Μαρίνο, εδώ γίνεται δουλίτσα

Μπαίνω κατευθείαν στο ψητό χωρίς φιοριτούρες διότι έχω πολλά να γράψω. Τα έχουμε πει 400χιλιάδες εκατομμύρια φορές, που θα έλεγε και ο Γιάννης του Φαλήρου. Όποιος τολμά να αμφισβητεί αυτούς που πέρυσι πήραν το πρωτάθλημα, έφτασαν μέχρι και τους 32 του Γιουρόπα και μέχρι τον τελικό του κυπέλλου, θα παίρνει απαντήσεις μέσα στο γήπεδο. Και θα τρώει τα μούτρα του.

Από τον Ιούνιο μέχρι και τώρα, υπήρχαν κάποιοι που ήθελαν να μας πείσουν πως ούτε λίγο, ούτε πολύ, το πρωτάθλημα το πήραν μόνοι τους ο Αραούχο, ο Λάζαρος, ο Βράνιες. Όλοι οι υπόλοιποι απλώς παρίσταντο, για να γεμίζουν τα φύλλα αγώνα. Προφανώς και οι τρεις αυτοί πρόσφεραν πολλά και βοήθησαν τα μέγιστα για όσα πέτυχε η ΑΕΚ πέρυσι. Προφανώς και η φυγή τους ήταν απώλεια. Αλλά εως εκεί. Κανένα πρωτάθλημα δεν πήραν μόνοι τους και επίσης κανένας πρωταθληματικός κορμός δεν διαλύθηκε με την φυγή τους.

Ο Λιβάγια είναι εδώ, ο Μπακασέτας είναι εδώ, ο Μάνταλος είναι εδώ, ο Σιμόες είναι εδώ, ο Μπακάκης είναι εδώ, ο Λόπες και ο Λαμπρόπουλος και ο Γαλανόπουλος επίσης. Παίκτες που, εκτός όλων των άλλων, παίζουν πλέον με τον αέρα και την αυτοπεποίθηση του πρωταθλητή. Και μ’ αυτόν τον αέρα μπήκαν και ήταν ευθέως ανταγωνιστικοί απέναντι σε μια ομάδα όπως η Γαλατασαράι. Απέναντι δηλαδή στην πρωταθλήτρια Τουρκίας, η οποία το προσεχές Σάββατο παίζει σούπερ καπ Τουρκίας και την επόμενη Παρασκευή έχει πρεμιέρα στο πρωτάθλημα. Και που, για να ξέρουμε τι μας γίνεται, είναι επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ.

Η ΑΕΚ απέναντι σ’ αυτή την Γαλατά έδειξε ετοιμοπόλεμη. Ο περσινός πρωταθληματικός κορμός της, έδειξε πως συνεχίζει από εκεί που το άφησε. Έδειξε πως και θέλει και κυρίως μπορεί, να πάει ένα σκαλί ακόμα πιο πάνω αυτή τη σεζόν. Όπως σταθερά κάνει από το 2015 και μετά. Κάθε χρόνο και πιο ψηλά. Βεβαίως είναι ξεκάθαρο πως σ’ αυτή την ΑΕΚ, ο Ουζουνίδης έχει κάνει δουλίτσα. Σ’ αυτό το ποδοσφαιρικό μάχιμο και οργανωμένο που είδαμε απέναντι στους Τούρκους, ο Μαρίνος έχει βάλει την υπογραφή του. Η ΑΕΚ ήταν ομάδα με αρχή, μέση και τέλος. Μια ομάδα που είχε μικρές αποστάσεις ανάμεσα στις γραμμές της και τις κρατούσε. Που υπήρχαν μεγάλα κομμάτια του παιχνιδιού, που είχε εξαιρετικό και γρήγορο passing game. Μια ομάδα με παίκτες που έδειχναν πως είχαν συνεχώς στο μυαλό τους να παίζουν με κάθετες πάσες. Μέτρησα σ’ ένα 90άλεπτο και μάλιστα φιλικό, σχεδόν όσες δεν είχαν δοκιμάσει οι παίκτες της ΑΕΚ σ’ ολόκληρη την περσινή σεζόν. Δεν πέρασαν όλες. Ίσως ήταν οι περισσότερες που δεν πέρασαν. Αλλά μια ομάδα που έχει κάνει κτήμα της και φιλοσοφία να παίζει μ’ αυτόν τον τρόπο, μην την φοβάσαι.

