Η μεγάλη ευκαιρία της ΑΕΚ

Πριν από λίγο καιρό, εν μέσω της μεταγραφικής περιόδου σας έλεγα πώς είναι η πρώτη φορά που εκτιμώ, ότι η ΑΕΚ δεν πρέπει να ασχολείται με τους άλλους αλλά πρώτιστα με τον εαυτό της.

Οπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, αυτό έγινε. Η ΑΕΚ κατάφερε μέχρι την τελευταία μέρα της μεταγραφικής περιόδου να κάνει τις κατάλληλες κινήσεις προσθαφαίρεσεων, που δημιουργούν στα Σπάτα ένα εξαιρετικό γκρουπ παικτών, πάνω στο οποίο μπορεί ο Καρέρα να δουλέψει και να πάει εξαιρετικά και στις τρεις διοργανώσεις στις οποίες θα συμμετέχει η ΑΕΚ και θέλει να έχει πολύ υψηλούς στόχους.

Βέβαια, στη δική μου ιεράρχηση, βασική προτεραιότητα, μεγάλος στόχος και πόθος ολόκληρης της ΑΕΚ πρέπει να είναι το πρωτάθλημα. Αντιλαμβάνομαι, πως η Ευρώπη μαγνητίζει, ότι όλοι θέλουν να ζήσουν ξανά μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές – όσο αυτό είναι εφικτό μέσα από την κατάρα της πανδημίας – αλλά το πρωτάθλημα είναι μία διαφορετική περίπτωση. Ξέρω επίσης,  πως πολλοί τρελαίνονται και με το κύπελλο. Οχι τόσο γιατί λείπουν κύπελλα από την ΑΕΚ – που ποτέ δεν περισσεύουν μεταξύ μας – αλλά κυρίως, επειδή αυτοι οι τέσσερις συνεχόμενοι τελικοί έχουν βαρύνει την ψυχοσύνθεσή του κάθε Ενωσίτη.

Δεν έχω να πω κάτι διαφορετικό. Δεν έχω να αντιτάξω τίποτα σε κανέναν και στη δική μου σκέψη, θα τα ήθελα όλα. Αυτό όμως,  που κρίνω ως βασική επιδίωξη που θα πρέπει να έχει η ΑΕΚ κατά τη διάρκεια της σεζόν, είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Στο χθεσινό σχόλιο, έλεγα πως ο τίτλος πρέπει να γίνει εμμονή για όλους. Να είναι κάτι το οποίο θα μεταφέρει καθημερινά η διοίκηση σε προπονητή και παίκτες, προκειμένου να κατανοήσουν, ότι εκεί είναι το ψωμί τους.

Το… ψωμί της ΑΕΚ είναι το πρωτάθλημα και η κακομοιριά του Ολυμπιακού

Η Ευρώπη είναι το…παντεσπάνι το κύπελλο ίσως να είναι ένα ξεχωριστό κερασάκι, αλλά το ψωμί που θα θρέψει τον οργανισμό της ΑΕΚ είναι το πρωτάθλημα. Ειδικά μάλιστα φέτος, όπου έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, φαίνεται πως οι συνθήκες σίγουρα δεν είναι απαγορευτικές. Ενδεχομένως θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και ευνοϊκές συγκριτικά με τον ανταγωνισμό. Βλέπετε τι συμβαίνει στον Ολυμπιακό.

Ο Ολυμπιακός έχει μετατραπεί σε ένα κίνημα διαμαρτυρίας. Ισχυρό μεν, αλλά από την άλλη, ποτέ κανείς με διαμαρτυρίες δεν μπορεί να βρει το δρόμο του νικητή. Είναι παράδοξο για μία ομάδα που πέρυσι αναγνωρίστηκε ως κορυφαία από όλους στο ελληνικό στερέωμα να βγάζει τόση κακομοιριά στην αντίδραση της. Θαρρείς και όσοι δουλεύουν στη διοίκηση σε αυτόν το σύλλογο, έχουν βαλθεί να κλέψουν κάθε δόξα από τους ποδοσφαιριστές και θέλουν με το ζόρι να είναι πρωταγωνιστές της ιστορίας.

