Λιοντάρι (γιατί δεν) παίζεις μαντολίνο;

Λιοντάρι (γιατί δεν) παίζεις μαντολίνο;
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Η εικόνα της ΑΕΚ απέναντι στον χειρότερο Παναθηναϊκό των τελευταίων 20 χρόνων, ήταν καταθλιπτική. Όπως και καταθλιπτική ήταν και απέναντι στον πιο ευάλωτο και με την πιο αστεία αμυντική λειτουργία Ολυμπιακό, πριν από μερικές εβδομάδες. Όπως καταθλιπτική ήταν και απέναντι στον Άρη, που μόλις φέτος επέστρεψε στη Σουπερλίγκα, μετά από μια πενταετία βασανιστικής περιπλάνησης σε μικρότερες κατηγορίες.

Κοινός παρονομαστής όλων αυτών των εμφανίσεων της ΑΕΚ, είναι η καταστρατήγηση (για να μην το πω διαφορετικά διότι σιχαίνομαι την λέξη) κάθε έννοιας ποδοσφαιρικής λογικής. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και όταν με τόσο θράσος διαλύεις την ποδοσφαιρική λογική, είναι δεδομένο πως θα το πληρώσεις. Ακριβά. Είτε ως προς το αποτέλεσμα, είτε ως προς την εικόνα, είτε και στα δυο μαζί. Ήττες, τραγικές εμφανίσεις και πολλές φορές και τα δυο μαζί.

Για να τα βάλουμε σε μια σειρά. Αυτό που γίνεται με τον Κρίστιτσιτς, είναι καταστρατήγηση της ποδοσφαιρικής λογικής. Είναι χαφ ποιοτικός. Από τα κορυφαία εξαρο-οκτάρια της φάσης των ομίλων του φετινού Τσάμπιονς Λιγκ. Και ήταν κορυφαίος όχι διότι αυτό το όνειρο είδε ο Τσίλης ή διότι έτσι θέλει να τον παρουσιάσει η ΑΕΚ που έδωσε 3,5 εκατομμύρια για να τον αποκτήσει. Αλλά διότι αυτό λένε οι αριθμοί.

Αυτόν τον χαφ λοιπόν, στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό που θέλεις έναν παίκτη να κρατήσει την μπάλα στη μεσαία γραμμή, εκεί που ο αντίπαλος έχει αρχίσει να κάνει πάρτι, τον κρατάς στον πάγκο. Επίσης αυτόν τον χαφ, δεν τον ξεκινάς σ’ ένα ντέρμπι απέναντι στον Παναθηναϊκό, που θέλεις να κάνεις παιχνίδι από τον άξονα διότι έτσι συμβαίνει στο 3-5-2, που θέλεις να κυριαρχήσεις στην μεσαία γραμμή και που σου λείπει και ο Μάνταλος. Και κάποια στιγμή που συνειδητοποιείς πως δεν έχεις ίχνος δημιουργία στο παιχνίδι σου, που έχεις χάσει τα αβγά και τα πασχάλια στο κέντρο και όχι μόνο, αυτόν τον χαφ τον ρίχνεις στο γήπεδο, αλλά τον βαφτίζεις «δεκάρι». Διότι αφού μπορεί ο Μπογέ και ο Μπακασέτας να παίξουν μπακ – χαφ, γιατί να μην μπορεί ο Κρίστιτσιτς να παίξει «δεκάρι»; Αφού είναι χαφ που ξέρει μπάλα. Επομένως θα κάνει μέσα στο γήπεδο αυτό που θέλουμε και όχι αυτό που ξέρει να κάνει.

Ο ορισμός δηλαδή, της καταστρατήγησης της ποδοσφαιρικής λογικής. Και το μέγα πρόβλημα. Η ΑΕΚ πήρε έναν σούπερ χαφ τον Γενάρη, ένα χαφ που πραγματικά της έλειπε στο παιχνίδι της, είτε για να μην τον βάζει, είτε για να τον βάζει σε θέση που δεν την ξέρει καθόλου. Κάτι που φυσικά δεν γίνεται μόνο με την περίπτωση του Σέρβου. Στον Μπακασέτα, έχουμε αλλάξει τα πετρέλαια.. Μόνο τερματοφύλακας δεν έχει παίξει ακόμα. Σε λίγο το παιδί αυτό, θα μπαίνει στο σπίτι του από την μπαλκονόπορτα και θα προσπαθεί να βγει από την καμινάδα.

Με τον ΠΑΟ έπαιξε δεκάρι πίσω από τον φορ, πριν μια εβδομάδα είχε παίξει αριστερό μπακ – χαφ, όταν επέστρεψε ξανά στην αγωνιστική δράση τον Γενάρη ο Ουζουνίδης τον περίμενε για να τον βάλει εσωτερικό χαφ και στην αρχή της σεζόν έπαιζε δεξί εξτρέμ. Όσο δουλευταράς, όσο συνεπής, όσο επαγγελματίας και αν είσαι, όσο και αν βάζεις πάνω απ’ όλα την ομάδα και την εντολή του προπονητή, κάποια στιγμή θα ρετάρεις ποδοσφαιρικά. Το ίδιο ισχύει και με τον Μάνταλο.

