Σε σχέση με πέρυσι...

Η αντίστροφη μέτρηση για το πρώτο επίσημο ματς της σεζόν έχει αρχίσει και μετά από το βασικό στάδιο προετοιμασίας, αλλά και τα συνολικά πέντε φιλικά ματς που έδωσε η ΑΕΚ σε Πολωνία και Ελλάδα, έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε μια πρώτη (θεωρητική περισσότερο) σύγκριση του ρόστερ με αυτό της προηγούμενης αγωνιστικής σεζόν. Έχοντας βέβαια πάντα ως δεδομένο ότι ως το φινάλε της μεταγραφικής περιόδου θα γίνουν τουλάχιστον δύο επιπλέον κινήσεις ενίσχυσης. Πάμε λοιπόν να τα δούμε αναλυτικά…

Αρχή γίνεται με τους τερματοφύλακες. Η μοναδική διαφοροποίηση στα πρόσωπα σε σχέση με πέρυσι είναι ότι αντί του Αλαΐν Μπαρόχα ήρθε ο Βασίλης Μπάρκας. Ο νεαρός τερματοφύλακας έχει δείξει ως τώρα ότι διαθέτει τα προσόντα για να κάνει σπουδαία καριέρα και σίγουρα, μαζί με τον Γιάννη Ανέστη, αποτελούν ένα πιο δυναμικό δίδυμο στα δοκάρια. Η πιο σημαντική διαφορά πάντως φέτος στο τέρμα έχει να κάνει με την σημαντική βελτίωση του Ανέστη, ο οποίος δείχνει πιο ώριμος από ποτέ και έτοιμος να ανταποκριθεί στις υψηλές απαιτήσεις.

Στο κέντρο της άμυνας και μόνο το γεγονός ότι στη θέση του Άρθο ήρθε ο Τσιγκρίνσκι αποδεικνύει ότι η ομάδα είναι βλετιωμένη, αφού ο Ουκρανός μπορεί να αποτελέσει τον ηγέτη που αναζητούσε η Ένωση. Την ίδια στιγμή, Κολοβέτσιος και Λαμπρόπουλος έχουν άλλον έναν χρόνο εμπειρίας στην …πλάτη, ενώ αναμένεται μια ακόμα προσθήκη, η οποία ουσιαστικά θα ολοκληρώσει την ενίσχυση στη συγκεκριμένη θέση.

Στα δεξιά της άμυνας Γκάλο και Μπακάκης παραμένουν κανονικά, ενώ αριστερά αντί για τον Σοϊλέδη ήρθε στην ομάδα ο Ντίας. Μέχρι στιγμής η αλήθεια είναι ότι ο Ουρουγουανός δεν δείχνει ικανός να “κλέψει” τη φανέλα του βασικού από τον Ντίντακ, αλλά μένει να βρεθεί στο επιθυμητό επίπεδο φυσικής κατάστασης, πριν βγάλουμε οριστικά συμπεράσματα.

Στο χώρο του κέντρου η ΑΕΚ διατήρησε τα δυνατά της …όπλα. Τον Σιμόες με τον Γιόχανσον. Τους παίκτες που έκαναν τη διαφορά στα περισσότερα ματς της προηγούμενης σεζόν. Οι απώλειες όμως των Ζουκουλίνι και Κορδέρο (ως εναλλακτικές λύσεις), προς το παρόν δεν έχουν καλυφθεί. Σίγουρα ο νεαρός Γαλανόπουλος αποτέλεσε την ευχάριστη έκπληξη στην προετοιμασία και έδειξε ότι ο Κετσπάγια μπορεί να υπολογίζει σ’ αυτόν, αλλά είναι δεδομένο ότι η ομάδα χρειάζεται μια επιπλέον επιλογή στη μεσαία γραμμή.

