Η καλύτερη δυνατή ΑΕΚ, για την εποχή και τις απαιτήσεις του πρώτου επίσημου ματς

Εικόνες από το Κραϊόβα-ΑΕΚ
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Μεγάλη νίκη για την  ΑΕΚ, όχι μόνο στο πρώτο επίσημο ματς της σεζόν, αλλά και σε ένα από τα πιο δύσκολα.

Απέναντι σε μια καλή ομάδα, που έπαιζε το όγδοο επίσημο παιχνίδι της. Μέσα σε μια αποπνικτική ατμόσφαιρα, με την θερμοκρασία να πλησιάζει το 40άρι και την πολύ μεγάλη υγρασία να δημιουργεί έναν εκρηκτικό συνδυασμό. Όλα αυτά στα οποία αναφέρθηκε ο Καρντόσο.

Μια ΑΕΚ με πέντε νέους παίκτες. Σκεφθείτε τις ενδεκάδες που έχει παρατάξει ο ΟΣΦΠ στα τρία πρώτα του ευρωπαϊκά ματς, αλλά κι αυτή του ΠΑΟΚ με τον Άγιαξ και είναι αντιληπτό εύκολα πόση σημασία δίνουν στο να ξεκινήσουν με «κορμό» από την προηγούμενη σεζόν οι προπονητές, εφόσον έχουν την δυνατότητα.

Η ΑΕΚ όμως και σε αγωνιστικό στυλ, αλλά και σε επίπεδο προσώπων, είναι σε μια μεγάλη μεταβατική περίοδο.

Πολλά μπορείς να πεις για το ματς. Εγώ θα σταθώ στην διαχείριση από τον πάγκο. Σε ένα ματς με πολύ απαιτητικές συνθήκες και το ζήτημα της σωστής κατανομής δυνάμεων και ελέγχου του ρυθμού, έτσι ώστε να βολεύει το επίπεδο που είναι η ΑΕΚ αυτή την περίοδο, ο Καρντόσο τα πήγε εξαιρετικά.

Εκεί ήταν το «κλειδί». Να έβαζε η Ένωση το ματς στον ρυθμό που την βολεύει και σταδιακά να έβρισκε τα πατήματα της και μαζί τις στιγμές που η ποιότητα της θα ήταν δεδομένο πως θα έβγαζε. Αυτό ακριβώς συνέβη.

Το στοιχείο που προσωπικά μου αρέσει περισσότερο απ’ όλα ως τώρα, είναι πως η ομάδα έχει παιχνίδι με παιχνίδι μια εντελώς νορμάλ συμπεριφορά, βάσει της φάσης που βρίσκεται και της μεγάλης έντασης με την οποία δούλεψε στην προετοιμασία.

Σε κάθε ματς όλο και κάτι περισσότερο βγαίνει κατά διαστήματα από αυτό που θέλει να φτάσει ο προπονητής. Μέσα στο ματς απόψε, η ομάδα και σαν σύνολο και σε ατόμικο επίπεδο, σιγά – σιγά έβγαζε όλο και περισσότερα πράγματα.

Τα όποια προβλήματα αντιμετώπισε, ήταν είτε από προσωπικά λάθη, είτε προς το τέλος από την κούραση που σαφώς για την ΑΕΚ ήταν μεγαλύτερο πρόβλημα σε σχέση με την αντίπαλο της.

Κι όλα αυτά μέσα σε έναν κακό αγωνιστικό χώρο. Που έπαιξε ρόλο σε πολλές περιπτώσεις. Βασικά από πλευράς αντικειμενικών προϋποθέσεων δεν υπήρχε κάποιο στοιχείο υπέρ της ΑΕΚ πριν από αυτό το ματς, εκτός από την ποιοτική της υπεροχή.

Ας σκεφθούμε και το άλλο. Η ΑΕΚ ξεκίνησε το ματς έχοντας σε κάθε γραμμή μια κομβική απουσία. Είτε λόγω τραυματισμού, είτε από τακτική επιλογή. Χωρίς τον βασικό φορ, τον Ολιβέιρα. Χωρίς τον Λιβάγια στην τριάδα πίσω από το φορ. Χωρίς τον Κρίστιτσιτς στα χαφ. Χωρίς τον Τσιγκρίνσκι στο κέντρο της άμυνας.

Βλέπεις έναν παίκτη που «φωνάζει» πως θα κάνει διαφορά, τον Ζεράλδες, ακόμη να είναι «σφιγμένος». Το ίδιο και ο Βέρντε.

Ο συνδυασμός των καλών στοιχείων που είδαμε, με την προοπτική που υπάρχει από πρόσωπα και πράγματα που ακόμη δεν έχουν φανεί, μπορεί πραγματικά να μας κάνει αισιόδοξους για κάτι καλό.