Είναι μεν ο αρχηγός και αυτός που πρέπει να πάρει την ομάδα πάνω του ειδικά στα δύσκολα. Αλλά ακόμα ουδείς γνωρίζει ποια είναι η θέση του Μάνταλου. Διότι λέμε για τον Φορτούνη και την τρομερή σεζόν που κάνει φέτος και είναι αλήθεια. Όμως ο ρόλος του μέσα στο γήπεδο, είναι συγκεκριμένος και δεν αλλάζει, ο κόσμος να έρθει ανάποδα. Δεν πηγαίνει από αριστερό εξτρέμ, σε εσωτερικό χαφ και από εκεί ελεύθερος πίσω από τον επιθετικό, όπως γίνεται με τον Μάνταλο. Προφανώς και ο Μάνταλος, δεν έχει κάνει διαχείριση του εαυτού του ανάλογη μ’ εκείνη που έχει κάνει ο Φορτούνης. Αλλά ο Φορτούνης δεν έχει βιώσει τον παραλογισμό με τις αλλαγές ρόλων του Μάνταλου.

Και ο παραλογισμός έχει και συνέχεια. Δείτε την περίπτωση του Γαλανόπουλου. Η φετινή είναι η τρίτη γεμάτη σεζόν που κάνει με την πρώτη ομάδα. Και ακόμα δεν έχει σταθεροποιηθεί στον ρόλο του καθαρού εξαριού, που κάνει «μπαμ», πως είναι αυτός που του ταιριάζει περισσότερο από κάθε άλλον. Την στιγμή που θα έπρεπε να δουλεύει για να βελτιωθεί, να προοδεύσει και να γίνει ένα σούπερ κόφτης, αναλωνόταν σε (ατελέσφορες) προσπάθειες να γίνει οκτάρι. Ακόμα και στο ντέρμπι το Σάββατο, περίπου τον ρόλο του οκταριού είχε.

Για να μην αναλύσουμε και την περίπτωση του Μπακάκη. Δεξί μπακ, αριστερό στόπερ, αριστερό μπακ, χωρίς να χάνει ούτε μισό ματς, έστω και με κακώσεις και με ενοχλήσεις στους κοιλιακούς. Και με κάποιους τραγικούς μυρωδιάδες να δυσανασχετούν διότι έβγαλε μια κακή σέντρα με το κακό του πόδι απέναντι στον Παναθηναϊκό. Σ’ ένα ματς που κυριολεκτικά έτρεχε για ολόκληρη την ενδεκάδα. Αλλά ένα τέτοιο μπακ, που μπορεί να σου δώσει ταχύτητες τούρμπο, όταν τον βάζεις να τα κάνει όλα, κάποια στιγμή θα τον κάψεις. Όπως κινδυνεύεις να κάψεις και τον Μάνταλο, που όταν παίζει οι μισοί κράζουν και όταν δεν παίζει κράζουν οι άλλοι μισοί, όπως κινδυνεύεις να κάψεις τον Κρίστιτσιτς που είναι η πιο στοχευμένη μεταγραφή της τριετίας και δεν παίζει λεπτό, όπως κινδυνεύεις να κάψεις και τον Μπακασέτα που σε λίγο δεν θα ξέρει τι παίκτης είναι.

Ακόμα και τον Μπογέ, πέραν της αδιαφορίας που έδειξε και ο ίδιος, αυτός ο παραλογισμός και η καταστρατήγηση της ποδοσφαιρικής λογικής, τον έκαψε. Σε ματς όπως αυτό με τον Παναθηναϊκό, που θα μπορούσε να παίξει ως δεύτερος επιθετικός, βρέθηκε αριστερό μπακ – χαφ. Βεβαίως το πιο σοβαρό, είναι πως αποκτήθηκε το καλοκαίρι ως ο αντικαταστάτης του Λάζαρου στα άκρα, αλλά η κανονική του θέση, είναι αυτή του δεύτερου επιθετικού. Ίσως ακόμα και του πρώτου. Επομένως η μια από τις δυο πιο ποιοτικές καλοκαιρινές προσθήκες, έπαιζε από την αρχή σε λάθος θέση.

Για να το κλείσω, διότι το άπλωσα πολύ. Κάποια στιγμή, η ΑΕΚ θα πρέπει να συμπεριφερθεί με ποδοσφαιρική λογική, στους ποδοσφαιριστές που έχει στο ρόστερ της. Σε καλούς ποδοσφαιριστές που έχει στο ρόστερ της. Αυτή είναι η αλήθεια. Όταν προσπαθείς να βάλει το λιοντάρι να παίξει μαντολίνο και μετά του ζητάς και τα ρέστα που δεν τα καταφέρνει καλά, τότε ή θα σε φάει ή θα ξεχάσει την φύση του. Όλα καταστροφικά. Τόσο απλό.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X