Αξίες και αρχές κατά περίσταση; Όχι δα

Πρώτα απ’ όλα, εσείς που πιστεύετε στα μεταφυσικά και εμείς που δεν πολυπιστεύουμε αλλά τα βρίσκουμε και μπροστά μας, να συμφωνήσουμε σ’ ένα πράγμα. Σταθερά, διαχρονικά και παραδοσιακά, όλες οι περίεργες και οι πιο μεγάλες κέντες του σύμπαντος, εννοείται θα κάτσουν στην ΑΕΚ. Και θα κάτσουν και στις πιο ακατάλληλες χρονικές συγκυρίες. Το έχουμε ζήσει ξανά και ξανά και ξανά και έχουμε αποφασίσει πως θα ζούμε μ’ αυτό. Αν υπάρχει αθλητική εκδοχή των νόμων του Μέρφι, αυτή είναι το σωματείο μας.

Προφανώς και όλα αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες, είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα. Η ΑΕΚ κλήθηκε να διαχειριστεί έναν ποδοσφαιριστή με ακραία αντιποδοσφαιρικές συμπεριφορές, που όμως παράλληλα είναι και παικτικά πολύτιμος αλλά και αγαπητός σε μερίδα του κόσμου. Να μην τον έπαιρνες αφού τον ήξερες, είναι βεβαίως η απάντηση σ’ αυτό, αλλά αυτή είναι μια άλλη κουβέντα. Επίσης η ΑΕΚ κλήθηκε να διαχειριστεί έναν Τούρκο τερματοφύλακα που ξαφνικά δημοσίως επικρότησε τις πολεμικές επιχειρήσεις του Ερντογάν εναντίον των Κούρδων, που όμως παράλληλα είναι εκ των κορυφαίων αθλητών του ρόστερ της ομάδας και παίζει σε μια θέση που δεν υπάρχει εναλλακτική λύση λόγω τραυματισμών.

Ακούστηκαν πολλά, γράφτηκαν πολλά, ειπώθηκαν πολλά γι αυτές τις περιπτώσεις. Θα μου επιτρέψετε να σημειώσω πως στα μάτια τα δικά μου, τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα. Αξίες και αρχές a la carte (που λέμε και όταν πίνουμε ουζάκι στην Πέρδικα) και κατά τα συμφέροντα ημών, δεν υπάρχουν. Τελεία και παύλα. Μπορεί ο Οζμουσούλ να είναι ο καλύτερος τερματοφύλακας χαντμπολ στον κόσμο. Μπορεί να είχε την δυνατότητα να εξασφαλίσει μόνος του την κατάκτηση του πρωταθλήματος από την ΑΕΚ. Όμως από την στιγμή που σήκωσε το χέρι του και δημοσίως στην πράξη στήριξη τις φονικές επιχειρήσεις του Ερντογάν στην Βόρεια Συρία, δεν έχει θέση στην ΑΕΚ. Δεν έχει θέση σ’ ένα σωματείο με αρχές και αξίες, όπως αυτές εκφράστηκαν από τα πανό στο ματς με τον Βόλο στην Ριζούπολη και βρίσκουν σύμφωνη, αν έχω καταλάβει καλά, την πλειοψηφία του κόσμου.

Κάποιος μπορεί να ισχυριστεί πως πολλές ομάδες ανά την Ευρώπη, διατηρούν κανονικά στο ρόστερ τους και χωρίς κανένα πρόβλημα, Τούρκους αθλητές που επίσης έχουν χαιρετήσει στρατιωτικά. Μα είναι προφανές πως κάθε σύλλογος κάνει τις επιλογές του. Και ως προς τις κινήσεις του και ως προς τις αξίες που αποφασίζει να πρεσβεύει. Γι αυτό και υπάρχει η διαφορετικότητα γενικώς. Γι αυτό και στην Ευρώπη υπάρχει η Σέλτικ, αλλά υπάρχει και η Λάτσιο. Δυο διαφορετικοί κόσμοι, κατ’ επιλογή και όχι κατ’ ανάγκη. Και πολλά άλλα ανάλογα παραδείγματα φυσικά.

