Η εθνική έλυσε τον γρίφο της ΑΕΚ

Η εθνική έλυσε τον γρίφο της ΑΕΚ
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Από τότε που ο Βασιλάκης ο Λανές πανηγύριζε με την γροθιά μισο-υψωμένη ακόμα και τις βολές και ο Τόνι Γουάϊτ πήγαινε από το αεροδρόμιο στο γήπεδο και έβαζε σαραντάρες, το μπάσκετ έχει αλλάξει πολύ. Περίπου άλλο άθλημα έχει γίνει και ομολογώ πως δεν πολυκαταλαβαίνω ούτε τα πικ, ούτε τα ρολ και πολύ περισσότερα αυτά που είναι και πικ και ρολ. Επομένως δεν πρόκειται να επιχειρήσω καμία ανάλυση για την πρώτη φετινή ευρωπαϊκή ήττα. Απλώς αντιλαμβάνομαι πως όταν χάνεις εντός έδρας τόσο περίπατο από την Εστουντιάντες, την οποία είχα να ακούσω από τότε που έπαιζε στο Κόρατς, προφανώς και υπάρχει πρόβλημα. Όμως στον αθλητισμό γενικώς, δεν υπάρχουν προβλήματα που να μην έχουν λύσεις. Και ειδικά σε μια υγιή ομάδα, όπως η μπασκετική ΑΕΚ.

Μιας και άνοιξα κουβέντα περί προβλημάτων και λύσεων, το μυαλό πάει κατευθείαν στο μεγαλύτερο γρίφο της φετινής ποδοσφαιρικής ΑΕΚ. Αν και πως μπορούν να χωρέσουν στην ίδια ενδεκάδα και ο Αραούχο και ο Λιβάγια και ο Μάνταλος, χωρίς να χρειάζεται κάποιος εκ των τριών, να παίξει σε ρόλο ή θέση που δεν του ταιριάζει. Δεν είναι ένα γρίφος μόνο θεωρητικός, ούτε και κουβέντα απλώς καφενειακή. Έχει προκύψει ως ζήτημα μέσα στην ομάδα. Και το αποδεικνύει το γεγονός πως από τότε που έχει έρθει ο Αραούχο, μόνο μια φορά έχει ξεκινήσει στην αρχική ενδεκάδα μαζί με τον Μάνταλο και τον Λιβάγια.

Αν το καλοσκεφτεί κανείς, το πρόβλημα φυσικά και δεν προκύπτει από την συνύπαρξη του Αργεντινού με τον Κροάτη. Ο ένας είναι έτσι κι αλλιώς πιο πολύ fox on the box, που λέμε και στο Λιβάδι στην Αίγινα και ο άλλος περισσότερο περιφερειακός. Επομένως μια χαρά μπορούν να τα βρουν ως επιθετικό δίδυμο. Το ζήτημα είναι πως σ’ αυτή την περίπτωση, ο Μάνταλος υποχρεωτικά μετακινείται στα άκρα. Και η εικόνα που μέχρι τώρα είχαμε, ήταν πως ο αρχηγός στα άκρα εγκλωβίζεται και χαραμίζεται. Κάτι που δίχως να χρειάζονται και πολλές επεξηγήσεις, συνιστά έγκλημα και βιασμό κάθε ποδοσφαιρικής λογικής. Όταν έχεις τον πιο πλήρη Έλληνα μέσο, ούτε τον εγκλωβίζεις, ούτε τον χαραμίζεις.

Ανοίγω μια παρένθεση, διότι είμαι σίγουρος πως κάποιοι έχετε βάλει ήδη το χέρι στο πληκτρολόγιο και είστε έτοιμοι να βάλετε ενστάσεις για τον χαρακτηρισμό στον Μάνταλο. Για πείτε μου όμως ποιος άλλος Έλληνας χαφ μπορεί να δώσει ασίστ, μπορεί να σκοράρει, μπορεί να πρεσάρει και μπορεί να κλέψει μπάλες. Και για να μην το πολυψάχνουμε, μόνο ο Φορτούνης μπορεί να μπει σε σύγκριση με τον Μάνταλο. Δείτε τις δουλειές που κάνει ο ένας και ο άλλος μέσα στο γήπεδο και σκεφτείτε ποιος εκ των δυο είναι πιο πλήρης. Προσέξτε, όχι ποιος είναι καλύτερος. Ανάμεσα σε δυο πολύ ποιοτικούς παίκτες, θεωρώ πως είναι λάθος να ψάχνεις τον καλύτερο.  Την πληρότητα αναζητάς και αυτή θαρρώ πως την βρίσκεις στον Μάνταλο. Κλείνω την παρένθεση.

