Η αδικημένη ΑΕΚ και η αηδία με Θάνο

Για να πω την αλήθεια, όταν έχεις εικόνα κι από τα πέντε φετινά ματς της ΑΕΚ με τον ΠΑΟΚ, δεν είναι εύκολο πια να αντέχεις να συμμετέχεις σε συζητήσεις που σου φέρνουν σαν παράδειγμα υπεροχής απέναντι στην Ένωση, την ομάδα της Θεσσαλονίκης. Εκτός αν θέλεις να κάνεις κουβέντες βασισμένες σε κάποια φανταστική θεώρηση των πραγμάτων κι όχι στην εικόνα που έχει βγάλει το γήπεδο.

Μπορεί να μην είναι καλός προπονητής ο Ίβιτς και να μην αξιοποιεί στο έπακρο το υλικό του; Μπορεί. Αν και όσο περισσότερο βλέπω τον ΠΑΟΚ, τόσο περισσότερο πείθομαι πως δεν έχει την ποιότητα που σε κάποια φάση της σεζόν είχα πιστέψει κι εγώ πως έχει. Το θέμα είναι πως από πέντε αναμετρήσεις, η φετινή ρημαγμένη, πνιγμένη μέσα στην αμφισβήτηση ΑΕΚ, έχει δείξει πως είναι καλύτερη ομάδα.

Αυτό που μου άρεσε περισσότερο την Κυριακή, ήταν πως η ομάδα έβγαλε ενέργεια, παρά το ότι ήταν το προτελευταίο ματς μιας δύσκολης σεζόν. Κι από αγωνιστική κι από ψυχολογική πλευρά δύσκολη. Ίσως ακόμη περισσότερο ψυχολογικά. Όμως  από το πρώτο δευτερόλεπτο σου έβγαζε πως το έχει αυτό το ματς.

Παρόλα αυτά, είναι σε μειονεκτική θέση για την πρωτιά στα play offs. Με δυο νίκες επί του ΠΑΟΚ, με μία επί του Παναθηναϊκού, η ΑΕΚ δεν έχει την τύχη στα χέρια της. Και οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος της ρεαλιστικά. Γίνεται, αλλά δεν είναι η πιο ισχυρή από τις πιθανότητες που υπάρχουν, να γίνει.

Αιτία, το ματς με τον Πανιώνιο. Μια πολύ κακή στιγμή για τον Χιμένεθ, που δεν κατάφερε να διαχειριστεί όπως έπρεπε τη μεγάλη νίκη στην Τούμπα και κατά την άποψη μου να εκτιμήσει σωστά, το τι αντιπροσώπευε το ματς με τον Πανιώνιο. Τα πάντα, από τις επιλογές σε πρόσωπα ως και την τακτική ήταν λάθος. Το πιο λάθος, ήταν η μη αντίδραση από τον πάγκο για πολύ ώρα μετά το γκολ. Κάπως έτσι, ήρθε αυτή η ήττα που πάει να αποδειχθεί καταστροφή.

Σε αυτή την δύσκολη σεζόν, για την οποία υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες με ρίζες την περίοδο πέρσι τέτοιο καιρό, όλοι μας έχουμε χάσει τη μπάλα κατά καιρούς. Όλοι μας έχουμε σκεφτεί, εμείς λόγω κι επαγγέλματος γράψει, αντιφατικά πράγματα σε σχέση με την ομάδα. Όλοι μας, είτε το πιστεύουμε πολύ, είτε όχι, έχουμε μειώσει την δυναμική αυτού του συνόλου και την ατομική ικανότητα πολλών παικτών.

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα για τα οποία έχουμε δίκιο, υπάρχουν άλλα για τα οποία ίσως δεν έχουμε τελικά πολύ δίκιο. Πάντως με την ψυχραιμία όσο φτάνουμε στο τέλος να επανέρχεται σιγά – σιγά, πιστεύω πως η αποτίμηση δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητη από τα εξωγενή στοιχεία, από τις επιλογές που έπαιξαν ρόλο στο να πάρει αυτή την τροπή η σεζόν, ειδικά μέχρι τον Γενάρη.

Πιστεύω με λίγα λόγια όσο φτάνουμε στο τέλος, πως όλα όσα ζήσαμε κι αυτά που τα προκάλεσαν, αδικούν σε σημαντικό βαθμό την σημερινή ομάδα της ΑΕΚ. Η πορεία που έκανε φέτος δεν αντιπροσωπεύει αυτό που θα μπορούσε να κάνει, όπως είναι. Αν για παράδειγμα είχε δουλευτεί καλύτερα το καλοκαίρι, αν για παράδειγμα το λάθος με τον Κετσπάγια, δεν διορθωνόταν με άλλο λάθος. Αν ο μεταγραφικός μηχανισμός το καλοκαίρι του 2016 λειτουργούσε καλύτερα.

