90 λεπτά που μπορούν να σου αλλάξουν την χρονιά

90 λεπτά που μπορούν να σου αλλάξουν την χρονιά
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Αρχές Νοεμβρίου η ΑΕΚ έκανε το χειρότερο της παιχνίδι. Και (ευτυχώς) δεν έχασε. Αλλά το έκανε με έναν αντίπαλο που δεδομένα θα μπορούσε να κερδίσει δίχως να χρειάζεται κάτι ιδιαίτερο, δίχως να απαιτείται μια σούπερ εμφάνιση. Και αυτό καθιστά την ισοπαλία σαν… ήττα. Και ως ήττα πρέπει να αντιμετωπιστεί από το ποδοσφαιρικό τμήμα.

Διότι η ΑΕΚ ούτε στο 3-0 με τον Αγιαξ, ούτε στο 2-0 με τον ΠΑΟΚ, ούτε στο 0-2 με την Μπάγερν Μονάχου είχε τέτοια εικόνα. Δηλαδή στις τρεις μέχρι στιγμής ήττες της. Στην Ολλανδία για ένα ημίχρονο ήταν… εκεί, με τον ΠΑΟΚ ήταν καλύτερη στο μεγαλύτερο κομμάτι του αγώνα και είχε και δύο δοκάρια, με την Μπάγερν Μονάχου για μία ώρα άντεξε. Με τον ΠΑΟ 14 παίκτες και ο προπονητής ήταν… αλλού. Όσο και αν αδικώ τον σταθερό (παντού) Χουλτ. Ακόμη και αυτός ήταν εκνευρισμένος και έχασε την συγκέντρωση του όταν δεν έπρεπε.

Η εικόνα της ΑΕΚ στα 90 λεπτά του ΟΑΚΑ, τα όσα ειπώθηκαν στα αποδυτήρια και στα Σπάτα, δεν αποκλείεται να φτιάξουν την χρονιά της. Να την… αλλάξουν. Αρκεί όσα έγιναν και ειπώθηκαν να μην περάσουν στο ντούκου.

Με πρώτον από όλους τον προπονητή, τον άνθρωπο που έχει την απόλυτη ευθύνη για ότι βλέπουμε στο χορτάρι. Και όπως πιστώθηκε πολλά καλά από τον Αύγουστο μέχρι το Σάββατο, όπως χαίρει της εμπιστοσύνης του Μελισσανίδη, όπως στηρίζεται από τον κόσμο πριν καν τον δουν στον πάγκο, έτσι και τώρα πρέπει να δεχθεί την κριτική. Σκληρή; Σκληρή ναι. Διότι τέτοια εικόνα δεν συνάδει με μια Πρωταθλήτρια, με την ταυτότητα που έχει η ΑΕΚ από τότε που ξανακάνει πρωταθλητισμό, με τον προπονητή Ουζουνίδη. Ντρέπομαι που θα το πω, αλλά θύμισε εποχές Μοράις η εικόνα του Σαββάτου. Και αυτό για όσους ξέρουν καλά τι συνέβαινε με τον Πορτογάλο… βοηθό-βοηθού, δεν είναι ιδιαίτερα τιμητικό.

Η ΑΕΚ πρέπει να αντιμετωπίσει σοβαρά έως… σκληρά αυτή την κατάσταση και ο ίδιος ο Μαρίνος τον εαυτό του. Για να λύσει το οποιοδήποτε πρόβλημα υπάρχει τώρα. Ολοι δικαιούνται μια κακή εμφάνιση, ακόμη και αν είναι όλη η ομάδα που δεν συμβαίνει συχνά. Ακόμη και ο Μπάρκας που έδωσε στο πρώτο ημίχρονο τρεις φορές την μπάλα στα πόδια των αντιπάλων και είναι ο παίκτης με την μεγαλύτερη μεταπωλητική αξία μέσα στα αποδυτήρια.

