Ευθύνη του Μελισσανίδη και η πίστη και η ψυχολογία…

Ευθύνη του Μελισσανίδη και η πίστη και η ψυχολογία…
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Από τη μία, αυτή η (νέα) ξενέρωτη διακοπή του πρωταθλήματος ελέω Nations League, ήρθε στο χειρότερο τάιμινγκ για την ΑΕΚ, η οποία μοιραία θα περάσει δύο εβδομάδες μέσα σε κλίμα μιζέριας, γκρίνιας, αμφισβήτησης, ισοπέδωσης. Από την άλλη, είναι η τελευταία της ευκαιρία για να αξιοποιήσει αυτό το χρονικό διάστημα προς όφελός της, να δει κατάματα τα λάθη της σε όλα τα επίπεδα, να τα διορθώσει άμεσα και να προχωρήσει.

Υπάρχουν πολλά θέματα ανοιχτά στην ομάδα που πρέπει να κλείσουν άμεσα, υπάρχουν προβλήματα που πρέπει να λυθούν. Με το να κρύβονται αυτά τα προβλήματα κάτω από το χαλί, με την ελπίδα ότι στο επόμενο παιχνίδι θα έρθει η νίκη και θα φτιάξει το κλίμα, δεν γίνεται δουλειά. Έτσι, πορευτήκαμε προς τα ματς «ζωής ή θανάτου», με ΠΑΟ και Ατρόμητο και η ΑΕΚ αντί για έξι πόντους πήρε έναν.

Η ομάδα έχει περιέλθει σε μια θέση μετά το πέρας του 1/3 του πρωταθλήματος, όπου δεν μπορούμε πλέον να ισχυριζόμαστε (στην παρούσα φάση πάντα) ότι μπορεί να υπερασπιστεί τον τίτλο της. Ή ακόμα κι αν μπορεί, οπωσδήποτε δεν εξαρτάται πλέον από την ίδια, αφού ο ΠΑΟΚ έχει ξεφύγει πολύ και κακά τα ψέματα, μόνο αν επιδείξει τάσεις αυτοχειρίας, θα χάσει αυτό το πρωτάθλημα.

Το βασικότερο θέμα όμως για την ΑΕΚ δεν είναι η απώλεια ενός πρωταθλήματος. Το βασικότερο είναι αν κάνει αυτά που πρέπει, αν λειτουργεί σωστά. Δεν έχω μάθει να κρίνω αποκλειστικά βάσει των αποτελεσμάτων, ούτε θεωρώ ότι αυτά πρέπει να καθορίζουν πάντα τις εξελίξεις. Ούτε και σημαίνει ότι αν η ΑΕΚ χάσει τελικά το πρωτάθλημα, θα έχει κάνει πισωγύρισμα επειδή είχε κατακτήσει το προηγούμενο.

Πισωγύρισμα θα έχει κάνει αν – επαναλαμβάνω – δεν κάνει αυτά που πρέπει κι εφόσον δεν λειτουργεί σωστά. Και για μένα, αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα φέτος, ότι δεν κάνει αυτά που πρέπει και ότι δεν λειτουργεί σωστά. Από εκεί ξεκινάει το κακό και φυσικά έχει αντίκτυπο και στα αποτελέσματα.

Η ΑΕΚ θα μπορούσε να έχει κερδίσει με εκείνη την προσωπική ενέργεια του Λιβάγια ή αν ο Μάνταλος δεν εγκατέλειπε μια φάση, την περασμένη εβδομάδα τον ΠΑΟ, κι ας ήταν πολύ κακή η εικόνα της.

Θα μπορούσε επίσης να είχε κερδίσει προχθές τον Ατρόμητο, αν ένα από τα τρία δοκάρια της, κατέληγε εντός και όχι εκτός εστίας. Εμείς πρώτοι θα χαιρόμασταν και θα πανηγυρίζαμε αφού η ΑΕΚ θα έμενε… ζωντανή στο κόλπο. Αλλά και πάλι, η πραγματικότητα θα παρέμενε η ίδια, ότι δηλαδή δεν γίνονται αυτά που πρέπει.