Γιατί έχουμε ξεχάσει, πως μέσα σε όλα τα προβλήματα, η Ένωση βρέθηκε και όλο το καλοκαίρι χωρίς τεχνικό διευθυντή ουσιαστικά. Μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού που έφυγε, ο Μιλοβάνοβιτς ήταν «ωσεί παρών».

Αλλά ακριβώς γι’ αυτό, γίνεται ακόμη πιο απαραίτητο να εξαντληθεί κάθε περιθώριο αποφυγής λάθους στις κινήσεις από δω και πέρα. Οι 3-4 προσθήκες σε επίπεδο ενδεκάδας, που θα σηκώσουν την ΑΕΚ, είναι σαφές που χρειάζεται να γίνουν. Τα έχουμε πει πολλές φορές. Υπάρχουν βέβαια κι εκτός ενδεκάδας, κινήσεις που θα πρέπει να γίνουν και θα παίξουν ρόλο στην ισορροπία του ρόστερ. Αλλά αυτές που «καίνε» και θα καθορίσουν τα πάντα, είναι οι 3-4 «ενδεκαδάτες».

Θέλω να αναφερθώ λίγο και στην διαιτησία και στην φασαρία από πλευράς ΠΑΟΚ.

Δεν υπάρχει πρόβλημα με την οποιαδήποτε ομάδα να διαμαρτύρεται, όταν σωστά ή όχι πιστεύει πως αδικήθηκε. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν η εκστρατεία διαμαρτυρίας, παίρνει μια τροπή ισοπεδωτική, με ανθρώπους να κατηγορούνται άδικα. Αυτό συμβαίνει στην περίπτωση του ΠΑΟΚ και του διαιτητή Θάνου από τα Γρεβενά. Για τον οποίο θα έλεγα πως η ιστορία δείχνει, πως αυτό που γίνεται σε βάρος του εμπεριέχει κι έντονα στοιχεία αχαριστίας.

Πρώτα απ’ όλα, θα πω το πιο απλό. Γιατί ο Θάνος είναι περίεργο να έχασε την φάση του Κολοβέτσιου, όταν έχασε και την φάση του πέναλτι της ΑΕΚ; Το οποίο δόθηκε με υπόδειξη ενός εκ των βοηθών του, όπως φάνηκε καθαρά από την χαρακτηριστική καθυστέρηση στην υπόδειξη και με τον ίδιο τον Θάνο αρχικά να δείχνει «παίζετε».

Γιατί όλη η ιστορία είναι το φάουλ που θα δινόταν κοντά στην περιοχή, στο χέρι του Κολοβέτσιου. Όλα τα υπόλοιπα είναι … προϊόντα ξεψαχνίσματος, που αν το έκανε και η ΑΕΚ, θα έβρισκε τουλάχιστον τρεις τέσσερις ανάλογες περιπτώσεις που θα μπορούσε να ισχυριστεί πως αδικήθηκε. Όλη η ιστορία είναι για ένα φάουλ, κοντά στην περιοχή, που θα έδινε μια τελευταία ευκαιρία στον ΠΑΟΚ να απειλήσει. Κι αυτό, έχει φτάσει να συγκρίνεται με τον Καλφόγλου, που έκρινε το αποτέλεσμα σε έναν τελικό κυπέλλου.

Αλλά είπα προηγουμένως για αχαριστία. Ξεχνούν στον ΠΑΟΚ, πως ο Θάνος από τα Γρεβενά, είχε… γράψει ιστορία για τα δεδομένα της τότε εποχής, τα γνωστά σε όλους δεδομένα της τότε εποχής, όταν σαν τέταρτος διαιτητής είχε υποδείξει στον Μάνταλο την αποβολή του Μιραλάς, στον προημιτελικό ΠΑΟΚ – ΟΣΦΠ στην Τούμπα.

Στην κεκλεισμένων των θυρών ρεβάνς, Φλεβάρη του 2011. Την ίδια μέρα που προκρίθηκε η ΑΕΚ σε βάρος του ΠΑΟΚ, με την… φωτοβολίδα του Μίτσελ στις καθυστερήσεις. Από τότε ο Θάνος είχε μπει σε μια διαδικασία περιθωριοποίησης, που κορυφώθηκε την τελευταία διετία, πριν την κατάρρευση του γνωστού συστήματος στην ΕΠΟ.

Σε έναν μάλιστα από τους σπάνιους ορισμούς του, πέρσι έπαιξε το Καλλονή – ΑΕΚ και προς το τέλος δεν έδωσε καθαρό πέναλτι στην Ένωση, σε χέρι αμυντικού των γηπεδούχων. Και η ΑΕΚ που της στοίχισε βαθμολογικά στα play offs, αυτή η ισοπαλία, προφανώς σεβάστηκε πως ο συγκεκριμένος διαιτητής πέρασε όσα πέρασε, επειδή το σύστημα δεν τον θεωρούσε «κλειδωμένο» και δεν έκανε φασαρία.

