Η ευθύνη πλέον πέφτει στον Τιμούρ

Διανύουμε ώρες αγωνίας, σε μια Κυριακή αγωνίας, περιμένοντας το μεγάλο «yes» και την άφιξη του Τζολέον Λέσκοτ. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια για τον Άγγλο παικταρά. Μιλάμε για ένα τεράστιο όνομα, με τεράστια καριέρα, που αν τελικά όλα πάνε καλά και αποκτηθεί από την «Ένωση», θα αποτελεί την πιο ηχηρή μεταγραφή των τελευταίων εννέα ετών, μετά δηλαδή από το καλοκαίρι του Ριβάλντο, το 2007.

Το να παρουσιάσει δε, η ΑΕΚ, ένα κέντρο άμυνας με τον Λέσκοτ των 16 γεμάτων σεζόν στην Πρέμιερ Λιγκ με τον Τσιγκρίνσκι δίπλα του, δεν συνιστά απλά, ένα σπουδαίο ντουέτο σέντερ μπακ, αλλά μακράν το καλύτερο στο ελληνικό πρωτάθλημα και πιθανότατα το καλύτερο στην ιστορία της «Ένωσης». Μιλάμε πάντα βάσει ονομάτων και καριέρας, αφού όλοι κρίνονται μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου.

Αν κυλήσουν όλα ομαλά και ο Λέσκοτ έρθει στην Αθήνα και ντυθεί στα κιτρινόμαυρα και σε συνδυασμό με τη σαββατιάτικη μεταγραφή του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου, την οποία θεωρώ πολύ σημαντική και ουσιαστική, τότε η ΑΕΚ θα έχει κάνει το πιο δυνατό φίνις στη μεταγραφική περίοδο του καλοκαιριού, με την υποσημείωση πάντα, ότι για να θεωρείται το ρόστερ της, υπερπλήρες, θα πρέπει να αποκτήσει κι έναν κεντρικό χαφ για «μπακ απ» του Γιόχανσον.

Ο Κετσπάγια θα πρέπει να αισθάνεται ικανοποιημένος από το «οπλοστάσιο» που έχει στα χέρια του και πλέον θα πέφτει σε αυτόν το βάρος, για να εμφανίσει στο πρωτάθλημα, μια ομάδα ανταγωνιστική ώστε να το διεκδικήσει στα ίσα. Η δικαιολογία που είχε το καλοκαίρι κι ενόψει των αγώνων με την Σεντ Ετιέν, ότι του έλειπαν παίκτες και είχε κενά, έστεκε και το είχα επισημάνει πολλάκις. Πλέον όμως, δεν θα στέκει (πάντα με τον αστερίσκο του ενός κεντρικού χαφ για τον πάγκο).

Για να γίνω ακόμα πιο ξεκάθαρος σε αυτό που θέλω να τονίσω, θα επισημάνω ότι με Λέσκοτ κι έναν κεντρικό χαφ, η ΑΕΚ θα είναι μια ομάδα υπερπλήρης. Ο Κετσπάγια δηλαδή, θα έχει αυτό που δεν είχε, ούτε ο Δέλλας ξεκινώντας στην Σούπερ Λιγκ, ούτε ο Πογέτ, ούτε ο Μανωλάς. Βάθος ρόστερ. Και δεν θα έχει, αυτό που θα μπορούσαν να επικαλεστούν οι προκάτοχοί του στην άκρη του κιτρινόμαυρου πάγκου. Τη δικαιολογία.

Ξεκάθαρα πράγματα. Όπως ξεκάθαρα ήταν ότι η ομάδα θα «έμπαζε» και θα κινδύνευε να καταστρέψει ότι πολύ καλό έχει χτιστεί, αν δεν έκλεινε τις «τρύπες» που υπήρχαν και το επισημαίναμε συνεχώς, έτσι ξεκάθαρα είναι και τώρα που όλα δείχνουν ότι η ΑΕΚ πάει για έναν εξαιρετικό επίλογο στη μεταγραφική της ενίσχυση. Δικαιολογίες τέλος, όπως και τέλος το παραμύθι ότι δεν έπεσε χρήμα στην ομάδα για μεταγραφές επιπέδου. Και χωρίς τα μύρια ευρώ έσοδα από ευρωπαϊκή συμμετοχή.