Προφανώς και το να μπορείς να υπηρετείς τις αξίες και τις αρχές σου χωρίς εκπτώσεις και όχι κατά περίπτωση και περίσταση, δεν είναι ένας εύκολος δρόμος. Και έχει κόστος. Καμιά φορά βαρύ. Οφείλεις όμως να το σηκώσεις, διότι οι αρχές και αξίες μπαίνουν πάντα πιο ψηλά. Μέχρι πρότινος, η Μπιλμπάο έπαιζε μόνο με Βάσκους ποδοσφαιριστές. Ήξερε πως υπό αυτή την συνθήκη, δύσκολα θα μπορούσε να πάρει πρωταθλήματα και κύπελλα. Δεν έμπαινε στο ζύγι. Μέχρι που το τσουνάμι του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού ήρθε και τους σάρωσε και αυτούς και τις αξίες τους και τα ζύγια τους και όλα.

Η ΑΕΚ μπορεί να βρεθεί με χειρότερο τερματοφύλακα από τον Τούρκο. Μπορεί να πληρώσει τίμημα αγωνιστικό με την επιλογή της. Έτσι όμως γίνεται συνήθως, όταν αποφασίζει να μείνεις σταθερός σε αξίες και αρχές. Βάλτε με το νου σας, πως υπάρχουν εκατομμύρια που το τίμημα γι αυτή την απόφαση, ήταν πολύ βαρύτερο. Ακόμα και η ίδια τους η ζωή. Όλα είναι θέμα επιλογών και αποφάσεων. Δεν αμφισβητώ καθόλου εκείνους που λένε πως ο Οζμουσούλ είναι ένα εξαιρετικό παιδί. Αλίμονο να το έκανα. Άλλωστε εξυπακούεται πως το γεγονός πως είναι Τούρκος, δεν λέει τίποτα για τον χαρακτήρα του. Όπως εξυπακούεται και πως το γεγονός ότι είναι Τούρκος δεν σημαίνει πως ευθύνεται για τα αίσχη που κάνει το κράτος της Τουρκίας.

Ούτε καν αμφισβητώ εκείνους που υποστηρίζουν πως ο λόγος που έκανε ο Οζμουσούλ αυτόν τον περιβόητο χαιρετισμό, δεν είχε να κάνει με στήριξη στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, αλλά με φόβο για τις επιπτώσεις που θα είχε αν δεν το έκανε. Το πιθανότερο είναι πως ισχύει αυτή η εκδοχή. Θα μου επιτρέψετε όμως να σημειώσω, πως και αυτό ήταν μια επιλογή. Λόγω φόβου; Το δέχομαι. Δεν το παίζω ούτε μάγκας, ούτε ήρωας. Δεν ξέρω τι θα έκανα σ’ ανάλογη περίπτωση. Ελπίζω και παρακαλάω, αν βρεθώ σε τέτοια θέση, να βρω την δύναμη να ακολουθήσω τις αρχές μου ακόμα και αν χρειαστεί να πληρώσω βαρύ τίμημα. Δεν γίνεται όμως διαφορετικά. Ναι, είναι δύσκολο για Τούρκο αθλητή την δεδομένη χρονική στιγμή, να μην κάνει αυτή την κίνηση. Από την άλλη μεριά όμως, το γεγονός πως αντί για μαζική αντίδραση, υπάρχει επί της ουσίας μαζική στήριξη, δίνει αέρα στα πανιά του Ερντογάν να συνεχίσει τις φονικές επιχειρήσεις. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Κάποιοι θα επαναφέρουν την άποψη πως δεν πρέπει να εμπλέκεται η πολιτική με τον αθλητισμό. Βρείτε μου το πώς θα γίνει αυτό, όταν είναι απολύτως ξεκάθαρο πως η πολιτική χρησιμοποιεί τον αθλητισμό. Κεντρικά. Στοχευμένα. Επιχειρηματικά. Και όσοι με το «να βγει η πολιτική από τον αθλητισμό», εννοείτε απλώς να μην υπάρχουν πανό όπως αυτά στην Ριζούπολη ή στο Σέλτικ Πάρκ, τότε λυπάμαι αλλά σας έχω νέα. Η πολιτική και μάλιστα το πιο άρρωστο κομμάτι της, θα έχει νικήσει και στο πεδίο του αθλητισμού.

• ΑΕΚ
• Γιουνούς Οζμουσούλ
• Λάτσιο
• Σέλτικ