Ο Τιμούρ ...προκρίθηκε

Η ρεβάνς με τη Σεντ Ετιέν ήταν έτσι κι αλλιώς δύσκολη υπόθεση, παρά το 0-0 στο Ζοφρουά Γκισάρ μια εβδομάδα νωρίτερα. Όποιος δεν ήθελε να το καταλάβει και πίστευε ότι ξαφνικά η ΑΕΚ είναι έτοιμη και πλήρης ως ομάδα, μάλλον “προσγειώθηκε” το βράδυ της Πέμπτης. Όχι επειδή οι Γάλλοι ήταν καλύτεροι από την Ένωση. Δεν ήταν. Είχαν όμως τους παίκτες για να εκμεταλλευθούν τις όποιες ευκαιρίες τους παρουσιαστούν. Τους παρουσιάστηκαν δύο. Στην πρώτη σκόραραν και στη δεύτερη χρειάστηκε ο Ανέστης για να τους πει “όχι”. Αντίθετα η Ένωση εμφάνισε ξανά την ίδια αδυναμία στο σκοράρισμα. Σε τέτοια παιχνίδια όμως που το γκολ αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση, τα περιθώρια στενέυουν. Αν δεν πετύχεις γκολ, δε γίνεται να έχεις μεγαλύτερες απαιτήσεις.

Κι όμως παρά τον αποκλεισμό μπορούν να βγουν θετικά συμπεράσμστα για την επόμενη μέρα. Πρώτο και σημαντικότερο όλων το εξαιρετικό κοουτσάρισμα του Τιμούρ Κετσπάγια. Ο Γεωργιανός έχασε (λόγω ίωσης) έναν από τους πιο βασικούς παίκτες της ομάδας, τον Γιόχανσον, αλλά πήρε το ρίσκο του και δικαιώθηκε με την επιλογή του Λαμπρόπουλου, ο οποίος σε νέο ρόλο ήταν άψογος στα αμυντικά του καθήκοντα. Προσπάθησε μάλιστα να βοηθήσει και δημιουργικά. Το γεγονός άλλωστε ότι τον εμπιστεύθηκε σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, ακόμα και χωρίς τον Σιμόες δίπλα του, αποδεικνύει πόσο έπειθε με την παρουσία του ο Έλληνας άσος. Φυσικά αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι η ομάδα δεν χρειάζεται ενίσχυση (και) στη μεσαία γραμμή. Αλλο το ένα, άλλο το άλλο. Στην πρώτη δυσκολία άλλωστε φάνηκε η έλλειψη επιλογών, με τον Κετσπάγια να αναγκάζεται να κάνει …πείραμα για να βρει τη λύση.

Ο προπονητής της ΑΕΚ με τις επιλογές που είχε στη διάθεσή του …πάλεψε ως το τέλος το ματς για να φέρει τα πάνω – κάτω. Αρχικά πέρασε στη θέση του Βάργκας τον Πλατέλλα. Ο Βενεζουελάνος καθυστερούσε την ανάπτυξη του παιχνιδιού κι αυτό δεν άρεσε καθόλου στον Κετσπάγια. Γι’ αυτό και έβαλε στη μάχη τον Έλληνα άσο, ο οποίος ουσιαστικά με την είσοδό του “ζωντάνεψε” επιθετικά την ομάδα. Είναι άλλωστε από τους λίγους που κοιτούν κατά μέτωπο την αντίπαλη εστία και μπορούν να παίξουν σωστά το ένας με έναν.

Ο τεχνικός του Δικεφάλου ανακάτεψε κι άλλο την “τράπουλα” στην επίθεση, δίνοντας νέο ρόλο στον Μπακασέτα ως αριστερό εξτρέμ και όταν είδε ότι τα χρονικά περιθώρια στενεύουν, τα έπαιξε όλα για όλα, αφήνοντας μοναδικό “κόφτη” τον Λαμπρόπουλο και τους Μπακασέτα, Μάνταλο, Πλατέλλα πίσω από τους Αλμέιδα και Αραβίδη. Ναι μεν δεν του βγήκε, αφού η μπάλα δεν κατέληξε στα δίχτυα της αντίπαλης εστίας, αλλά έδειξε και πάλι ότι τολμά να ρισκάρει για να εξαντλήσει τις πιθανότητες ώστε να πετύχει τον στόχο του. Επίσης έδειξε ξανά ότι γνωρίζει καλά πως να “διαβάζει” το κάθε παιχνίδι. Το θερμό χειροκρότημα άλλωστε του κόσμου στο φινάλε, παρά την πίκρα του αποκλεισμού, αποτέλεσε την πιο σημαντική παρακαταθήκη για την επόμενη μέρα. Ήταν η δικαίωση της προσπάθειας τόσο των ποδοσφαιριστών, όσο και του Κετσπάγια.

• blog
• ΑΕΚ
• βογιατζάκης
• κετσπάγια
• σεντ ετιέν