Η τύχη και η ατυχία του Μοράις σε σχέση με τον Πογέτ...

Ο Ζοσέ Μοράις, ναι μεν έχει πέσει με τα μούτρα στη δουλειά ενόψει του πολύ δύσκολου και κρίσιμου αγώνα με τον Πανιώνιο, αλλά για να μην κοροϊδευόμαστε, σε αγωνιστικό επίπεδο, δεν προλαβαίνει να κάνει τίποτα. Δύο προπονήσεις, μια χθες και μια σήμερα, με τη μισή ομάδα μάλιστα να αντιμετωπίζει προβλήματα, ένα χαλάρωμα αύριο και… βουρ σε ματς-φωτιά. Και κυρίως, με πολλές και σημαντικές απουσίες. Έξω οι τιμωρημένοι Ροντρίγκες, Γκάλο, Χριστοδουλόπουλος, έξω οι τραυματίες Βάργκας και Λέσκοτ, μέσα ο Σιμόες που πονάει ακόμα και μέσα ο Γιόχανσον που ταλαιπωρείται από ίωση και δεν προπονήθηκε σήμερα.

Τι μπορεί να προλάβει να κάνει ο Μοράις, μέσα σε τρεις μέρες, δύο προπονήσεις και χωρίς βασικές επιλογές στα χέρια του; Να «κερδίσει» τους παίκτες του, να τους φτιάξει την ψυχολογία και να ρίξει στη μάχη όσους διαθέσιμους έχουν απομείνει, όχι απλά αποφασισμένους, αλλά «σκυλιασμένους» για να κερδίσουν. Κάτι άλλο, προφανώς και δεν προλαβαίνει να κάνει. Και δεν θα προλάβαινε και κανένας άλλος στη θέση του.

Και για να ξέρουμε τι λέμε, ούτε αμέσως μετά τον Πανιώνιο, θα υπάρχει άπλετος χρόνος, ώστε να βελτιωθεί άμεσα η ομάδα, σε αγωνιστικό επίπεδο, αφού ξεκινά το Κύπελλο (την Τρίτη με την Κέρκυρα) και ακολουθεί το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, την άλλη Κυριακή. Οπότε, αυτό που θα πρέπει να γίνει, ειδικά για την Τούμπα, θα είναι κυρίως η ψυχολογική προετοιμασία της ομάδας και τα αυτονόητα, στο αγωνιστικό σκέλος.

Κακά τα ψέματα, ο Μοράις έχει πάρα πολλά να κάνει ώστε να βελτιωθεί η ομάδα, αγωνιστικά. Πολύ περισσότερα, απ’ όσα είχε να κάνει για παράδειγμα πέρυσι, ο Πογέτ, αφού ο Δέλλας μπορεί να είχε «ταβάνι» όσον αφορά στη βελτίωση και την εξέλιξη της ομάδας, αλλά σε καμία περίπτωση, δεν την άφησε αδούλευτη και χωρίς συγκεκριμένη αγωνιστική ταυτότητα, όπως την αφήνει ο Κετσπάγια στον Μοράις. Και μάλιστα ο Δέλλας δεν είχε και την ποιότητα υλικού που είχε στα χέρια του ο Κετσπάγια. Αυτό βέβαια, είναι αντιστοίχως και το ευτύχημα για τον Μοράις σε σχέση με τον Πογέτ.

Δεν θα είναι εύκολα τα πράγματα. Ουσιαστικά, ο Μοράις ξεκινά δουλειά Ιουλίου στα τέλη Οκτώβρη κι εν μέσω αγωνιστικών μαχών ενός «πολέμου», όπως είναι το πρωτάθλημα. Και για να είμαστε δίκαιοι, δεν θα είναι εύκολο, ούτε για τους παίκτες, που από εκεί που είχαν… φλομώσει στο «ζέσταμα» και στο «δίτερμα» στις προπονήσεις, θα πρέπει να πέσουν τώρα με τα… μούτρα στις ασκήσεις τακτικής. Αλλά, επαναλαμβάνω ότι η μοναδική ελπίδα είναι πως πρόκειται για επαγγελματίες, αξιόλογους και ποιοτικούς παίκτες.

Κι αν μη τι άλλο, ανεβαίνουν ψυχολογικά, μόνο και μόνο από το γεγονός ότι ξέρουν πως επιτέλους θα μπει μια τάξη κι ένα πλάνο στο ποδόσφαιρο που θα έχουν να παίξουν. Γιατί, δεν είναι καθόλου υπερβολή και όσοι μιλάνε με παίκτες, το γνωρίζουν πολύ καλά, ότι σχεδόν όλοι οι ποδοσφαιριστές ήταν σε απόγνωση και έλεγαν πως δεν ξέρουν τι πρέπει να κάνουν και πως να παίζουν.

Όχι ότι δεν το είδαμε δηλαδή και στην πράξη, ειδικά στο Φάληρο, που η κάμερα «συνέλαβε» τους Μάνταλο και Λαμπρόπουλο, να ωρύονται προς τον πάγκο και να λένε «δεν μας έχεις πει τι να κάνουμε», αλλά το να το ακούς από τους ίδιους τους παίκτες, είναι εντυπωσιακό!

Θα πρέπει, λοιπόν, και ο κόσμος να κάνει λίγη υπομονή και να μην περιμένει να δει άμεσα αυτοματισμούς και να χάνεται το… τόπι. Στην παρούσα φάση, το… τόπι μπορεί να χαθεί, μόνο λόγω της ποιότητας και της κλάσης κάποιων παικτών της ομάδας.

Κι ευτυχώς, υπάρχουν αρκετοί στην ΑΕΚ, που διαθέτουν αυτά τα στοιχεία. Και θέλει οπωσδήποτε και λίγη τύχη, σε αυτό το διάστημα προσαρμογής, που δεν ξέρω πόσο μπορεί να διαρκέσει. Τουλάχιστον, να μην προκύψουν άλλοι τραυματισμοί και φυσικά απουσίες για ανόητους λόγους (βλέπε Ροντρίγκες και Χριστοδουλόπουλο).

• ΑΕΚ
• μοράις