Βλέπετε τι συνέβη στην πρώτη απώλεια βαθμών. Σε ένα παιχνίδι που απλά δεν έγινε το δικό τους, έχασαν δύο βαθμούς και έκτοτε έχουν σηκώσει το σύμπαν. Ο Ολυμπιακός στρέφεται κατά της ΕΠΟ, εναντίον της ΚΕΔ, σε βάρος του Κλάτενμπεργκ, στέλνει επιστολές αναζητώντας χίμαιρες στην ευρωπαϊκή ομοσπονδία. Ολα αυτά για μία φάση που αποδεικνύεται μέσα από την τεχνολογική εξέλιξη που υπάρχει πλέον στο ποδόσφαιρο, πως δεν αδικήθηκε ο Ολυμπιακός. Εστω και αν είναι αλήθεια πως πρόκειται για μία οριακή απόφαση, η οποία χρειαζόταν χρόνο και πολύ μελέτη για να κριθεί. Οταν αρχίζεις όμως, να βγάζεις τα μοιρογνωμόνια, όταν μετράς με τα δέκατα να ψάξεις να βρεις το λάθος, τότε σκάβεις το λάκκο και θα πέσεις μέσα.

Ο Ολυμπιακός σε αυτή τη διαδικασία δεν αρκείται απλά σε ανακοινώσεις και επιστολέ. Δεν του φτάνει το επικοινωνιακό παιχνίδι που γίνεται μέσα από τα πολλά μίντια, τα οποία κατέχει ο πρόεδρος του, αλλά βάζει σε θέση πρωτοπαλίκαρων και πρωταγωνιστές του ποδοσφαιρικού τμήματος.

Οταν βλέπει κάποιος τον Μάρτινς να μιλά για κλοπή και για VAR που δεν δουλεύει σωστά, όταν ακούει από το στόμα ενός σταρ, όπως αναμφίβολα είναι ο Ματιέ Βαλμπουενά να φτάνει σε γραφικότητες στο στυλ μόνοι μας και όλοι τους, μπορεί εύκολα να συνειδητοποιήσει πώς το παιχνίδι έχει χαθεί. Δεν ξέρω αν ο Ολυμπιακός θα είναι το ίδιο ισχυρός αγωνιστικά, δεν ξέρω πόσο ευάλωτος θα είναι, αλλά στο ξεκίνημα της σεζόν φαίνεται πως θα είναι διαφορετικός. Και όσο επιλέγει, αντί να βρει το πραγματικό πρόβλημα, να ψάχνει  δικαιολογίες, τόσο είναι δεδομένο, ότι είναι θέμα χρόνου να έρθουν κι άλλες.

Τεράστια εσωτερικά προβλήματα στον ΠΑΟΚ

Την ίδια στιγμή, ο άλλοτε πανίσχυρος ΠΑΟΚ ταλανίζεται από τεράστια εσωτερικά προβλήματα. Επί εβδομάδες συζητούν για τον Βιερίνια και την πρόταση που δεν έγινε, για τον Μαουρίτσιο και πώς έριξε πόρτα στον ΠΑΟΚ πηγαίνοντας στον Παναθηναϊκό, για τις μεταγραφές που δεν έγιναν. Τώρα, ξανά στα τυφλά, ψάχνει να βρει κάποιον παίκτη, χωρίς κάνεις να ρωτάει και να βάζει ως προϋποθέσεις ποια είναι τα χαρακτηριστικά που θα έχει. Απλά μία μεταγραφή για να μπορέσει ο ΠΑΟΚ να συνεχίσει.