Η ευθύνη πλέον πέφτει στον Τιμούρ. Συμφωνώ μαζί του, σε αυτό που είπε μετά τη χθεσινή φιλική σφαλιάρα από τον Απόλλωνα, ότι είναι καλό, που συνέβη τώρα σε ανεπίσημο επίπεδο αφού θα κάνει τους παίκτες του να καταλάβουν ότι περπατώντας, δεν κερδίζεις κανέναν. Αλλά, ας μου επιτραπεί να σχολιάσω ότι αυτή είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι δεν ευθύνεται μόνο το… περπάτημα.

Η ΑΕΚ, όπως προανέφερα, θα έχει πλέον ένα γεμάτο ρόστερ. Με πολλούς και καλούς παίκτες. Κάποιους καλύτερους από κάποιους άλλους, γι’ αυτό και προφανώς θα πρέπει να είναι οι βασικοί. Και κάποιους, λιγότερο καλούς από κάποιους άλλους, γι’ αυτό και προφανώς θα περιμένουν την ευκαιρία τους, είτε από τον πάγκο, είτε από την κερκίδα. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο, χρόνια τώρα, έτσι συμβαίνει και σε όλες τις ομάδες. Το να μην έχεις παίκτες και να κάνεις πειράματα και αλχημείες για να βρίσκεις λύση, είναι λογικό κι επόμενο. Το να τους έχεις όμως και να μην τους χρησιμοποιείς, είναι παράλογο, αλλά και επικίνδυνο.

Ο Ροντρίγκες αποκτήθηκε για να είναι ο ένας εκ των δύο βασικών εξτρέμ της ομάδας, όπως και ο Λάζαρος. Να έχει φύγει ο Μπαρμπόσα, να λείπει λόγω τραυματισμού ο Βάργκας, να είναι ο Χριστοδουλόπουλος στην κερκίδα και να μην ξεκινά ο Ροντρίγκες, νομίζω ότι πάει… πολύ. Επίσης, πάει… πολύ να μην παίρνει μπάλες ο Αλμέιδα, αφού μόνο ο Μάνταλος προσπαθούσε να τον βρει, με αποτέλεσμα να βγαίνει έξω από την περιοχή για να την ψάχνει ο ίδιος. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο…

Υ.Γ.: Έγραφα στο προηγούμενο blog, ότι κατά τη γνώμη μου, οι θέσεις του εξτρέμ (για βασικός) και του κεντρικού χαφ (για αναπληρωματικός) ήταν πιο σημαντικές από αυτή του στόπερ που ζήταγε ο Κετσπάγια, επισημαίνοντας βέβαια ότι από τη στιγμή που ο προπονητής θέλει σέντερ μπακ, θα πρέπει να αποκτηθεί. Ομολογώ ότι έκανα λάθος αξιολόγηση και ότι ο Τιμούρ είχε δίκαιο. Υποτίμησα την ανάγκη για την ενίσχυση με έναν στόπερ κλάσης και το συνειδητοποίησα κατά τη διάρκεια του φιλικού με τον Απόλλωνα. Κι από εκείνη την ώρα, κάνω το σταυρό μου για να πάνε όλα καλά και να έρθει ο Λέσκοτ.

Υ.Γ.2.: Χρειαζόταν το «καμπανάκι» της κακής εμφάνισης του Γαλανόπουλου, τόσο για τον ίδιο, όσο και για τους ανθρώπους της ομάδας. Λίγη προσγείωση δεν βλάπτει.

Υ.Γ.3.: Θα… σκάσω αν δεν το γράψω, γιατί δύο χρόνια τώρα, απορώ και κάθε φορά και πιο πολύ. Πώς γίνεται ένας άνθρωπος που έχει υπάρξει από τους καλύτερους κεντρικούς αμυντικούς στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου και αναφέρομαι στον Δέλλα, να έβλεπε στον Τζανετόπουλο τον εαυτό του και να τον προόριζε για ηγέτη της άμυνας της ΑΕΚ; Το παιδί έχει τα σωματικά προσόντα και ίσως να έχει και προοπτικές εξέλιξης, αλλά αυτή τη στιγμή θέλει πάρα μα πάρα πολλή δουλειά.

• ΑΕΚ
• κετσπάγια
• λέσκοτ
• Χριστοδουλόπουλος