Και πως να διαλέξεις;

Σκοπεύω να καταπιαστώ με τα ποδοσφαιρικά. Με την μπάλα. Διότι πολύ ορθώς δεν παίζουν μπάλα οι ομάδες, καθότι επικίνδυνο. Όμως σχεδόν επιβάλλεται να συζητάμε για μπάλα, καθότι μπορεί να βοηθήσει το μυαλό να ξεφύγει λίγο απ’ όλα αυτά που συμβαίνουν. Ένα πράγμα μόνο, γιατί όλη αυτή η ιστορία περί ατομικής ευθύνης, που έχει γίνει πολύ της μόδας, μου τη βαράει ολίγον στα νεύρα.

Προφανώς και τίθεται θέμα ατομικής ευθύνης καθότι όταν συζητάμε για έναν ιό που μπορεί να μεταδοθεί με τεράστια ευκολία, είναι εξαιρετικά σημαντική η υπεύθυνη συμπεριφορά από τον καθένα μας ξεχωριστά. Με πιο απλά λόγια, έχει σημασία όταν βλέπουμε την λιακάδα, να μην αρπάζουμε τον καφέ με το πλαστικό ποτήρι και να αράζουμε στα τραπεζάκια των κλειστών καφετεριών σαν να μην τρέχει κάστανο. Έχει επίσης σημασία να μην βήχουμε στην μούρη της υπαλλήλου που δουλεύει στο ταμείο του σουπερμαρκετ, που αναγκαστικά εργάζεται για να μην πεινάσουμε. Έχει ακόμα σημασία, όταν φοράμε μάσκες μιας χρήσεως, όταν τελειώσει η χρήση τους, να τις πετάμε στα σκουπίδια και όχι στην μέση του δρόμου. Και πολλά, πολλά άλλα. Όλα αυτά είναι σημαντικά και υπόκεινται προφανώς στην ατομική ευθύνη.

Όμως για να ξέρουμε και τι λέμε, η καταπολέμηση του ιού, είναι αδύνατον να εναπόκειται στην ατομική ευθύνη. Και να μπαίνει αυτή στην πρώτη γραμμή της μάχης. Αστείο να το λέμε. Δεν είναι θέμα ατομική ευθύνης, να ανοίξουν όσες μονάδες εντατικής θεραπείας απαιτούνται, προκειμένου να μην χρειαστεί να γίνει… διαλογή σ’ αυτούς που θα σωθούν και σ’ αυτούς που θα πεθάνουν. Δεν είναι θέμα ατομικής ευθύνης, να γίνουν προσλήψεις σε γιατρούς και νοσηλευτές για να λειτουργήσουν σωστά τα νοσοκομεία. Δεν είναι θέμα ατομικής ευθύνης, να προμηθευτούν οι γιατροί και οι νοσηλευτές, τον ειδικό εξοπλισμό, που θα τους προστατεύσει από τον ιό και δεν θα βγουν νοκ άουτ. Όλα αυτά, σόρι που το χαλάω σε κάποιους, δεν είναι καθόλου θέμα ατομικής ευθύνης.

Πάμε τώρα και στην μπάλα. Όλες τις τελευταίες μέρες στο ραδιόφωνο, ελάχιστα η κουβέντα έχει πάει στο ποδόσφαιρο και την ΑΕΚ. Λογικό. Όσες φορές όμως έχει φτάσει εκεί, το θέμα που έμπαινε σταθερά στο τραπέζι, ήταν το μέλλον του Ολιβέιρα, του Λιβάγια και του Αραούχο. Και η διαχείριση τους από την ΑΕΚ. Οφείλω να ομολογήσω πως αυτή είναι κυρίως και η δική μου σκέψη, όσες φορές επιχειρώ να προσεγγίσω το κομμάτι του προγραμματισμού για τη νέα σεζόν. Διότι στην άμυνα και στην μεσαία γραμμή, είναι λίγο εως πολύ ξεκάθαρο το τοπίο και για το υλικό και για τα κενά.

Το μπλέξιμο προφανώς και βρίσκεται στην επίθεση. Για όσους δεν το έχουν συνειδητοποιήσει, δεν είναι ένα απλό μπλέξιμο. Και δεν είναι απλό, διότι είναι μπέρδεμα και στο οικονομικό κομμάτι, αλλά και στο αγωνιστικό. Πάμε όμως να τα βάλουμε σε μια σειρά, μπας και βγάλουμε μια άκρη. Οι δυο παίκτες του ρόστερ με το υψηλότερο κασέ, δηλαδή ο Ολιβέιρα και ο Λιβάγια μπαίνουν από το καλοκαίρι στον τελευταίο χρόνο τους συμβολαίου τους. Επομένως ή τους ανανεώνεις ή τους πουλάς ή αν δεν κάνεις τίποτε από τα δυο, κάθεσαι από τον Γενάρη στον παγωτό καθότι τους χάνεις τσάμπα. Και έχεις έναν ακόμα ποδοσφαιριστή, δηλαδή τον Αραούχο, που με βάση τον αρχικό σου σχεδιασμό, πρέπει να δώσεις το μεγαλύτερο μεταγραφικό ποσό στη σύγχρονη ιστορία σου, προκειμένου να τον κρατήσεις.