Φυσικά, τη βασική ευθύνη, την έχει ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Ο διοικητικός ηγέτης της ΑΕΚ, που είναι και ο μοναδικός ισχυρός παράγοντας που έχουμε δει στην Ελλάδα, να μην κρύβεται, να αναλαμβάνει τις ευθύνες του, να μην αναζητεί άλλοθι και να μην τα… ρίχνει στους άλλους. Πάρα πολύ σημαντικό αυτό – βασικά το πιο σημαντικό απ’ όλα – για την ΑΕΚ αφού αποτελεί και την εγγύηση για την αντιμετώπιση κάθε κρίσης που βρίσκει μπροστά της.

Και φυσικά αυτή η αγωνιστική κρίση, που βιώνει αυτή τη στιγμή η ΑΕΚ, δεν είναι η πρώτη. Θυμίζω το πρώτο μισό της σεζόν 2016-2017, που εκεί δεν υπήρχε απλά μια αγωνιστική κρίση αλλά μια ομάδα χωρίς αρχή, μέση και τέλος, που είχε ξεχάσει τη λέξη «νίκη». Λάθη του Μελισσανίδη ήταν βασικά, οι επιλογές των Κετσπάγια και Μοράις.

Τότε, το πήρε πάνω του, έφερε τον Χιμένεθ και άλλαξαν όλα, με πρώτο την ψυχολογία. Και η ΑΕΚ από εκεί που ήταν εκτός πεντάδας και θεωρούταν πολύ αμφίβολο το να μπει στα play offs, έκανε μια πορεία… τρένου στο πρωτάθλημα, ήταν η μοναδική που κέρδισε τον ΟΣΦΠ και στο πρωτάθλημα και στο Κύπελλο, βγήκε πρώτη στα play offs και πήγε στον τελικό του Κυπέλλου, τον οποίο και έχασε με «σφαγή» στον Βόλο.

Ξεκαθαρίζω από τώρα, για να μην έχουμε παρεξηγήσεις και παρερμηνείες, ότι η προσωπική μου άποψη είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συμβεί τώρα το ίδιο, ότι μιλάμε για εντελώς διαφορετική κρίση. Και ξεκαθαρίζω επίσης ότι η ταπεινή μου άποψη είναι ότι δεν πρέπει να τεθεί καν θέμα προπονητή και ότι ο Μαρίνος Ουζουνίδης πρέπει να παραμείνει και να στηριχτεί. Απλά αναφέρω τι έγινε τη σεζόν 2016-2017, η οποία ξεκίνησε με διοικητικά λάθη, αλλά και… σώθηκε στο τέλος, επειδή η διοικητική ηγεσία της ΑΕΚ, τα είδε, τα παραδέχτηκε και τα διόρθωσε άμεσα.

Ακολούθησε η περσινή μαγική και ιστορική σεζόν για την ΑΕΚ. Που δεν είχε μόνο την κατάκτηση του πρωταθλήματος ύστερα από 24 χρόνια. Είχε την αήττητη πορεία των δέκα σερί αγώνων στην Ευρώπη. Είχε μεγάλο αήττητο ως το τέλος της στο πρωτάθλημα. Είχε θριάμβους και αήττητο σε όλα τα ντέρμπι πρωταθλήματος. Είχε την καλύτερη αμυντική επίδοση στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Πως προήλθαν όλα αυτά; Από την ακλόνητη ΠΙΣΤΗ που ξεκινούσε από τον ίδιο τον Μελισσανίδη και που πέρασε μέσα στο ποδοσφαιρικό τμήμα και κατ’ επέκταση στον κόσμο της ομάδας. Γυρίστε λίγο το χρόνο πίσω και σκεφτείτε τόσα παιχνίδια, με αποκορύφωμα τις δύο ανατροπές με τον ΟΣΦΠ, που η ΑΕΚ βρέθηκε πίσω στο σκορ αλλά όλοι μέσα μας, βλέπαμε την ανατροπή να έρχεται. Γιατί το πιστεύαμε. Γιατί, η ίδια η ομάδα, μας είχε κάνει να το πιστεύουμε. Γιατί, ο Μελισσανίδης είχε περάσει αυτή την πίστη μέσα στο ποδοσφαιρικό τμήμα.

