Η δική μας κοντινή… Αργεντινή

Θα πάει λοιπόν και ο Νίκος Λυμπερόπουλος στην Αργεντινή. Οχι κάποια στιγμή. Άμεσα. Πριν τα τέλη του Μάη δηλαδή, για να προλάβει και εν εξελίξει, το τορνέο φινάλ. Πάντα είχα μια επιφύλαξη για τέτοιου είδους ταξίδια. Κυρίως διότι ένα τέτοιο έκανε ο Χριστόφορος Κολόμβος πριν αιώνες ψάχνοντας για την Κίνα και από τότε ταλαιπωρείται οι ανθρωπότητα μ’ αυτό που ανακάλυψε.

Ίσως πάλι διότι δεν είναι η πρώτη φορά που ένας παράγοντας της ΑΕΚ θα κάνει αυτό το ταξίδι. Έχουν ξαναγίνει κατά το παρελθόν ουκ ολίγα τέτοια μεταγραφικά ταξίδια στην Αργεντινή. Και πολλές φορές, άλλους ήθελε, άλλους τελικά έπαιρνε. Για παράδειγμα, ποιος μπορεί να ξεχάσει το καλοκαίρι του 2000, που το Αθήνα – Μπουένος Αϊρες, οι άνθρωποι της ΑΕΚ το είχαν μετατρέψει σε Κολιάτσου – Παγκράτι. Πήγε πρώτα ο αείμνηστος Γιάννης Παθιακάκης και επειδή προφανώς έκοβε το μάτι του, γύρισε στην Αθήνα με τον Ντάμιεν Μάνσο να είναι το πρώτο όνομα στην λίστα του. Την λίστα όμως την παρέδωσε στον Πέτρο Στάθη, που αναχώρησε αμέσως για την Αργεντινή. Έμεινε τόσο καιρό που λίγο έλειψε να πάρει την ιθαγένεια, αλλά αντί για Μάνσο γύρισε με το εξαιρετικό πακέτο Νάβας, Ρουίζ, Κάλβο και Ρέι. Για όσους δεν θυμούνται, ο Νάβας μετά από έναν χρόνο στην ΑΕΚ, άνοιξε μαγαζί με κομπολόγια στην Μαδρίτη, ο Κάλβο έμεινε περίπου ένα τρίμηνο και ο Ρέι περίπου μια εβδομάδα. Του Ρουίζ τα ίχνη μετά την ΑΕΚ χάθηκαν και οι πληροφορίες πως έπαθε μανιοκατάθλιψη μόλις είδε απότομα το πρόσωπο του στον καθρέφτη, ελέγχονται ως αναληθείς.

Μερικά χρόνια αργότερα, στην Αργεντινή ψάχτηκε και ο Ίλια Ιβιτς ως τεχνικός διευθυντής της ΑΕΚ. Και μάλιστα δυο σερί καλοκαίρια. Στα χέρια του είχαν πέσει πολλά ονόματα όπως του επιθετικού Βάργκας ακόμα και του Ζάρατε, όπως και του χοντροΝούνιεζ που τότε μεσουρανούσε. Τελικά έκανε την επιλογή του Παουτάσο, που δεν ήταν επιθετικός,  δεν ήταν και τρομερό μπακ, αλλά την δουλίτσα του την έκανε.

Στην Αργεντινή είχε ταξιδέψει και ο καθηγητής Σέρα Φερέρ. Είχε «τρελαθεί» με τον Χοακίν Λαριβέι που ήταν τότε δεύτερος σκόρερ στην δεύτερη κατηγορία της Αργεντινής, απορρίπτοντας αρχικά τον Ισμαέλ Μπλάνκο που ήταν ο πρώτος σκόρερ της κατηγορίας. Τελικά ο Λαριβέι ξεκίνησε για Ελλάδα αλλά κατέληξε στο Κάλιαρι (απ’ όπου δεν έφυγε και με δάφνες) και  ο «καθηγητής» έκανε την καρδιά του πέτρα και πήρε τον Μπλάνκο.

Πάντως η αλήθεια είναι πως πραγματικά ψαγμένη επιλογή από την Αργεντινή, ήταν ο Κάρλος Αραούχο. Ασχέτως αν μια ωραία πρωία πήρε το αεροπλάνο και έγινε καπνός, με τους τότε διοικούντες (λέμε τώρα) ακόμα να ετοιμάζονται να τον κυνηγήσουν μέχρι και την ΦΙΦΑ. Ήταν εξαιρετικό δεξί μπακ και πέρυσι κατέκτησε και το Τορνέο Ινισιάλ στην Αργεντινή.

Αντιθέτως, στις περιπτώσεις του Σάχα ή του Πελετιέρι, η ΑΕΚ δεν τράβηξε λαχείο. Ήξερε και τι έπαιρνε και τι πλήρωνε. Και στην περίπτωση του Πελετιέρι, ήξερε και πως δεν ήταν για χόρταση. Βεβαίως υπάρχει και η περίπτωση του Νάτσο Σκόκο. Περίπτωση που η ΑΕΚ δεν πήρε σε τιμή ευκαιρίας. Την ακριβοπλήρωσε για τα δεδομένα της,  αλλά άξιζε τον κόπο.  Ενώ τότε, έπιασε και στον ύπνο πολλούς ευρωπαϊκούς συλλόγους.

Προφανώς για μια τέτοια περίπτωση,  θα ψάξει και τώρα η ΑΕΚ στην Αργεντινή ή και λίγο πιο… δίπλα στην Παραγουάη. Αλλά μεταξύ μας, από μια αγορά (Αργεντινής) που η ΑΕΚ θα πάει… ψάχνοντας, προτιμώ την αγορά (Γιουγκοσλαβίας) που, λόγω Μπάγεβιτς, η ΑΕΚ μπορεί να την ελέγξει. Από την άλλη, μπορεί η τράτα να βγάλει και λαβράκι.

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΛΗΣ

• ΑΕΚ
• Αργεντινή
• μεταγραφές
• μπλάνκο
• Σκόκο
• Τσίλης