Καθαρά ποδοσφαιρικά και πέρα από το "πόσα θα φας Μιχόπουλε"

Καθαρά ποδοσφαιρικά και πέρα από το "πόσα θα φας Μιχόπουλε"
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Δεν θα μπω σε καμία διαδικασία να αναλύσω αν είναι ή όχι ντέρμπι το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ. Άλλωστε θαρρώ πως είναι μια συζήτηση που έτσι κι αλλιώς δεν έχει νόημα. Είναι δεδομένο πως ο ΠΑΟΚ έχει περάσει σε μια άλλη εποχή. Και αυτή είναι μια πραγματικότητα που ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει. Οι εποχές που η ΑΕΚ έβαζε για πλάκα έξι γκολ και τέσσερα στα Φιλαδέλφεια, ακόμα και τέσσερα στην Τούμπα και που υπήρχε το «πόσα θα φας Μιχόπουλε», έχουν περάσει. Δεν ξέρω αν είναι ανεπιστρεπτί. Ουδείς ξέρει. Όμως έχουν περάσει και αυτό οφείλουν να το έχουν οι πάντες σφηνωμένο καλά στο κεφάλι τους. Αγωνιστικά ο ΠΑΟΚ είναι πλέον σε level πρωταθλητισμού. Ξεκάθαρα.

Επίσης δεν θα γράψω για το πέναλτι του Σιμόες που το είδε όλη η Ελλάδα εκτός από τον Σιδηρόπουλο, για το οφσάιντ γκολ του Ενρίκε που επίσης το είδε όλη η Ελλάδα εκτός από τον Καλφόγλου, για την κόκκινη του Βράνιες που δεν είδε όλη η Ελλάδα αλλά μόνο ο Μπορμπαλάν, για το χέρι του Κάνιας που είδε όλη η Ελλάδα συμπεριλαμβανομένου και του VAR αλλά δεν είδε ο Τσβάιερ, ούτε για το πέναλτι στον Λιβάγια που πνίγηκε από ανύπαρκτο οφσάιντ και επίσης είδε όλη η Ελλάδα εκτός από τους βοηθούς του Τσβάιερ που πιθανότητα ήταν επηρεασμένοι από την μυστική τριγωνική αλλαγή πριν το ματς. Δεν θα γράψω για τίποτα απ’ όλα αυτά, διότι μπορεί να βγει σεργιάνι η αστυνομία Τύπου από τα βόρεια και να έχουμε ντράβαλα.

Πάθος και νοοτροπία νικητή

Ας μιλήσουμε  καθαρά ποδοσφαιρικά. Η ΑΕΚ θα πρέπει να προσεγγίσει το κυριακάτικο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, εξετάζοντας πολύ προσεκτικά όλα όσα έχουν γίνει στους τρεις τελευταίους τελικούς του κυπέλλου, αλλά και στο ματς πρωταθλήματος την πρωταθληματική σεζόν. Η ανάλυση όλων όσων έγιναν σ’ αυτά τα παιχνίδια, δίνει μια απολύτως ξεκάθαρη εικόνα, γι αυτό που η ΑΕΚ πρέπει να κάνει αυτή την φορά. Θυμηθείτε αυτούς τους τρεις τελικούς. Τι έλειπε από την ΑΕΚ και από τους τρεις; Το πάθος και η νοοτροπία νικητή. Αυτό κατά βάση έλλειπε. Για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά, αλλά έλλειπε. Ούτε στον Βόλο, ούτε τις δυο φορές στο ΟΑΚΑ, μπήκε η ΑΕΚ με το μαχαίρι στο στόμα για να πάρει το παιχνίδι.