Υπήρξαν και πέρυσι, δύσκολες στιγμές και… στραβές που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αφορμή για να μπει η ομάδα σε κρίση. Αλλά, ο «οργανισμός ΑΕΚ» έκανε αυτά που έπρεπε. Από το καλοκαίρι κιόλας. Με τις μεταγραφικές κινήσεις να γίνονται στην ώρα τους και μεθοδικά και προγραμματισμένα, να έχει παρθεί η απόφαση για υπομονή μέχρι τις 31 Αυγούστου, προκειμένου να πάρει η ΑΕΚ τον Αραούχο. Αντιλαμβάνεστε και τη διαφορά του τι έγινε πέρυσι στις 31 Αυγούστου και του τι δεν έγινε φέτος στις 31 Αυγούστου.

Η ΑΕΚ ξεπερνούσε τα εμπόδια και τις… στραβές γιατί ήταν ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ από την κορφή ως τα νύχια, από τον πρώτο δηλαδή τον Μελισσανίδη μέχρι τον τελευταίο της οπαδό. Επειδή, το βράδυ που τραυματίστηκε σοβαρά ο Μάνταλος στη Νέα Σμύρνη, όλοι οι συμπαίκτες του πήραν απόφαση αντί για το 101% να δίνουν το 201% και να παίζουν και για τον αρχηγό τους. Γιατί, όλοι μαζί, ήταν η πιο υπέροχη ΠΑΡΕΑ.

Μια παρέα που ήταν αποφασισμένη να τα δώσει όλα για να γράψει ιστορία. Γιατί εκείνο το βράδυ, μια μεγάλη παρέα οργανωμένων, σταμάτησε το πούλμαν στη Λεωφόρο Συγγρού, για να αποθεώσει τους πάντες και να δώσει κουράγιο και στον Πέτρο και στους συμπαίκτες του, που είχαν μεν κερδίσει τον Πανιώνιο, αλλά ήταν θλιμμένοι για το σοβαρό τραυματισμό του αρχηγού τους.

Υπήρξαν και στη συνέχεια… στραβές σαν εκείνο το σαββατιάτικο βροχερό απόγευμα της λευκής ισοπαλίας με τον Απόλλωνα, στο ΟΑΚΑ. Μα, η ΑΕΚ δεν καταλάβαινε τίποτα. Και η παρέα συνέχιζε να το πιστεύει. Και πρώτος απ’ όλους, το πίστευε ο ίδιος ο Μελισσανίδης. Που ήταν και ο πρώτος που… έκρινε το τι θα ακολουθούσε με εκείνα τα λόγια του προς την ομάδα, στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας της ΑΕΚ, όταν είπε:

«Και να σας πω ένα πράγμα. Είμαι πολλά χρόνια στο ποδόσφαιρο και έχω μάθει κάτι πολύ καλά. Οι ομάδες δεν φτιάχνονται, ούτε με δηλώσεις, ούτε με λεφτά, ούτε με νεοπλουτίστικες μεθόδους. Οι ομάδες χτίζονται από τα αποδυτήρια. Κι εμείς είμαστε οικογένεια κι έχουμε τα καλύτερα αποδυτήρια. Αυτό το ζω, το εισπράττω. Θέλω, λοιπόν, να συνεχίσετε έτσι. Έτσι όπως είμαστε, οικογένεια! Και θέλω να ευχαριστήσω τον κόουτς, γιατί αυτό είναι καθαρά δικό του δημιούργημα».

