«Δώρα» διαιτησίας ή τύχης και οι τρεις σερί τελικοί του ΠΑΟΚ

Βγήκε, λέει, ο Γιώργος Σαββίδης και είπε πως έχει δίκιο ο Αστέρας Τρίπολης που διαμαρτύρεται. Και πως γι’ αυτόν τον λόγο χρειάζεται το VAR. Δεν είναι ακριβώς έτσι βέβαια, επειδή για την συγκεκριμένη φάση το VAR δεν θα είχε αλλάξει τίποτε.

Επειδή θα είχε θεωρηθεί πως η φάση σταμάτησε στο σφύριγμα του επιθετικού φάουλ. Δεν είναι φάση για VAR αυτή δηλαδή, αλλά η λεπτομέρεια προφανώς και είναι ασήμαντη για να χαλάσει μια ωραία ιστορία.

Τον Γιώργο Σαββίδη προφανώς δεν άκουσαν ή δεν διάβασαν άλλοι από τον ΠΑΟΚ. Τους ξέφυγε. Έτσι από την επικοινωνία του ΠΑΟΚ μάθαμε πρώτον πως ο παρατηρητής είπε στον Ευαγγέλου πως «του φάνηκε για φάουλ, αλλά θα δω το βίντεο», αλλά και πως «δεν μπορεί να πέφτει έτσι μόνος του ο παίκτης».

Αυτά «γαρνιρισμένα» με μερικά παραδοσιακά μπινελίκια για όσους διαφωνούν μαζί τους και τελείωσε η ιστορία. Διαφορετικότητα…

Η αλήθεια είναι πως η ομάδα που δικαιούταν να αντιμετωπίσει την ΑΕΚ στον τελικό της 11ης Μαΐου, ήταν απ’ όλες τις απόψεις ο Αστέρας Τρίπολης. Και καλύτερος ήταν από τον ΠΑΟΚ αγωνιστικά στα δύο συγκεκριμένα ματς και αδικήθηκε και στα δύο από την διαιτησία.

Θέλω να σημειώσω κάτι που έχει σημασία έστω και για …ιστορικούς λόγους. Έχει σημασία το πως έχει βρεθεί αντίπαλος της ΑΕΚ σε αυτούς τους τελικούς ο ΠΑΟΚ.

Από τους τρεις σερί λοιπόν, στους δύο έφτασε χωρίς να αντιμετωπίσει κάποιον από τους «μεγάλους» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Στους δύο από τους τρεις, έφτασε επίσης με ξεκάθαρη διαιτητική εύνοια.

Το 2017, τη μοναδική από τις τρεις φορές που βρέθηκε στον δρόμο του ένας από τους τρεις μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Παναθηναϊκός, είχαμε διαιτητική «σφαγή» στην ρεβάνς. Ο Κύζας, ο διαιτητής εκείνου του ματς στην Τούμπα, δεν σφύριξε ποτέ ξανά. Υποβιβάστηκε στην Football League και παραιτήθηκε από την διαιτησία. Επιπλέον, ακόμη κι έτσι, ο Παναθηναϊκός τον οποίο βρήκε μπροστά του ο ΠΑΟΚ, είναι τα τελευταία χρόνια ο πιο αδύναμος από τους τρεις μεγάλους.

Αυτή η περίπτωση, μαζί με του Αστέρα Τρίπολης φέτος, φτιάχνουν το «ζευγάρι» των προκρίσεων του ΠΑΟΚ σε τελικό, λόγω διαιτητικής εύνοιας. Κάλπικες, άδικες συμμετοχές. Ευκαιρία για τρόπαιο που δεν δικαιούσαι.

Η ΑΕΚ αντίθετα, τις δύο προηγούμενες σεζόν που πήγε στον τελικό, χρειάστηκε να αποκλείσει πρώτα στα προημιτελικά και μετά στα ημιτελικά, τον ΟΣΦΠ. Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο.

Επιπλέον το 2016, αντιμετώπισε πάλι τον ΟΣΦΠ στον τελικό και τον κέρδισε. Έναν ΟΣΦΠ ακόμη πανίσχυρο στο παρασκήνιο, να θυμίσουμε.

