Στη μέση η αλήθεια

Πρώτα απ’ όλα σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου για το νέο έτος να έχετε υγεία και όλοι μας να φτάσουμε του χρόνου τέτοια μέρα με τους ίδιους ανθρώπους δίπλα μας. Για όλα τα υπόλοιπα, είτε δύσκολα, είτε εύκολα, πάντα μπορεί να βρεθεί μια λύση.

Πάμε τώρα και στις μεταγραφικές κινήσεις της ΑΕΚ, για τις οποίες μέχρι στιγμής μόνο ακούμε, αλλά προς το παρόν δεν έχουμε δει στην πράξη. Θεωρώ δεδομένο ότι η ομάδα θα ενισχυθεί, αφού μόνο έτσι θα μπορέσει να διεκδικήσει με αξιώσεις τόσο τη 2η θέση που οδηγεί σε προκριματικούς γύρους του Τσάμπιονς Λιγκ όσο και την κατάκτηση του κυπέλλου. Τους δύο εφικτούς στόχους δηλαδή που μπορεί να θέσει φέτος η Ένωση. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Μαθαίνουμε λοιπόν ότι στην μεταγραφική περίοδο που μόλις άρχισε, οι υπεύθυνοι της ομάδας αναζητούν την ουσία κι όχι το “μεγάλο” όνομα. Δηλαδή παίκτες χωρίς ιδιαίτερα υψηλές οικονομικές απαιτήσεις, αλλά με γεμάτες σεζόν και εμπειρία, έτσι ώστε να αποτελέσουν βασικές επιλογές μέχρι το φινάλε της αγωνιστικής περιόδου, αλλά και στην επόμενη, η οποία είναι δεδομένο ότι θα έχει περισσότερες απαιτήσεις. Ως σκέψη δεν είναι λανθασμένη. Το αντίθετο. Θα πρόσθετα μάλιστα ότι αν κάποιος μπορούσε να εγγυηθεί στους ανθρώπους της ομάδας ότι θα φέρει άλλους τρεις …Γιόχανσον, τότε αυτή ενδεχομένως να ήταν η ιδανική επιλογή. Είναι αλήθεια όμως ότι δε βρίσκονται κάθε …μέρα, ή μάλλον σε κάθε μεταγραφική περίοδο, “λαβράκια” τέτοιου τύπου.

Οι “κιτρινόμαυροι” φέρνουν μάλιστα και ως παραδείγματα τις περιπτώσεις των Μπερμπάτοφ, Καμπιάσο, Εσιέν, οι οποίοι κατέφτασαν στη χώρα μας μετά βαϊων και κλάδων, σκορπώντας τον ενθουσιασμό στις τάξεις του κόσμου, αλλά ο …θησαυρός αποδείχθηκε άνθρακας. Σε ότι αφορά στους συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές θα συμφωνήσω απόλυτα ότι περισσότερο απογοήτευσαν, παρά …γοήτευσαν με την αγωνιστική τους παρουσία. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι για να χαρακτηρισθεί επιτυχημένη μια μεταγραφή θα πρέπει να αποφεύγονται οι κινήσεις απόκτησης “μεγάλων” ονομάτων. Ίσα – ίσα. Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που το πιστοποιούν συνδυάζοντας τη φήμη με την ουσία. Γι’ αυτό και πιστεύω ότι η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση.

Σίγουρα το ιδανικό για τις ομάδες είναι να φέρνουν παίκτες χωρίς να δαπανούν κάποιο μεγάλο ποσό και οι παίκτες αυτοί να καταφέρνουν να κάνουν τη διαφορά εντός αγωνιστικού χώρου. Δε συμβαίνει όμως πάντα. Γι’ αυτό και οι περιπτώσεις των “μεγάλων” ονομάτων, χαρακτηρίζονται από εμπειρία και μειώνουν το ρίσκο, το οποίο είναι μεγαλύτερο στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, μια και οι επιλογές είναι σαφώς λιγότερες σε σχέση με το καλοκαίρι. Φυσικά το πως θα κινηθεί μεταγραφικά η ΑΕΚ έχει άμεση σχέση με το ποσό που θα αποφασιστεί να δαπανηθεί για την ενίσχυση της ομάδας κι αυτό ίσως αποτελέσει κριτήριο για τις τελικές επιλογές.

• blog
• enwsi.gr
• Βασικό
• βογιατζάκης
• μεταγραφές