Οι λόγοι, ξαναγράφω, ήταν διαφορετικοί κάθε φορά. Το αποτέλεσμα όμως, ήταν το ίδιο. Μια ΑΕΚ, που και τις τρεις φορές, δεν είχε ψυχή. Και την ίδια στιγμή, ο αντίπαλος της, έπαιζε για την ζωή του. Ειδικά στους δυο τελικούς στο Ολυμπιακό Στάδιο. Σε τέτοιες περιπτώσεις και σε τέτοιου είδους ισορροπίες, το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο. Ίσως ακόμα και ανεξαρτήτως τακτικών και αγωνιστικής ημέρας παικτών. Θυμηθείτε πως στο παιχνίδι με την Τραμπζονσπόρ στο ΟΑΚΑ, παρόλο που η ΑΕΚ αγωνιστικά ήταν σκορποχώρι, όταν ο σκόρερ των τριών γκολ των Τούρκων ρωτήθηκε για το ματς, ήταν κατηγορηματικός. «Η ΑΕΚ δεν είχε καθόλου πάθος στο παιχνίδι της και αυτό ήταν που έκρινε και το αποτέλεσμα» είπε. Ούτε για το μπάχαλο στα κόρνερ είπε, ούτε για την εικόνα γενικής αγωνιστικής διάλυσης που παρουσίασε η ΑΕΚ σ’ εκείνο το ματς. Την έλλειψη πάθους ιεράρχησε ως πρώτο στοιχείο.

Θυμηθείτε επίσης και το παιχνίδι πρωταθλήματος με τον ΠΑΟΚ, στην χρονιά που η ΑΕΚ πήρε τελικά την κούπα. Με δέκα παίκτες έπαιζε για 80 λεπτά συν τις καθυστερήσεις. Αλλά κέρδισε. Έβαλε μεν την γκολάρα ο Λιβάγια, αλλά κυρίως έτρωγε σίδερα και είχε στείλει το μήνυμα στον αντίπαλο, πως ότι και να γίνει, αυτή το ματς θα το χάσει και η ΑΕΚ θα το κερδίσει. Τελεία και παύλα. Αυτό λοιπόν είναι το πρώτο που πρέπει να έχει η ΑΕΚ και τώρα στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ. Πάθος, μαχαίρι στα δόντια και νοοτροπία νικητή. Ευτυχώς, έχει στον πάγκο τους κατάλληλους ανθρώπους, για να το περάσουν αυτό στους ποδοσφαιριστές. Αν δηλαδή ο Χιμένεθ ήταν μια φορά μετρ της ψυχολογίας (αλλά σε κακή μέρα στο κομμάτι αυτό και στους τρεις τελικούς), ο Κωστένογλου και ο Ατματσίδης είναι δέκα. Δέκα έγραψα; Εκατό βάλτε. Μισή κουβέντα του Ηλία αρκεί, για να βάλει παίκτες της ΑΕΚ τούρμπο μέσα στο γήπεδο.

Βεβαίως για να είμαστε δίκαιοι και ειλικρινείς, εκτός από έλλειψη πάθους, στους τρεις τελικούς του κυπέλλου, η ΑΕΚ ήταν και τακτικά κουκουρούκου. Αλλού για αλλού. Δεν είναι διόλου τυχαίο το γεγονός, πως και στους τρεις τελικούς, το βαρύ πυροβολικό της ήταν εκτός αγώνα. Σε Βόλο και ΟΑΚΑ το ’18 ο Αραούχο και πέρυσι στο ΟΑΚΑ ο Πόνσε, ήταν σχεδόν εξουδετερωμένοι. Ούτε καν «σχεδόν». Εντελώς. Και αυτό είχε να κάνει με την λανθασμένη τακτική προσέγγιση του ματς, η οποία εκτός από την επίθεση, ειδικά στον τελικό που χάθηκε η ευκαιρία του νταμπλ, προκάλεσε και τεράστια προβλήματα στην ανασταλτική λειτουργία.

Ο σχηματισμός

Φυσικά λοιπόν και έχει σημασία η τακτική προσέγγιση αυτού του παιχνιδιού. Υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο. Ο Κωστένογλου δείχνει αποφασισμένος να πάει στο ματς, με σχηματισμό 3-5-2. Σε κανέναν από τους τρεις χαμένους τελικούς με τον ΠΑΟΚ, δεν κατέβηκε η ΑΕΚ με τον συγκεκριμένο σχηματισμό. Κάτι που είναι εξαιρετικά περίεργο, καθώς ειδικά το ’18 και το ’19, ήταν ένα σύστημα που όχι μόνο υπήρχε στο ρεπερτόριό της, αλλά το εφάρμοζε και πολύ συχνά στα παιχνίδια. Όμως φαίνεται πως και στους δυο τελευταίους τελικούς, παρότι ο Χιμένεθ δεδομένα θεωρούσε πως 3-5-2 ταιριάζει περισσότερο στην ΑΕΚ, δίστασε να το εφαρμόσει απέναντι στον ΠΑΟΚ. Ενδεχομένως λόγω της δυναμικής που έχει ο αντίπαλος από τα άκρα.

