Όπου απρόβλεπτο, βάλτε τον τρελό Τζιμπούρ. Δεν έχω πλέον καμία αμφιβολία πως ο ίδιος ο Αλγερινός θέλει σαν τρελός να γυρίσει και στην Ελλάδα και στην ΑΕΚ. Ποτέ δεν ήθελε να φύγει νομίζω, αλλά έτσι κι αλλιώς πείστηκε πως εδώ είναι ο παράδεισος του, μετά την περιπέτεια σε Τουρκία και Αγγλία. Το ερώτημα είναι αν ο Τζιμπούρ είναι αυτό που χρειάζεται και που ταιριάζει στην ΑΕΚ. Μεγάλη συζήτηση.

Όσο για τον Παπαδόπουλο που ξαφνικά εμφανίστηκε ανοικτός και πρόθυμος, παίζει πολύ άγαρμπα το παιχνίδι της τακτικής. Αν προκύψει πάντως ανάγκη να στραφεί η ΑΕΚ σε μεταγραφή επιθετικού που σαν… ώριμο φρούτο  απλά θα πέσει στα χέρια της, μπορεί και να τον προτιμήσει.

ΥΓ1: Οφείλω να ομολογήσω πως το καινούργιο σκέρτσο που όποιος ασκεί κριτική στην εθνική μετά από ήττες, είναι άξεστος, τραμπούκος, κάφρος, απολίτιστος, βαλτός, εγκάθετος, παρανοϊκός και δαιμονισμένος, δεν το αντιλαμβάνομαι. Αν δεν έχουμε μπει στην ζώνη του λυκόφωτος, θαρρώ πως ακόμα ισχύει στο ποδόσφαιρο, πως η νίκη είναι καλό και η ήττα είναι κακό. Μικρό ή μεγάλο κακό, αυτό το συζητάμε. Αλλά για να παραμείνουμε στην σφαίρα της λογικής, πρέπει να συμφωνήσουμε πως η ήττα στο ποδόσφαιρο είναι κάτι κακό. Και επομένως στο κακό είναι η κατάλληλη στιγμή και να γκρινιάξεις και να κάνεις παράπονα.

ΥΓ2: Να συμφωνήσουμε επίσης, πως αν έχεις τρέξει σ’ ένα ματς 9,5χιλιόμετρα, δεν σημαίνει απαραιτήτως πως έχεις βοηθήσει την ομάδα σου. Κυρίως αν τα 8,5 είναι μακριά από την μπάλα και τις φάσεις.

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΛΗΣ