Λάσπη (και) στον ανεμιστήρα

Κουτί ήρθε στον Ηρακλή αυτός ο καιρός και αυτές οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε το ματς στο Καυταντζόγλειο. Ούτε παραγγελιά να το είχαν. Διότι όπως έχει αποδειχθεί τρεις φορές φέτος, μόνο σ’ ένα γήπεδο που έμοιαζε με έλος του Αμαζονίου θα μπορούσε να σταματήσει την ΑΕΚ. Συνολικά δέκα γκολ είχε δεχθεί ο Ηρακλής στα προηγούμενα τρια ματς. Και στο ένα έπαιζε η ΑΕΚ και με δέκα παίκτες. Αλλά είχαν γίνει σε κανονικό γήπεδο ποδοσφαίρου. Όχι στη λίμνη Βιστωνίδα, που μπορεί να παίξει μπάλα μόνο η μεικτή παπιών.

Ήταν ήδη τραγικό το γήπεδο πριν ξεκινήσει το ματς και έγινε τραγικότερο όταν άρχισε να πατιέται, καθώς η βροχή συνέχιζε να πέφτει. Στα περισσότερα σημεία του γηπέδου δεν κυλούσε καν η μπάλα. Βεβαίως ο Σπάθας έβαλε τους ποδοσφαιριστές να μπουν και να παίξουν το ματς. Αντιθέτως όταν στις 3 του Γενάρη στη Λιβαδειά ήταν περίπου ίδιες συνθήκες, το ματς του Λεβαδειακού με τον Ατρόμητο αναβλήθηκε και έγινε την περασμένη Τετάρτη. Αλλά το ματς στο Καυταντζόγλειο έπρεπε να γίνει. Και έγινε. Τρόπος του λέγειν δηλαδή.

Είναι προφανές πως ότι και αν είχε σχεδιάσει ο Πογέτ πήγε περίπατο. Πάσα στα δυο μέτρα δεν έβγαινε γιατί κολλούσε στο μισό, «κούρσες» δεν μπορούσαν να γίνουν διότι η μπάλα έμενε πίσω. Τίποτα απ’ όσα μπορούν να κάνουν οι τεχνίτες παίκτες της ΑΕΚ όπως ο Μπαρμπόσα ή ο Βάργκας ή ο Μάνταλος, δεν μπορούσαν να γίνουν. Οπότε… βράσε όρυζα. Και μόνο που οι παίκτες της ΑΕΚ θα έπαιρναν (και μάλιστα σβηστά χωρίς απειλή) τη νίκη, αν δεν είχε γίνει το λάθος του Μπαρόχα, είναι μεγάλη τους μαγκιά. Και μην μου πείτε πως και για τον αντίπαλο ήταν οι ίδιες συνθήκες, διότι ο Ηρακλής πρωτίστως ήθελε να μην χάσει το ματς και δεν το έχασε.

Βεβαίως ο κόουτς του Ηρακλέως, είδε την ομάδα του καλύτερη. Αυτό δεν είναι πρόβλημα. Δικαίωμα του. Άλλωστε πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο, που μετά την ήττα με 4-1 στο ΟΑΚΑ και με την ομάδα του να παίζει με παίκτη παραπάνω, είχε διαπιστώσει πως «η ΑΕΚ είχε κάνει τέσσερις ευκαιρίες και είχε βάλει τέσσερα γκολ». Το πρόβλημα είναι πως ο κόουτς απ’ αυτή τη λασπομαχία που έγινε στο Καυταντζόγλειο, είχε παράπονα από την διαιτησία για τις κάρτες. Και είναι πρόβλημα διότι εκτός από λάσπη στα πόδια τους, τελικά στην ΑΕΚ βρέθηκαν και με λάσπη στον ανεμιστήρα.