Οι επιλογές της 11αδας, οι αλλαγές, η προετοιμασία, το διάβασμα, το να επέμβεις κατά τη διάρκεια του αγώνα ακόμη και σε μια τόσο κακή 11αδα είναι δουλειά και ευθύνη του προπονητή και του τιμ του. Και εδώ ίσως ο Μαρίνος να χρειάζεται μια… έξτρα βοήθεια, εκτός του Κόλα. Δύο άνθρωποι αριθμητικά μου κάνει αδύνατον να μπορούν να χειριστούν όλα αυτά που απαιτούνται.

Μία ομάδα που φέρνει τους εξτρέμ πάντα κοντά στην περιοχή, κατάφερε να τα βρει σκούρα απέναντι σε στόπερ επιπέδου Μαυρομμάτη-Πούγγουρα και του Κουλιμπαλί που δεν είναι η θέση του. Και όχι διότι δεν μπορούσαν να τους απειλήσουν, αλλά δεν είχαν την αυτοσυγκέντρωση και όσα απαιτούνται για να το πετύχεις.

Σε αυτό το ντέρμπι η ΑΕΚ είχε το… καρπούζι, αλλά το μαχαίρι το είχε πάρει ο Παναθηναϊκός και έπαιζε με αυτό στο στόμα του. Και με τέτοια νοοτροπία, τέτοιο… ύφος στο γήπεδο δεν μπορείς να ανταποκριθείς.

Η χρονιά σαφώς και δεν χάθηκε, δεν τελείωσε. Μια μεγάλη ευκαιρία χάθηκε να πάει η ΑΕΚ στο -4 με τον ΠΑΟΚ που δεν κατάφερε να κερδίσει το μισό Ατρόμητο έχοντας προηγηθεί με αυτό το γκολ-μνημείο του Βαρέλα που πέρασε δύο αντιπάλους με… πλάτη ως πίβοτ και έχοντας 3-4 επιλογές ξεμαρκάριστους συμπαίκτες του μέσα στην περιοχή.

Αυτή η εικόνα της ΑΕΚ ήταν… τρομακτική. Σε ταρακουνά, σε προσγειώνει. Και κάπου εδώ η ΑΕΚ οφείλει στον εαυτό της να χρησιμοποιήσει όσα έγιναν ως «όχημα» για να το πάρει… αλλιώς. Διότι και με τον Αρη για μεγάλο κομμάτι του αγώνα δεν ήταν αυτή που έπρεπε. Και όλο αυτό θα μπορεί να είναι και… μάθημα.

Για να μάθουμε ότι όλοι μπορούν να γίνουν αλλαγή αν δεν είναι καλά. Ακόμη και ο σπουδαίος φορ Λιβάγια που φέτος δείχνει μια άλλη εικόνα, ακόμη και ο κακός Μάνταλος, ο πολύ κακός Σιμόες που έχουν δώσει πολλά, κάνουν πολλά αλλά (τουλάχιστον) χρήζουν σεβασμού. Οτι ο μοναδικός εξτρέμ θα μπορεί να παίξει στην πλευρά του από το ξεκίνημα του ματς και όχι λίγο πριν βγει. Ότι είναι κακή επιλογή να έχεις δύο στόπερ στον πάγκο και τον Γιαννιώτα στην εξέδρα. Ολα αυτά είναι παραδείγματα. Πολλά μπορούν να γίνουν και πολλά μπορούν να διορθωθούν. Προφανώς και η χρονιά δεν τελείωσε, προφανώς και η ομάδα δεν είναι για… πέταμα.

ΥΓ: Τα δύο εκτός έδρας ματς με Μπάγερν Μονάχου και Ατρόμητο (ως τέτοιο αντιμετωπίζεται χωρίς κόσμο μέσα στην έδρα σου) είναι ότι καλύτερο για μία ομάδα που ψάχνει… αντίδραση και απαντήσεις. Και μετά διακοπή για να ηρεμήσουν όλοι.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X