Κάθε λέξη, ένα μήνυμα, προς τους παίκτες αλλά και προς τον φίλαθλο κόσμο της ΑΕΚ. Η οικογένεια, η ομάδα, η παρέα, η γροθιά, η ΕΝΩΣΙΣ, πέτυχαν όσα πέτυχαν. Ασχολούμενοι μόνο με την αγωνιστική βελτίωση και με τις επόμενες μάχες.

Έχω μάθει να μην κρίνω αποκλειστικά βάσει των αποτελεσμάτων, όπως προανέφερα, αλλά με βάση τα όσα βλέπουν τα μάτια μου, αλλά και του ενστίκτου μου. Φέτος, το μάτι της ΑΕΚ δεν γυαλίζει. Κι όλα τα άλλα, είναι δευτερεύοντα. Φέτος, δεν υπάρχει η ίδια πίστη. Από κανέναν, με πρώτο τον ίδιο τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Αυτό διακρίνω κι αυτό γράφω.

Μοιραία, έρχονται τα λάθη, η κωλυσιεργία σε αποφάσεις, το να αφήνονται πράγματα και καταστάσεις που θα έπρεπε να έχουν λυθεί, στην τύχη τους. Αλλά, το κλειδί για την αλλαγή που πρέπει να γίνει, που πάλι ξεκινά από την ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ, το κρατά ο ίδιος ο διοικητικός ηγέτης της «Ένωσης». Ξεκινά από τον εαυτό του και δεδομένα θα έχει αντίκτυπο στην ομάδα.

Για έναν άνθρωπο που έβαλε μπρος και προχωρά την επένδυση του γηπέδου, σε εποχές που στην Ελλάδα δεν ανοίγεις ούτε περίπτερο, για έναν άνθρωπο που προχωρά παράλληλα και το πιο σύγχρονο προπονητικό κέντρο, για έναν άνθρωπο που γκρέμισε ένα ποδοσφαιρικό κατεστημένο-καθεστώς και μια παράγκα 20 ετών, για έναν άνθρωπο που οδήγησε την ομάδα από το απόλυτο μηδέν σε κύπελλο αρχικά και στη συνέχεια σε πρωτάθλημα, το να αλλάξει το κλίμα στην ομάδα και να ξεπεράσει μια ακόμα αγωνιστική κρίση, προφανώς δεν είναι κάτι… ανυπέρβλητο.

Υ.Γ.: Η σύγκριση που κάνουν αρκετοί συνάδελφοι, ανάμεσα στις δέκα πρώτες αγωνιστικές του περσινού πρωταθλήματος και τις αντίστοιχες φετινές, ώστε να αποδείξουν ότι η ΑΕΚ δεν υστερεί σε σχέση με τα περσινά αποτελέσματα, ας μου επιτραπεί να πω ότι είναι λανθασμένη και άτοπη. Πρώτον διότι η ΑΕΚ είναι πλέον πρωταθλήτρια. Δεύτερον διότι θα έπρεπε να γνωρίζει (επιτρέψτε μου να θυμίσω ότι το είχα γράψει πριν από τη σέντρα του πρωταθλήματος) ότι ο ΠΑΟΚ φέτος θα χάσει πολύ λιγότερους βαθμούς σε σχέση με πέρυσι. Για να γίνω πιο κατανοητός πάνω σε αυτό, ότι ο ΠΑΟΚ δεν θα άφηνε στην τύχη του, από την πρώτη κιόλας αγωνιστική, το να έχει απώλειες. Και τρίτον και σημαντικότερο διότι η ΑΕΚ, όπως και κάθε ομάδα, έχει μια συνέχεια. Και η φετινή της συνέχεια είναι από εκεί που τελείωσε την περσινή σεζόν, όχι από την περσινή 10η αγωνιστική. Αυτές οι συγκρίσεις, λοιπόν, είναι μόνο για στατιστικούς λόγους και όχι για ουσιαστικούς.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X