Τα δεδομένα μετά την "καταιγίδα"

Εννοείται ότι από ένα φιλικό κόντρα σε μια ομάδα Football League, δεν μπορούν να βγουν και ιδιαίτερα συμπεράσματα, λόγω της δυναμικότητας του αντιπάλου. Υπήρχαν όμως κάποια στοιχεία στα οποία μπορεί κάποιος να σταθεί, αναλογιζόμενος την χρονική στιγμή που έγινε το συγκεκριμένο παιχνίδι, μόλις λίγες μέρες μετά το ντέρμπι στο Φάληρο. Το πιο σημαντικό είναι ότι οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ έδειξαν να έχουν όρεξη στο παιχνίδι τους και δεν το είδαν ως αγγαρεία, απλώς για να περάσει η ώρα. Τα τέσσερα γκολ, τα δύο δοκάρια και οι πολλές τελικές αποδεικνύουν του λόγου το αληθές, ανεξάρτητα απ’ το ποιος ήταν ο αντίπαλος.

Στα θετικά μπορεί κάποιος να συμπεριλάβει αρχικά την εξαιρετική παρουσία του Κώστα Γαλανόπουλου στη μεσαία γραμμή. Ο μικρός, παρά το γεγονός ότι έμεινε αρκετό καιρό χωρίς να πάρει χρόνο συμμετοχής έδειξε στον Κετσπάγια ότι παραμένει μια αξιόπιστη λύση στα χαφ και δικιούται να πάρει ευκαιρίες. Ειδικά στο ανασταλτικό κομμάτι ήταν πάρα πολύ καλός και υπήρχαν στιγμές που διόρθωνε τα λάθη του Γιόχανσον. Δεν ήταν αλάνθαστος, αλλά σε γενικές γραμμές με την ταχύτητα και τις καίριες επεμβάσεις του, δεν επέτρεπε στους γηπεδούχους να αναπτυχθούν απ’ τον άξονα. Το καλό είναι ότι είχε και δημιουργικά κάποιες καλές στιγμές, όπως για παράδειγμα η εξαιρετική κάθετη πάσα στον Πλατέλλα, λίγο πριν ο τελευταίος κάνει το 3-0.

Στην ίδια κατηγορία ανήκει και το δίδυμο Μπακάκης – Πλατέλλας απ’ την δεξιά πλευρά. Οι δύο Έλληνες παίκτες είχαν εξαιρετική συνεργασία τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά, με την συγκεκριμένη πτέρυγα να αποτελεί το δυνατό σημείο της ΑΕΚ ως προς τον τρόπο ανάπτυξης της ομάδας στο β’ ημίχρονο. Επίσης για πρώτο ματς μετά από καιρό και ο Δημήτρης Κολοβέτσιος έδειξε σταθερότητα και από παιχνίδι σε παιχνίδι αναμένεται να βρίσκει όλο και περισσότερο τα πατήματά του με σκοπό να (ξανα)δέσει ιδανικά με τον Τσιγκρίνσκι.

Εννοείται ότι στην κατηγορία με το θετικό πρόσημο συγκαταλέγεται και η αγωνιστική παρουσία του Χρήστου Αραβίδη. Ο Έλληνας διεθνής με την πίεσή του στην αντίπαλη άμυνα δημιούργησε πολλά προβλήματα και δικαιούταν περισσότερα από ένα γκολ στην αναμέτρηση. Είναι παίκτης που μπορεί να δώσει σημαντική βοήθεια στη γραμμή κρούσης και δικαιούται να πάρει ευκαιρίες απ’ τον Κετσπάγια.

Σταθερός για ένα ακόμα παιχνίδι ήταν ο Γιάννης Ανέστης, ο οποίος αν και βρέθηκε απέναντι σε παίκτες ομάδας χαμηλότερης κατηγορίας δέχθηκε πολλές επιθέσεις, αλλά όποτε χρειάστηκε απέδειξε την ετοιμότητα και την κλάση του.

Ο Αλμέιδα ναι μεν επέστρεψε με γκολ, αλλά μου φάνηκε λίγο πιο “βαρύς” σε σχέση με την τελευταία του εμφάνιση στη Βέροια, ενώ ο Ντίας αν και είχε πολλά προβλήματα αμυντικά, όσες φορές πήρε μέτρα στο γήπεδο και έφτασε μέχρι την αντίπαλη περιοχή είχε καλές επιλογές με αποκορύφωμα τη σέντρα ακριβείας στο κεφάλι του Αραβίδη για το δεύτερο γκολ της ΑΕΚ.

Πάμε τώρα και στα αρνητικά. Στο πρώτο ημίχρονο υπήρχε ένα τεράστιο κενό στο χώρο του κέντρου. Φαινόταν σαν να αμύνονται πέντε και να κάνουν επίθεση άλλοι πέντε. Δεν υπήρχε ένας παίκτης να γυρίσει και να πάρει τη μπάλα για να κάνει παιχνίδι. Αυτό το πρόβλημα στην οργάνωση παραμένει και είναι εμφανέστατη η έλλειψη ενός ποιοτικού δημιουργικού χαφ. Ο Γιόχανσον ήταν σε (μια ακόμα) κακή μέρα και δεν μπόρεσε να βοηθήσει δημιουργικά, ενώ ούτε ο Χριστοδουλόπουλος κατάφερε να ανταποκριθεί σ’ αυτόν το ρόλο.

Ο Πατίτο, για το μόνο που μπορεί να θυμάται το φιλικό με την Καλλιθέα είναι για το υπέροχο γκολ που πέτυχε και για μια πάσα – ακριβείας που έβγαλε στον Χριστοδουλόπουλο, στο ύψος της περιοχής, χωρίς όμως ο τελευταίος να σκοράρει. Από εκεί και πέρα ο Αργεντινός δεν είχε ουσία στο παιχνίδι του, αν και τις περισσότερες φορές η μπάλα βρισκόταν στην πλευρά του. Όσο για την βοήθεια που έπρεπε να δίνει αμυντικά στον Ντίας, καλύτερα ας το …αφήσουμε. Όσο ο Πατίτο αρνείται να καταλάβει ότι δεν παίζει σε …αλάνα και ότι πρέπει τακτικά να ακολουθεί τις οδηγίες που του δίνει καθημερινά ο προπονητής, τόσο θα συνεχίζεται αυτό το άναρχο παιχνίδι απ’ την πλευρά του. Το ταλέντο και η ικανότητά του πάντως είναι δεδομένα και η ΑΕΚ περιμένει πολλά περισσότερα απ’ αυτόν.

Γενικά, ανεξάρτητα απ’ το γεγονός ότι η Ένωση είχε απέναντί της μια ομάδα Football League, το αποτέλεσμα και η εμφάνιση σε ένα μεγάλο μέρος του ματς, ήταν οι λόγοι για τους οποίους επανήλθαν τα χαμόγελα. Μέχρι εκεί όμως. Τίποτα περισσότερο…

• blog
• ΑΕΚ
• βογιατζάκης
• Καλλιθέα