Η ανοησία με το «ποιος μαρκάρει»

Εκτιμήσεις για το τι θα γίνει εντός γηπέδου, μπορεί να κάνει ο καθένας όσες και όποιου είδους θέλει. Το σίγουρο είναι πως η ΑΕΚ κατάφερε στο τέλος της μεταγραφικής περιόδου να διώξει το φάντασμα της μιζέριας και της γκρίνιας. Έγινε πρώτο θέμα για τους σωστούς λόγους. Με δυο μεγάλες μεταγραφές.

Το έγραψα ξανά πρόσφατα, πως για μένα η ατμόσφαιρα και το κλίμα στον κόσμο, παίζουν μεγάλο ρόλο για το πώς θα μπει η ομάδα στην σεζόν. Και κυρίως πως θα αντιμετωπίσει την πρώτη στραβή. Πέρα από αυτό όμως, μιλάμε πλέον για μια ομάδα που βρήκε τις απαντήσεις στα πιο βασικά από τα ερωτηματικά που υπήρχαν σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο και έχει κάθε δικαίωμα στις υψηλές φιλοδοξίες.

Ο άξονας είναι πάντα το σημείο – κλειδί. Μια ομάδα με περιορισμένους ορίζοντες ποιοτικά, όπως ήταν η ΑΕΚ του Σάντος την σεζόν 2004-2005, κατάφερε να διεκδικήσει μέχρι τέλους το πρωτάθλημα, επειδή είχε Άλβες στο κέντρο της άμυνας, Κατσουράνη και Ασουνσάο στα αμυντικά χαφ και τον Λυμπερόπουλο μπροστά.

Η σημερινή ΑΕΚ δείχνει να  βρίσκεται σε ακόμη καλύτερο επίπεδο. Τον Τσιγκρίνσκι που τον μάθαμε ήδη, έρχεται να συμπληρώσει ο Λέσκοτ. Μπροστά τους Γιόχανσον, Σιμόες και Μάνταλος. Και μπροστά ο Αλμέιδα. Περιφερειακά διαθέτει λύσεις που ούτε καν μπορούσε να τις φανταστεί τότε ο Σάντος. Βάργκας, Μπακασέτας, Ροντρίγκες και τώρα και Χριστοδουλόπουλος, βασικά για δυο θέσεις. Και σκεφτείτε πως στα δύο τελευταία φιλικά ξεκινάει στην ενδεκάδα ο Πλατέλλας…

Βεβαίως καταλαβαίνω σε ένα βαθμό την κουβέντα για ένα ακόμη κεντρικό χαφ. Μόνο που πρέπει να δούμε και κάποια πράγματα εδώ.

Η ΑΕΚ στο κέντρο της άμυνας έχει ήδη τέσσερις παίκτες πίσω από την δυάδα που προορίζεται για βασική , στις μέσο – επιθετικές θέσεις πληθώρα επιλογών, τέσσερις επιλογές ενδεκάδας για δυο θέσεις στα άκρα της άμυνας και τρεις φορ επίσης περισσότερο ή λιγότερο ο καθένας τους προδιαγραφών ενδεκάδας. Ναι, έχει πίσω από τους Γιόχανσον και Σιμόες ουσιαστικά μόνο τον Γαλανόπουλο σαν κλασικό αμυντικό χαφ και δευτερευόντως τον Τζανετόπουλο, που μέχρι τώρα όμως δεν πείθει.

Είναι τόσο σοβαρή αυτή η έλλειψη; Μιλάμε για μια ομάδα που έχει υποχρεώσεις μόνο εντός συνόρων. Και επίσης δυο τρεις τουλάχιστον παίκτες ενδεκάδας, που όπως είναι τα πράγματα μένουν έξω. Πόσα είναι τα ματς στην Σούπερ Λίγκα ή στο Κύπελλο, ειδικά στο ΟΑΚΑ, που η ΑΕΚ θα πρέπει να έχει οπωσδήποτε τον Γιόχανσον και τον Σιμόες μαζί, για να κερδίσει; Δεν θα υπάρχουν ματς που η ΑΕΚ θα είναι σε θέση να τα κερδίσει ακόμη και αν πειραματιστεί με τον Μάνταλο, τον Χριστοδουλόπουλο ή δεν ξέρω και εγώ ποιον άλλο, πιο πίσω και κοντά στο κλασικό αμυντικό χαφ;

Σαφώς έχει να κάνει και με την αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας. Αυτή γεννάει τις ανάγκες. Μετά το ματς με τον Ατρόμητο κατέθεσα τους προβληματισμούς μου για την αγωνιστική φιλοσοφία που είδα. Το Σάββατο με τον Απόλλωνα αιφνιδιάστηκα όταν είδα τον Πλατέλλα να ξεκινάει πάλι στην ενδεκάδα και να μην παίρνει ευκαιρία με τους βασικούς ο Ροντρίγκες, για ένα ακόμη φιλικό. Τον Μπακασέτα δεξί εξτρέμ.