Πάμε στα εξτρέμ. Αυτή τη στιγμή με την έλευση και του Πατίτο Ροντρίγκες, ο προπονητής έχει τρεις “κλασικούς” εξτρέμ στη διάθεσή του. Τον Αργεντινό (τον οποίο συνοδεύουν εξαιρετικές συστάσεις), τον Μπαρμπόσα και τον Πλατέλλα. Άρα τουλάχιστον θεωρητικά, σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν, διαθέτει μια επιπλέον επιλογή για τα άκρα της επίθεσης και μάλιστα πολύ ποιοτική. Από εκεί και πέρα βέβαια υπολογίζει τους Βάργκας και Μπακασέτα, οι οποίοι ναι μεν μπορούν να καλύψουν τις δυο θέσεις, χωρίς όμως να είναι “κλασικοί” εξτρέμ.

Στη θέση πίσω από τον επιθετικό οι επιλογές του Κετσπάγια είναι πιο ποιοτικές. Μάνταλος και Βάργκας υπήρχαν πέρυσι, αλλά αντί του Μπουονανότε (ο οποίος αποδείχθηκε κατώτερος των περιστάσεων) υπάρχει πλέον ο Τάσος Μπακασέτας. Αποκάλυψη της περσινής σεζόν και συγχρόνως ένας παίκτης που στο “κουτί” έξω από την περιοχή μπορεί να κάνει τη διαφορά. Η πιο σημαντική διαφορά όμως είναι η ηγετική παρουσία του Μάνταλου. Ο “αρχηγός” δείχνει ότι βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και μπορεί να αποτελέσει τον κινητήριο μοχλό των δημιουργικών δραστηριοτήτων της ομάδας.

Στην επίθεση έφυγαν ο Τζεμπούρ με τον Κρισάντους και ήρθε ο Αλμέιδα. Μόνο ως όνομα και ως καριέρα να το δεις, η ΑΕΚ έχει προσθέσει στο ρόστερ της έναν παίκτη διεθνούς φήμης που ξέρει απο πρωταθλητισμό και το πως θα βρει λύσεις στη γραμμή κρούσης. Σίγουρα η καριέρα του την τελευταία διετία είχε πάρει την κατιούσα, αλλά στο ελληνικό πρωτάθλημα, με την κλάση του μπορεί να κάνει τη διαφορά.

Μαζί του βέβαια στην επίθεση παραμένουν ο Τόμας Πέκχαρτ και ο Χρήστος Αραβίδης. Ο πρώτος καλείται να αποδείξει ότι μετά την πρώτη του προετοιμασία με την ομάδα θα εμφανίσει καλύτερο αγωνιστικό πρόσωπο σε σχέση με πέρυσι. Ο δεύτερος, για μένα είναι ίσως ο πιο αδικημένος παίκτης της ΑΕΚ στην κριτική που δέχθηκε την προηγούμενη σεζόν. Δεν είναι μόνο τα 11 γκολ που πέτυχε, αλλά γενικά η παρουσία του μέσα στο γήπεδο. Κάλυπτε τρεις θέσεις (όπου τον είχε ανάγκη ο εκάστοτε προπονητής), άνοιγε χώρους με τον τρόπο παιχνιδιού του, μάρκαρε και γενικά βοηθούσε οπουδήποτε τον χρειαζόταν η ομάδα.

Εν κατακλείδι, παρά το γεγονός ότι ουσιαστικά δεν υπήρχε μεταγραφικός προγραμματισμός, οι κινήσεις ενίσχυσης που έχει κάνει ως τώρα η ΑΕΚ δείχνουν ότι είναι απόλυτα στοχευμένες. Το μόνο αρνητικό είναι ότι οι μεταγραφές καθυστέρησαν πολύ ενταχθούν στην ομάδα. Γι’ αυτό άλλωστε δεν είναι έτοιμοι στο παιχνίδι με τη Σεντ Ετιέν. Επαναλαμβάνω ότι, κατά την ταπεινή μου άποψη, χρειάζεται ακόμα τουλάχιστον μια προσθήκη στα χαφ και ίσως μια επιπλέον επιλογή στην επίθεση, εκτός από τον στόπερ που θέλει ο Κετσπάγια. Σε σχέση με πέρυσι όμως το έμψυχο δυναμικό είναι πιο ποιοτικό και το γεγονός αυτό μόνο αισιόδοξα μηνύματα αφήνει ενόψει της φετινής σεζόν, στην οποία πάντως η επιτυχία θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες.

• blog
• ΑΕΚ
• βογιατζάκης
• ρόστερ