Το ζήτημα λοιπόν ήταν στην ΑΕΚ και πολύ σωστά, να μην εγκλωβιστεί και χαραμιστεί ο Μάνταλος. Κάτι που συμβαίνει όταν χρειάζεται να βγει στα άκρα. Πρόσφατο παράδειγμα το παιχνίδι στην Τρίπολη. Ως εξτρέμ ο αρχηγός, ήταν εκτός παιχνιδιού. Κυρίως στο πρώτο ημίχρονο. Όμως, μόλις λίγες μέρες πιο μετά, στα ματς της εθνικής και με την Κύπρο και με το Γιβραλτάρ, ο Μάνταλος ήταν εξαιρετικός. Και έπαιζε και πάλι στα άκρα. Όχι απλώς δεν ήταν εγκλωβισμένος, αλλά έκανε και πολλές δουλειές μέσα στο γήπεδο. Ποια η διαφορά σε σχέση με το ματς της Τρίπολης; Το σύστημα. Η ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο με τον Αστέρα, έπαιξε 4-3-3. Με τον Μάνταλο στα άκρα. Καταστροφή. Και όσες φορές η ΑΕΚ έχει παίξει με 4-3-3, είναι καταστροφή. Και ένας από τους λόγους που δεν λειτουργεί το σύστημα αυτό, είναι πως εξαφανίζει τον Μάνταλο από το παιχνίδι.

Αντιθέτως η εθνική έπαιξε μ’ ένα 4-2-3-1. Σ’ αυτό το σχήμα ο Μάνταλος ξεκινούσε μεν τις προσπάθειες από τα άκρα, αλλά είχε ελευθερία και στο παιχνίδι του και στις κινήσεις του. Δεν είχε ρόλο εξτρέμ και ας ήταν, θεωρητικά, ο ακραίος της ομάδας. Και μ’ αυτόν τον ρόλο, έκανε τρομερό ματς τόσο από δεξιά, στο παιχνίδι με την Κύπρο, όσο και από αριστερά απέναντι στο Γιβραλτάρ. Αυτή η εικόνα του Μάνταλου, είναι ξεκάθαρος μπούσουλας για αυτό που μπορεί να γίνει στην ΑΕΚ. Απλώς αντί του Μήτρογλου βάλτε τον Αραούχο και αντί του Φορτούνη τον Λιβάγια. Ακόμα πιο σούπερ δηλαδή.

Μάλιστα αυτό το 4-2-3-1 ή 4-4-1-1, είναι το σχήμα που έχει δουλέψει περισσότερο απ’ όλα ο Χιμένεθ στο βασικό στάδιο της προετοιμασίας και το ξέρουν καλύτερα από κάθε άλλο, όλοι οι παίκτες του ρόστερ. Ακόμα και ο Αραούχο που ήρθε τελευταίος και μετά το τέλος της καλοκαιρινής προετοιμασίας. Είναι το σύστημα που αποδεδειγμένα πλέον, ταιριάζει έτσι κι αλλιώς, περισσότερο από κάθε άλλο, στο υλικό που έχει η ΑΕΚ. Και υπάρχει και η αγωνιστική συνταγή, για να χωρέσει μαζί στο ίδιο σχήμα και τα τρια πιο βαριά όπλα της, δηλαδή Αραούχο, Λιβάγια, Μάνταλο (συν τον Λάζαρο), χωρίς να χρειαστεί να αφοπλιστεί κανένα, λόγω λάθος θέσης.

Και αν ένα ματς απέναντι στους τίμιους και πραγματικά μάγκες ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές του Γιβραλτάρ, δεν μπορεί να είναι κριτήριο για ένα σχήμα, δεν ισχύει το ίδιο και για την Κύπρο. Πλην Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ, ίσως και ΠΑΟ, καμία ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος, δεν έχει τόσο ποιοτικό υλικό, όπως η ενδεκάδα της εθνικής Κύπρου. Και τα ντέρμπι είναι μια άλλη ιστορία. Βεβαίως για να μην αδικώ τον Χιμένεθ, το πιθανότερο είναι πως όσα εξυπνακίστικα αναλύω τώρα, τα έχει σκεφτεί πρώτος. Πάντως θαρρώ πως τα δυο ματς της εθνικής, είναι η ξεκάθαρη απάντηση, στον γρίφο που φαινόταν να υπάρχει στην ΑΕΚ.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X