Όλο αυτό, είναι δουλειά του Ουζουνίδη. Δουλειά που ακόμα δεν είναι ολοκληρωμένη. Ο Μαρίνος εξηγούσε στο Κίελτσε με ποδοσφαιρικούς όρους, πως για να εφαρμοστεί πλήρως το αγωνιστικό μοντέλο που θέλει, χρειάζεται χρόνος. Αμέσως ο ίδιος έσπευδε να συμπληρώσει, πως μια ομάδα όπως είναι η ΑΕΚ, όταν έχει ευρωπαϊκό παιχνίδι στις 8 Αυγούστου, είναι υποχρεωμένη να είναι έτοιμη. «Και θα είναι έτοιμη» έλεγε. Με βάση λοιπόν, αυτό που έδειξε στο ματς με την Γαλατά, η ΑΕΚ ναι, θα είναι ετοιμοπόλεμη στο πρώτο ευρωπαϊκό παιχνίδι. Όχι έτοιμη. Αυτό προφανώς και δεν είναι εφικτό. Θα ήταν άλλωστε ανησυχητικό αν συνέβαινε. Θυμηθείτε τον περσινό Ολυμπιακό, που έπαιξε ρέστα για να είναι έτοιμος τον Αύγουστο και να μπει ομίλους και στη συνέχεια κατέρρευσε.

Η ΑΕΚ έδειξε με την Γαλατά, πως σε μια εβδομάδα από τώρα και στο ματς με την Σέλτικ (ή την Ρόζενμποργκ), θα είναι ετοιμοπόλεμη. Αυτό θέλει ο Ουζουνίδης και το δείγμα από την γενική πρόβα, είναι πως το πετυχαίνει. Βεβαίως για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε, υπάρχουν ακόμα πράγματα που πρέπει να δουλευτούν. Με πρώτο και χειρότερο τα στημένα. Δυο γκολ από στατικές φάσεις δέχθηκε η ΑΕΚ. Το πρόβλημα δηλαδή που είχε από πέρυσι τέτοια εποχή, δεν λύθηκε. Και ο πρώτος που πρέπει να τρελάθηκε γι αυτό, είναι ο Μαρίνος, καθώς από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας μιλά για την περσινή παθογένεια της ΑΕΚ στις στατικές φάσεις.

Υπάρχουν όμως και άλλα. Εκτός από την καλή εικόνα από το 25^ο λεπτό και μετά, υπάρχει και αυτή με τα ζόρια στο πρώτο 25άλεπτο. Η ΑΕΚ πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται αυτή την πίεση από δυνατούς αντιπάλους. Άλλωστε στην Γλασκώβη, καταρχήν, θα την βρει μπροστά της και ίσως ακόμα μεγαλύτερη απ’ αυτή που έβαλε η Γαλατά. Επομένως πρέπει να βρει τρόπους να αποσυμπιέζεται, χωρίς να ξεφορτώνεται τα μπάλα. Αλλά κι αυτό, όπως και οι στατικές φάσεις είναι ζητήματα που μπορούν να δουλευτούν. Τόσο στην εβδομάδα που μεσολαβεί μέχρι το πρώτο ευρωπαϊκό ματς, όσο και γενικώς.

Το πιο σημαντικό απ’ όλα, είναι πως εκείνο που φάνηκε στο φιλικό με την Γαλατά, είναι πως στην ΑΕΚ γίνεται δουλίτσα. Καλή δουλίτσα. Με πλάνο. Δεν ξέρω αν αυτοί οι έντεκα που ξεκίνησαν με την Γαλατά, θα είναι και οι έντεκα που θα ξεκινήσουν στο πρώτο ματς στη Γλασκώβη. Θα μπορούσαν με βάση όσα έδειξαν χθες. Όμως παρόλο που ο Κλωναρίδης έκανε σ’ ένα ματς, όλα όσα δεν έκανε πέρυσι σ’ ολόκληρη τη σεζόν (και είναι και αυτό έργο Ουζουνίδη), δεν αποκλείω καθόλου να είναι ο Μπογέ αυτός που θα παίξει στην κορυφή. Ο Αργεντινός βεβαίως δείχνει να βολεύεται καλύτερα στα άκρα. Είναι όμως παίκτης που μπορεί να χορέψει οποιαδήποτε άμυνα, από οποιαδήποτε θέση. Πολλώ δε μάλλον μια σκωτσέζικη άμυνα, που μπορεί και να τη βρει ανοιχτή μέσα στην έδρα της. Επίσης, παρόλο που ο Γαλανόπουλος μετά το 25’ ήταν αφηνιασμένος, ο Άλεφ δύσκολα δεν θα ξεκινήσει ήδη από το πρώτο επίσημο ματς. Είναι παίκτης ο Βραζιλιάνος που μπορεί μαζί με τον σούπερμαν Σιμόες, να «κλειδώσουν» το κέντρο.

Είτε λοιπόν με την ίδια ενδεκάδα, είτε με δυο αλλαγές και με μια επιπλέον εβδομάδα δουλειάς, η ουσία είναι μια. Η ΑΕΚ έχει προλάβει να φτάσει στο επίπεδο εκείνο, που θα μπορεί να είναι ευθέως ανταγωνιστική σε μια ομάδα επιπέδου Τσου Λου. Τι θα βγάλει αυτό; Θα φανεί στο γήπεδο.