Από την εποχή Κασάπη...

Θα ήταν πραγματικά εξαιρετικά δύσκολο να βρει κανείς λογική βάση στο ενδεχόμενο να έκλεινε η ΑΕΚ την χειμερινή μεταγραφική περίοδο, χωρίς να πάρει (τουλάχιστον) έναν παίκτη για την αριστερή πλευρά της. Και εννοώ παίκτη ενδεκαδάτο και όχι Βινίσιους. Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, μου φαίνεται πως μέχρι και την τελευταία στιγμή, όλοι στην ΑΕΚ δυσκολευόντουσαν να αποφασίσουν αν θα έπαιρναν αριστερό μπακ ή αριστερό εξτρέμ.

Μου φάνηκε πως τώρα στο τέλος, εκείνος που παίρνει τις αποφάσεις είπε «ας πάει και το παλιάμπελο και να πάρουμε και τους δυο». Αλλά ούτε η μεταγραφή του μπακ, δηλαδή του Χουλτ ήταν εύκολη υπόθεση, ούτε πολύ περισσότερο αυτή του εξτρέμ. Ειδικά εκεί που κοίταζε η ΑΕΚ. Τον Βολκάν Σεν το ήθελε η μισή τουρκική σουπερλίγκα. Αν και ομολογώ πως δεν κατάλαβα γιατί με τόσο γεμάτη σεζόν πέρυσι με την Φενέρ, το καλοκαίρι έφυγε ως ελεύθερος και στην Τραμπζοσπορ δεν έπαιξε σχεδόν καθόλου.

Όσο για τον Μπεμπέ, είναι προφανές ότι ποδοσφαιριστής που έπαιζε και θέλει να συνεχίσει να παίζει στην Πριμέρα Ντιβιζιόν, δύσκολα θα αποφάσιζε να έρθει στην Ελλάδα. Παρόλο που δεν λες πως στέκει καλά στα μυαλά ένας παίκτης ο οποίος, κατά δήλωση του, δεν πήρε ποτέ σοβαρά την υπόθεση Μάντσεστερ Γιουναϊτεντ και το πρόβλημα του ήταν πως ο Φέργκιουσον δεν τον έλεγε Μπεμπέ αλλά Μπέιμπι. Κάτι περίεργο γίνεται στο κεφάλι. Και αν ερχόταν στην ΑΕΚ, μέχρι να προσαρμοζόταν, να έβρισκε πατήματα, να μετρούσε την τρέλα με τον Βράνιες για να δει ποιος την έχει πιο μεγάλη, θα είχε πετάξει το πουλάκι της σεζόν. Θα μου πείτε, ας είχε μεριμνήσει η ΑΕΚ να βρει και να κανονίσει νωρίτερα, μ’ έναν κανονικό εξτρέμ. Άλλο καπέλο αυτό.

Όπως και να έχει, αν δεν συμβεί τίποτα τρομερό, φοβερό και απρόοπτο (διότι όταν υπάρχει κάπου στο βάθος κήπος Αλαφούζος, σίγουρος δεν μπορείς να είσαι), η ΑΕΚ θα κλείσει τις μεταγραφές της μ’ έναν αριστερό μπακ. Θα πανηγυρίζει ο Μπακάκης που επιτέλους θα πάει να παίξει δεξί μπακ και να (ξανά)αποδείξει πως είναι το καλύτερο δεξί μπακ του πρωταθλήματος. Δεν ξέρω αν θα πανηγύριζε ο Λόπες, που πάντως είχε γλυκαθεί με την προοπτική να παίζει περισσότερο μπροστά και λιγότερο πίσω. Σίγουρα θα πανηγυρίζει ο Χιμένεθ, που θα έχει στα χέρια έναν αριστερό μπακ όπως τον θέλει αλλά και διαθέσιμο ακόμα και για το κυριακάτικο ματς, που λέει ο λόγος. Διότι ο Χούλτ και ρυθμό είχε και το πρωτάθλημα το ξέρει.