Κι έρχεται τώρα ο ΠΑΟΚ να του καταλογίσει τα μύρια όσα. Ο ΠΑΟΚ, τον Θάνο, που απέβαλλε τον Μιραλάς το 2011! Σκεφτείτε  το. Αποβολή παίκτη του ΟΣΦΠ σε ντέρμπι, με τον ΠΑΟΚ μάλιστα, το 2011. Γι’ αυτό μιλάω γι’  αχαριστία. Αυτονόητο πως η αποβολή ήταν σωστή. Το αυτονόητο εκείνης της εποχής όμως,  δυστυχώς δεν ήταν η εφαρμογή των κανονισμών σε βάρος του ΟΣΦΠ. Το έκανε ο Θάνος σε ένα τεράστιας σημασίας ματς.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Έβγαλαν και μια φωτογραφία της συζύγου του από τον τελικό στο Πανθεσσαλικό, ισχυριζόμενοι πως τον παρακολούθησε στην θύρα των οπαδών της ΑΕΚ! Επειδή δυο τρεις σειρές από πάνω της, φαίνεται ένα παιδάκι με φανέλα της ΑΕΚ. Ενώ είναι πασιφανές στην φωτογραφία, πως δεν πρόκειται για θύρα της ΑΕΚ. Και πολύ περισσότερο, όταν είναι γνωστό πως οι προσκλήσεις που πήραν οι διαιτητές, ήταν στις θύρες που διέθετε μόνο η ΕΠΟ. Εδώ μιλάμε για χτύπημα κάτω από τη μέση.

Δηλαδή, αυτό είναι το «μπράβο» σε διαιτητές που αρνήθηκαν να γίνουν πιόνια της «εγκληματικής οργάνωσης»; Αυτό είναι το «μπράβο» της «εξυγίανσης» (αν την διαχειριζόμαστε έτσι, τότε θα τη βάλω κι εγώ σε εισαγωγικά …) , σε διαιτητές που τους κυνήγησε αλύπητα το σύστημα διαφθοράς; Δηλαδή ο Θάνος και ο κάθε Θάνος,  που αρνήθηκε να γίνει ένας ακόμη από τους «χιλιοτραγουδισμένους», άντεξε τόσα χρόνια, για να αρχίσει να «στήνεται» τώρα; Δεν το ήξερε να αρχίσει μαζί με τα άλλα καλόπαιδα;

Θέλω να πιστεύω πως στην ΑΕΚ τουλάχιστον, όσα κοροϊδεύαμε δεν θα τα δούμε να γίνονται επικοινωνιακές πρακτικές και χαίρομαι γιατί δεν έχω το παραμικρό σημάδι σε αυτή την κατεύθυνση. Αντίθετα, από την πλευρά του ΠΑΟΚ αν και πολλές φορές έχω ακούσει και διαβάσει το ίδιο, δηλαδή «όσα κοροϊδεύαμε δεν θα γίνουμε», από πλευράς επικοινωνιακής πολιτικής και μάλλον και  νοοτροπίας που αρχίζει να κυριαρχεί, μου φαίνεται δεν το τηρούν.

ΥΓ1: Μπράβο στον Μπακάκη, που έδειξε κι απέναντι στον ΠΑΟΚ, πως αυτό που είδαμε με τον Παναθηναϊκό στο αντίστοιχο ματς το ΟΑΚΑ, δεν ήταν τυχαίο. Ελπίζω το καλοκαίρι ο Χιμένεθ να τον βοηθήσει περισσότερο από τους προκατόχους του, στις δυο τρεις «πινελιές», που θέλει στο παιχνίδι του, για να αποκτήσει εικόνα πληρότητας.

ΥΓ2: Στην μεγαλύτερη φάση του ΠΑΟΚ στο παιχνίδι, στο πρώτο ημίχρονο με τον Χαρίση, είναι μέσα ο Ντίντακ. Προσέξτε την αντίδραση του Ισπανού αν μπορέσετε να το ξαναδείτε, σε φάση που είναι τελείως δικιά του. Άνετα μπορούσε να γίνει η ζημιά. Δεν θα ήταν η πρώτη φορά και μάλιστα φέτος. Ποιος ξεχνάει την Κέρκυρα, ποιος ξεχνάει τη Νέα Σμύρνη, ποιος ξεχνάει τον τελικό, ποιος ξεχνάει την Λεωφόρο στον πρώτο γύρο, που ο Μπάρκας έκανε την απόκρουση της σεζόν για να διορθώσει τη γκέλα του;

Μιλάμε για βαθμούς εδώ. «Ζεστούς», που μπορεί να έκαναν και διαφορά. Και δεν υπάρχει κανένας από τους βασικούς φέτος στην ΑΕΚ, που να χρεώνεται προσωπικά τόσο συμμετοχή σε φάσεις που στοίχισαν βαθμούς. Το ότι ο Ντίντακ παίζει σερί και στα play offs  ( και μάλιστα υπερβατικά κατά την άποψη μου για τα δεδομένα του και μπράβο ), δείχνει πως η Ένωση έχει πολύ σοβαρό πρόβλημα στην θέση.