Από την ανάλυση των δεδομένων εύκολα καταλαβαίνει κάποιος, πόσο περίπλοκες είναι οι αποφάσεις που θα κληθεί να πάρει η ΑΕΚ. Θα μου επιτρέψετε ωστόσο να μην μπω σε ανάλυση του οικονομικού. Το έχω γράψει πολλές φορές. Δεν με ενδιαφέρει το οικονομικό. Δεν είμαι λογιστής. Δεν είναι η δουλειά μου. Εκείνο που θέλω να βλέπω, είναι την ομάδα ανταγωνιστική. Αν αυτό το πετυχαίνει με πέντε εκατομμύρια ή με πέντε φρέντο εσπρέσο σκέτους, μου είναι αδιάφορο. Αρκεί να το πετυχαίνει. Πηγαίνω λοιπόν κατευθείαν στο αγωνιστικό κομμάτι, το οποίο επίσης είναι μπερδεμένο. Διότι αν ήταν ξεκάθαρο, ίσως να βοηθούσε και ολίγον τις αποφάσεις στο οικονομικό κομμάτι.

Ο Ολιβέιρα είναι ένας φορ περιοχής. Ένα fox on the box, που λένε και τα αγγλάκια. Ένα πολύ ποιοτικό fox on the box. Στα μάτια τα δικά μου, το πιο ποιοτικό στο ελληνικό πρωτάθλημα και ας μην έχει βάλει τα ίδια γκολ με τον Ελ Αραμπί. Ο Αραούχο, εκτός από παίκτης – καψούρα, είναι και ένας επιθετικός που μπορεί με μισή κίνηση να κάνει τσίρκο οποιαδήποτε άμυνα. Ειδικά στην Ελλάδα. Και ο Λιβάγια είναι ένας παίκτης που παίζει στην επίθεση, δεν μπαίνει σε καλούπια, αλλά έχει την ποιότητα να κάνει τα πάντα. Για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε, είναι πολυτέλεια για οποιαδήποτε ομάδα, να έχει τέτοιας ποιότητας ποδοσφαιριστές στην γραμμή κρούσης της.

Το ερώτημα που τίθεται, είναι αν μπορούν να ταιριάξουν όλοι αυτοί μαζί. Αν μπορούν να είναι αποτελεσματικοί. Το να έχεις καλούς παίκτες στο ρόστερ είναι ξεκάθαρο πως δεν αρκεί. Αν δεν μπορείς να τους ταιριάξεις αγωνιστικά, τότε το πιθανότερο είναι πως θα καεί και η ομάδα και οι παίκτες. Η ΑΕΚ άλλωστε, είναι παθούσα σ’ αυτό το κομμάτι. Και μαθούσα, αν κρίνω από το γεγονός πως μια από τις πρώτες δεσμεύσεις του Ίβιτς όταν ανέλαβε τον ρόλο του τεχνικού διευθυντή, ήταν πως στις μεταγραφές δεν θα έρχονται απλώς καλοί παίκτες, αλλά παίκτες που έχει ανάγκη η ομάδα.

Με τους τραυματισμούς και με τον κορονοϊό, δεν προλάβαμε να διαπιστώσουμε αν μπορούν να ταιριάξουν στην επίθεση και ο Ολιβέιρα και ο Αραούχο και ο Λιβάγια. Σ’ ένα ματς είδαμε την τριάδα και θυμάστε πως δεν πάθαμε και την πλάκα μας. Περισσότερα έχανε η ΑΕΚ από την παρουσία των τριών, παρά κέρδιζε. Ανά ζευγάρια τώρα, η φετινή σεζόν έχει δείξει πως Ολιβέιρα και Λιβάγια δεν έχουν βρει χημεία. Για πολλούς λόγους, που δεν υπάρχει λόγος να αναλύσουμε. Αραούχο και Λιβάγια βρίσκονται με κλειστά μάτια. Ενώ δεν έχουμε δει καθόλου, αν μπορεί να λειτουργήσει και αν έχει χημεία, ένα δίδυμο Ολιβέιρα και Αραούχο.

Στο δια ταύτα, διότι γι αυτή την τριάδα, μπορώ να γράφω μέχρι και την πρωτομαγιά. Είτε από το οικονομικό κομμάτι αν το πιάσεις, είτε από το αγωνιστικό, δεν βγαίνει ως επιλογή να κρατήσεις και τους τρεις και μετά το καλοκαίρι. Ειδικά από την στιγμή, που θέλεις οπωσδήποτε (τουλάχιστον) έναν Ολιβέιρα για τα εξτρέμ. Αν ρωτάτε εμένα, έστω και αν θεωρώ παικτάρα τον Ολιβέιρα, θα προτιμούσα η ΑΕΚ να βασιστεί πάνω στο δίδυμο Αραούχο – Λιβάγια για την επίθεση. Αυτούς ξέρει, αυτούς να εμπιστευτεί. Ευτυχώς όμως για την ΑΕΚ, ουδείς θα ρωτήσει εμένα. Πρώτα απ’ όλα θα ερωτηθεί ο Καρέρα, που υποθέτω πως ήδη έχει αρχίσει να σχηματίζει στο μυαλό του τη νέα ΑΕΚ. Και επειδή έχει αποδείξει ο Ιταλός πως είναι πανέξυπνος, πολύ οργανωτικός και δεν βλέπει ονόματα αλλά μόνο ομάδα, θα κάνει τις εισηγήσεις του με βάση αποκλειστικά και μόνο το αγωνιστικό του πλάνο. Αυτά και βλέπουμε.

• ΑΕΚ
• Κορωνοϊός
• μαρκο λιβαγια
• Μάσιμο Καρέρα
• νελσον ολιβειρα
• Σέρχιο Αραούχο