ΑΕΚ σημαίνει επίθεση. Τελεία.

Η συγκινητική στιγμή ανάμεσα σε Γιακουμάκη-Κλωναρίδη
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Με τα «αν» και τα «ίσως» η ιστορία δεν γράφεται. Και αυτό που έγραψε για την ΑΕΚ στο ματς με την Μπενφίκα, είναι πως πήγε στα σκουπίδια μια τεράστια ευκαιρία για κάτι που θα έμενε στην ιστορία. Διότι για να ξέρουμε και τι λέμε, αν αυτό το ματς, απέναντι σ’ αυτόν τον αντίπαλο, σ’ αυτή την διοργάνωση, η ΑΕΚ το γύριζε, θα ήταν κάτι που θα άφηνε ανεξίτηλο στίγμα μέσα στον χρόνο. Θα ήταν ένα επικό παιχνίδι, που θα κουβεντιαζόταν για χρόνια.

Τώρα το μόνο που θα κουβεντιάζεται, είναι αυτή η φάση του   Κλωναρίδη. Και θα κουβεντιάζεται αιώνια. Όπως η φάση του Ντέμη στη Μόσχα και αυτή του Μασούντ στο Κίεβο. Για το τι έπρεπε να κάνει εκεί ο Κλωναρίδης, έχουν ακουστεί και έχουν ειπωθεί πολλά. Νομίζω πως όλοι οι επιθετικοί στον κόσμο, όταν βρεθούν απέναντι στον τερματοφύλακα, εκτελούν. Ειδικά αν έχουν ήδη βάλει δυο γκολ. Για το πώς νιώθουν οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ για το τι έκανε τελικά ο Κλωναρίδης, φάνηκε από τον τρόπο που αντέδρασε ο Γιακουμάκης μετά την λήξη του ματς. Έτρεξε να πάρει αγκαλιά τον Κλωναρίδη. Και ήταν ο παίκτης που αν έπαιρνε την πάσα, θα είχε βάλει το γκολ και θα είχε γίνει ήρωας για δεύτερη φορά μετά το ντέρμπι στο Καραϊσκάκη.

Η ουσία βεβαίως του πράγματος, είναι πως η ΑΕΚ έχασε το ματς με την Μπενφίκα. Όπως το έχασε και στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ. Είναι ήττες που για διαφορετικούς λόγους, πονάνε. Όμως πέρα από τα ατομικό λάθη που έγιναν και στα δυο ματς και η ΑΕΚ τα πλήρωσε πανάκριβα, υπάρχει και κάτι άλλο. Μια ομάδα που πήγε στην Τούμπα με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ και στο ΟΑΚΑ με αντίπαλο την Μπενφίκα και έπαιξε το ποδόσφαιρο της. Την φουλ επιθετική μπάλα της, με 13 τελικές και δυο δοκάρια στην Τούμπα και δυο γκολ απέναντι στους Πορτογάλους. Μια μπάλα που όλοι μας ξέρουμε, πως είναι συμβατή με το dna της ΑΕΚ. Μπορεί αυτή η ομάδα να έχει περάσει πολλά, μπορεί να έχει χρειαστεί να βάλει φουλ σκοπιμότητα στην αγωνιστική της φιλοσοφία, αλλά υπάρχει κάτι διαχρονικό που κανείς μας δεν πρέπει να ξεχνά. ΑΕΚ σημαίνει επίθεση. Τελεία και παύλα.

Προφανώς και πέρυσι τέτοια εποχή, δεν υπήρχε περίπτωση να κάνουμε μια τέτοιου είδους κουβέντα. Η ΑΕΚ είχε 24 ολόκληρα χρόνια να πάρει πρωτάθλημα. Αυτό ήταν κάτι που από μόνο του, αλλοίωνε και στραπατσάριζε το dna της ομάδας. Και για να το αποκαταστήσει, χρειαζόταν πρώτα να ξαναπάρει τον τίτλο. Η ΑΕΚ είχε ανάγκη να πάρει το πρωτάθλημα, ακόμα και αν έπρεπε να κερδίσει 30 παιχνίδια με μισό γκολ. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Υπό αυτή την έννοια, η περυσινή ομάδα, την δουλειά της την έκανε όπως έπρεπε. Έκτισε νοοτροπία νικητή και στο τέλος απέκτησε νοοτροπία πρωταθλητή. Έγινε αυτό που έπρεπε να γίνει.

Η φετινή σεζόν ωστόσο, είναι κάτι διαφορετικό. Η ΑΕΚ έπρεπε να μπει στους ομίλους του Champions League και μπήκε. Όμως έπρεπε και να ξαναγίνει η ομάδα που είχε την αγωνιστική νοοτροπία, η οποία μαγνήτισε ολόκληρες γενιές οπαδών της. Και ότι και αν λέμε για επιλογές που γίνονται ή δεν γίνονται πριν ή κατά την διάρκεια ενός ματς, ο Ουζουνίδης είναι ένας προπονητής απολύτως συμβατός στο dna της ΑΕΚ.  Αυτό δείχνει η εικόνα αλλά και ο προσανατολισμός της ομάδας, σε όλα (με εξαίρεση αυτό με τον Άγιαξ) τα παιχνίδια που έχει δώσει μέχρι τώρα στη σεζόν.