Στον Ηρακλή φωνάζουν για το μαρκάρισμα του Βάργκας πάνω στον Μοντέιρο. Ορθώς φωνάζουν και ζητούν κόκκινη αλλά λησμονούν κάτι. Δεν θα υπήρχε ούτε εκνευρισμός του Βάργκας, ούτε τέτοιο τάκλιν, αν ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν, ο Μοντέιρο, μαζί με την μπάλα που έκοψε, δεν είχε κοντέψει να κόψει και το ποδόσφαιρο από τον Βενεζουελάνο. Εκεί όμως δεν δόθηκε ούτε φάουλ και στην εξέλιξη της φάσης ο Βάργκας αντέδρασε με δυνατό τάκλιν. Και για να τα λέμε και όλα με το όνομα τους, κάτι περίπου ανάλογο είχε συμβεί όταν ο Βάργκας αποβλήθηκε με τον Αστέρα Τρίπολης. Τότε όλοι μας, ου μη εμού εξαιρουμένου, την είχαμε πέσει στον Βενεζουελάνο για την ανόητη ενέργεια να κτυπήσει αντίπαλο και να αποβληθεί. Πριν όμως κάνει την κίνηση του ο Βάργκας, πρώτος χέρι πάνω του, είχε σηκώσει ο παίκτης του Αστέρα. Χωρίς να πάρει ούτε κίτρινη.

Για να δούμε όμως και τι άλλο έγινε με τις κάρτες στο Καυταντζόγλειο. Στο πρώτο ημίχρονο, ο Μπαρμπόσα δέχεται μαρκάρισμα, ο Σπάθας λέει παίζεται και στην εξέλιξη της φάσης ο Πορτογάλος κάνει μαρκάρισμα καρμπόν και όχι μόνο σφυρίζεται φάουλ, αλλά παίρνει και κίτρινη κάρτα. Έβδομη παρακαλώ στο πρωτάθλημα. Και ενώ γενικώς όλη η άμυνα του Ηρακλή έχει «σημαδέψει» τον Μπαρμπόσα και τον ξαπλώνει σε κάθε ευκαιρία, ο μόνος που πήρε κίτρινη για μαρκάρισμα πάνω στον Πορτογάλο ήταν ο… Βέλλιος. Ενώ ο ιστορικός ποδοσφαίρου του μέλλοντος, θα μπορέσει κάποια στιγμή να εξηγήσει πως ο αθλητής Καρασαλίδης, έβγαλε ένα τέτοιο 90άλεπτο ρεσιτάλ κλωτσοπατινάδας, χωρίς να πάρει ούτε κίτρινη κάρτα.

Τώρα θα μου πείτε, θα μπορούσαν να έχουν γίνει και χειρότερα. Σωστά. Θα μπορούσαν. Το ζήτημα είναι πως από την αρχή της σεζόν, οι παίκτες της ΑΕΚ τρώνε κλωτσιά με το καντάρι, αλλά είναι οι ίδιοι που φορτώνονται με κάρτες. Μάνταλος, Μπαρμπόσα, Ντίντακ, έχουν συμπληρώσει ήδη επτά και Αραβίδης, Γκάλο, Βάργκας από τέσσερις. Όλοι τους, πλην Γκάλο και Ντίντακ, επιθετικοί. Αλλά κατά τα άλλα ο κόουτς Παπαδόπουλος είχε παράπονα για τις κάρτες. Πετάμε δηλαδή ένα παράπονο στον αέρα και όπου πάει.

Και κάτι τελευταίο. Για ποδόσφαιρο, συστήματα και τακτικές, σ’ ένα γήπεδο βούρκο δεν έχει νόημα να κουβεντιάσουμε. Εκείνο που έχει νόημα, είναι η αύρα που πλέον βγάζει η ΑΕΚ. Μια αύρα ομάδα δεν μπορεί ο αντίπαλος να την κερδίσει, παρά μόνο αν του το επιτρέψει με δικό της λάθος. Έχει γίνει σκληρό (ποδοσφαιρικό) καρύδι, που δεν σπάει. Και αυτό είναι κέρδος έτσι κι αλλιώς.

• ΑΕΚ
• Βασικό
• ηρακλής
• Μπαρμπόσα
• πογετ