Από την μία λοιπόν μια ομάδα, που σχεδόν κάθε χρόνο πάει στον τελικό μέσα από μεγάλες μάχες. Από την άλλη μια που πάει, είτε από εύνοια τις τύχης στις κληρώσεις, είτε από εύνοια της διαιτησίας, ακόμη και με δεδομένο πως δεν έχει δύσκολες κληρώσεις.

Έτσι, για δύο συνεχόμενες σεζόν τους δόθηκε η ευκαιρία να οργανώσουν αυτές τις τύπου καθόδου «ορδών του Αττίλα» μετακινήσεις σε Βόλο και ΟΑΚΑ, που εκ των πραγμάτων αποτελούν (και με την ψυχολογική προετοιμασία που κάνουν στους οπαδούς τους) τη βάση για επεισόδια. Γιατί η τοξικότητα και στους δύο τελικούς, προέρχεται από την πλευρά του ΠΑΟΚ. Πέρσι, χρησιμοποίησαν την δικαιολογία της δήθενα αδικίας στο πρωτάθλημα. Πρόπερσι γιατί;

Φέτος, τους δίνουν πάλι το δικαίωμα για κάτι τέτοιο, με τον ουσιαστικά διορισμό του ΠΑΟΚ σε θέση φιναλίστ. Τα θεσμικά όργανα που κόπτονται για το πως θα κυλήσει ομαλά ο τελικός, έπαιξαν περίεργο ρόλο στο να διαμορφωθούν οι συνθήκες εκείνες, που καθιστούν εκ νέου τον τελικό κυπέλλο μια κατάσταση τοξική.

Ο «διπλός» ορισμός του βοηθού Ευθυμιάδη στα αντίστοιχα ματς του ΠΑΟΚ με τον Αστέρα, αποτέλεσε ένα μήνυμα, από αυτά που στην Ελλάδα οι διαιτητές έχουν μάθει να αξιολογούν ανάλογα. Εκεί είναι η ευθύνη της ΚΕΔ, εκεί ψάξτε να βρείτε την αιτία που ο Ευαγγέλου στις δύο καθοριστικές, όσο και ξεκάθαρες φάσεις της ρεβάνς, δεν επέτρεψε να αλλάξουν οι ισορροπίες.

Η ΚΕΔ λοιπόν έμμεσα «έσπρωξε» τον ΠΑΟΚ και τώρα ενόψει τελικού, αφού έγινε η δουλειά, με ξένο διαιτητή και VAR, η ομάδα της Θεσσαλονίκης μπορεί να διεκδικήσει στα ίσια ένα τρόπαιο, το οποίο δεν είχε αγωνιστικά δικαίωμα να διεκδικήσει. Και λέω στα ίσια, τουλάχιστον.

Γιατί με όσα έχουν γίνει και με δεδομένο πως η ΚΕΔ είναι αρμόδια για τις επαφές για τον ορισμό του ξένου διαιτητή, ουδείς μπορεί να γνωρίζει μέσα από ποιες διαδικασίες θα γίνει αυτός ο ορισμός και τι ακριβώς θα έχει υπόψη του ο διαιτητής που θα είναι στο ΟΑΚΑ στις 11 Μαΐου.

Προφανώς και θα ήταν το πιο βολικό και για την ΚΕΔ, να καταφέρει …να δραπετεύσει από τις επιπτώσεις της κατάστασης που εκείνη δημιούργησε, με έναν τελικό χωρίς κόσμο στην εξέδρα. Και μπορεί να γίνει αυτό τελικά. Αλλά αν γίνει, αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ, είναι πως η κύρια αιτία, είναι το κλίμα που δημιουργήθηκε από το «σπρώξιμο» στον ΠΑΟΚ και τον …διορισμό του στον τελικό.

ΥΓ; Φυσικά ο ένας από τους τρεις τελικούς, σημαδεύτηκε από την ολοκλήρωση του σκηνικού, με κατάκτηση και κυπέλλου από διαιτητική εύνοια, στον Βόλο. Εδώ η «διαφορετικότητα» δημιούργησε κι ένα όμορφο μύθευμα, για δήθεν πέναλτι πριν το γκολ οφσάιντ του Ενρίκε.

• ΑΕΚ
• ΠΑΟΚ