Στα επί μέρους για τον Λιβάγια δεν χρειάζεται να πούμε κάτι. Αντέδρασε σωστά στην επιλογή του προπονητή του να μην τον ξεκινήσει με Μπασάκ και αυτό κάτι δείχνει για τον τρόπο που του το πέρασε ο Καρντόσο.

Είναι πολύ σημαντικό πως ο Μάνταλος έβγαλε αντίδραση στο δεύτερο ημίχρονο, μετά την μεγάλη ευκαιρία που έχασε. Κι αυτό δείχνει επίσης, πως τον εμπνέει αυτό που ζει από το ξεκίνημα της προετοιμασίας φέτος.

Θέλω να σταθώ στον Παουλίνιο. Με όσους έχουμε συζητήσει για την ομάδα από το ξεκίνημα και όσοι διαβάζουν την αρθρογραφία μου, γνωρίζουν πως από τα φιλικά στην Πολωνία, προσωπικά τον αντιμετώπιζα θετικά.

Αδυνατώ να καταλάβω γιατί αυτός ο παίκτης έχει αντιμετωπίσει τέτοια εχθρικότητα από πλευράς σχολίων και πιθανολογώ πως αυτό συμβαίνει επειδή αντιμετωπίστηκε ως εναλλακτική του Ροντρίγκο που πήγε στον ΠΑΟΚ.

Το σημείωνα κι όταν ήρθε, πως το μόνο δεδομένο ήταν πως ο Καρντόσο και τον ζήτησε όταν χάλασε του Ροντρίγκο και πίεσε για να τελειώσει γρήγορα η μεταγραφή του. Σιγά – σιγά όλοι θα αρχίσουμε να συμφωνούμε θαρρώ, πως κάτι ήξερε μάλλον …

Ο Σιμάο συνέχισε στον ρυθμό που έδειξε στα τελευταία φιλικά και μάλλον η ισορροπία του στην Κραϊόβα, ήταν η καλύτερη από την πρώτη φορά που τον είδαμε στο γήπεδο με την φανέλα της ΑΕΚ.

Μπάρκας, Βράνιες στους καλύτερους σαφέστατα, ο Σιμόες στην καλύτερη του εμφάνιση εδώ και πάρα πολύ καιρό.

Να πάμε και στον Σβάρνα, που η κουβέντα γίνεται …επικίνδυνη, επειδή αφορά το κέντρο της άμυνας, με τους περισσότερους να έχουμε το ενδιαφέρον μας στραμμένο σε μια κίνηση εκεί. Δεν θα σχολιάσω τον Σβάρνα σε σχέση με αυτή την κουβέντα. Θα τον σχολιάσω αυστηρά με βάση αυτό που είδα στο πρώτο ευρωπαϊκό ματς στην καριέρα του, που ξεκίνησε βασικός.

Έχει πολύ ψωμί να φάει μέχρι να πούμε αν έχει το επίπεδο για να κάνει καριέρα στην ΑΕΚ, αλλά στο ευρωπαϊκό του ντεμπούτο, στάθηκε μια χαρά δίπλα στον Βράνιες.

Αν έλειπε η φάση στο τέλος του ματς, που έχασε τελείως τον αντίπαλο επιθετικό, θα μιλούσαμε για μια πολύ καλή ολοκληρωμένη εμφάνιση. Δεν πειράζει κι ένα καμπανάκι καλό ήταν, γιατί πιστεύω πως η κουβέντα για το αν θα γίνει μεταγραφή, όποιο αποτέλεσμα κι αν έχει, πρέπει να γίνει σοβαρά εντός της ομάδας και με ανάλυση όλων των δεδομένων.

Αλλά νομίζω πως όταν ένας παίκτης σου δείχνει πως μπορείς να τον εμπιστευθείς σε ένα όχι εύκολο ευρωπαϊκό ματς, πρέπει να τον λάβεις σοβαρά υπόψη σου.

Και κάτι ακόμη. Ο Σβάρνας παρά την απειρία του, βγαίνει ψύχραιμος στο γήπεδο, χωρίς φοβίες. Ο χαρακτήρας είναι πάντα από τα βασικά προαπαιτούμενα. Τα υπόλοιπα δουλεύονται και παλεύονται. Αλλά με προϋπόθεση να έχεις τον χαρακτήρα. Ο Σβάρνας τον έχει.

Συνοψίζοντας και με βάση τα στοιχεία που αναφέρα και πιο πάνω, θεωρώ πως η εικόνα της ΑΕΚ βάσει όλων των αντικειμενικών προϋποθέσεων και γενικότερα και για το συγκεκριμένο ματς, ήταν πολύ καλή και κυρίως πολύ ελπιδοφόρα.

Έχει ανάγκη να δίνει προοπτική η ομάδα σε αυτά τα πρώτα δύσκολα τεστ. Και στην Ρουμανία, ξεκίνησε καλά.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X