Παρεμπιπτόντως είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, που η ΑΕΚ προχωρά σε μεταγραφή αριστερού μπακ από την εγχώρια αγορά και όχι του εξωτερικού. Το είχε κάνει στη Β’ εθνική με τον Σοϊλέδη. Το είχε κάνει πολύ πιο πίσω με τον Τζιωρτζιόπουλο, ο οποίος αν δεν είχε τραυματιστεί πολύ σοβαρά, μπορεί να είχε κάνει και σπουδαία πράγματα. Όμως δεν έκανε. Όπως δεν έκανε και κανένα αριστερό μπακ, από την εποχή Κασάπη και μετά. Για να ξέρουμε τι λέμε, μετά τον Κασάπη, κανένας προπονητής της ΑΕΚ όχι απλώς δεν είχε μια ανάλογα σούπερ περίπτωση, αλλά ούτε καν το κεφάλι του ήσυχο με το αριστερό μπακ.

Παρόλο που η ΑΕΚ έχει κάνει στη συγκεκριμένη θέση, ίσως τις περισσότερες μεταγραφές. Σκεφτείτε ότι μόνο τις τελευταίες τέσσερις μεταγραφικές περιόδους, έχει αποκτήσει μαζί με τον Χουλτ, τέσσερα αριστερά μπακ. Το καλοκαίρι τον Λόπες, τον περασμένο Γενάρη τον Βινίσιους και το καλοκαίρι του 2016 τον Ντίας. Επίσης η ΑΕΚ έχει ξοδέψει, αναλογικά μ’ άλλες θέσεις αμυντικών, πολλά λεφτά για το αριστερό άκρο της άμυνας. Σκεφτείτε πως το καλοκαίρι του 2007, ο Αραουμπαρένα ήταν η δεύτερη ακριβότερη μεταγραφή, μετά απ’ αυτή του Ριβάλντο. Αλλά ο Δον Λορένσο Φερέρ, μαζί και ο Καζαντζόγλου, ακόμα σκέφτεται τα βράδια εκείνη την ντρίμπλα του Δημούτσου  στο ντέρμπι της Λεωφόρου και κλαίει στο μαξιλάρι του. Όμως και ο Χουανφράν που είχε έρθει για να αντικαταστήσει τον Αραούμπαρενα, υψηλότατο συμβόλαιο είχε.

Βεβαίως για να είμαι και δίκαιος, ακόμα θυμάμαι τα λόγια του Ίλια Ίβιτς όταν ήταν τεχνικός διευθυντής της ΑΕΚ. «Οι πιο δύσκολες θέσεις για να βρεις παίκτες στις μεταγραφές, είναι του σέντερ φορ και του αριστερού μπακ». Ίσως και να το έλεγε για να δικαιολογήσει τον Μάλμπασα, ο οποίος από την αδυναμία που είχε στα παγωτά, είχε φτιάξει οπίσθια σαν της Τζένιφερ Λόπες. Ωστόσο το αποτέλεσμα διαχρονικά στις μεταγραφές της ΑΕΚ, δικαιώνει την ρήση του Ίβιτς. Και η πραγματικότητα είναι πως κανείς μετά τον Κασάπη, δεν πλησίασε καν ούτε σε ποιότητα, ούτε πολύ περισσότερο σε προσφορά. Αν θα το καταφέρει ο Χουλτ, θα δείξει. Μακάρι, για να μου φύγουν και η επιφύλαξη με τα αριστερά μπακ.

Τώρα πάντως ο Χιμένεθ, θα έχει μια πολυτέλεια που σχεδόν κανείς από τους προπονητές της ΑΕΚ τα τελευταία 20 χρόνια, δεν είχε. Δυο ισάξια και απολύτως αξιόπιστα αριστερά μπακ, με δυνατότητα να ανταποκριθούν το ίδιο καλά και σε σχέση με τριάδα και σε σχήμα με τετράδα στην άμυνα. Το κεφάλι του ήσυχο θα το έχει δηλαδή ο Χιμένεθ και στα δυο του άκρα. Με Λόπες και Χουλτ αριστερά και Μπακάκη και Γκάλο δεξιά, είναι προφανές πως η ΑΕΚ διαθέτει τα πιο πλήρη άκρα του πρωταθλήματος. Δεν είναι και λίγο πράγμα. Ειδικά όταν έχει γίνει τόσο μεγάλη συζήτηση, για το παιχνίδι από τα άκρα.