Μια ματιά γύρω μας

Για το σαράκι της εσωστρέφειας που άρχισε πάλι να κάνει βόλτες εντός της ΑΕΚ, όπως θυμάστε τα έχω γράψει ήδη στο αμέσως προηγούμενο μπλογκ. Δεν θα επεκταθώ, διότι μόνο τροφή θα καταφέρω να του δώσω. Και είναι το τελευταίο που πρέπει να γίνει. Ελπίζω να μην του δώσει τροφή ούτε ο τρόπος διαχείρισης της υπόθεσης προπονητή. Καταλαβαινόμαστε υποθέτω. Για το θέμα προπονητή δε, κάτι νεότερο δεν υπάρχει. Επομένως ούτε επ’ αυτού μπορώ να επεκταθώ. Θα σημειώσω μόνο πως ο Πογιέτ έχει παίξει μπάλα στην Τότεναμ και έχει καθίσει και στον πάγκο της Τότεναμ έστω ως βοηθός. Άρα από (ποδοσφαιρική) ποιότητα σκαμπάζει.

Ούτε για την πεντάρα απέναντι στον Ηρακλή, θα επεκταθώ. Άλλωστε τα περισσότερα τα έχουμε ήδη πει. No Μάνταλος, no party. Μακράν ο κορυφαίος του παιχνιδιού με τον Ηρακλή και ας μην έγραψε ούτε γκολ, ούτε ασιστ στην στατιστική του. Έχει συμμετοχή σ’ όλα τα γκολ και είναι όλο το παιχνίδι της ΑΕΚ. Επίσης ο Μπαρμπόσα, που πέρυσι έφαγε λίγο λιγότερη καραμούζα από τον Κρισάντους (κάποιες φορές δικαιολογημένα), τελικά την ξέρει (καλά) την μπαλίτσα και αμα λάχει παίζει και με σπασμένο κεφάλι. Και για να μην ξεχαστώ, ο Αραβίδης έβαλε και πάλι γκολ.

Τα δικά μας λίγο εως πολύ, αυτά είναι. Πάμε και λίγο να ρίξουμε μια ματιά γύρω μας, γιατί θαρρώ πως υπάρχουν πραγματάκια που οφείλουμε να δούμε και να πούμε. Ο ΠΑΟΚ των επενδύσεων και του Μπερμπάτοφ (παικτάρα μ’ όλη τη σημασία της λέξης), κέρδισε και τον ΠΑΟ. Δια περιπάτου. Για να κάνει πάντως αυτόν τον περίπατο, χρειάστηκε σπρώξιμο από τον διαιτητή, καθότι το σκορ άνοιξε με πέναλτι αρκούδα. Όπως σπρώξιμο είχε και μάλιστα ακόμα μεγαλύτερο, όταν κέρδισε την ΑΕΚ. Διότι αν είχε δοθεί εκείνο το πέναλτι στον Σιμόες στο 1-1, το ματσάκι πήγαινε καρφί στο διπλό. Πάντως με το σπρώξιμο από τον διαιτητή, με νίκες στην Τούμπα με ΠΑΟ και ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ παραμένει τέταρτος στην βαθμολογία. Κάτω από την ΑΕΚ. Πάμε παρακάτω.

Ο ΠΑΟ έπαιξε το πρώτο υψηλής δυσκολίας παιχνίδι του για φέτος. Το έχασε με κάτω τα χέρια. Στο πρώτο ημίχρονο έχανε με 3-0 και κινδύνεψε να φτάσει ακόμα και 5-0. Θα μου πείτε πως και με την ΑΕΚ η εικόνα του πρώτου ημιχρόνου στην Τούμπα, για τέτοιο σκορ ήταν. Δεν έχετε άδικο. Κοιτάξτε όμως τι γίνεται. Η ΑΕΚ πήγε με 0-0 στα αποδυτήρια σ’ εκείνο το ματς, διότι ο Μπαρόχα είχε κατεβάσει τα ρολά σ’ όλες τις ευκαιρίες του ΠΑΟΚ. Ενώ ο ΠΑΟ πήγε με το 3-0 στην πλάτη στο ημίχρονο, διότι ο Στιλ έχασε την μπάλα μέσα τα χέρια του στο δεύτερο γκολ και έκανε μεσολογγίτικη έξοδο και αγκάλιασε τον άνεμο στο τρίτο γκολ. Για να είμαστε δίκαιοι έπιασε και ένα. Αλλά μετά το 3-0.

Τώρα βέβαια κάποιοι θα σπεύσετε να μου πείτε πως δεν κοιτάω τα χάλια τα δικά μας, αλλά γράφω για τους δίπλα για να πετάξω το μπαλάκι στην εξέδρα. Αυτούς που το σκέφτηκαν, τους παρακαλώ να διαβάσουν προσεκτικά από την αρχή το άρθο και τις παραπομπές του. Και θα αντιστρέψω και το επιχείρημα. Κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσουμε να κοιτάμε τόσο πολύ εντός για εχθρούς και πάθη. Είπαμε, αυτοκριτική και αυτογνωσία, αλλά στην ΑΕΚ το παρακάναμε. Επίσης, θα βρεθούν και αυτοί που θα μου πουν ότι με μια πεντάρα στον Ηρακλάκο, ξαναβλέπω σούπερ ρόστερ. Εκείνο που θα πω, είναι πως το ντέρμπι της Κυριακής με τον ΠΑΟ και μάλιστα στην Λεωφόρο, είναι μια μοναδική ευκαιρία για την ΑΕΚ να αλλάξει την μοίρα της στην φετινή σεζόν. Να πείσουν οι παίκτες πρώτα τον εαυτό τους και μετά τον κόσμο, πως αξίζουν να είναι στην βαθμολογία από πάνω από ΠΑΟΚ και από ΠΑΟ και πως η τεσσάρα στο Καραϊσκάκη δεν τους άξιζε. Μοναδική ευκαιρία, αλλά και πραγματικά τελευταία. Μετά θα είναι πραγματικά άξιοι της μοίρας, που θα έχουν φτιάξει μόνοι τους. Τόσο απλά.

ΥΓ: Είναι πολύ άδικο να φάει το μαύρο σκοτάδι και μάλιστα ετσιθελικά, κάποια παιδιά που μόνο (πολύ) καλό έχουν κάνει στην ΑΕΚ αυτά τα χρόνια. Και που δεδομένα μπορούν να προσφέρουν (και την ψυχή τους) στην ομάδα. Όποιος είναι καλός να παίζει και όποιος είναι κακός να μένει στον πάγκο και στην εξέδρα. Αλλά μόνο με αγωνιστικά κριτήρια.

• ΑΕΚ
• Βασικό
• λεωφόρος
• Μάνταλος
• ντέρμπι
• ΠΑΟ
• ΠΑΟΚ
• Τσίλης