Είναι διαφορετικό και διαφορετικοί στην ΑΕΚ

Είναι διαφορετικό και διαφορετικοί στην ΑΕΚ
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Δεν θα γράψω τίποτα για το γεγονός πως μέσα σε μόλις μια εβδομάδα, βγήκαν δυο δικαστικές αποφάσεις, που καθιστούν την ΑΕΚ ως την πρώτη ελληνική ομάδα που τιμωρήθηκε με αφαίρεση βαθμών για επεισόδια που έγιναν εκτός γηπέδου και δεν τα είδε ούτε ένας εξ όσων ήταν εντός γηπέδου. Είναι μια απόφαση που, το ελληνικό πρωτάθλημα θα την βρει μπροστά του και θα το πάει και πάλι πίσω. Ούτε θα γράψω τίποτα για τη νίκη της ΑΕΚ στη Ριζούπολη επί του Απόλλωνα. Είναι μια ακόμα απόδειξη πως αυτή η ομάδα θα δώσει την μάχη της μέχρι το τελευταίο λεπτό του τελευταίου αγώνα. Όσο για εκείνους που λένε «σιγά τον Απόλλωνα», ας έχουν στο μυαλό τους πως κάποιοι άλλοι, πριν μερικές εβδομάδες, είχαν πει «σιγά τον ΟΦΗ» ,μετά τον περίπατο της ΑΕΚ στο Ηράκλειο.

Φεύγω απ’ αυτά και πάω σε κάτι που έχει αξία μεγαλύτερη από τρεις ψωροβαθμούς. Αξία ανεκτίμητη. Την στάση και τη νοοτροπία δυο προσώπων, που φέτος διόλου τυχαία, αντιπροσωπεύουν το πρότζεκτ ΑΕΚ. Το πρώτο είναι ο Μαρίνος Ουζουνίδης. Δεν θα γράψω για την δουλειά του, με την οποία έχει παρουσιάσει μια ΑΕΚ πολύ καλύτερη από πέρυσι. Το έχω ξαναγράψει. Παραθέτω την δήλωση που έκανε ο Μαρίνος, μετά το τέλος του ματς με τον Απόλλωνα, περί της τιμωρίας. Κάτι για το οποίο ρωτήθηκε σχετικά και δεν έκανε από μόνος του τοποθέτηση. Έχει σημασία ακόμα και αυτή η διευκρίνηση. «Η δουλειά μας είναι να παίζουμε στο γήπεδο, να προσπαθούμε για την ομάδα. Δεν μπορούμε να σταθούμε στο πως και στο γιατί έγινε αυτό. Δεν γίνεται να μυξοκλαίμε συνέχεια και να μιζεριάζουμε».

Μήπως αυτές οι κουβέντες του Ουζουνίδη, σας θυμίζουν κάτι; Μην παιδεύεστε άδικα. Δεν σας θυμίζουν τίποτα. Τίποτα απολύτως. Διότι παρόλο που την ΑΕΚ την αποκεφάλισαν (ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν), ο Ουζουνίδης δεν άρχισε να μιλάει ούτε για κλεψιές, ούτε για μεθόδους Ναζί, ούτε για Νεφελίμ ή για βάρβαρους. Δεν άρχισε βγάζει φιρμάνια με δική του αριθμητική και δική του βαθμολογία. Ακόμα και αυτό που είπε, για το «αν θα μας σκοτώσουν», δεν ήταν τόσο δραματικό όσο φαίνεται όταν απλώς το διαβάζεις ως δήλωση. Ο Ουζουνίδης μ’ αυτή την ατάκα, έδινε επί της ουσίας το στίγμα του κλίματος που υπάρχει πλέον μέσα στα κιτρινόμαυρα αποδυτήρια. Πως μόνο αν βρουν τρόπο να μην αφήσουν τον Μαρίνο και τους παίκτες να βγουν στο γήπεδο, μπορούν να σταματήσουν την ΑΕΚ. Αυτό δηλαδή το μήνυμα που είχε στείλει και ο Λιβάγια με τον πανηγυρισμό του με τις χειροπέδες. Μόνο «δεμένους» δηλαδή, ή «σκοτωμένους», μπορούν να σταματήσουν προπονητή και παίκτες. Όχι με τέτοιες αποφάσεις.