Μία ομάδα που ήδη έχει χάσει σημαντικό έδαφος στο ελληνικό πρωτάθλημα, με ένα προπονητή που δεν είναι διόλου βέβαιο ότι θα συνεχίσει και είναι ξεκάθαρο από το τέλος της περυσινής σεζόν κιόλας, πως δεν τους καλύπτει. Συν τοις άλλοις, άρχισαν πλέον οι εσωτερικές έριδες και ένα κομμάτι του κόσμου που αμφισβητεί την παντοδυναμία του Σαββίδη. Υπάρχουν πλεον ευθείες επίθεσεις μέσω ανακοινώσεων που γίνονται από τους συνδέσμους. Θέλετε να βάλω στο παιχνίδι και τον Παναθηναϊκό; Ας το κάνω, μόνο και μόνο επειδή πρόκειται για έναν ιστορικό αντίπαλο.

Είναι μία ομάδα που αλλού ξεκίνησε και αλλού καταλήγει. Είναι μία ομάδα που ο ιδιοκτήτης της δείχνει χαμένος στις συμβουλές και στη μετάφραση όσων κατά καιρούς επιχειρούν να του δείξουν το δρόμο. Ετσι, έπειτα από ένα απόλυτα αποτυχημένο ισπανικό πείραμα, αφού εμπιστεύτηκε έναν τεχνικό διευθυντή με θητεία στην Κύπρο, τώρα τα διαλύει όλα μεσούσης της σεζόν. Κάνει προσωπικές μεταγραφές, φέρνει προπονητή με τελείως διαφορετική σκέψη και λογική.

Η ΑΕΚ δεν παίζει μόνη της και όλα μετράνε

Αυτά είναι όλα καλά να τα μετράμε, γιατί η ΑΕΚ δεν παίζει μόνη της και πρέπει να ξέρουμε τι συμβαίνει και γύρω μας. Αυτά από μόνα τους σαφώς και δεν πρόκειται να δώσουν τον τίτλο στην ΑΕΚ. Απλά, αν η ΑΕΚ είναι συγκεντρωμένη, είναι ενωμένη, αποφύγει παιδικές ασθένειες που την καταστρέφουν για καιρό και δεν της επιτρέπουν να βγει μπροστά, τότε πραγματικά μπορεί να είναι μέσα στο κόλπο του πρωταθλήματος μέχρι και το τέλος.

Εχω πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη στο υλικό που πλέον συγκεντρώθηκε στα Σπάτα. Υπάρχουν μέσα πολλοί ποδοσφαιριστές, που με μία και μόνο προσωπική ενέργεια μπορούν να αλλάζουν την εικόνα ενός αγώνα. Δεν λέω, ότι η ΑΕΚ έγινε Μπαρτσελόνα, δεν ισχυρίζομαι, ότι έχει λύσει όλα τα αγωνιστικά ζητήματα τα οποία προέκυψαν τον προηγούμενο καιρό. Θα ήταν και πολύ περίεργο να είχε συμβεί αυτό. Η ΑΕΚ προέρχεται από μία καταστροφική χρόνια.

Ηδη έβγαλε έβγαλε από πάνω της πολύ μεγάλο βάρος που κουβαλούσε και πλέον δημιουργείται ένα γκρουπ παικτών που έχουν τα φόντα να οδηγήσουν την ΑΕΚ στο πρωτάθλημα. Είναι πολύ σημαντικό, ότι με αυτόν τον προπονητή που υπάρχει στο τιμόνι, με αυτό το υλικό και τη διοικητική σταθερότητα που παραμένει κομμάτι της ΑΕΚ όλη αυτή την επταετία, η Ενωση δεν μπαίνει στη φετινή κούρσα ως φτωχός συγγενής, αλλά ως μία ομάδα που μπορεί επί ίσοις όροις να διεκδικήσει και στο τέλος του να κατακτήσει τον τίτλο. Αυτός είναι ο μεγάλος στόχος, αυτό πρέπει να επιζητούν όλοι.

• Europa League
• ΑΕΚ
• κύπελλο
• ολυμπιακός
• ΠΑΟΚ
• πρωταθλημα