Η ΑΕΚ παράγει επιθετικό ποδόσφαιρο ως ομάδα. Έχει παίκτες που έχουν γίνει πολύ πιο παραγωγική σε σχέση με πέρυσι. Ο Κλωναρίδης έχει ήδη πετύχει περισσότερο γκολ. Ο Μπακασέτας το ίδιο. Ο Λιβάγια το ίδιο. Ο Πόνσε, που δεν ήταν καν πέρυσι εδώ, το ίδιο. Ακόμα και ο Γιακουμάκης που ακόμα δεν έχει σκοράρει, διότι έχει παίξει λίγο, είναι θέμα χρόνου να γίνει και αυτός παραγωγικός. Το είδατε άλλωστε το τελείωμα με την Μπενφίκα, που σωστά ακυρώθηκε ως οφσάιντ. Ατομικά οι παίκτες της ΑΕΚ είναι πιο παραγωγική στην επίθεση, διότι συνολικά η ομάδα είναι πιο παραγωγική. Και αυτό είναι αποτέλεσμα και της δουλειάς αλλά και της προπονητικής φιλοσοφίας του Ουζουνίδης.

Η φετινή ΑΕΚ έχει ξεκάθαρα διαφορετικούς αγωνιστικούς προσανατολισμούς σε σχέση με πέρυσι. Και προφανώς αυτή η μετάβαση δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Δεν είναι καθόλου απλό, ούτε μπορεί να γίνει από την μια μέρα στην άλλη, η προσαρμογή της αμυντικής λειτουργίας σ’ ένα φουλ επιθετικό τρόπο παιχνιδιού. Και δεν είναι καθόλου θέμα ατομικό, με εξαίρεση ίσως κάποια λάθη, που όμως πάντα και παντού υπάρχουν. Ακόμα και στις πιο αμυντικογενείς ομάδες του πλανήτη. Δεν είναι εύκολη η μετάβαση, αλλά μαγικό ραβδάκι δεν υπάρχει. Για να βλέπει ο κόσμος μια ομάδα που θα γουστάρει και θα απολαμβάνει, θα πρέπει να συμβιβαστεί και με το κόστος που έχει ο αγωνιστικός μετασχηματισμός. Κόστος που ήδη πλήρωσε με τις ήττες από τον ΠΑΟΚ και την Μπενφίκα. Όμως δεν υπάρχει κανείς που να μην παραδέχεται, πως η ΑΕΚ είχε πολλά χρόνια να παίξει τόσο καλά μέσα στην Τούμπα. Ή που να μην καταλαβαίνει πως είναι τεράστια υπόθεση να πηγαίνεις να κάνεις τέτοια ανατροπή από 0-2 στο Τσου Λου σε ομάδα όπως είναι η Μπενφίκα.

Η ΑΕΚ, με εξαίρεση το ματς με τον Άγιαξ στο Άμστερνταμ, έχει αφήσει σ’ όλα της τα παιχνίδια, τον κόσμο χορτασμένο από τις εμφανίσεις της. Και αυτό το έχει κάνει έχοντας εδώ καιρό ντεφορμέ τον Μάνταλο και τον Σιμόες, από τον Ιούλιο νοκ άουτ τον Μπογέ και τον Αλμπάνη, ακόμα ανέτοιμο τον Γιαννιώτα και χωρίς μια επιπλέον προσθήκη στα χαφ. Ωστόσο κάποια στιγμή και ο αρχηγός και ο Πορτογάλος θα φορμαριστούν. Μπορεί να γίνει από την Κυριακή με τον Ολυμπιακό. Επίσης θα μπουν στην εξίσωση και ο Μπογέ και ο Αλμπάνης και ο Γιαννιώτας. Πιθανότατα αμέσως μετά την διακοπή. Επομένως αυτό το πολύ καλό που ήδη βγάζει η ΑΕΚ, θα λάβει ενισχύσεις. Βεβαίως αν επιστρέφουν δυο και μένουν εκτός τρεις από τραυματισμό, δουλειά δεν γίνεται. Αλλά δεν πρόκειται επουδενί, να αρχίσω να κάνω τον ειδικό και να αραδιάζω αναλύσεις καφενειακού επιπέδου. Είναι λάθος και επικίνδυνο. Υπάρχουν στην ομάδα άνθρωποι που ξέρουν τι πρέπει να κάνουν και με την υπόθεση τον τραυματισμών. Και μεταξύ μας, χρειάζεται και λίγη τύχη. Έστω σ’ αυτό, αν όχι στο δοκάρι που αντί για μέσα πάει έξω.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X