Η τοποθέτηση του Ουζουνίδη, αφορά τον τρόπο με τον οποίο η ΑΕΚ διαχειρίζεται αυτό το πελέκημα που της έγινε. Ούτε όμως κλάμα, ούτε γύρα την λατέρνα, ούτε τίποτα. Αξιοπρέπεια και μάχη. Έτσι θέλει ο Ουζουνίδης να αντιμετωπίσει η ΑΕΚ όλο αυτό που έγινε. Έτσι θέλουν και οι παίκτες. Έτσι ταιριάζει και στην ΑΕΚ να το αντιμετωπίσει και να το διαχειριστεί. Άλλωστε όχι μόνο δημοσίως, που έχει φυσικά την σημασία του, αλλά και μέσα στα αποδυτήρια, ο Ουζουνίδης δεν μίλησε ούτε για κλέφτες, ούτε για πραξικοπήματα. Για το πώς θα μπει η ΑΕΚ στο γήπεδο και θα πάρει τους βαθμούς, μίλησε στους παίκτες. Ακόμα και αν γύρω πέφτουν «βόμβες». Όπως και έγινε. Και όλο αυτό είναι μια ακόμα απόδειξη, εκτός από την αγωνιστική του φιλοσοφία, πως ο Ουζουνίδης είναι ένας προπονητής απολύτως συμβατός με το dna της ΑΕΚ.

Πάμε και στο δεύτερο πρόσωπο. Ο Τάσος Μπακασέτας αυτή την φορά δεν σκόραρε όπως είχε κάνει με Ολυμπιακό, με ΟΦΗ και με Πανιώνιο. Έδωσε ασίστ. Και συνέχισε να είναι σημείο αναφοράς στην αγωνιστική εικόνα της φετινής ΑΕΚ. Όμως δεν είναι αυτό το θέμα. Όταν βγήκε αλλαγή, σηκώθηκε ολόκληρη η κιτρινόμαυρη κερκίδα και άρχισε να φωνάζει ρυθμικά το όνομα του. Ήταν η πρώτη φορά που έγινε κάτι τέτοιο. Τεράστια δικαίωση για τον Μπακασέτα, διότι εκτός όλων των άλλων, ανάμεσα σ’ αυτούς που φώναζαν το όνομα, ήταν και κάποιοι που πέρυσι υποστήριζαν με θέρμη πως είναι παίκτης που δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος της φανέλας της ΑΕΚ.

Ξέρετε ποια ήταν η αντίδραση του Μπακασέτα σ’ αυτή την αποθέωση και συνάμα δικαίωση. Έσκυψε το κεφάλι από συστολή. Μου φαίνεται πως κοκκίνισε κιόλας λιγάκι. Και μετά σήκωσε τα χέρια του και ανταπέδωσε το χειροκρότημα. Ούτε «εγώ εδώ», ούτε «ΤΜ14», ούτε τίποτα. Ένα σεμνό χειροκρότημα μόνο, σ’ αυτούς που τον αποθέωναν. Αυτή ήταν η αντίδραση του. Όπως η αντίδραση του, όταν έβαλε γκολ απέναντι στον Πανιώνιο, ήταν να σηκώσει τα χέρια ψηλά για να μην πανηγυρίσει καθόλου. Από σεβασμό στην ομάδα από την οποία η καριέρα του μπήκε στις ράγες για να γίνει εξπρές. Και ας ακούει τα… άπαντα από την εξέδρα κάθε φορά που πηγαίνει με την ΑΕΚ να παίξει στη Νέα Σμύρνη. Ο Μπακασέτας σέβεται και το έδειξε όταν σκόραρε. Δεν έχει καμία σχέση με κάποιους άλλους, που έκαναν σαν τρελοί να βάλουν γκολ στην ΑΕΚ, που παρακάλαγαν να εκτελέσουν εκείνοι ένα φάουλ μπας και το καταφέρουν και που αντιμετώπιζαν σαν εχθρούς κάποιους παίκτες, με τους οποίους πέρυσι έζησαν μαζί την πιο όμορφη ιστορία.

Θα μπορούσα να γράψω και πολλά άλλα. Τόσο για τον Μπακασέτα, όσο και για τον Ουζουνίδη. Αλλά και για άλλα παιδιά μέσα στην ΑΕΚ, που η στάση τους είναι τέτοια, που σε κάνει να αντιλαμβάνεσαι πως στο ποδόσφαιρο υπάρχουν πιο πολύτιμα πράγματα από τους τρεις βαθμούς. Κάτι που ακόμα και η γραμμή και η θέση της ίδιας της ΑΕΚ απέναντι σε ζητήματα, έχει αποδείξει. Και όσο και αν κάποιοι το αμφισβητούν ή δεν το καταλαβαίνουν, ευτυχώς η πραγματικότητα έρχεται να αποδείξει πως είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ. Κάτι που ευτυχώς δεν περνάει ούτε μέσα από αφαιρέσεις βαθμών, ούτε μέσα από νίκες ή ήττες ή ιστορικά ματς με την Μπάγερν.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X