Νομίζω πως το υλικό που διαθέτει η ΑΕΚ επιτρέπει πολύ πιο εξελιγμένες σκέψεις από το να έχουμε προτεραιότητα να παίζει κάποιος αριστερά επειδή καλύπτει χώρους ή κάποιος άλλος αναγκαστικά δεξιά επειδή δεν γίνεται να παίζει στην φυσική του θέση. Και από αυτή την άποψη συμφωνώ με όσους έχουν γράψει και εδώ, πως πλέον είναι στο χέρι του Τιμούρ να κάνει τις σωστές επιλογές αξιοποίησης του υλικού που έχει.

Πολλοί πίσω από τέτοιες τοποθετήσεις θέλουν να βλέπουν φαντάσματα και «πριονίσματα» του προπονητή. Όταν απλά κάποιος λέει το αυτονόητο. Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί στα σοβαρά ότι πλέον δεν διαθέτει η ΑΕΚ τις επιλογές που να επιτρέπουν στον προπονητή της να …ελιχθεί; Μόνο τυφλός ή απόλυτα εμπαθής κατά την άποψη μου.

Ερωτηματικά σε κάποιες θέσεις και βασικές ακόμη, υπάρχουν και στα κορυφαία κλαμπ στον κόσμο. Το να συζητάμε αυτή την στιγμή στην ΑΕΚ, για το αν λείπει εναλλακτική πίσω από τον Γιόχανσον ή αν είναι εξτρέμ ο Χριστοδουλόπουλος και ο Πατίτο, δεν μου φαίνεται και πολύ μεγάλο πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι η διαχείριση από εδώ και πέρα και η ΑΕΚ να αξιοποιήσει σωστά τα όπλα της.

Πάμε και σε αυτό που ενοχλεί πολύ τελευταία.

Άκουσα να λένε πως ο Ροντρίγκες δεν είναι εξτρέμ. Και να το αιτιολογούν και κάποιοι με το ότι στο διάστημα που έπαιξε με τον Απόλλωνα ήταν στον άξονα. Όταν η ΑΕΚ δοκίμαζε δηλαδή 3-5-2, με τον έναν παίκτη στα αριστερά να είναι ο Ντίντακ, οπότε αναγκαστικά ήταν πιο μέσα ο Πατίτο, κάποιοι αποφάνθηκαν πως δεν είναι εξτρέμ.

Και ποιος είναι εξτρέμ; Ο Πλατέλλας; Αν ο Πλατέλλας είναι να παίζει σαν κλασικό εξτρέμ, «στον ασβέστη» που λένε κάποιοι, τότε σαν αριστεροπόδαρος θα έπρεπε να παίζει αριστερά. Να μπορεί με το καλό του πόδι να ψάξει να βρει από τα πλάγια το καλό γέμισμα, ειδικά όταν υπάρχει και σέντερ φορ κλάσης όπως τώρα.

Για ρωτήστε τον Πλατέλλα, του αρέσει να παίζει στα αριστερά; Μπορεί να παίζει στα αριστερά; Τον βλέπετε ποτέ να παίζει στα αριστερά;

Και για ποια «κλασικά εξτρέμ» μιλάμε αφού  ο Κετσπάγια τους ζητάει συνεχώς να συγκλίνουν; Αφού και τον αριστεροπόδαρο,  υποτίθεται πιο «κλασικό εξτρέμ», τον βάζει στα δεξιά;

Και άντε όλα αυτά δεν φτάνουν σε όσους επιμένουν να δημιουργούν λάθος εντυπώσεις. Το ότι στα πλάγια παίζει σε όλη του την καριέρα ο Πατίτο Ροντρίγκες δεν το ξέρουν; Το τι λέει ο ίδιος για το ποια είναι η θέση του, δεν έχει σημασία;

Και κάτι τελευταίο και το πιο σημαντικό για μένα.  Μπορώ να τα δεχτώ όλα, αλλά δεν μπορώ να ακούω για κριτήριο στην ΑΕΚ, για επιθετικό παίκτη στην ΑΕΚ, το αν μαρκάρει.

Είναι μια ΑΝΟΗΣΙΑ που την ακούς από τους Έλληνες προπονητές του μέσου όρου. Μια χαρά ανασταλτική λειτουργία είχε η ΑΕΚ πέρσι με τον Βάργκας και με τον Μπαρμπόσα πλάγια. Τώρα θα αρχίσουμε το ίδιο παραμύθι; Και παράλληλα κάποιοι θα θέλουμε να το ταΐζουμε και στον κόσμο; Έδωσε η ΑΕΚ ένα από τα πιο υψηλά της συμβόλαια σε έναν παίκτη για να είναι κριτήριο για το αν θα πάρει ευκαιρίες η βελτίωση του… στο μαρκάρισμα; Σοβαροί να είμαστε.

• ΑΕΚ
• κεστπαγια
• πατιτο
• Πλατέλλας
• τσαταλης