Μια δυναμική βεβαίως, που ούτε και τώρα έχει χάσει. Παρότι θα λείπει ο Μάτος, που θεωρώ παρεμπιπτόντως πως είναι κομβική απουσία, ο ΠΑΟΚ και πάλι έχει την δυνατότητα να λειτουργήσει καλά από τα άκρα. Η ΑΕΚ θα το αντιμετωπίσει αυτό, βάζοντας για πρώτη φορά έναν ακραίο σε κάθε πλευρά και όχι δυο. Υπάρχει όμως σ’ αυτό μια μικρή λεπτομέρεια. Η ιστορία των τριών χαμένων τελικών και ειδικά των δυο τελευταίων, έδειξε πως η παρουσία ενός εξτρέμ και ενός μπακ στην ενδεκάδα της ΑΕΚ, δεν βοήθησε καθόλου. Πιθανότατα διότι το εξτρέμ δεν έδινε τις βοήθειες που χρειαζόταν το μπακ. Και όταν ένας από τους δυο στόπερ έβγαινε για να καλύψει, προέκυπτε τρύπα στο κέντρο της άμυνας. Τώρα αυτό που ο Κωστένογλου θέλει να κάνει, είναι να έχει ένα μπακ στην κάθε πλευρά και κάθε φορά να παίρνει βοήθειες από το δεξί ή από το αριστερό στόπερ. Με τον λίμπερο να κρατά τις ισορροπίες και να κλείνει το κενό στο κέντρο της άμυνας. Ως σκέψη μοιάζει λογική. Και λειτουργική. Μένει να αποδειχθεί και στην πράξη.

Όσο για την επιθετική λειτουργία, το 4-2-3-1 δεν λειτούργησε καθόλου και στους τρεις τελικούς απέναντι στον ΠΑΟΚ. Κάτι που αποδεικνύεται από τις ελάχιστες φάσεις που είχε κάνει η ΑΕΚ σ’ αυτά τα τρια ματς. Τώρα και η επιθετική προσέγγιση θα είναι εντελώς διαφορετική. Το 3-5-2 του Κωστένογλου, έχει εντελώς διαφορετική αγωνιστική φιλοσοφία. Κλειδί θα είναι το πώς θα λειτουργήσουν ο Κρίστιτσιτς με τον Σιμόες (ή τον Γαλανόπουλο) στη μεσαία γραμμή, συν την παρουσία του Μάνταλου. Εκεί θα κριθούν πολλά, ακόμα και για το πόσες στιγμές θα βρει στο ματς ο Λιβάγια.

Δεν ξέρω αν θα παίξει ο Ολιβέιρα. Μακάρι να μπορεί να παίξει και να είναι στο 100% του. Είναι παίκτης που κάνει την διαφορά, αλλά η ΑΕΚ τον χρειάζεται σ’ ολόκληρο το πρωτάθλημα και όχι μόνο σ’ ένα ματς. Επίσης έχει τις ισορροπίες να παίξει καλά επιθετικά και χωρίς τον Ολιβέιρα. Παρόλο που θαρρώ πως με τον πιο σεντεφορίσιο Γιακουμάκη στην ενδεκάδα, γενικώς η επίθεση και ειδικώς ο Λιβάγια λειτουργούν καλύτερα, σε σχέση με τον Αλμπάνη που δείχνει να προτιμάει ο Κωστένογλου. Αλλά προφανώς ο προπονητής κάτι θα ξέρει παραπάνω. Εξάλλου εκείνη η τεσσάρα στον Ολυμπιακό, είναι ένα δείγμα για το πώς διαχειρίζεται ο Κωστέ τακτικά τέτοια ματς.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X